Π.Ε. ΝΑΡ: Μάχη για την ανατροπή

Συνεδρίασε η Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ και συζήτησε πάνω στις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις, ειδικά μετά τον απεργιακό σεισμό της 5ης Μάη, αλλά και της 20 Μάη και, στη βάση αυτή, κατέληξε σε εκτιμήσεις και κατευθύνσεις για ένα πολιτικό σχέδιο παρέμβασης του ΝΑΡ στο αμέσως επόμενο διάστημα. Στην απόφαση της Π.Ε. διατυπώνεται το πλαίσιο στόχων και αιτημάτων που οι δυνάμεις του ΝΑΡ προωθούν στο κίνημα και τους αγώνες.

Όπως εκτιμά η απόφαση της Π.Ε. του ΝΑΡ: «Η απεργία και η διαδήλωση της 5ης του Μάη αποτελούν μια στροφή στην εργατική - λαϊκή πάλη και τις πολιτικές εξελίξεις στην ελληνική κοινωνία. Αποτέλεσε τη μεγαλύτερη πανελλαδική πανεργατική πολιτική απεργία και την πιο μεγάλη εργατική διαδήλωση των τελευταίων δεκαετιών και, ίσως, από την μεταπολίτευση και μετά. Σφραγίστηκε από το παλλαϊκό «όχι στο σφαγείο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ»
περισσότερα εδώ

ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ.

ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ


1. Η μεγάλη επιτυχία της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας της 20ης Μαΐου και οι ογκώδεις διαδηλώσεις στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα δείχνουν ότι η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι και ο λαός της Ελλάδας απορρίπτουν καθολικά το νομοσχέδιο Λοβέρδου για την κατακρεούργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και αναγκών τους. Δείχνουν επιμονή και αποφασιστικότητα στη διεξαγωγή ενός παρατεταμένου αγώνα για την κατάργηση του Μνημονίου που επιχειρεί να επιβάλει η οικονομική χούντα κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΔΝΤ και ΕΕ. Δείχνουν ότι δεν πέρασε η προσπάθεια κατατρομοκράτησης των εργαζομένων με το όργιο καταστολής της κυβέρνησης ενάντια στη μεγαλειώδη διαδήλωση της Αθήνας στις 5 Μαΐου. Δείχνουν, επίσης, ότι δεν πέρασε και η προσπάθεια κατασυκοφάντησης του εργατικού και λαϊκού μαζικού κινήματος φορτώνοντας του την εγκληματική δολοφονία των τριών εργαζομένων της Μαρφίν από σκοτεινούς μηχανισμούς που λειτούργησαν αντικειμενικά σαν προβοκάτορες.

2. Μεγάλη κατάκτηση από την απεργία και τις διαδηλώσεις της 20ης Μαΐου είναι το γεγονός ότι το εργατικό και λαϊκό μαζικό κίνημα απέτρεψε με αποφασιστικότητα το σχέδιο ενός νέου βίαιου αστυνομικού χτυπήματος, με στόχο την καταστολή και διάλυση των συγκεντρώσεων. Ταυτόχρονα, ότι περιφρούρησε τις πορείες από τη δράση ομάδων τυφλής βίας, απομονώνοντας όποια στοιχεία επιχείρησαν να κινηθούν σε αυτή την κατεύθυνση.

3. Η συγκέντρωση στο Μουσείο και το μπλοκ του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων, με το ταξικό πλαίσιό του, με την ενωτική του τακτική, αγκαλιάστηκε και πάλι από χιλιάδες εργαζόμενους. Επέβαλε την παράδοση του ψηφίσματός του στη Βουλή. Δεν το έκανε μόνο για συμβολικούς λόγους. Απαιτεί να κατατεθεί και να συζητηθεί στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής και στην Ολομέλεια, με λόγο στους εκπροσώπους του και στόχο την συνολική απόρριψή του. Γνωρίζοντας, ότι η επιβολή ή όχι του αντιασφαλιστικού μεσαίωνα θα κριθεί, τελικά, όχι μέσα, αλλά έξω από το κοινοβούλιο, στους δρόμους του αγώνα.

4. Ο Συντονισμός καταγγέλλει την κυβέρνηση, το υπουργείο Προ.Πο. και την αστυνομική ηγεσία για το όργιο «προσαγωγών», δηλαδή για τις δεκάδες επίσημα και εκατοντάδες ανεπίσημα, αναιτιολόγητες προσωρινές συλλήψεις. Καταγγέλλει το γεγονός ότι εργαζόμενοι του Συλλόγου Βιβλίου – Χάρτου δέχθηκαν βάρβαρη επίθεση και συνελήφθησαν καθώς κατευθύνονταν στην κινητοποίηση από την αστυνομία, χωρίς κανένα λόγο. Αυτή η παράνομη, πρακτική της Αστυνομίας, υπονομεύει τις συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες, τις οποίες επέβαλε με αίμα το εργατικό κίνημα, ακόμη και στο Σύνταγμα. Ζητά από νομικούς που υπερασπίζουν τα δημοκρατικά δικαιώματα, τη στήριξή τους στον αγώνα μας με τις γνώσεις, την εμπειρία και τη συμμετοχή τους σε μια «επιτροπή για την ελευθερία του εργατικού και λαϊκού αγώνα», δίπλα στο Συντονισμό.

