Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Οι κινητοποιήσεις τιμούν την Ελλάδα

Γνωστή καραμέλα που πιπιλίζουν διάφοροι αντιδραστικοί πολιτικοί, δημοσιογράφοι κ.λπ. λακέδες του συστήματος είναι ότι οι λαϊκές κινητοποιήσεις στο κέντρο της Αθήνας, ή η «οχλοκρατία», όπως τις χαρακτηρίζουν, εκθέτουν τη χώρα μας διεθνώς.

Πράγματι, στα μάτια ορισμένων ξένων και δη των ξένων κυβερνήσεων των οικονομικά κυρίαρχων, των συντηρητικών πολιτών και ΜΜΕ, αυτές οι κινητοποιήσεις εκθέτουν την Ελλάδα. Ομως, υπάρχουν και πολίτες ξένων χωρών που αντιμετωπίζουν αυτές τις κινητοποιήσεις όχι μόνον θετικά, όχι μόνον ως κάτι που τιμά τον ελληνικό λαό, αλλά και ως υπόδειγμα προς μίμηση.

Οπως για το εσωτερικό της χώρας είναι κάλπικη η έννοια της εθνικής ομοψυχίας, η οποία χρησιμοποιείται από τον πρόεδρο της δημοκρατίας μέχρι τον τελευταίο δημοσιογραφίσκο, με στόχο να αποσπαστεί μια γενική συναίνεση απέναντι στα αντιλαϊκά μέτρα και να καταλαγιάσει η λαϊκή οργή, έτσι και για το εξωτερικό αποτελεί συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας η αντίληψη περί ενιαίων κοινωνιών και κατ' επέκταση περί μιας ενιαίας αντιμετώπισης των κινητοποιήσεων. Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν δυνάμεις που είναι ενάντια στις κινητοποιήσεις των ελλήνων εργαζομένων και δυνάμεις που είναι αλληλέγγυες μαζί τους και τις θαυμάζουν.

Στις δεύτερες ανήκουν για παράδειγμα οι γάλλοι εργαζόμενοι, όπως προκύπτει από το σύνθημα «Grece Generale» («γενίκευση των ελληνικών κινητοποιήσεων» ή «να γίνει της Ελλάδας» ) αντί του γνωστού «Greve Generale» («γενική απεργία»), που φώναζαν στις διαδηλώσεις του Παρισιού το 2008 έχοντας κατά νου τις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη στην Αθήνα.

Στην ίδια κατηγορία ανήκουν γάλλοι κομμουνιστές που το βράδυ της 5ης του Μάη, μετά τη συγκλονιστική κινητοποίηση του λαού της Αθήνας, έβγαλαν μια ανακοίνωση την οποία και μου έστειλαν, εκφράζοντας τη συμπαράστασή τους και τον θαυμασμό τους προς τον ελληνικό λαό.

Να τι γράφουν: «Εδώ και ορισμένους αιώνες οι "γιατροί" συμβούλευαν τους ασθενείς τους να κάνουν αφαιμάξεις: τους άδειαζαν ένα τμήμα του αίματός τους δήθεν για να τους γιατρέψουν. Βεβαίως, αυτή η παράλογη θεραπεία συχνά αποτύχαινε και μπροστά στην επιδείνωση της κατάστασης των ασθενών οι γιατροί είχαν έτοιμη την απάντηση: χρειάζονταν περισσότερη αφαίμαξη. Στις μέρες μας αυτοί οι γιατροί αντικαταστάθηκαν από τους οικονομολόγους του συστήματος. Εδώ και 25 χρόνια έχουμε μια κοινωνική αφαίμαξη: ιδιωτικοποιήσεις, επίθεση κατά των κοινωνικών κατακτήσεων, αύξηση του ορίου ηλικίας που απαιτείται για τη συνταξιοδότηση κ.λπ. Τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών είναι γνωστά σε όλους· (...) μαζική ανεργία διαρκείας, αύξηση του δημόσιου χρέους κ.λπ. Και τώρα πώς να επανακάμψουμε από τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτών των κοινωνικών αφαιμάξεων; Η απάντηση είναι «με νέες κοινωνικές αφαιμάξεις».

Ετσι, οι εργαζόμενοι της Ελλάδας, που δεν έχουν καμία ευθύνη για αυτήν την κατάσταση, υποχρεούνται να υποστούν μια τέτοια κοινωνική αφαίμαξη για το καλό της υπόλοιπης ζώνης του ευρώ (...) Ομως, όπως απέδειξε ο μαζικός χαρακτήρας της μέρας της γενικής απεργίας της 5ης του Μάη του 2010, αυτοί οι εργαζόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν την αφαίμαξή τους. Αυτό μας δείχνει ότι ο αγώνας είναι πράγματι απαραίτητος, διότι το σημερινό καπιταλιστικό πρόγραμμα είναι ξεκάθαρο...»

