Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Τρομοκρατική επίθεση ενάντια στον αγωνιστή Νίκο Γουρλά

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή  
18/6/2013
Τρομοκρατική επίθεση ενάντια στον αγωνιστή Νίκο Γουρλά

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει την τρομοκρατική επίθεση ενάντια στο γνωστό συνδικαλιστή και μέλος  της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Νίκο Γουρλά. Συγκεκριμένα “άγνωστοι” έβαλαν φωτιά και πυρπόλησαν το αυτοκίνητό του τα χαράματα της 18ης Ιουνίου.
Η προσπάθεια αυτή τρομοκράτησης είναι προφανές ότι σχετίζεται με τη μαχητική δράση του Νίκου Γουρλά, τους αγώνες του για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο Αεροδρόμιο Αθηνών, αγώνες που του στοίχησαν μια εκδικητική απόλυση (που ακυρώθηκε ύστερα από πολύμηνη κινητοποίηση και δικαστική απόφαση), τη δράση του μέσα από το Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων, την καθημερινή παρέμβασή του στα τοπικά ζητήματα των δυτικών συνοικιών, τη δράση ενάντια στις φασιστικές και ναζιστικές συμμορίες.
Όμως, είναι γελασμένοι εάν πιστεύουν ότι τέτοιες επιθέσεις θα μας τρομοκρατήσουν ή θα μας κάνουν να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε. Κάθε άλλο, μας ατσαλώνουν και μας δίνουν ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στον αγώνα ενάντια στα ντόπια και ξένα αφεντικά και τις φασιστικές συμμορίες.


Νέο Αριστερό Ρέυμα- ΝΑΡ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Εμπρηστική επίθεση εναντίον ταξικού συνδικαλιστή




Το Νέο Αριστερό Ρεύμα, καταγγέλλει την εμπρηστική επίθεση σε βάρος του αυτοκινήτου του προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων στα καταστήματα του αεροδρομίου Αθηνών, σ. Νίκου Γουρλά, με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή του. Ο Ν. Γουρλάς είναι ταξικός συνδικαλιστής, μέλος του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με έντονη δράση μέσα από το Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα καθώς και την τοπική αριστερή αγωνιστική κίνηση Αγ. Βαρβάρας «Αντι-Θέσεις».
Η επίθεση αυτή, όπως και όλες οι φασιστικές επιθέσεις σε βάρος γραφείων, στεκιών, κινήσεων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και του κινήματος, εντάσσονται στα σχέδια τρομοκράτησης, εκφοβισμού και επίθεσης στην αριστερά, ιδιαίτερα στα μαχόμενα τμήματα και τις ανυπότακτες δυνάμεις. Στοχοποιούν τις ταξικές δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, που δίνουν τη μάχη για την ανατροπή της βάρβαρης και αντιδραστικής επίθεσης του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του ενάντια στην κοινωνική πλειοψηφία.
Σε αυτή την επίθεση αξιοποιούνται οι φασιστικές συμμορίες και οι μηχανισμοί κάθε είδους! Είναι γνωστός ο ρόλος των φασιστικών ακροδεξιών συμμοριών, της Χρυσής Αυγής και άλλων, και η σύνδεσή τους με το κράτος και τις δυνάμεις καταστολής. Δηλώνουμε και προειδοποιούμε για άλλη μια φορά: Η κυβέρνηση, οι κρατικοί μηχανισμοί και η Ελληνική Αστυνομία έχουν την ευθύνη για την δράση των ναζί τραμπούκων, είναι υπόλογοι για ότι συμβαίνει εις βάρος αγωνιστών και της αριστεράς, των συνδικάτων και των οργανώσεων.
Όσο για τους φασίστες, δηλώνουμε και πάλι: εάν νομίζουν ότι θα φοβίσουν τους αγωνιστές του εργατικού κινήματος και τις δυνάμεις της κομμουνιστικής και επαναστατικής Αριστεράς, είναι πολύ γελασμένοι! Όσο και αν έχουν ξαμοληθεί τα μαντρόσκυλα του συστήματος, ο οργανωμένος λαός θα τους απομονώσει και συντρίψει όπως έχει κάνει και στο παρελθόν.
-        Καλούμε όλα τα συνδικάτα, τις ταξικές δυνάμεις του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς, τους αγωνιστές, σε επαγρύπνηση και περιφρούρηση των αγώνων, των διαδικασιών και των αγωνιστών.
-        Να δυναμώσουμε την αντιφασιστική μας πάλη και τον αγώνα ενάντια στη μνημονιακή βαρβαρότητα και το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και τρέφει το φασισμό.