5. Ο Συντονισμός των σωματείων μετέτρεψε, στα πλαίσια των δυνάμεών του, την αστυνομική καταστολή σε πολιτικό ζήτημα υπεράσπισης του δημοκρατικού δικαιώματος στη διαδήλωση. Συνέβαλε αποφασιστικά στην απελευθέρωση των «προσαχθέντων», απαιτώντας να μην ξεκινήσει η πορεία εάν δεν απελευθερωθούν και εάν δεν σταματήσουν οι «προσαγωγές», όπως και έγινε. Παράλληλα, σε συνεργασία με συνδικαλιστές αγωνιζόμενων ομοσπονδιών, επέβαλε την αποχώρηση των ΜΑΤ από τα Χαυτεία και την ακύρωση του σχεδίου τους για εξαπόλυση χημικού πολέμου κατά των διαδηλωτών.

6. Το εργατικό κίνημα και ειδικά η ταξικές δυνάμεις του, βγαίνουν από τις κρίσιμες, πρώτες κινητοποιήσεις κατά του Μνημονίου ΠΑΣΟΚ, ΔΝΤ και ΕΕ, πιο σοφές, πιο αποφασισμένες και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Μπορούμε να νικήσουμε. Καλούμε σε συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα κατά της Συμφωνίας, του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου και όλων των αντιλαϊκών μέτρων με πολύμορφες κινητοποιήσεις διαρκείας, με σταθμό την κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή και την ημέρα που θα επιχειρηθεί η ψήφισή του.

7. Για να νικήσουμε, πιστεύουμε ότι κάθε «μικρό όχι» στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο πρέπει να ενταχθεί σε ένα «μεγάλο όχι», ενάντια στο σύνολο της αντεργατικής καταιγίδας που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το κεφάλαιο με την καθοδήγηση της «τρόϊκας» ΔΝΤ – ΕΕ - ΕΚΤ. Ότι όλα τα «όχι» πρέπει να ενταχθούν στα «ναι» ενός διεκδικητικού, ενωτικού, ταξικού πλαισίου πάλης για την επιβολή κατακτήσεων που αρμόζουν στην πρωτοφανή παραγωγικότητα της εργασίας, στον τεράστιο κοινωνικό πλούτο, στις σύγχρονες ανάγκες, στα δικαιώματα και την υπερηφάνεια της νεολαίας, των εργαζόμενων, των γυναικών και των απόμαχων της δουλειάς. Κάθε «χωριστός» αγώνας, για να νικήσει, πρέπει να ενταχθεί σε ένα συντονισμένο αγώνα διαρκείας των αγωνιζόμενων σωματείων και ομοσπονδιών.

8. Από αυτή τη σκοπιά, ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων καλεί σε συσπείρωση, στην Αθήνα και πανελλαδικά, και άλλων σωματείων και δυνάμεων στις γραμμές του. Μακριά και ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Ανεξάρτητα από κομματική ή παραταξιακή τοποθέτηση. Σεβόμενος την αυτοτέλειά τους. Για την αποφασιστική κλιμάκωση του αγώνα.

9. Ο Συντονισμός καλεί όλες τις αγωνιζόμενες δυνάμεις να συντονίσουμε την πάλη κατά της αντιλαϊκής πολιτικής. Να συγκροτήσουμε ένα πλαίσιο κοινής δράσης, έμπρακτης και όχι συμβολικής σύγκρουσης, ξεπερνώντας την υποταγή και τη συναίνεση των ηγεσιών ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Στη βάση αυτή, ο Συντονισμός θα πάρει ευρύτερες πρωτοβουλίες απεύθυνσης στα συνδικάτα.

10. Προτείνουμε νέα γενική πολιτική απεργιακή κλιμάκωση άμεσα, με δυνατότητα συντονισμού και με συνδικάτα άλλων ευρωπαϊκών χωρών για πανευρωπαϊκή κινητοποίηση τις ίδιες μέρες. Απαιτούμε από τις ηγεσίες των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ να προκηρύξουν άμεσα πρόγραμμα συνέχισης και κλιμάκωσης

Τα "δικά" τους παιδιά

Τα "δικά" τους παιδιά

«Με δεδομένες τις σημερινές συνθήκες στην Ελλάδα, οι Ελληνες πλοιοκτήτες έχουν την δυνατότητα να μειώσουν τους μισθούς των υπαλλήλων του ή να αγοράζουν φθηνότερα ακίνητα.