Στην ίδια κατηγορία ανήκει η ιστορική γαλλική εφημερίδα «Humanite», που κυκλοφόρησε με τον ελληνικό τίτλο «Αλληλεγγύη», η γερμανική προοδευτική εφημερίδα «Γιούνκε Βελτ», που έγραφε «είμαστε όλοι Ελληνες» (1), αλλά και ο υπεραισιόδοξος βέλγος φοιτητής που έγραφε «Η αλλαγή θα έρθει στην Ευρώπη και νομίζω ότι θα ξεκινήσει από την Ελλάδα. Ας παλέψουμε μαζί για τη σοσιαλιστική Ευρώπη». (2)

Ακόμη, πέρα από τα μηνύματα αλληλεγγύης που προέρχονται από αριστερά κόμματα και συνδικάτα από όλο τον κόσμο, δεν είναι λίγες οι διαδηλώσεις συμπαράστασης στις κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού που έγιναν σε διάφορες πόλεις, όπως η Λιόν, το Παρίσι, η Βαρκελώνη, το Μπιλμπάο, το Λονδίνο, οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο, η Κολωνία, η Βουδαπέστη, το Ρέικιαβικ, η Κωνσταντινούπολη...

Για όλους αυτούς και για πολλούς άλλους, οι κινητοποιήσεις του λαού μας όχι μόνον δεν εκθέτουν τη χώρα μας αλλά την τιμούν και μας κάνουν να νιώθουμε περήφανοι για την Ελλάδα που αντιστέκεται.

(1) Βλέπε «Πριν», 9 Μαΐου 2010, σελίδα 22.

(2) Βλέπε «Ριζοσπάστη», Πέμπτη 6 Μάη 2010, σελίδα 22.

Δήλωση του εκλεγμένου εκπροσώπου στο ΕΚΑ με την Αγωνιστική Ταξική Ενότητα
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΤΟ Ε.Κ.Α.
ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ.

Στις 26 Μαΐου 2010, πραγματοποιήθηκε η συνεδρίαση του νέου Δ. Συμβουλίου του Ε.Κ.Α. για την ανάδειξη του προεδρείου και της Ε.Ε. Ο εκπρόσωπος της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας τόνισε ότι: «η συνεδρίαση πραγματοποιείται σε μια περίοδο μετωπικής επίθεσης της κυβερνητικής πολιτικής στα εισοδηματικά,εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα εργαζομένων και συνταξιούχων.
Η υποταγή της πολιτικής της κυβέρνησης, με την συμφωνία του ΛΑΟΣ και την συναίνεση της Ν.Δ., στις απαιτήσεις του ΣΕΒ, των Τραπεζιτών και της Ε.Ε., όπως αυτές εκφράζονται και μέσα από το κείμενο συμφωνίας της κυβέρνησης με την τροικα(ΔΝΤ,Ε.Ε, ΕΚΤ), πιστοποιεί την κήρυξη ενός αγνώστου χρονικής διάρκειας κοινωνικού πολέμου απέναντι στην εργατική τάξη και τους συνταξιούχους της χώρας μας.
Βρισκόμαστε ήδη αντιμέτωποι με την μεγαλύτερη και πιο καταστροφική επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων και συνταξιούχων, μετά τον πόλεμο: Μείωση μισθών και συντάξεων, κατάργηση των ΣΣΕ, απελευθέρωση των απολύσεων με μείωση των αποζημιώσεων, μείωση του κατώτερου μισθού και ημερομίσθιου, κατάργηση της σταθερής εργασίας, ενίσχυση των άτυπων και ελαστικών μορφών εργασίας, αποδιάρθρωση του συνολικού χρόνου εργασίας, κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, μετατροπή των συντάξεων και των συνταγματικών υποχρεώσεων του κράτους σε φιλόπτωχο βοήθημα για λίγους και τυχερούς κ.ά.
Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, το νέο Δ.Σ. του Ε.Κ.Α. έχει χρέος απέναντι στην εργατική τάξη της Αθήνας και τους συνταξιούχους, να συμβάλει στην ταξική ανασύνταξη των συνδικάτων, με την κατάκτηση μιας νέας ανεξάρτητης ταξικής ενότητας. Μιας ενότητας που δεν θα αποτελεί το φύλλο συκής για την παραμονή του Ε.Κ.Α στην σκιά των σχεδιασμών της ΓΣΕΕ, αλλά που αναγνωρίζοντας τις συνθήκες κοινωνικού πολέμου, θα επιδιώκει την ανατροπή της επίθεσης.
Για αυτό πριν και πάνω από όλα, οι δυνάμεις που θέλουν να συγκροτήσουν το προεδρείο του Ε.Κ.Α, θα πρέπει να αποσαφηνίσουν πλήρως τις θέσεις τους απέναντι στην επίθεση της κυβέρνησης, του ΣΕΒ, των Τραπεζιτών, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Να καταγγείλουν με ευθύ και άμεσο τρόπο την κυβέρνηση και την πολιτική της και να διακηρύξουν της θέλησή τους να αντισταθούν για την ανατροπή αυτής της επίθεσης. Η συγκρότηση προεδρείου του ΕΚΑ για ακόμα μια φορά, με βάση λογικές μεταφοράς των κοινοβουλευτικών διαδικασιών των κομμάτων της βουλής στα συνδικάτα, η οποία καλύπτεται από τα λεγόμενα αντιπροσωπευτικά αναλογικά προεδρεία, θα αποτελέσει στην σημερινή κοινωνική πραγματικότητα πράξη εντελώς αναντίστοιχη των αναγκών και δυνατοτήτων μιας πραγματικά νέας ταξικής ενότητας των εργαζόμενων και συνταξιούχων της Αθήνας.
Εκ μέρους της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας, κάνω έκκληση σε όλα τα μέλη του συμβουλίου να συμβάλουμε όλοι για να γυρίσουμε σελίδα στο Ε.Κ.Α.
Να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών των εργαζομένων σε μια τέτοια δύσκολη συγκυρία.
Να οργανώσουμε από κοινού την ανασυγκρότηση των συνδικάτων αλλά και την δημιουργία νέων εκεί που δεν υπάρχουν.
Να συγκροτήσουμε το προεδρείο με πνεύμα ενότητας και κοινής θέλησης για αγώνα πάνω σε ξεκαθαρισμένη βάση και πλαίσιο. Όχι αυτό των κομματικών-παραταξιακών σκοπιμοτήτων, αλλά εκείνο της κοινής ταξικής θέσης και των κοινών αναγκών και δικαιωμάτων των χιλιάδων μελών που καλούμαστε να υπερασπισθούμε, μέσα και από την δράση του μεγαλύτερου Εργατικού Κέντρου της Χώρας».
Παρόλα αυτά, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των υπόλοιπων παρατάξεων, συγκροτήθηκε αναλογικό προεδρείο. Έτσι από τους 29 παρόντες οι 28 υπερψήφισαν το συγκεκριμένο προεδρείο. Εμείς ψηφίσαμε λευκό.

Αθήνα 26/5/2010

Στεφανής Γιώργος.

Το στρατιωτικό κατεστημένο του Ισραήλ αμφισβητεί τις επιλογές της κυβέρνησης!

Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν θα είχε δει τα όσα παρακολουθεί σήμερα και ήταν επακόλουθα τις πειρατικής δολοφονικής ενέργειας των ένστολων πραιτόρων του ενάντια στους ακτιβιστές της αποστολής Free Gaza.

Αναφερόμαστε στο γεγονός που μεταδίδουν τώρα όλα τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία ότι δηλαδή ακόμα και το στρατιωτικό κατεστημένο του Ισραήλ αμφισβητεί τις επιλογές της κυβέρνησης!

Είναι κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά και κανείς δεν γνωρίζει τι εξελίξεις μπορεί να δημιουργήσει.


Συγκεκριμένα με επιστολή που έστειλε στον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου η ηγεσία του ναυτικού της χώρας –υπογράφετε και από τον αρχηγό του ναυτικού- κατηγορείτε η πολιτική ηγεσία της χώρας για το ότι με τις εντολές της προκάλεσε το μακελειό στο Τούρκικο πλοίο, ενέργεια που προκάλεσε εκτός των άλλων «αδιέξοδο και απομόνωση του Ισραήλ», όπως γράφουν χαρακτηριστικά.
Ζητούν επίσης να συσταθεί μια επιτροπή από αξιωματούχους του ΟΗΕ για να διερευνήσει ποιοι ευθύνονται για την αιματοχυσία που προκάλεσε τον θάνατο 9 ατόμων και τον τραυματισμό δεκάδων άλλων. (Η κυβέρνηση του Ισραήλ είχε αρνηθεί να γίνει έρευνα με συμμετοχή διεθνών παρατηρητών).


Αυτή η εξέλιξη έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί είναι η πρώτη φορά –αν δεν κάνουμε λάθος-που το στρατιωτικό κατεστημένο του Ισραήλ και μάλιστα το τμήμα του αυτό που διενέργησε το εγκληματικό ρεσάλτο στον στολίσκο της Ειρήνης, αμφισβητεί δημόσια τις επιλογές της πολιτικής ηγεσίας τις χώρας.
Πιθανόν οι πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό του Ισραήλ να είναι ραγδαίες. Αν αυτές αποβούν προς όφελος του παλαιστινιακού λαού είναι κάτι που μένει να αποδειχθεί.