Ν.Α.Ρ., 18/6/2013
www.narnet.gr


Κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη μετωπική πολιτική συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντι-ΕΕ, αντι-ιμπεριαλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς
Αγαπητές/οί συντρόφισες και σύντροφοι,
Τρία χρόνια τώρα οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή επίθεση από τη μεριά των μνημονιακών κυβερνήσεων και της Τρόικας (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ). Απέναντι σε αυτή την επίθεση, ζήσαμε και ζούμε, παρά τις μεταπτώσεις του, έναν πρωτόγνωρο πανεργατικό και παλλαϊκό ξεσηκωμό, από τις απεργίες και τις Πλατείες μέχρι τις καταλήψεις και τη μεγάλη μάχη για την ΕΡΤ. Αυτό που έλειψε, όμως, ήταν εκείνη η Αριστερά που θα βοηθήσει να αποκτήσει σταθερή αυτοπεποίθηση, ραχοκοκαλιά και νεύρο ο λαϊκός ξεσηκωμός και να ανοίξουν δρόμοι νίκης και ανατροπής!

Απέναντι σε αυτή την πρόκληση, πάγια επιδίωξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η συσπείρωση των ευρύτερων δυνατών δυνάμεων για τη δημιουργία ενός μαζικού πόλου – πολιτικού μετώπου της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς και των ευρύτερων δυνάμεων της ανατροπής, πάνω στη βάση του αναγκαίου αντικαπιταλιστικού μεταβατικού προγράμματος. Αυτός ο μαζικός πόλος – πολιτικό μέτωπο είναι αντικειμενικά απαραίτητος για τη δημιουργία ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής και για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος.

Γι' αυτό το λόγο θεωρούμε αναγκαία τη μετωπική πολιτική συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντι-ΕΕ, αντι-ιμπεριαλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς και θέλουμε να απευθυνθούμε σε εσάς:

  • στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες των κινημάτων, το μαχόμενο κόσμο της Αριστεράς, τις «φυσικές πρωτοπορίες» που γεννιούνται μέσα στους ταξικούς αγώνες και νιώθουν όλο και πιο πολύ την απόσταση ανάμεσα στις ανάγκες του αγώνα και την πολιτική και κινηματική ανεπάρκεια των ηγεσιών της ρεφορμιστικής Αριστεράς.
  • στους αγωνιστές από τη βάση της Αριστεράς, δυνάμεις που προσανατολίζονται στη ρήξη με την πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ, με ταξική παρέμβαση στο εργατικό κίνημα.
  • στις δυνάμεις με κομμουνιστική αναφορά.
  • στις δυνάμεις που θέτουν αποφασιστικά το ζήτημα της πάλης κατά του ευρώ και της ΕΕ, όπως το Σχέδιο Β’ - Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής.
  • στις οργανώσεις της επαναστατικής και αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς, όπως η ΚΟΑ, το ΕΕΚ, η ΟΚΔΕ Εργατική Πάλη και άλλες οργανώσεις.
  • στα ρεύματα αριστερής αναζήτησης που διαφοροποιούνται από τα διάφορα «πατριωτικά», διαταξικά και απολίτικα ρεύματα του αντιμνημονιακού αγώνα.

Εκτιμούμε ότι μας ενώνει η έμφαση στην κλιμάκωση των αγώνων, η αναζήτηση ενός σύγχρονου μεταβατικού αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού προγράμματος, η επιμονή στην αποδέσμευση από το ευρώ και την ΕΕ, η αντιμετώπιση του ζητήματος της εξουσίας με όρους ανατροπής και όχι διαχείρισης. Εκτιμούμε ότι σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες για μια τέτοια συμπόρευση και πιστεύουμε ότι όλοι πρέπει να τις αξιοποιήσουμε στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Άλλωστε, στις μέρες που ζούμε, μέρες κλιμάκωσης της  μνημονιακής επίθεσης, αλλά και μέρες μεγάλων και ελπιδοφόρων αγώνων, όπως δείχνει ο αγώνας της ΕΡΤ, όλες και όλοι θα κριθούμε από το βαθμό στον οποίο θα συνεισφέρουμε στην υπόθεση της ανατροπής.

Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η πολιτική βάση μιας τέτοιας μετωπικής συμπόρευσης δεν μπορεί να είναι άλλη από το αναγκαίο κι απαραίτητο σήμερα μεταβατικό αντικαπιταλιστικό – πρόγραμμα, με αιχμή τους παρακάτω πολιτικούς στόχους.
 

  • Μονομερής κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων.
  • Άρνηση πληρωμής – διαγραφή του χρέους.
  • Διώξιμο της τρόικας και κάθε κηδεμόνα.
  • Έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ αλλά και από το ΝΑΤΟ.
  • Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας χωρίς αποζημίωση.
  • Εργατικός και κοινωνικός έλεγχος στην παραγωγή και σε όλη την κοινωνία.
  • Πάλη για πραγματική δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία του εργαζόμενου λαού και η απελευθέρωση από τα δεσμά του σύγχρονου απολυταρχισμού του κεφαλαίου.
  • Υπεράσπιση της ζωής των εργαζομένων στην πάλη για την επιβίωση και η βελτίωση της θέσης τους, με ριζική αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου, , ενάντια στη δικτατορία των μνημονίων, του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας.
  • Ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της, και κάθε κυβέρνησης με αντιλαϊκή πολιτική, μέσα από την αγωνιστική κλιμάκωση, την αντισυνδιαχειριστική λογική και την επίγνωση ότι δεν υπάρχει περιθώριο για μια «φιλολαϊκή» κυβερνητική διαχείριση στο πλαίσιο του ευρώ, της ΕΕ και του συστήματος
  • Επιμονή στην ανάγκη για επαναστατικές αλλαγές και διεκδίκηση μιας σύγχρονης σοσιαλιστικής προοπτικής.

Με τις δυνάμεις και τους αγωνιστές που θα συμφωνήσουν σε αυτό το αναγκαίο περιεχόμενο, θέλουμε να προχωρήσουμε άμεσα στη μετωπική πολιτική συμπόρευση για την ανατροπή και στην κοινή παρέμβαση στις μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές μάχες. Με διατήρηση της αυτοτέλειας της κάθε δύναμης και με στόχο η διαδικασία αυτή να γίνει υπόθεση όχι μόνο οργανωμένων δυνάμεων, αλλά και ανένταχτων αγωνιστών, να συζητηθεί πλατιά σε κάθε επίπεδο και να μην είναι υπόθεση μόνο κορυφής ή «μιντιακής» διαχείρισης της μετωπικής συμπόρευσης.

Άμεσα, προτείνουμε την κοινή πολιτική παρέμβαση στα εξής μέτωπα:
α) στην κλιμάκωση των αγώνων και την πάλη για γενική πολιτική απεργία για την ανατροπή της κυβέρνησης των μνημονίων, των απολύσεων και των πραξικοπημάτων,
β) στη μάχη για την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ,
γ) ενάντια στις επιστρατεύσεις και γενικότερα για τις δημοκρατικές εργατικές και λαϊκές ελευθερίες,
δ) στη δημιουργία ενός μεγάλου ενοποιημένου εργατικού συντονισμού και γενικότερα, στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος,
ε) στην πάλη για την αντιμετώπιση της φασιστικής απειλής και του ρατσισμού και στον αγώνα για νομιμοποίηση και υπεράσπιση των μεταναστών ως τμήματος της εργατικής τάξης.

Σε αυτό το πλαίσιο θέλουμε να συναντηθούμε μαζί σας για να συζητήσουμε αυτή την πολιτική πρόταση, τους τρόπους παρέμβασης στα πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα, τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να συνδιαμορφώσουμε την αναγκαία μετωπική συμπόρευση για την ανατροπή. Για να συμβάλουμε ώστε αυτή τη φορά οι εργαζόμενοι και ο λαός να βγουν όντως νικητές.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ



Νίκη στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ. Να συνεχιστούν οι απεργίες στα ΜΜΕ και οι καταλήψεις – Να προκηρυχθεί γενική πολιτική απεργία τώρα.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει τον ηρωικό αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ αλλά και χιλιάδων εργαζομένων και νέων ενάντια στην πραξικοπηματική απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά να κλείσει η ΕΡΤ. Η τεράστια κινητοποίηση και αλληλεγγύη των εργαζομένων αλλά και η εκπομπή προγραμμάτων με έλεγχο των ίδιων των εργαζομένων έκαναν την κατειλημμένη ΕΡΤ ένα σημείο αναφοράς της αγωνιζόμενης κοινωνίας. Είναι αυτή η μαζική κινητοποίηση που πυροδότησε και τη κρίση της κυβέρνησης Σαμαρά, κρίση που απέχει από το να ξεπεραστεί όπως έδειξε και η χτεσινή “σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών”.

Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικράτειας, που πάρθηκε κάτω από την πίεση της λαϊκής κινητοποίησης αλλά και της πολιτικής κρίσης, δείχνει ότι οι αγώνες μπορούν να ανοίγουν ρήγματα και να έχουν αποτελέσματα, αλλά δεν αποτελεί δικαίωση του μεγάλου αγώνα που είναι σε εξέλιξη, καθώς δεν αναιρεί το ενδεχόμενο του κλεισίματος της ΕΡΤ και των απολύσεων, ενώ μπορεί και να αξιοποιηθεί για την προσωρινή εκτόνωση των κινητοποιήσεων και την εξισορρόπηση των αντιθέσεων του κυβερνητικού συνασπισμού.