Αλλοι Ελληνες πρέπει να πληρώσουν περισσότερους φόρους, όμως οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες εξαιρούνται, με βάση το νόμο 89. Και αυτό δεν αναμένεται να αλλάξει, όπως σημειώνουν αναλυτές και πλοιοκτήτες, ακόμα κι αν το ΔΝΤ ή η Ε.Ε επιβάλλουν νέα οικονομικά μέτρα για την οικονομική διάσωση της Ελλάδας. Σήμερα οι Ελληνες πλοιοκτήτες διαχειρίζονται 4.800 πλοία και ελέγχουν το 15% με 20% του παγκόσμιου στόλου σε χωρητικότητα. Ενώ το 2009 οι περισσότερες

ναυτιλίες υποχώρησαν οι Ελληνες αγόρασαν 218 πλοία σε καλύτερες τιμές, και μόνο οι Κινέζοι απέκτησαν περισσότερες μονάδες».


Πηγή: Wall Steet Journal

Ανακοίνωση του Γραφείου του Κ.Σ. της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση(νΚΑ) για το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών

1. Οι εκλογές της 19ης Μάη διεξήχθησαν υπό την επήρεια του γενικευμένου κοινωνικού αναβρασμού που φέρνει στη χώρα η χούντα Ε.Ε. – ΔΝΤ – Κεφαλαίου και άνευ προηγουμένη κλιμάκωση της επίθεσης της πολιτικής ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ σε νεολαία και εργαζομένους. Παρά τις προσπάθειες του αστικού συνασπισμού εξουσίας και των μηχανισμών του να απαξιωθεί η πολιτική σημασία των φοιτητικών εκλογών, παρά τις γενικότερες προσπάθειες επιστροφής σε λογικές καθεστωτικών μηχανισμών, και η φετινή διαδικασία έδειξε την εντεινόμενη δυναμική απεγκλωβισμού μεγάλων κομματιών της νεολαίας από τις κυρίαρχες επιλογές και τις καθεστωτικές παρατάξεις. Οι τάσεις αυτές έχουν την ρίζα τους στην κρίση της αστικής πολιτικής μπροστά στην καπιταλιστική κρίση, είναι κομμάτι της τάσης πολιτικής αποσταθεροποίησης που δυναμιτίζει το αστικό πολιτικό σκηνικό. Το γεγονός ότι τα κομμάτια αυτά κυρίαρχα κινούνται προς την αποχή, έχει να κάνει με τις ταχτικές και στρατηγικές ανεπάρκειες της Αριστεράς.

2. Η συνολική καταγραφή των πολιτικών δυνάμεων αποτύπωσε τις ευρύτερες τάσεις των πολιτικών ρευμάτων όπως αυτές ειδικεύονται στο ιδιαίτερο στρώμα της σπουδάζουσας νεολαίας. Η ΠΑΣΠ, έχοντας την αγαστή στήριξη και προώθηση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης εμφανίζεται ενισχυμένη στο δικομματικό εμφύλιο με τη ΔΑΠ. Η άνοδος αυτή είναι αποτέλεσμα της ηγεμονικής θέσης του ΠΑΣΟΚ στο αστικό μπλοκ εξουσίας, εκφράζει τον φόβο και την αυταπάτη τους ατομικού δρόμου μέσα στην «μπόρα» της καπιταλιστικής κρίσης. Εκφράζει υπαρκτές αντιφατικές τάσεις της νεολαίας για «συνετή» προσαρμογή στην λεγόμενη έκτακτη παρούσα κατάσταση και για «αντιπολίτευση» εντός των ορίων του συστήματος. Είναι σαφές ωστόσο ότι η γραμμή συσπείρωσης της ΠΑΣΠ έχει κοντά ποδάρια κι δεν μπορεί να σταθεί μπροστά στην διογκούμενη οργή που πλημμυρίζει στην νεολαία και τους εργαζόμενους. Από την άλλη η ΔΑΠ, δέχεται ένα σοβαρό πλήγμα ως ο βασικός εκφραστής του συντηρητισμού, της κυρίαρχης ιδεολογίας και της διαπλοκής με το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο στις σχολές. Ταυτόχρονα είναι τόσο νωπή ακόμη η κυβέρνηση Καραμανλή που το αποτέλεσμα της ΔΑΠ είναι μια ευθεία καταδίκης της. Η εμφατική πτώση της είναι συνάρτηση της ευρύτερης κρίσης που έχει μπει το όλο ρεύμα της ΝΔ και η ανικανότητα του στην παρούσα φλογερή κρίση του συστήματος να μπει σε πορεία ανασυγκρότησης και νέας απεύθυνσης στη νεολαία.

3. Οι δυνάμεις της επίσημης αριστεράς εμφανίζουν αναντιστοιχία σε σχέση με το κοινωνικό κλίμα και την υπαρκτή, αγωνιστική νεολαιίστικη οργή. Η ΠΚΣ, η παράταξη της ΚΝΕ, εμφανίζει μια σαφή και σημαντική πτώση των δυνάμεων της για δεύτερη συνεχή χρονιά. Μετά την κινηματική, από άλλη σκοπιά αυτή τη φορά καταγράφεται και η πολιτική αποτυχία του εγχειρηματός του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (εκφυλισμένη φοιτητική εκδοχή του ΠΑΜΕ). Πληρώνει την αδιέξοδη για το φοιτητικό κίνημα λογική της απαξίωσης των συλλογικών διαδικασιών και της περιχαράκωσης, την ηττοπαθή πολιτική γραμμή της ιδεολογικής και μόνο αντιπαράθεσης με τα νέα μέτρα. Η Αριστερή Ενότητα (ΣΥΡΙΖΑ) από τη άλλη δεν καταφέρνει να καλύψει την περσινή μεγάλη της πτώση, αδυνατεί να εκφράσει οποιαδήποτε πραγματική δυναμική, κινούμενη σε αντίστοιχα χαμηλά ποσοστά και παραμένοντας ουραγός των εξελίξεων. Η εκλογική καταγραφή της καταδεικνύει την αδυναμία της να συνδεθεί και να εκφράσει τις τάσεις ριζοσπαστικοποίησης που γεννιούνται στα πλαίσια της καπιταλιστικής επίθεσης στα δικαιώματα της νεολαίας, εγκλωβισμένη στα διαχειριστικά διλήμματα που έχουν οι δυνάμεις της, ιδιαίτερη στη παρούσα καμπή του κινήματος (Ε.Ε., στάση κινήματος απέναντι στη ΓΣΕΕ κλπ).

4. Η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση, βγαίνει ενισχυμένη από την μάχη των φοιτητικών εκλογών για μια ακόμη χρονιά, κατοχυρώνοντας έτσι την αγωνιστική, διαρκή παρουσία της μέσα και έξω από τις σχολές και φέτος. Η καταγραφή της αποτελεί σοβαρό εχέγγυο για την νέα μαχητική ανάταση που πρέπει να χαρακτηρίσει το φοιτητικό κίνημα το επόμενο κρίσιμο διάστημα για την ανατροπή των μέτρων σε εκπαίδευση και εργασία, για την σύγκρουση με τον ληστρικό μηχανισμό Ε.Ε. - ΔΝΤ και την αντιλαϊκή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αποτελεί παράλληλα και στήριξη της άλλης Αριστεράς, της πολιτικής γραμμής των μαχητικών ενωτικών αγώνων της νεολαίας και εργαζομένων, της αντικαπιταλιστικής ρήξης και πάλης. Η ΕΑΑΚ αποτυπώνει μια αυξανόμενη δυναμική ως ο εκφραστής των πιο ανατρεπτικών-μαχητικών τάσεων του φοιτητικού κινήματος και ως το πιο αντικαπιταλιστικό - αντικυβερνητικό κομμάτι του. Το πρόταγμα του ανυποχώρητου αγώνα ενάντια στη χούντα ΠΑΣΟΚ- Ε.Ε- Δ.Ν.Τ. και την καπιταλιστική αναδιάρθρωση, στρατεύει όλο και περισσότερους νέους και αποτελεί το πραγματικό αντίπαλο δέος στην βάρβαρη πολιτική. Αυτή η δυναμική υποχρεώνει την ΕΑΑΚ να σταθεί κριτικά απέναντι και στον ίδιο της τον εαυτό και τις ανεπάρκειές της. Έτσι πρέπει να δει και την δουλειά της στον χώρο των ΤΕΙ, όπου όμως τα σοβαρά βήματα που γίνονται μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο για την αγωνιστική, αντικαπιταλιστική συσπείρωση των σπουδαστών.

5. Η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση χαιρετίζει τους χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές που διάλεξαν μετερίζι στη κρίσιμη αυτή κοινωνική περίοδο, τους χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές που ψήφισαν την ΕΑΑΚ. Είναι σαφές ότι για αυτούς η επόμενη μέρα των φοιτητικών εκλογών πρέπει να είναι μέρα ανυποχώρητου αγώνα. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση, η κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς, η ενίσχυση και ανάπτυξη της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, η στήριξη των διαδικασιών του μαζικού κινήματος, αποτελούν μονόδρομο για την ανατροπή της αντιλαϊκής λαίλαπας που βρίσκεται σε εξέλιξη. Στην μάχη της γενιάς μας, θα βγούμε νικητές!