αναδημοσίευση από : ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΔΕΛΤΙΟ
Άλλο ένα θύμα θρηνεί η εργατική τάξη από την προηγούμενη εβδομάδα. Ο λόγος για συντηρητή του εργοστασίου της Κόκα –Κόλα 3Ε στον Βόλο, Γιώργο Σαρσέντο 41 ετών παντρεμένου και πατέρα δύο μικρών παιδιών.Το δυστύχημα συνέβη όταν στην νυκτερινή του βάρδια ο συντηρητής κλήθηκε να επισκευάσει μέρος μηχανισμού εντός δεξαμενής αποθήκευσης υγρού τσάϊ. Αφού η δεξαμενή αδειάστηκε, ο συντηρητής μπήκε από την ανθρωποθυρίδα διαμέτρου 40 εκατοστών αλλά κάποιες ώρες μετά τον βρήκανε συνάδελφοί του αναίσθητο. Η πυροσβεστική που κλήθηκε άμεσα για τον απεγκλωβισμό του από την δεξαμενή διαπίστωσε και τον θάνατό του.
Μέχρι στιγμής το αίτιο θανάτου αιτιολογείται η υποοξυγόνωση λόγω της παρουσίας αζώτου στον εσωτερικό χώρο της δεξαμενής.
Βέβαια όλα αυτά θυμίζουνε συνθήκες εργασίας σε κάτεργο όπως μια χαλυβουργία για παράδειγμα αλλά φαίνεται ότι και η εταιρία με το βραβείο του καλύτερου εργασιακού χώρου, (για ποιους άραγε;), δεν υστερεί καθόλου.
Τα μονίμως χλωριωμένα πλακάκια, οι καλογυαλισμένες μηχανές και οι άψογες φαινομενικά εγκαταστάσεις μάλλον είναι αρκετά για να χαρακτηριστεί ένας εργασιακός χώρος ‘’πρότυπο’’ κι οι ιμπεριαλ(η)στές μην μπορώντας να αντισταθούνε στο κύρος του φαβορί τους, δώσανε το αγαλματάκι. Βέβαια στα παρασκήνια άνθρωποι αποχωρούνε ‘’οικειοθελώς’’, απολύονται ή πεθαίνουνε στον βωμό του κέρδους. Είμαι σίγουρος πως αυτοί δεν παίρνουνε ούτε κομμάτι από το αγαλματάκι φεύγοντας γενικώς…..
Σύμφωνα με το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας ο εργαζόμενος δεν τήρησε τα μέτρα ασφαλούς πρακτικής αλλά το ίδιο δεν κάνει ούτε λόγο για το ποιος ελέγχει την ασφαλή πρακτική ούτε για το πόσα χρόνια έχει να δει εργαζόμενος επιθεωρητή στον εργασιακό του χώρο να ελέγχει εργοδοσία για μέτρα ασφάλειας. Προφανώς γιατί το να χτυπάς σφραγίδες σε χαρτιά είναι πολύ χρονοβόρο.
Η γραφειοκρατία του Σ.ΕΠ.Ε. και η αναλγησία του Εργατικού Κέντρου με τις χαλαρές δηλώσεις περί οδύνης και τα συλλυπητήρια τηλεγραφήματα είναι αυτά που δώσανε έδαφος, ιδιαίτερα μετά την καταστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων στο όνομα της οικονομικής κρίσης τους, για να μετατραπούνε και οι τελευταίοι χώροι δουλειάς σε στρατόπεδα συγκέντρωσης που εργαζόμενοι σκοτώνονται σε θαλάμους αερίων.
Λόγια σκληρά αλλά αληθινά. Η εργατική τάξη δεν αντέχει ούτε ανέχεται άλλους θανάτους από αδιαφορία και αυθαιρεσίες. Απέναντι σε όλους αυτούς που βλέπουνε την εργατική δύναμη ως κινητήριο μοχλό στα σχέδιά τους πρέπει να βροντοφωνάξουμε ότι η δύναμή μας είναι δύναμη πραγματικής προόδου για ολόκληρη την κοινωνία κι όχι για τις φίρμες τους.
Τέρμα !
Τέρμα στις εταιρίες δολοφόνους σωμάτων και ψυχών, τέρμα στις βιομηχανίες ‘’πρότυπο‘’ νεκροθάφτες των εργατών! Τέρμα σε όλους όσους υποτίθεται ότι υπερασπίζονται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και ξεπουλάνε μέχρι και την αξιοπρέπεια και την ηθική. Να πάρουν πόδι άμεσα και να γίνει η ίδια η εργατική τάξη υπερασπιστής των συμφερόντων της!Να πάρουμε τις δουλειές μας στα χέρια μας, να προστατέψουμε ο ένας τον άλλον με αλληλεγγύη και να μην επιτρέψουμε ποτέ ξανά θύμα ανάμεσά μας.
Το μόνο θύμα από ‘δω και μπρος να είναι ο καπιταλισμός και όλα τα σύμβολά του !
Θύτης του να γίνει η ενωμένη σαν γροθιά εργατική τάξη !