Γι' αυτό και πρέπει να συνεχιστούν οι αγώνες, οι απεργίες στα ΜΜΕ, οι καταλήψεις στις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ. Με αίτημα να αρθεί η αντιδραστική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, να ανοίξει με το πλήρες πρόγραμμα και να παραμείνει δημόσια η ΕΡΤ, να μη γίνει καμιά απόλυση σε οποιοδήποτε τμήμα της, να μείνει η δημόσια ενημέρωση και ψυχαγωγία στα χέρια των εργαζομένων, με την αποφασιστική συμμετοχή των αγωνιζόμενων δυνάμεων, όπλο στους αγώνες τους . Τώρα χρειάζεται τα συνδικάτα και οι Ομοσπονδίες να προκηρύξουν νέα γενική πολιτική απεργία για αύριο 19/06. Με απεργιακό κλοιό, με ενωτικό ταξικό αγωνιστικό συντονισμό, με κοινή δράση όλης της Αριστεράς. Για τη στήριξη του αγώνα τη ΕΡΤ αλλά και για την κλιμάκωση του αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά.

Περισσότερο παρά ποτέ, είναι αναγκαία η κλιμάκωση του λαϊκού ξεσηκωμού. Ο αγώνας στην ΕΡΤ ας γίνει καταλύτης για να ξεκινήσει η ανατροπή! Για να ανατραπεί η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ -ΔΗΜΑΡ, τα Μνημόνια και η Τρόικα, για να ανοίξει ένας άλλος δρόμος χωρίς ευρώ, ΕΕ, χρέος και Μνημόνια.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ





 Για μια ΕΡΤ που θα ανήκει στον λαό και τις ανάγκες του [του Γιώργου Παυλόπουλου]
Σε ντόμινο με απρόβλεπτες διαστάσεις για το σύστημα εξουσίας εξελίσσεται η υπόθεση του λουκέτου στη δημόσια ραδιοτηλεόραση, την ΕΡΤ. Ως θρυαλλίδα, άφησε να ξεχυθεί στην επιφάνεια μια λάβα κοινωνικής οργής και ανυπακοής, η οποία απειλεί να σαρώσει τους εμπνευστές του νομοσχεδίου, αλλά επίσης τον Σαμαρά και ολόκληρη την τρικομματική του κυβέρνηση και την πολιτική της. Μαζί τους, είναι βέβαιο ότι θα παρασυρθούν και απομεινάρια του παλιού, εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, τα οποία έχουν παίξει ως σήμερα τον ρόλο του δούρειου ίππου, υπονομεύοντας συνειδητά τις προσπάθειες συντονισμού και οργάνωσης της αντίστασης.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι όλων των ηλικιών, οι οποίοι εδώ και μία σχεδόν εβδομάδα έχουν μετατρέψει το μέγαρο της Αγίας Παρασκευής σε κέντρο αγώνα και σημείο αναφοράς για την Ελλάδα και την Ευρώπη που αρνούνται να σκύψουν το κεφάλι και αντιστέκονται, ασφαλώς δεν κινητοποιούνται εξαιτίας του… έρωτά τους για την ΕΡΤ που χάθηκε από τις οθόνες τους. Επρόκειτο, απλώς, για ένα ακόμη «τυχαίο» γεγονός – όπως η αυτοπυρπόληση του μικροπωλητή στην Τυνησία, το σχέδιο τσιμεντοποίησης του πάρκου Γκέζι στην πλατεία Ταξίμ, ακόμη και η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου – το οποίο έφερε στην επιφάνεια τις τεράστιες αντιθέσεις και τις πραγματικές διαθέσεις του πιο δυναμικού τμήματος της κοινωνίας.
Άλλωστε, ειδικά όσον αφορά στην ενημέρωση που παρείχε η ΕΡΤ, παρά τις φωτεινές εξαιρέσεις και τις ηρωικές προσπάθειες πολλών από τους 2.700 περίπου εργαζόμενους σε αυτήν, παρά τις φωτεινές ζώνες στο ημερήσιο πρόγραμμα του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης, είναι προφανές ότι παρέμενε ένα κυβερνητικό φερέφωνο, ένας μηχανισμός προπαγάνδας υπέρ της πολιτικής του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ευρώ. Και σαν να μην έφτανε αυτό, είχε μετατραπεί εδώ και χρόνια σε ένα απέραντο διαφθορείο, όπου βολεύονταν κατά δεκάδες τα στελέχη των κυβερνητικών (πρωτίστως) κομμάτων και τα πιστά στο σύστημα παπαγαλάκια, με χρυσά συμβόλαια. Όπου, χωρίς τη συμμετοχή της μεγάλης πλειονότητας των εργαζομένων στην ΕΡΤ αλλά με ευθύνη των κυβερνητικά - κομματικά διορισμένων διοικήσεών της, έδιναν και έπαιρναν οι υπόγειες και προνομιακές συμφωνίες και εξωτερικούς συνεργάτες, παρ’ ότι ήταν πολύ πιο ακριβές και χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τις τακτικές παραγωγές. Κι όλα αυτά σε βάρος, φυσικά, της πλειοψηφίας των μισθωτών, της ενημέρωσης και των στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Ε, λοιπόν, πέρα από λίγους κοντόφθαλμους και ιδιοτελείς, όσοι βρέθηκαν αυτές τις τελευταίες μέρες στην Αγία Παρασκευή, θα διαπίστωσαν ότι αυτή η ΕΡΤ δεν συγκινεί, ούτε βεβαίως είναι ικανή να βγάλει στους δρόμους, μέρα και νύχτα, τόσους ανθρώπους. Και θα κατάλαβαν, επίσης, ότι η συνέχιση του ίδιου μοντέλου ροής του προγράμματος από ορισμένα στελέχη και λίγους εργαζόμενους – οι οποίοι θεωρούν ότι σε ένα οργανισμό που τελεί ουσιαστικά υπό κατάληψη μπορούν να βγάζουν στον αέρα το ίδιο αντιδραστικό πρόγραμμα – προκαλεί έντονη δυσφορία στους συγκεντρωμένους, τόσο τους πιο μυημένους στα ΜΜΕ όσο και τους πλέον αδαείς.
Παρ’ όλα αυτά, η απόφαση για λουκέτο εκλήφθηκε ως απειλή και τρομοκρατική ενέργεια από την πλευρά του κράτους και όχι ως «ευλογία», όπως ίσως θα ανέμεναν οι κυβερνητικοί παράγοντες. Κι αυτό δεν συνέβη μόνο επειδή εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν μια ακόμη ευκαιρία να ξεσηκωθούν, αλλά και γιατί βλέπουν στην ΕΡΤ τη δυνατότητα ύπαρξης και λειτουργίας ενός πραγματικά δημοκρατικού και κοινωνικά ελεγχόμενου οργανισμού, ο οποίος θα εξυπηρετεί την ανάγκη να απολαμβάνουν οι πάντες και χωρίς εξαιρέσεις ένα κατεξοχήν δημόσιο αγαθό.
Διότι σήμερα, με το λουκέτο στην ΕΡΤ, αφενός επιχειρείται να ξεπουληθεί ο δημόσιος πλούτος και, αφετέρου, να εξαλειφθεί η δυνατότητα διεκδίκησης μιας σύγχρονης, ποιοτικής και αντικειμενικής ενημέρωσης. Να υφαρπαγεί από την κοινωνία ένα ακόμη πολύτιμο πετράδι που διαθέτει, τη στιγμή που – όπως συμβαίνει με όλα σχεδόν τα αγαθά – το μεγάλο κεφάλαιο λυμαίνεται τις δημόσιες συχνότητες χωρίς να πληρώνει ούτε ευρώ, ενώ παράλληλα απολαμβάνει σημαντικών προνομίων, με τη σύμφωνη γνώμη και των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης.
Ουσιαστικά, με αυτή την ενέργεια, τίθεται ως στόχος να κλείσει ο κύκλος που είχε ανοίξει πριν δύο και πλέον δεκαετίες, με την ορμητική εισβολή των ιδιωτών στον τομέα της ενημέρωσης. Τότε, με το επιχείρημα του σπασίματος της αντιδραστικής κρατικής προπαγάνδας και τον μανδύα των δημοτικών ραδιοφώνων και τηλεοράσεων, άνοιξε η κερκόπορτα η οποία, πολύ γρήγορα, μεταβίβασε το φιλέτο της ενημέρωσης από την ευθύνη του συλλογικού καπιταλιστή (του κράτους και των κυβερνήσεών του) στα χέρια του μεμονωμένου, δηλαδή των επιμέρους επιχειρηματιών ή των κοινοπραξιών τους.
Πλέον, με καταλύτη την κρίση και τις ανακατατάξεις που αυτή επιφέρει στο πολιτικό και οικονομικό σύστημα, σε όλα τα επίπεδα, η κυβέρνηση Σαμαρά επιδιώκει να προσαρμόσει τον κλάδο των ΜΜΕ στις σύγχρονες ανάγκες του ελληνικού κεφαλαίου: ξεκαθάρισμα του τοπίου στα ιδιωτικά μέσα με διαδικασίες βίαιης καταστροφής και συγκεντροποίησης (εξαγορές, χρεοκοπίες κ.λπ), αντιδραστική αλλαγή του εργασιακού τοπίου στο πλαίσιο του γενικότερου σχεδίου και, τέλος, εκσυγχρονισμός της κρατικής ραδιοτηλεόρασης, σε μια μορφή η οποία θα ανταποκρίνεται στην ανάγκη ύπαρξης ενός μικρότερου αλλά πιο ισχυρού και επιτελικού αστικού κράτους.
Με άλλα λόγια: η νέα ΕΡΤ που θέλουν να δημιουργήσουν θα είναι πιο μικρή αλλά πιο χρήσιμη για το σύστημα σε σύγκριση με την προηγούμενη, ενώ παράλληλα θα είναι θωρακισμένη θεσμικά με τρόπο που θα καθιστά πρακτικά αδύνατο τον έλεγχό της από τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Αυτό ακριβώς διασθάνονται οι χιλιάδες οι οποίοι συγκροτούν το ανθρώπινο ποτάμι του νέου κύματος των Αγανακτισμένων, το οποίο πλημμυρίζει καθημερινά την Μεσογείων και τα ξαφνιασμένα βόρεια προάστια της Αθήνας – που είναι εκεί όχι για να συντηρήσουν μια χρεοκοπημένη και αντιδραστική κατάσταση, αλλά για να διεκδικήσουν την εκ βάθρων ανατροπή της.
Η κοινωνία διψά για αντικειμενική πληροφόρηση, έχει ζωτική ανάγκη από την ύπαρξη ενός πραγματικά δημοκρατικού, διαφανούς και δημόσιου φορέα, στη λειτουργία του οποίου θα παίζει καθοριστικό ρόλο ο έλεγχος των ίδιων των εργαζόμενων και των συλλογικοτήτων τους. Ενώ την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ γνωρίζουν ότι αν δε σπάσουν τις αλυσίδες τους κινδυνεύουν να τα χάσουν όλα – από τις θέσεις εργασίας μέχρι τα δήθεν προνόμιά τους – αλλά και να σφραγιστούν για πάντα με τη ρετσινιά του αλήτη-ρουφιάνου-δημοσιογράφου.
Αυτές ακριβώς οι ανάγκες είναι που «παντρεύονται» στα όσα έχουν συμβεί τις τελευταίες μέρες, με αφορμή το λουκέτο στην ΕΡΤ. Αυτές είναι που γέννησαν, για μόλις τρίτη φορά εδώ και 40 χρόνια (!), την απεργιακή εφημερίδα Αδέσμευτη Γνώμη, η οποία κυκλοφόρησε και διακινήθηκε σε όλη την Ελλάδα με την τυπική ευθύνη των σωματείων, αλλά κυρίως με την πρωτοβουλία μιας μεγάλης ομάδας αποφασισμένων εργατών των ΜΜΕ, όλων των ειδικοτήτων. Μιας ομάδας η οποία, από την πρώτη κιόλας στιγμή, κατάφερε να απομονώσει τις προσπάθειες υπονόμευσης και συκοφάντησης, να λειτουργήσει συλλογικά και με τρομερή αυταπάρνηση (το σχετικά πλήρες φύλλο των 16 σελίδων βγήκε μόλις σε ένα 24ωρο), αλλά και να αποδείξει ότι αυτό μπορεί να γίνει χωρίς διευθυντές και αρχισυντάκτες, χωρίς να εξυπηρετούνται επιχειρηματικά συμφέροντα, παρά μόνο το συλλογικό. «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» – αυτό είναι πράγματι ένα από τα πιο εύστοχα συνθήματα της εποχής μας.
Αναμφίβολα, την ώρα που γράφονταν τούτες οι γραμμές, ήταν άδηλη τόσο η κατάληξη του μεγάλου αγώνα που δίνεται με επίκεντρο την ΕΡΤ όσο και η τύχη των προσπαθειών που κατέβαλαν συστηματικά οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, η κυβέρνηση και τα γνωστά «κέντρα» εντός του συνδικαλιστικού κινήματος για να σπάσουν οριστικά την απεργιακή κινητοποίηση και να λυγίσουν τους απεργούς.
Ένα είναι, ωστόσο, βέβαιο: ότι μετά και από τa όσα έχουν γίνει (και, ενδεχομένως, αυτά που θα γίνουν) τίποτε δεν θα είναι ίδιο, ούτε στην κοινωνία ούτε και στα ΜΜΕ. Αλλά και τίποτε δεν θα έχει αλλάξει από μόνο του, εάν δεν γίνουν οι μεγάλες ανατροπές, σε όλα τα επίπεδα. Όπως, για παράδειγμα, στις εκλογές για το νέο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, οι οποίες διεξάγονται την Τρίτη και Τετάρτη, 18-19 Ιουνίου – για πρώτη φορά μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα απεργιακού και πολιτικού αναβρασμού. Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, με το ψηφοδέλτιο αγώνα των δυνάμεων της ριζοσπαστικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, δηλώνει παρούσα και αποφασισμένη. Όσο ποτέ.
 
