Ψωμί-παιδεία-ελευθερία, ήρθε η ώρα να κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
Ζούμε έναν πραγματικό κοινωνικό πόλεμο, που μας οδηγεί στα άκρα της ταπείνωσης και της υπερεκμετάλλευσης. Αυτός ο πόλεμος μετρά ήδη τα θύματα του: H UNICEF μιλά για 440.000 παιδιά στην Ελλάδα του σήμερα που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά ζήτησαν από τους εργάτες να δουλεύουν μία μέρα την εβδομάδα, τέσσερις μέρες το μήνα! Ένας νέος με 4ωρη απασχόληση και δυο ώρες μετακίνηση πληρώνεται με 220 ευρώ το μήνα! Οι γονείς των μαθητών μας παραμένουν επί μήνες απλήρωτοι όταν δεν είναι απολυμένοι κι οι εκπαιδευτικοί παίρνουν 660 ευρώ για να εκπαιδεύουν τους μαθητές στη μελλούμενη ανεργία τους. Σε αυτό τον πόλεμο το κράτος δε διστάζει να χρησιμοποιήσει το δηλητηριώδες παράσιτο του ολοκληρωτισμού, την αστυνομική βία και το ρατσιστικό μίσος. Γι’ αυτό τα ΜΜΕ, οι υπουργοί, η τρόικα, νομιμοποιούν τις φασιστικές ιδέες που μας καλούν να σπρώξουμε στο γκρεμό το διπλανό μας, αρκεί να σωθεί η εξουσία των χορτάτων του κόσμου τους.
Σε αυτόν τον πόλεμο η εκπαίδευση αποτελεί κρίσιμο πεδίο αντιπαράθεσης. Θέλουν να πάψει να είναι κοινωνική παροχή -άλλωστε θεωρείται μια άχρηστη δαπάνη. Πάμε σε εκλογές με το πρόγραμμα όσων αποδέχονται την πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ να είναι κοινό: Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες απολύσεις, που μαζί με την φτώχια, θα επιβάλει στον εκπαιδευτικό το φόβο και την υποταγή. Αξιολόγηση της σχολικής μονάδας που θα οδηγήσει στην κοινωνική κατηγοριοποίηση των σχολείων, σε σχολεία για τους πατρίκιους και σχολεία για τους πληβείους. Σαρωτικές συγχωνεύσεις σε όλα τα επίπεδα, λιγότερο και ποιοτικά υποβαθμισμένο εκπαιδευτικό έργο, δεκάδες χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας. Νέο σχολείο των διαρκών εξετάσεων και των ταξικών φραγμών, που θα ετοιμάζει μια γενιά μηδαμινών προσδοκιών.
Ήττα του Μαύρου Μετώπου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ
με ενισχυμένη την προοπτική για αξιοβίωτη ζωή
ή βαρβαρότητα χωρίς τέλος, νομιμοποιημένη από τη λαϊκή ψήφο;
Σε ένα τέτοιο τοπίο γίνονται ίσως οι πιο κρίσιμες εκλογές της μεταπολίτευσης. Στις εκλογές αυτές οι κρατούντες μας ζητάνε να επιλέξουμε ποιος θα επιβάλει με τον καλύτερο τρόπο τα μέτρα που θα έρθουν τον Ιούνη. Από τη μεριά μας μόνο μία επιλογή μπορεί να είναι ρεαλιστική: Να επιλέξουμε πώς θα προασπίσουμε τα συμφέροντα μας, θα ανατρέψουμε την κατάσταση και θα αποκτήσουμε ξανά ελπίδα.
Μια τέτοια επιλογή δεν μπορεί παρά να είναι μια αριστερή επιλογή με συγκεκριμένη φυσιογνωμία, πρόγραμμα και πολιτική στοχοθεσία. Δεν μπορεί παρά να είναι μια αριστερά βαθιά αντικαπιταλιστική, που θα δώσει όλες τις δυνάμεις της στους αγώνες, για να δημιουργηθεί ένα μαχητικό πολιτικό κίνημα ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής. Χρειάζεται μια αριστερά που θα συμβάλλει σε ένα εργατικό πολιτικό κίνημα πέρα από τους σχεδιασμούς του κρατικού υποταγμένου συνδικαλισμού και θα παλεύει για την οργάνωση του παλλαϊκού ξεσηκωμού για την ανατροπή της επίθεσης και θα επιδιώκει την ταξική ενότητα στη δράση για να μπλοκαριστεί και να ανατραπεί η κοινωνική βαρβαρότητα.
Χρειάζεται μια αριστερά που τολμά να πει ξεκάθαρα ότι για να έχουμε προοπτική για ζωή με αξιοπρέπεια, απασχόληση, ελευθερία και δημοκρατία, πρέπει να συγκρουστούμε με τα σχέδια της αστικής τάξης και να πάρουμε ορισμένες μεγάλες αποφάσεις. Και που με ένα Αγωνιστικό Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής θα παλέψει για την υλοποίηση αυτών των στόχων μέσα από τη δύναμη του μόνου αναντικατάστατου στην κοινωνία, της εργαζόμενης πλειοψηφίας:
Παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους, έξοδο από ΕΕ και ευρωζώνη. Πρέπει να καταστρέψουμε τη χρεομηχανή που έχουν στήσει η ευρωπαϊκή και διεθνής κεφαλαιοκρατία. Μπορούμε να ζήσουμε με τη δουλειά μας, όσο και αν επιχειρούν να μας εκβιάσουν με το δίλημμα «ΕΕ ή χάος». Απαντάμε ότι η ΕΕ είναι το χάος. Γιατί αυτή μαζί με το ελληνικό και διεθνές κεφάλαιο συντονίζει την επίθεση σε βάρος του εργαζόμενου λαού, δεσμεύει κάθε πόρο για την αποπληρωμή του χρέους, απαιτεί κι επιβάλει τη συνταγματική κατοχύρωση του Μνημονίου, μας οδηγεί σε κοινωνική καταβύθιση.
Πέρασμα στο δημόσιο των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, αναδιανομή του πλούτου. Κέντρο μιας άλλης κοινωνικής πορείας, δεν μπορεί παρά να είναι η δημόσια ιδιοκτησία και παραγωγή, οι δημόσιες πολιτικές, με πλήρη εργατικό-κοινωνικό έλεγχο. Ο μοναδικός κοινωνικός εκσυγχρονισμός που μπορεί να υπάρξει, περνά μέσα από το πέρασμα του κοινωνικού πλούτου και της εξουσίας στα χέρια των παραγωγών του, δηλαδή των εργαζομένων.
Ανατροπή του άθλιου πολιτικού συστήματος κυριαρχίας επί του λαού για να ανοίξει ο δρόμος, πέρα από τον καπιταλισμό, για την απελευθερωτική προοπτική της κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση, χρεοκοπία και κοινωνική καταστροφή.
Για τους λόγους αυτούς όλοι εμείς, εκπαιδευτικοί από όλες τις βαθμίδες της δημόσιας εκπαίδευσης, από τα κάτεργα της ιδιωτικής εκπαίδευσης και το γολγοθά της αδιοριστίας, στηρίζουμε και συμμετέχουμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ειδικά στην εκπαίδευση οι αγωνιστές της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. έχουν πρωτοστατήσει στους αγώνες της τελευταίας διετίας, όχι από τη σκοπιά της υπεράσπισης του υπάρχοντος, αλλά παλεύοντας για μια ριζικά διαφορετική από την κυρίαρχη πορεία της εκπαίδευσης. Σε ρήξη με την τεχνοκρατική λογική της αξιολόγησης και της ανταποδοτικότητας, με το σχολείο της αγοράς, παλεύουμε για ενιαίο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό 12χρονο σχολείο των όλων και των ίσων, με 2χρονη προσχολική αγωγή και Δημόσιο Πανεπιστήμιο, με πτυχία που να κατοχυρώνουν την εργασία! Για ελεύθερη πρόσβαση της νεολαίας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Για μαζικές προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών με βάση τις κοινωνικές ανάγκες. Για μέτρα ενάντια στη φτώχεια και τον αναλφαβητισμό, ώστε κανένα παιδί να μην μένει έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία. Με κέντρο τη συνολική απάντηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παλεύουμε για έναν άλλο δρόμο στο σχολείο και την κοινωνία, που στο κέντρο του θα βάζει τα συμφέροντα της εργασίας
ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΪΟΥ
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ –ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΟΣ –ΕΕ –ΜΝΗΜΟΝΙΟ
τα ονόματα όλα εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου