Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 04-10-2009

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 04-10-2009
ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ
1. Οι εκλογές της 04-10-2009 για το εθνικό κοινοβούλιο είχαν ως χαρακτηριστικό την έντονη αποδοκιμασία της σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΝΔ και την σημαντική αύξηση της αποχής που οδήγησε στην άνετη κοινοβουλευτική αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ. Με την αποχή εκφράστηκε η κοινωνική δυσαρέσκεια και αγανάκτηση ευρύτατων λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην κυβέρνηση αλλά και η αποδοκιμασία της κοινοβουλευτικής αριστεράς που παρότι ενισχύθηκε στις εκλογές του 2007 δεν κατάφερε να αρθρώσει ένα πειστικό αντιπολιτευτικό λόγο και κυρίως να πείσει ότι μπορεί να προσφέρει προγραμματική και οραματική διέξοδο κόντρα στον νεοφιλελεύθερο μονόδρομο. Από την άλλη μεριά, η υπερψήφιση του ΠΑΣΟΚ και η καθήλωση των δεξιών κομμάτων (ΝΔ και ΛΑΟΣ) σε άθροισμα κάτω από το 40% δείχνει ότι η κοινωνία ελπίζει ότι μια εναλλακτική πολιτική που, έστω θα την ανακουφίσει από την πίεση του κεφαλαίου, μπορεί να προέλθει μόνο από τον κεντροαριστερό ή αριστερό πολιτικό χώρο.
2. Η ΝΔ κατέρρευσε εκλογικά χάνοντας με διαφορά 10,40 μονάδων από το ΠΑΣΟΚ λόγω της σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής, των σκανδάλων, τις κακής διαχείρησης, της προεκλογικής της εκστρατείας αλλά και λόγω της εντυπωσιακής στήριξης όλου του συστήματος προς το ΠΑΣΟΚ στην αναζήτηση «σταθερής» κυβέρνησης. Τελευταία, πολύτιμη για το σύστημα, υπηρεσία της ΝΔ στο κεφάλαιο είναι ότι καθόρισε μια προεκλογική ατζέντα με καθαρά διαχειριστικό- λογιστικό χαρακτήρα και με σύνθημα την αδυναμία εναλλακτικής πολιτικής πέρα από την σκληρή λιτότητα και τον αυταρχισμό σε όλα τα επίπεδα.
3. Ένα βασικό συμπέρασμα είναι ότι το Σύστημα Εξουσίας (κεφάλαιο, ΜΜΕ, ξένος παράγοντας) έχει αυξήσει τη δυνατότητα του μέσω της προπαγάνδας και του ελέγχου της πληροφόρησης να επιβάλλει πολιτικές λύσεις που πριν λίγους μήνες φαίνονταν περίπου αδύνατες. Το σχεδόν 44% του ΠΑΣΟΚ είναι ένας θρίαμβος της τηλεοπτικής δημοκρατίας και των ιδεολογικών μηχανισμών του κεφαλαίου, αλλά και αποτέλεσμα της οργανωτικής ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ. Η επιδίωξη του συστήματος ήταν να προκύψει μια μονοκομματική κυβέρνηση με άνετη αυτοδυναμία που μπορεί να προωθήσει τον «ευρωπαϊκό μονόδρομο λιτότητας», τις περιβόητες διαρθρωτικές αλλαγές. Το πέτυχε πανηγυρικά.
4. Ο ΛΑΟΣ, που αποτελεί ξεκάθαρα πολιτικό παρακολούθημα του δικομματισμού, κέρδισε περίπου 110.000 ψήφους όμως δεν μπόρεσε να παίξει το ρόλο που περίμενε, με δεδομένη την εκλογική συντριβή της ΝΔ που έχασε πάνω από 700.000 ψήφους. Το ΛΑΟΣ εξακολουθεί να είναι επικίνδυνο κοινωνικά (σε συνδυασμό με τις 20.000 ψήφους της Χρυσής Αυγής και τα γεγονότα στον Αγ. Παντελεήμονα Αττικής) όμως η δυναμική του έχει αρχίσει και εξαντλείται και η πολιτική ανοιχτών θυρών με τη ΝΔ θα γίνει από δω και πέρα μπούμερανγκ από τη στιγμή που η ΝΔ θα έχει καινούρια ηγεσία και θα είναι αντιπολίτευση.
5. Το ΚΚΕ πλήρωσε με απώλεια περίπου 66.000 ψήφων (0,60 % σε ποσοστό) την αδιέξοδη πολιτική του που αποκλείει τις πολιτικές συμμαχίες και δεν δίνει καμία υπαρκτή διέξοδο στα συγκεκριμένα προβλήματα των εργαζόμενων. Η μείωση του εκλογικού του ποσοστού σε εποχή κρίσης δείχνει τα αδιέξοδα του. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, θριαμβολογεί ότι πέτυχε ένα πολύ θετικό αποτέλεσμα αν συνυπολογίσουμε τα όσα έγιναν μετά τις Ευρωεκλογές, η πραγματικότητα όμως είναι ότι απώλεσε 45.000 ψήφους και παρουσιάζει μειωμένη κοινωνική αποδοχή. Το αποτέλεσμα αντικατοπτρίζει την πίστη του κόσμου της αριστεράς στον ενωτικό χαρακτήρα του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ και όχι την συνολική πολιτική του. Είναι πάντως σημαντικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άντεξε στην επαρχία και στην κεντρική και βόρεια Ελλάδα αύξησε λίγο τα ποσοστά του. Συνολικά, η κοινοβουλευτική αριστερά είχε στόχο την μη-αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ και την δραστική μείωση του δικομματισμού. Σε αυτή την επιδίωξη απέτυχε.
6. Το εκλογικό αποτέλεσμα, με δεδομένη τη συνολική πτώση των λοιπών δυνάμεων της αριστεράς, ήταν θετικό για το Μέτωπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ένα κομμάτι ανένταχτων της αριστεράς επιβράβευσε κυρίως τη λογική της ενότητας του χώρου και λιγότερο τα συνθήματα ή το πρόγραμμα της. Θέλουμε πάντως να παρατηρήσουμε ότι η λογική της ψήφου αντιπροσώπευσης δεν πρέπει να επικρατήσει στο Μέτωπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η εμβάθυνση και η διεύρυνση του Μετώπου είναι από τις βασικές προτεραιότητες της επόμενης περιόδου.
7. Τα πρώτα δείγματα της νέας κυβέρνησης δεν μπορούν να θεωρηθούν θετικά. Πέρα από την προώθηση στελεχών που υπήρξαν σημαντικά στελέχη επιχειρήσεων και υπερεθνικών οργανισμών που προωθούν σκληρές πολιτικές ενάντια στους εργαζόμενους παρατηρούμε
• Την βιασύνη για προώθηση ενός εκλογικού νόμου που θα στραγγαλίζει την δημοκρατία και θα λύνει το πρόβλημα της κοινωνικής απονομιμοποίησης του συστήματος εξουσίας δημιουργώντας πλαστές πλειοψηφίες στη Βουλή.
• Την αποκρουστική επίδειξη αυταρχισμού και καταστολής με τις αθρόες και απόλυτα αντισυνταγματικές «προσαγωγές υπόπτων» προς εκφοβισμό και το χτύπημα των απεργών της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης.
• Την ύψωση της σημαίας του ανταγωνισμού δίπλα στην θολή σημαία της Πράσινης Ανάπτυξης.
• Την άμεση συνέχιση των πολιτικών παράδοσης ελεύθερων δημόσιων χώρων στις διαθέσεις των μεγαλοεργολάβων.
• Την επιμονή για Καποδίστρια 2 στους δήμους.
8. Πρακτικά η νέα κυβέρνηση δείχνει ξεκάθαρα ότι θέλει να προσαρμόσει όλη τη διοικητική δομή αλλά και τους βασικούς κοινοβουλευτικούς θεσμούς της χώρας στα πρότυπα της ΕΕ. Αυτό σημαίνει στραγγάλισμα της δημοκρατίας, απόλυτη κυριαρχία του κεφαλαίου σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής αλλά και κατακερματισμό σε διοικητικές περιφέρειες που θα συναλλάσσονται απ’ ευθείας με την ΕΕ και το κεφάλαιο, έχοντας μειωμένη διαπραγματευτική δύναμη σε σχέση με αυτήν που έχει το εθνικό κράτος. Η νέα περίοδος θα αποδειχθεί ακόμη πιο σκληρή για τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Πιστεύουμε πάντα ότι το κρίσιμο σημείο για να ανατραπούν οι επερχόμενες πολιτικές είναι η ενεργοποίηση των εργαζόμενων και της κοινωνίας συνολικά ενάντια στις επιλογές αυτές.
9. Η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ πιστεύει ότι το βασικό ζητούμενο της περιόδου είναι η ανασυγκρότηση της εργατικής τάξης που είναι η μόνη τάξη που μπορεί να βγάλει τον τόπο από το οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο. Εκτιμούμε ότι το Μέτωπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέλει και μπορεί να βοηθήσει τους εργαζόμενους σε αυτή την κατεύθυνση και είμαστε έτοιμοι να συμβάλλουμε στην παραπέρα ανάπτυξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
10. Πέρα από αυτό, θεωρούμε ότι η αριστερά πρέπει να κάνει συγκεκριμένες προτάσεις και να πάρει πρωτοβουλίες κι όχι να σέρνεται πίσω από την αστική ατζέντα κάνοντας μόνο αμυντικές κινήσεις και αγώνες. Με δεδομένη την κυβερνητική επιδίωξη για την προώθηση ενός αντιδραστικού και αντιδημοκρατικού εκλογικού νόμου, είναι ώρα να θυμηθούμε και να αναδείξουμε την θέση της αριστεράς για την καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος όχι μόνο στο Κοινοβούλιο αλλά και στα εργατικά σωματεία. Η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ θα πάρει άμεσα πρωτοβουλία για την ανάδειξη του ζητήματος απευθυνόμενη σε όλες τις δυνάμεις τόσο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όσο και της υπόλοιπης αριστεράς ώστε το ζήτημα της απλής αναλογικής να γίνει υπόθεση της εργατικής τάξης και του συνόλου της κοινωνίας.
11. Παράλληλα, η αναγκαιότητα ενός ριζοσπαστικού προγράμματος διεξόδου παραμένει επιτακτική. Εκτιμούμε ότι στη σημερινή φάση αυτό πρέπει να ξεκινά από την διεκδίκηση μιας εισοδηματικής πολιτικής και Συλλογικών Συμβάσεων που θα ανακουφίσουν τους εργαζόμενους αλλά και από την υπεράσπιση του δημόσιου τομέα και του δημόσιου χώρου από τις αρπακτικές διαθέσεις του κεφαλαίου. Αυτή η διεκδίκηση μπορεί να βαδίζει μαζί με το θεσμικό αίτημα για απλή αναλογική.

Η Πολιτική Επιτροπή της Κομμουνιστικής Ανανέωσης
Αθήνα 15-10-2009