 

Tο ποτάμι των ανέργων θα πνίξει τη μαύρη συμμαχία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ

Tο ποτάμι των ανέργων θα πνίξει τη μαύρη συμμαχία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ
Τα κοντέρ είχαν χτυπήσει κόκκινο ήδη από καιρό. Η έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ για το πρώτο τρίμηνο του 2013, ωστόσο, αποκαλύπτει την ολική και μη αναστρέψιμη (κοινωνική) βλάβη. Οι αριθμοί αμείλικτοι αποκαλύπτουν 1.355.237 ανέργους, αύξηση του ποσοστού κατά 22% σε σχέση με πέρυσι και αυτά στα επίσημα στοιχεία – πόσο μάλλον στην πραγματικότητα. Σοκ προκαλούν τα ποσοστά για τους νέους 18-24 ετών που φτάνουν το 60% και 66,3% για τις νέες γυναίκες. Σε αυτό το συντετριμμένο κοινωνικό τοπίο έρχονται να προχωρήσουν το δόγμα του σοκ. Να προσθέσουν τους 2656 απολυμένους της ΕΡΤ, τους 15.000 που προγραμματίζονται για την εκπαίδευση και πόσους άλλους από τον δημόσιο, ευρύτερο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Αυτή είναι η ανάπτυξη και το υποτιθέμενο success story της βάρβαρης τροϊκανής χούντας.
Το πιο βαθύ ΜΑΥΡΟ, το πιο μεγάλο και συνεχές πραξικόπημα βρίσκεται στην καθημερινότητα των άνεργων και υποψήφιων άνεργων ανθρώπων. Ο αντιδραστικός χαρακτήρας της επίθεσης, η κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατίας συναντά εδώ την άλλη όψη της τρομοκρατίας, της απειλής της ανεργίας.
Η ανεργία είναι σύμφυτη της εκμετάλλευσης και των αγορών, είναι απότοκος όχι της έλλειψης αλλά της αποθέωσης της ανταγωνιστικότητας, όχι των άκαμπτων εργασιακών σχέσεων αλλά του ίδιου του εκμεταλλευτικού χαρακτήρα της εργασίας, όχι της μη αξιοποίησης αλλά ακριβώς της συμμόρφωσης στα δεδομένα της ΕΕ και του ευρώ, όχι του οπισθοδρομικού αλλά του προσαρμοσμένου στις ανάγκες του κεφαλαίου εκπαιδευτικού συστήματος.
Το ποτάμι των ανέργων μπορεί να τους πνίξει. Υπάρχει σήμερα η ανάγκη για ένα ενιαίο ταξικό κίνημα εργαζομένων - ανέργων, σταθερά - ελαστικά απασχολούμενων, Ελλήνων - μεταναστών, νέων – παλιών. Ένα κίνημα που θα βρίσκεται στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων, των πρωτοβάθμιων σωματείων τους, των ανέργων, των εργατικών συνελεύσεων στους χώρους δουλειάς και των εργατικών πρωτοβουλιών και επιτροπών.
 Η δικτατορία των πιστωτών, της Τρόικας του ευρώ και της ΕΕ πρέπει να ανατραπεί.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΚΕΔΔΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣτΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΤ


ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΚΕΔΔΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣτΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΤ

Για το ζήτημα της Ε.Ρ.Τ. και το περιεχόμενο της χθεσινής προσωρινής διαταγής του προέδρου του ΣτΕ, το νομικό τμήμα της Κ.Ε.Δ.Δ.Ε. εκτιμά ότι :
1) Με την από 17.6.2013 προσωρινή διαταγή του Προέδρου του ΣτΕ αναστέλλεται η διακοπή της μετάδοσης ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και η απενεργοποίηση των συχνοτήτων της ΕΡΤ και αφετέρου διατάσσονται οι  αρμόδιοι Υπουργοί να λάβουν  τα αναγκαία οργανωτικά μέτρα για τη συνέχιση της μετάδοσης ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών από δημόσιο φορέα μέχρι τη σύσταση και λειτουργία του προβλεπόμενου νέου φορέα.
Η προσωρινή διαταγή ισχύει τουλάχιστον μέχρι τη λήψη απόφασης από την Επιτροπή Αναστολών ΣτΕ, η οποία και θα ρυθμίσει προσωρινά την υπόθεση τουλάχιστον μέχρι τις 27.9.2013, που η Ολομέλεια του ΣτΕ θα συζητήσει την αίτηση ακύρωσης του συνόλου της Υπουργικής Απόφασης.
Η προσωρινή διαταγή είναι άμεσα εκτελεστή, υποχρεώνει κάθε διοικητικό – και κυβερνητικό – όργανο να συμμορφωθεί και να την εφαρμόσει και τυχόν παραβίασή της συνεπάγεται ποινικές ευθύνες (Π.Κ. 232Α, 259 : απείθεια, παράβαση καθήκοντος κλπ), που θα μπορούσαν να κινήσουν και την αυτόφωρη διαδικασία εναντίον των παραβατών, εάν δεν το απαγόρευε ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών.
2)  Ανεξάρτητα από τον μερικό της χαρακτήρα, πράγμα που συνηθίζεται στις προσωρινές διαταγές, που από τη φύση τους ρυθμίζουν μόνο τα κατεπείγοντα, η απόφαση αυτή αποτελεί μία μεγάλη και ανέλπιστα σύντομη πρώτη νίκη των εργαζομένων και του κινήματος αποτροπής της διάλυσης της Ε.Ρ.Τ. και το πρώτο ισχυρό δικαστικό ράπισμα της κυβέρνησης.  Γιατί η Ε.Ρ.Τ. μόλις μία βδομάδα από το πραξικοπηματικό κλείσιμό της μπορεί να ξαναλειτουργήσει.
Αν μάλιστα συνεκτιμηθεί ότι η απόφαση προέρχεται από ένα δικαστήριο, που υπήρξε ο βασικός δικαστικός στυλοβάτης των μνημονιακών κυβερνήσεων κρίνοντας συνταγματικά μνημόνια και χαράτσια και αρνούμενο – κρίνοντας εαυτό δήθεν αναρμόδιο – να ελέγχει τη συνταγματικότητα των Π.Ν.Π., εξασφαλίζοντας έτσι την ασυλία τους να νομοθετούν παρακάμπτοντας τη Βουλή, η ήττα της κυβέρνησης αποκτά ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις.
Δεν είναι άλλωστε τυχαία η εξ αρχής προσπάθεια υπονόμευσης – αντί συμμόρφωσης – μέσω ερμηνειών της προσωρινής διαταγής και η θριαμβολογία ότι εγκρίθηκε η διάλυση της Ε.Ρ.Τ., στην οποία η προσωρινή διαταγή δεν υπεισήλθε.
3) Η προσωρινή διαταγή επιβάλλει την άμεση επαναλειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Είναι προφανές ότι αυτή δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων της Ε.Ρ.Τ. Σε αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο :
α) Ούτε η νομική διάλυση της «Ε.Ρ.Τ. Α.Ε.», την οποία η προσωρινή διαταγή δεν έκρινε κατεπείγον να θίξει, καθώς κάθε νομικό πρόσωπο που λύεται υφίσταται μέχρι πέρατος της εκκαθάρισής του. Εξ άλλου, η Υπουργική Απόφαση ρητά ορίζει ως διάδοχο της Ε.Ρ.Τ. το Ελληνικό Δημόσιο και έτσι νομικό κενό δεν υφίσταται.
β) Ούτε η λύση εργασίας του προσωπικού της Ε.Ρ.Τ. προβλέπει η Υ.Α., που επίσης δεν έθιξε – λόγω αναρμοδιότητας του ΣτΕ – η προσωρινή διαταγή είναι ενεργή. Είναι άκυρη : Διότι ούτε έγγραφες καταγγελίες έχουν επιδοθεί στους εργαζόμενους, ούτε η νόμιμη αποζημίωση τους έχει καταβληθεί ( άρθρο 5 ν. 3198/1955).
Συνέπεια αυτού είναι ότι οι εργασιακές σχέσεις δεν έχουν λυθεί, το Ελληνικό Δημόσιο οφείλει μέχρι σήμερα την καταβολή αποδοχών υπερημερίας σε όλους τους εργαζόμενους της Ε.Ρ.Τ. σαν να δούλευαν κανονικά, τυχόν ομαδικές απολύσεις που θα επιχειρηθούν θα είναι άκυρες διότι αντίκειται στη σχετική νομοθεσία (ν. 1387/1983), ενώ και κάθε ατομική απόλυση εργαζομένου που καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες  της ραδιοτηλεόρασης θα ελεγχθεί από τα αρμόδια πολιτικά δικαστήρια και με τη διαδικασία της προσωρινής διαταγής, που ευτυχώς η κυβέρνηση κάτω από την αντίδραση των εργαζομένων δεν τόλμησε να καταργήσει, θα επιδιώξει με αξιώσεις την αναστολή της.
4) Γνωρίζουμε όλοι από «τα διδάγματα της κοινής πείρας» ότι οι νόμοι δεν καταργούνται στα δικαστήρια, αλλά στο πεζοδρόμιο. Το αποτύπωμα της σφραγίδας του «πεζοδρομίου», του πρωτόγνωρου κινήματος των εργαζομένων και του λαού της Ε.Ρ.Τ. είναι εμφανές στην προσωρινή διαταγή.
Χωρίς καμία επανάπαυση και έχοντας ένα ισχυρό νομικό όπλο στα χέρια μας συνεχίζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα τους για τη συγκρότηση ενιαίου μετώπου για υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών- ακύρωση της κατεδάφισης των εγγυήσεων του εργατικού δικαίου-αντίσταση στις αντιδημοκρατικές εκτροπές.

[ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Η ΚΕΔΔΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΣΟΕΕ]