 Αγωνιστές της Λευκίμμης σε δίκη για τις κινητοποιήσεις των κατοίκων Απολύσεις και συλλήψεις, νέα μέτρα αυταρχικής θωράκισης από την κυβέρνηση "Κατεχόμενη πόλη" το Κέντρο της Αθήνας . Η πολιτική της νέας κυβέρνησης καταδεικνύει τα αδιέξοδα της συνέχισης της κατασταλτικής εκστρατείας που ξεκίνησε η ΝΔ με τη στήριξη του ΛΑΟΣ. Οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές, οι μαθητές, οι μετανάστες, κόσμος στις γειτονιές καταδίκασε με τους αγώνες του την πολιτική της «ζαρντινιέρας», των χημικών στις διαδηλώσεις, των βασανιστηρίων στα κρατητήρια, του ρατσισμού σε βάρος των προσφύγων. Ο Δεκέμβρης ήταν η κορύφωση της μαζικής έκρηξης ενάντια στις πολιτικές λιτότητας και καταστολής και η δαιμονοποίηση του και από τη σημερινή κυβέρνηση δείχνει το φόβο για τις λαϊκές, εργατικές και νεολαιίστικες αντιστάσεις και εξεγέρσεις. Δεν θα αφήσουμε την νέα κυβέρνηση να επιβάλει περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών για να συνεχίσει τις ιδιωτικοποιήσεις στην εκπαίδευση με την αδειοδότιση των κολλεγίων, το ξεπούλημα στην COSCO του Λιμανιού, την μαζική αύξηση της ανεργίας με απολύσεις όπως το Σκαραμαγκά, το πέταγμα στο δρόμο χιλιάδων συμβασιούχων των stage με την ταυτόχρονη διάλυση των υπηρεσιών Υγείας, των Ταμείων, των Δήμων, για χάρη της περιστολής των ελλειμμάτων που απαιτεί ο Αλμούνια και η Ε.Ε. του κεφαλαίου. Μετά την «αστυνομοκρατία» στο κέντρο της Αθήνας και τα Εξάρχεια, τις συλλήψεις και τα δακρυγόνα ενάντια στους εργάτες της ζώνης του Περάματος, μια σειρά από νέα μέτωπα αυταρχισμού και καταστολής απαιτούν την άμεση απάντηση του μαζικού κινήματος. Σοβαρή πλευρά αποτελεί η δίκη που αρχίζει στις 12 Νοέμβρη ενάντια σε αγωνιστές του κινήματος ενάντια στο ΧΥΤΑ Λευκίμμης. Ο Βασίλης Καραβαζάκης, γνωστός αγωνιστής του κινήματος κατοίκων της Λευκίμμης και υποψήφιος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Κέρκυρα, μαζί με άλλους 3 κατοίκους δικάζονται για γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη Λευκίμμη στις 16 Ιουνίου 2008, όταν οι κάτοικοι της περιοχής αντιστέκονταν -όπως συνεχίζουν να αντιστέκονται- στη δημιουργία ενός καθ’ όλα παράνομου ΧΥΤΑ. Ήδη, εργατικά σωματεία, πολιτικές οργανώσεις και συλλογικότητες αλληλεγγύης εκδίδουν ψηφίσματα και προετοιμάζουν κινητοποιήσεις ενάντια στις διώξεις. |
Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009
Στο κλίμα καταστολής και τρομοκρατίας απαντάμε με αγώνες
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
| Για την Έλλη Παππά |  |  |  |
| | |
|
Από νεαρή ηλικία συμμετείχε μαχητικά στο αριστερό κίνημα, οργανώθηκε στη διάρκεια της κατοχής στο ΕΑΜ και το ΚΚΕ, έγραφε στο Ριζοσπάστη της εποχής, συμμετείχε στον εμφύλιο, ενώ μετά την ήττα του ΔΣΕ πήρε μέρος στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ μαζί με το Νίκο Πλουμπίδη στην αρχή και μετέπειτα με το Νίκο Μπελογιάννη που έγινε ο σύντροφός της και πατέρας του παιδιού τους. Ο Νίκος και η Έλλη συλλαμβάνονται το Δεκέμβρη του 1950, ενώ η Έλλη Παππά ήταν ήδη έγκυος και καταδικάζονται σε θάνατο στη δεύτερη δίκη, το Φεβρουάριο του 1952. Στο μεταξύ είχε γεννηθεί το παιδί τους, ο Νίκος, που πήρε το όνομα του εκτελεσμένου πατέρα του. Ο Νίκος Μπελογιάννης μαζί με τους άλλους συντρόφους του εκτελείται, ενώ η Έλλη Παππά δεν εκτελέστηκε λόγω του παιδιού που μόλις είχε γεννήσει. Εντύπωση προκάλεσε η στάση της στο δικαστήριο όπου ζήτησε να μην ισχύσουν τα ελαφρυντικά για αυτήν και να ακολουθήσει στο εκτελεστικό απόσπασμα και το θάνατο το σύντροφό της Νίκο. Παρέμεινε στη φυλακή ως την πρωτοχρονιά του 1964, οπότε και αποφυλακίζεται, συμμετέχοντας στην ΕΔΑ και ταυτόχρονα δημοσιογραφούσε στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή. Η χούντα το 1967 τη συλλαμβάνει και την εξορίζει στη Γυάρο από όπου αποφυλακίζεται τον Ιούλιο του 1969 λόγω σοβαρής ασθένειας. Μετά τη χούντα εργάστηκε σε εφημερίδες και περιοδικά και ασχολήθηκε με τη συγγραφή βιβλίων.Ανάμεσα στα άλλα πραγματοποίησε μελέτες για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, όπως «Ο Πλάτωνας στην εποχή μας» και η «Σπουδή στο θέμα της Ελευθερίας - Η έννοια της ελευθερίας στον προσωκρατικό υλισμό», και μελέτες για τον μαρξισμό και το λενινισμό, όπως ο «Μύθος και ιδεολογία στη ρωσική επανάσταση -οδοιπορικό από το ρωσικό αγροτικό λαϊκισμό στο λαϊκισμό του Στάλιν» και «Ο Λένιν χωρίς λογοκρισία και εκτός μαυσωλείου». Η κριτική της σκέψη, το ασίγαστο πάθος, αλλά και η μέχρι το τέλος της ενασχόληση με το μαρξισμό, την κοινωνική απελευθέρωση και τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική επαναθεμελίωση θα έχουν την Έλλη Παππά πάντα δίπλα μας σε κάθε σκίρτημα της επαναστατικής πάλης. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκφράζει τα συλλυπητήρια στους οικείους της. |
Κηδεύτηκε το Σάββατο 31 Οκτωβρίου η αγωνίστρια της αριστεράς και συγγραφέας Έλλη Παππά, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών. Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1920, σπούδασε στη Φιλοσοφική και μετά στη Νομική Σχολή, αλλά ο πόλεμος και η κατοχή δεν την άφησαν ποτέ να ολοκληρώσει τις σπουδές της. Νομιμοποίηση της αστυνομοκρατίας, ενοχοποίηση της Αριστεράς
Προετοιμασία του εδάφους για μέτρα καταστολής εν όψει 17/11 και 6/12Το πράσινο φως στη δημιουργία ενός ολοκληρωτικού κράτους και στην περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών κι επίσης στην ενοχοποίηση των απελευθερωτικών ιδεών και της επαναστατικής Αριστεράς άναψαν οι 99 σφαίρες που έπεσαν στο αστυνομικό τμήμα της Αγίας Παρασκευής την Τρίτη το βράδυ. Αποτέλεσμα της εγκληματικής επίθεσης ήταν να τραυματιστούν 6 αστυνομικοί, εκ των οποίων μία δόκιμη ειδική φρουρός πολύ σοβαρά.
Η επίθεση στο αστυνομικό τμήμα της Αγίας Παρασκευής, όπως ακριβώς έγινε με ανάλογες εγκληματικές επιθέσεις στο παρελθόν (υπουργείο Πολιτισμού, Αστυνομικό τμήμα Νέας Ιωνίας) νομιμοποιεί την αστυνομοκρατία και την καταστολή. Τη στιγμή που η Αστυνομία είναι απολογούμενη για την αυθαιρεσία της είτε λόγω της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, είτε λόγω των φρικτών, μεσαιωνικών βασανιστηρίων που έκαναν στο αστυνομικό τμήμα της Νίκαιας σε έναν ανυπεράσπιστο βιοπαλαιστή μετανάστη με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του, σε αυτή ακριβώς τη συγκυρία η δολοφονική επίθεση εναντίον αστυνομικών παραγράφει τις ευθύνες της και εμφανίζεται να δικαιολογεί και την κτηνοδία που επιδεικνύει.
Οι καθησυχαστικές δηλώσεις του Μιχ. Χρυσοχοΐδη που τόνισε ότι "απαντάμε στην τρομοκρατία με περισσότερη δημοκρατία" δεν αφήνουν καμιά επιφύλαξη για την πρόθεση της νέας κυβέρνησης να αξιοποιήσει τις μαφιόζικου τύπου επιθέσεις, ώστε να λάβει νέα μέτρα αυταρχικότερης θωράκισης του κράτους - περισσότερο δε μάλιστα όταν μένουν λίγες εβδομάδες για τον εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της 6ης Δεκέμβρη... Η "επιχειρησιακή ετοιμότητα" του βραβευμένου από το FBI υπουργού Καταστολής φάνηκε από την πρώτη ημέρα που ορκίστηκε, όταν μετέτρεψε τα Εξάρχεια σε εμπόλεμη ζώνη, αξιοποιώντας τις (κάθε άλλο παρά τυχαίες) επιθέσεις της προεκλογικής περιόδου. Φάνηκε από το άνοιγμα ξανά του φακέλου της "17Ν" παρά τις παλιότερες δηλώσεις του ίδιου ότι το θέμα έχει κλείσει. Είναι δυνατό να αφήσει ανεκμετάλλευτη την επίθεση στην Αγία Παρασκευή; Ήδη ανεπίσημες δηλώσεις για μετατροπή του αδικήματος της οπλοκατοχής από πλημμέλημα σε κακούργημα, όταν είναι γνωστό πως από τα 2,5 εκατ. όπλα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα τα 1,5 εκατ. είναι παράνομα, δεν στοχεύει στην περιθωριοποίηση και την εξάλειψη ακραίων μορφών εγκληματικής αυτοδικίας αλλά στην κατασκευή ενόχων και τη διευκόλυνση των διωκτικών μηχανισμών. Ενώ η επικήρυξη με 600.000 ευρώ των "ληστών με τα μαύρα" που προηγήθηκε της επίθεσης στην Αγία Παρασκευή - τακτική οικεία στην Άγρια Δύση αλλά εντελώς ξένη στα καθ' ημάς - αναγάγει τη ρουφιανιά και το κάρφωμα σε δημόσια αρετή, στυλοβάτη του σύγχρονου κράτους δικαίου. Στην πραγματικότητα είναι η περίπτωση που το μέσο αποκαλύπτει το σκοπό...
Αλγεινή ωστόσο εντύπωση προκάλεσε και η δολοφονική πρόθεση των δραστών της επίθεσης στην Αγία Παρασκευή. Προκάλεσε αλγεινή εντύπωση καθώς ποτέ η επαναστατική Αριστερά δεν αξιολόγησε τόσο φθηνά την ανθρώπινη ζωή, ακόμη και των αστυνομικών. Ακόμη κι η "17Ν" πιο πολιτικά λειτουργούσε Η επιλογή τους να υπάρξουν νεκροί αποκαλύπτει ένα πολιτικό σκεπτικό που αναγάγει την πάλη ενάντια στο αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του σε μαφιόζικο πόλεμο συμμοριών, σαν να πρόκειται η εκτέλεση ορισμένων αστυνομικών οργάνων να εξαλείψει την κρατική βία ή να χαλιναγωγήσει τους μηχανισμούς που δρουν με γνώμονα την υποταγή του κινήματος, σαν η άνανδρη δολοφονία νεαρών παιδιών να βελτιώσει τη δραματική σήμερα θέση του κινήματος ή της Αριστεράς και το συσχετισμό δυνάμεων. Εν ολίγοις αποκαλύπτεται ένα προγραμματικό πλαίσιο δράσης αφελές ή παιδαριώδες, στην καλύτερη περίπτωση, που στην πράξη εκθέτει και διασύρει στα μάτια των εργαζομένων ακόμη και των πιο πρωτοπόρων τμημάτων τους την πάλη ενάντια στο κράτος. Ειδικότερα όπως επιχειρήθηκε από την περίεργη προκήρυξη που δόθηκε στη δημοσιότητα με τηλεφώνημα στην 'Ελευθεροτυπία', παραδίδονται στη χλεύη και τον εξευτελισμό ακόμη και οι πιο λαμπρές στιγμές της ταξικής πάλης σε όλο τον κόσμο και την Ελλάδα, όπως είναι η δέσμευση της Κομμουνιστικής Διεθνούς στην ένοπλη πάλη, το κάλεσμα του Ν. Ζαχαριάδη για τον ένοπλο αγώνα κι η επίθεση στο αστυνομικό τμήμα Λιτοχώρου από τον καπετάν Μπαρούτα το πρωί των εκλογών της 31ης Μαρτίου 1946, που σηματοδότησε την έναρξη του εμφυλίου πολέμου. Σοβαρά εκτίθενται κι οι πρόσφατες επιτυχίες του κινήματος, όπως για παράδειγμα η "πολιτική συνταξιοδότηση" της Μαριέτας Γιαννάκου όταν "μαυρίστηκε" στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές πληρώνοντας έτσι την προσπάθεια νομιμοποίησης των ιδιωτικών πανεπιστημίων Ο αυτοσχέδιος μηχανισμός που τοποθετήθηκε έξω από το σπίτι της τη μετατρέπει από θύτη σε θύμα, τη μεταφέρει από τη θέση του απολογούμενου για ένα ακραίο περιστατικό κρατικής βίας και αυθαιρεσίας στη θέση του κατήγορου και του θύματος της βίας των "από κάτω".
Το "τρίγωνο της αμαρτίας" που συγκροτεί η αποχαλίνωση των κατασταλτικών μηχανισμών και η αποθέωση της εγκληματικής ατομικής βίας ολοκληρώνεται από μια ενοχική Αριστερά, η οποία με κάθε τρόπο θέλει να αποτινάξει από πάνω της τις υποψίες, που σχεδιασμένα δημιουργούν οι προκηρύξεις διαφόρων οργανώσεων ατομικής βίας. Έτσι, όπως έκαναν οι "Ανανεωτικοί" του ΣΥΝ προτείνοντας την οργάνωση πορειών διαμαρτυρίας ενάντια σε τέτοιες ενέργειες, δίνουν διαπιστευτήρια νομιμότητας στο κράτος ενώ υποτάσσουν τη λαϊκή πάλη και τη μαζική δράση στην υπεράσπιση της αστυνομίας! Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο! Τη στιγμή που είναι ηλίου φαεινότερο πως μόνο ένα ταξικό μέτωπο πάλης που θα παλεύει για την αναχαίτιση της επίθεσης και τη διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών και των εργατικών δικαιωμάτων μπορεί να πετύχει νίκες στο δημοκρατικό ζήτημα, αντί να παλεύουν για τη συγκρότησή του, πρωτοστατούν στη διοργάνωση συγκεντρώσεων ενάντια στην ατομική βία. Στην πράξη κι αυτοί υποκλίνονται στο μεγαλείο της ατομικής βίας και την ανάγουν σε διαχωριστική γραμμή, λειτουργώντας ως κατοπτρικά είδωλα ενώ παραγράφουν τις ευθύνες που έχουν η αστυνομία και οι κρατικοί μηχανισμοί για το κλίμα φόβου που έχει δημιουργηθεί
ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ
ΠΡΙΝ 01/11/2009
Ζητούν να πάρουν την «Ημέρα» στα χέρια τους
Παρασκευή, 30 Οκτωβρίου 2009
Στην κατοχή των συντακτών και των τεχνικών της ζητούν να περιέλθει η εφημερίδα «Ημέρα» ώστε να διερευνηθούν οι δυνατότητες επανέκδοσής της, φορείς, συνδικαλιστικές οργανώσεις, δημοσιογράφοι και τεχνικοί του Τύπου της Πάτρας.Υπενθυμίζεται ότι η πατρινή εφημερίδα έβαλε λουκέτο αφού ο ιδιοκτήτης της Θ. Καμπέρος είχε απειλήσει ανοιχτά τους εργαζόμενους πως αν συμμετάσχουν σε 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση θα τους απολύσει. Εντούτοις, ο μεγαλοεπιχειρηματίας Θ. Καμπέρος ανέστειλε την έκδοση της εφημερίδας χωρίς να έχει προχωρήσει ακόμη σε απολύσεις.
Σε σχετικό κείμενο που εκδόθηκε αναφέρεται ότι η εφημερίδα, που εκδίδεται επί 63 χρόνια, «ανήκει πριν απ’ όλα στους αναγνώστες της και σε εκείνους που καθημερινά κοπιάζουν για την έκδοσή της». «Και η αρχή αυτή, που υπερβαίνει οποιαδήποτε επιχειρηματική αντίληψη, ισχύει και στην περίπτωση της Ημέρας», αναφέρουν.
.
Παράλληλα το αίτημα τριμερούς συνάντησης (εργοδοσία, εργαζόμενοι, υπουργός Εργασίας) διατύπωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεως Συντακτών (ΠΟΕΣΥ). Σε σχετική επιστολή της προς τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης αναφέρει ότι 4 από τις 7 ημερήσιες εφημερίδες της Πάτρας έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και ότι οφείλουν στους εργαζόμενους δημοσιογράφους και τεχνικούς δεδουλευμένα από 3 έως 12 μήνες.
καταληψη ΕΣΗΕΑ
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗ που συμπληρώνει τις απολύσεις ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζόμενων WIND
by Neil GirlingΤις τελευταίες μέρες, όλο και πληθαίνουν τα κρούσματα και οι καταγγελίες συναδέλφων για μάνατζερ και διευθυντές που ασκούν ψυχολογικές πιέσεις, ακόμα και εκβιασμούς, ώστε να αποτρέψουν τη συμμετοχή των συναδέλφων στο Σωματείο και ιδιαίτερα στις κινητοποιήσεις και τις απεργίες.
Χαρακτηριστική είναι η επανάληψη της άθλιας πρακτικής των επιστολών για «μειωμένη απόδοση», χωρίς ούτε καν μια στοιχειώδη αιτιολόγηση, απλά και μόνο για να δημιουργηθεί άλλοθι για την απόλυση συναδέλφων.
Επίσης, οι περιοδείες «ενημέρωσης» -διάβαζε τρομοκράτησης- ολόκληρων τμημάτων, από μεγαλοστελέχη που ανακοινώνουν ότι «όσοι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους θα φύγουν».
Όσα λένε είναι ψέματα, για να φτιάξουν κλίμα φόβου.
Η διοίκηση και οι παρατρεχάμενοί της
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να ξεστομίζουν τέτοια πράγματα, όταν μόλις τον τελευταίο μήνα έχουν διώξει πολλούς συναδέλφους εξαιρετικούς στην εργασία τους.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ οι «περαστικοί» από την εταιρία, που βρήκαν ευκαιρία για έναν ακόμα γύρο παχυλών μισθών και μπόνους, να κάνουν καριέρα «εκκαθαρίζοντας» συναδέλφους που με την εργασία τους κυριολεκτικά έστησαν την εταιρία.
Αν θέλουν να ψάξουν για «ανεπαρκείς», ας κοιτάξουν ανάμεσά τους, στην «παρέα» που δημιουργούν στελεχώνοντας τμήματα και διευθύνσεις με «κολλητούς» και βγάζοντας όλους τους άλλους «περιττούς».
Επιχειρείται μάλιστα η εκ νέου στοχοποίηση μελών του ΔΣ, με αστειότητες για «έγκαιρη συμπλήρωση των attendance forms», διαφορετικά θα τους γίνουν προφορικές και γραπτές επιπλήξεις (και μετά τι άλλο;).
Επειδή τελευταία -σε επίσημες συναντήσεις με το Σωματείο- πολλοί υψηλά ιστάμενοι μας πλασάρονται ως «φίλοι», ως «παιδιά της πιάτσας» που δήθεν νιώθουν την αγωνία των εργαζόμενων για τη δουλειά τους (!!!), θέλουμε από τη μεριά του Σωματείου να διευκρινίσουμε:
- Τα κάθε είδους υπονοούμενα και εκβιασμοί, οι ερωτήσεις του τύπου «πες μου αν θα απεργήσεις αύριο» κλπ. από στελέχη και διευθυντές, συνιστούν παρακώλυση της ελεύθερης άσκησης των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων στην επιχείρηση, όπως αυτά έχουν κατοχυρωθεί και με νόμους (ν.1264/82). Πράγμα το οποίο ως Σωματείο θα αναδείξουμε και με τις απαραίτητες νομικές κινήσεις. Έχουν ευθύνη όχι μόνο η διοίκηση της εταιρίας κεντρικά, αλλά και κάθε στέλεχος που ασκεί τέτοιες πιέσεις.
- Το Σωματείο και τα μέλη του ΔΣ του δεν θα σταματήσουν την δράση τους, ούτε θα δεχτούν κανενός είδους υποδείξεις για το πώς θα την ασκήσουν. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για τα δικαιώματά μας στην εργασία – και θα αγωνιστούμε ώστε να μην χαθεί καμία θέση εργασίας. Θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε την υπογραφή ικανοποιητικής ΕΣΣΕ με επιστροφή των διατακτικών τροφής και καλύτερες εργασιακές σχέσεις.
Αυτοί που πρέπει να απολογηθούν είναι όσοι ανοιχτά μας εμπαίζουν, με δήθεν «αναδιαρθρώσεις διευθυντικών στελεχών» που έχουν μετατρέψει σε κύμα αποχωρήσεων και απολύσεων. Όσοι μας ταπεινώνουν με την συμπεριφορά τους και μας βγάζουν «περιττούς» μέσα σε λίγα λεπτά, αδιαφορώντας για την ανάγκη μας για εργασία. Έχουμε την πεποίθηση ότι τελικά θα τους «πνίξει» το δίκιο και η κινητοποίηση των εργαζομένων.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Για να μην μας πνίξουν οι απολύσεις, η ανασφάλεια, ο τσαμπουκάς και η αλαζονεία της διοίκησηςΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ
παρελασεις
Προκύρηξη ΑΝΤΑΡΣΥΑ για παρελάσεις
Ήρθε η ώρα να κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενάντια στις παρελάσεις !
Η νέα κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου είναι δεσμευμένη στο ίδιο όραμα, όπως φαίνεται από την άρνησή της να δεχτεί τα αιτήματα των λιμενεργατών και να παραμείνει δημόσιο το λιμάνι. Την ίδια στιγμή συνεχίζονται αμείωτα, ανεξαρτήτως κυβέρνησης, οι πολεμικές δαπάνες για να ανταποκρίνεται η Ελλάδα στο «διεθνή ρόλο» της στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Τα χρήματα που δε δίνονται για τις ανάγκες μας στην παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση, ξοδεύονται για εξοπλισμούς και συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και την κατοχή χωρών όπως το Αφγανιστάν, ενώ οι βάσεις στη Σούδα και το Άκτιο εξακολουθούν να αποτελούν ορμητήριο για όλες αυτές τις πολεμικές επιχειρήσεις. Τα τανκς και τα αεροπλάνα που «θα καμαρώσουμε» στη στρατιωτική παρέλαση είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα μιας πολιτικής που προωθεί όσο μπορεί την οικονομική επέκταση των ελληνικών επιχειρήσεων στα Βαλκάνια. Η στρατιωτική ετοιμότητα πάει χέρι-χέρι με τα 28 δις Ευρώ που προσφέρθηκαν στις ελληνικές τράπεζες που εξορμούν στο εξωτερικό και στο εσωτερικό και οι οποίες ποτέ βέβαια δε μας έδωσαν μερίδιο απ’ τα κέρδη τους...
Αντίστοιχα, η μαθητική παρέλαση είναι επί της ουσίας μια μιλιταριστική εκδήλωση: η προβολή της «εθνικής ενότητας» έχει σαν στόχο την παρουσίαση μιας γενιάς ετοιμοπόλεμης απέναντι στους «εχθρούς του έθνους», εσωτερικούς ή εξωτερικούς. Γι’ αυτό το λόγο οι Ψωμιάδηδες και οι Καρατζαφέρηδες είχαν φρίξει με την ιδέα ότι «ξένοι» μαθητές θα έκαναν παρέλαση με την ελληνική σημαία, σιωπούν όμως για γεγονότα όπως ο θάνατος του Πακιστανού μετανάστη από βασανιστήρια αστυνομικών στις 9 Οκτώβρη στο Αστυνομικό Τμήμα Νίκαιας στην Αθήνα. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην Ελλάδα οι παρελάσεις καθιερώθηκαν πριν από 70 χρόνια από το δικτάτορα Μεταξά, θαυμαστή της πειθαρχίας της χιτλερικής νεολαίας...
Είναι απολύτως απαράδεκτο η άρνηση των μαθητών να συμμετάσχουν στις παρελάσεις να συνεπάγεται απειλές, κυρώσεις κι αποβολές. Το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να παλέψει για την κατάργηση ενός θεσμού που στόχο έχει τη συμβολική και πραγματική υπόκλιση στην πολιτική, στρατιωτική κι εκκλησιαστική ηγεσία και την πειθάρχηση της νεολαίας, αναπαράγοντας μάλιστα ένα πλήθος ψευτο – αντιθέσεων και ρατσιστικών διαχωρισμών μεταξύ των μαθητών («άριστοι» - «κακοί», ψηλοί – κοντοί, έλληνες – ξένοι κ.ο.κ.). Σε τελική ανάλυση, η επιβολή της στολής, της ομοιομορφίας, τα εμβατήρια και ο στρατιωτικός βηματισμός όχι μόνον δε συμβάλλουν στη διαμόρφωση ιστορικής συνείδησης, αλλά αντίθετα καλλιεργούν την ξενοφοβία, την υποταγή, αλλά και το ξαναγράψιμο της ιστορίας με τις αντίστοιχες δόσεις εθνικισμού και πατριωτικού «φρονήματος».
ΔΕ ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΣΟΥΜΕ - ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
· Να καταργηθούν οι παρελάσεις.
· Απόσυρση των σχεδίων για υποχρεωτική στράτευση στα 18.
· Λεφτά για παιδεία – υγεία - εργασία κι όχι για τους εξοπλισμούς, την αστυνομία και τις τράπεζες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)