Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Το 2013 έκλεισε με δυναμικό παρόν στην πόλη της Λάρισας από τους εκπαιδευτικούς σε διαθεσιμότητα

Οι εκπαιδευτικοί σε διαθεσιμότητα ,μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας ,μέλη των εργατικών παρεμβάσεων αλλά και αλληλέγγυος κόσμος συγκεντρώθηκαν στο Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας και στην συνέχεια έκαναν δυναμική πορεία στους στολισμένους δρόμους της πόλης καταλήγοντας στο χριστουγεννιάτικο δέντρο στην κεντρική πλατεία...."Δεν θα μας πεθάνει ο καπιταλισμός!!!"
Φωνάζοντας εκπαιδευτικά και άλλα συνθήματα κρατώντας ξυπνητήρια στα χέρια τάραξαν την σιγή στην αγορά της πόλης που αν και ανοιχτή ήταν προφανώς σε παρακμή.




Τα λαμπάκια άναψαν όχι στο χριστουγεννιάτικο δέντρο αλλά στους δρόμους !~!!
Το πάθος των από το καλοκαίρι επίμονων διαδηλωτών εκπαιδευτικών των τεχνικών ειδικοτήτων που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα αφήνοντας ορφανά τα παιδιά της τεχνικής εκπαίδευσης παραμένει άσβηστο!!
Θυμίζουμε  την εντολή του υπουργού των ιδιωτικών ΙΕΚ που λίγες μέρες πριν πάρει την απόφαση για κατακρεούργιση της τεχνικής παιδείας των κύρια φτωχών εργατικών στρωμάτων εγκαινίαζε γνωστό ιδιωτικο (μαγαζί) της Αθήνας .Συνθήματα και κατά του υπουργού ακούστηκαν στην πορεία.
Η παρουσία των διαδηλωτών στην πόλη σηματοδοτεί ένα δυναμικό ανατρεπτικό και νικηφόρο για την εργατική τάξη και τον λαό 2014!!!





Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Λάρισας εύχεται ένα  ανατρεπτικό και νικηφόρο για την εργατική τάξη και τον λαό 2014!!! 

Ανακοίνωση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα επόμενα βήματα στη διαδικασία της μετωπικής συμπόρευσης


Στην τελευταία της συνεδρίαση η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συζήτησε, ανάμεσα στα άλλα, για την αποτίμηση της σύσκεψης που έλαβε χώρα μετά από πρόσκληση του Σχεδίου Β στις 18.12 και για τα επόμενα βήματα  της διαδικασίας της μετωπικής συμπόρευσης.
1.         Κοινή εκτίμηση όλων ήταν ότι οι εξελίξεις στο κίνημα και την αριστερά επιβεβαιώνουν την ανάγκη της μετωπικής συμπόρευσης των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής-αντιιμπεριαλιστικής-αντιΕΕ αριστεράς, ανάγκη που επιδιώκουμε να γίνεται κτήμα και να αγκαλιάζεται από πολύ ευρύτερο κόσμο.
2.         Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πήρε μέρος στην σύσκεψη που κάλεσε το Σχέδιο Β, αν και είχε ανακοινώσει δημόσια την πρόθεσή της να καλέσει σε σύσκεψη τις ίδιες ημέρες, γιατί πιστεύει στην ισοτιμία των δυνάμεων που συμμετέχουν σε αυτήν την διαδικασία χωρίς λογικές μικρομεγαλισμού ή αποκλειστικότητας.
Παρενέβη στην σύσκεψη εκφράζοντας με υπεύθυνο τρόπο τις θέσεις της πάνω στην πρόταση του Σχεδίου Β (το σχετικό κείμενο έχει ήδη δημοσιευτεί).
Τόσο με το κείμενο που κατέθεσε όσο και με τις τοποθετήσεις της κατά την διάρκεια της διαδικασίας επέμεινε ότι μια κοινή πολιτική δήλωση για την περίοδο έπρεπε απαραίτητα να περιγράφει τα βασικά κοινωνικά-ταξικά μπλοκ δυνάμεων που συγκρούονται, τον ρόλο των βασικών πολιτικών δυνάμεων, τον κεντρικό πολιτική στόχο της ανατροπής της βάρβαρης πολιτικής κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και της κυβέρνησης που την εφαρμόζει. Να περιγράφει το αναγκαίο πρόγραμμα σαν πρόγραμμα σύγκρουσης και ρήξης και όχι σαν μίνιμουμ πρόγραμμα «ρεαλιστικής κυβερνητικής διαχείρισης», τονίζοντας ότι στόχοι του, όπως ο στόχος της «αποδέσμευσης από το ευρώ και την ΕΕ», δεν «φοβίζουν» στρώματα που εγκαταλείπουν  τον αστικό δικομματισμό (τα οποία στρέφονται μαζικά κατά του ευρώ και της ΕΕ), αλλά αποτελεί στοιχείο «επικοινωνίας» μαζί τους και επίδρασης σε αυτά ώστε, ανάμεσα στα άλλα,  η αντίδρασή τους να στραφεί αριστερά και να μην αφήσει χώρο στην ακροδεξιά δημαγωγία. Επέμεινε στην σαφή διατύπωση του στόχου για «άμεση - μονομερή στάση πληρωμών, διαγραφή του χρέους».
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πιστεύει ότι στην περίοδο που ο καπιταλισμός περνάει την πιο βαθιά του κρίση ο συνολικός αντικαπιταλιστικός-αντιιμπεριαλιστικός προσανατολισμός της μετωπικής συμπόρευσης είναι αναγκαίος. Η κριτική στην «κυβερνητική πρόταση» του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνοδεύεται με μια βαθύτερη συνείδηση ότι σήμερα δεν υπάρχει δυνατότητα για φιλολαϊκή πολιτική και σταθερές κατακτήσεις μέσα στα πλαίσια του ευρώ, της ΕΕ και ευρύτερα του συστήματος, στοιχεία που δεν υπήρχαν στην πρόταση του Σχεδίου Β.
Σε τελική ανάλυση ο ρεαλισμός ενός προγράμματος εξαρτάται από το αν ανταποκρίνεται στα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας και από το πόσο γίνεται υπόθεσή της και όχι από το αν κινείται  μέσα στον στρατηγικό ορίζοντα της αστικής πολιτικής, δημιουργώντας την αυταπάτη ότι δεν θα χρειαστεί μια ιστορική σύγκρουση μαζί της.
Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτιμά θετικά το γεγονός ότι όλοι οι συμμετέχοντες ήταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κατά της ΕΕ και η συντριπτική πλειοψηφία τους υιοθέτησε τον στόχο της αποδέσμευσης σαν συμβολή στην διάλυση του ιμπεριαλιστικού αυτού μηχανισμού, στον δρόμο για μια άλλη διεθνοποίηση σε όφελος των λαών.
3.         Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως δεσμεύτηκε και μέσα στην Σύσκεψη χωρίς υπαναχωρήσεις και σεχταρισμούς, με σταθερότητα στο περιεχόμενο για το οποίο έχει δεσμευτεί από την Β’ Συνδιάσκεψη και τα μετέπειτα όργανά της , θα συμβάλλει στα επόμενα βήματα της διαδικασίας της μετωπικής συμπόρευσης.
Τα βήματα αυτά δεν αφορούν μόνο τις σημαντικές συζητήσεις ανάμεσα στις οργανώσεις και τις άλλες συλλογικότητες που έως τώρα συμμετέχουν. Χρειάζεται να «ανοίξει» στους χιλιάδες αγωνιστές και τον κόσμο της αριστεράς. Να ανοίξει μέσα στους αγώνες και τα μέτωπα της επόμενης περιόδου για το ψωμί, τον μισθό, την δημοκρατία. Στις πολιτικές πρωτοβουλίες ενάντια στην ελληνική προεδρεία. Στον αντιρατσιστικό κα αντιφασιστικό αγώνα. Εκεί πάνω από όλα θα κριθεί η συμμαχία των δυνάμεων της συμπόρευσης και όχι στα εκλογικά κατεβάσματα, τα οποία άλλωστε εξαρτώνται από τον βαθμό της πολιτικής συμφωνίας και της κοινής δράσης μέσα στους αγώνες, Δεν είναι ο πρώτος μας στόχος, και δεν τέθηκαν στην συγκεκριμένη σύσκεψη, αντίστοιχα ζητήματα, παρά ορισμένα δημοσιεύματα.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλλει στη συνέχεια της προσπάθειας συμπόρευσης, τόσο  στην προσπάθεια να οικοδομείται η επαρκής αναγκαία βάση για την παρέμβαση στην συγκυρία, τις διμερείς επαφές ανάμεσα στις οργανώσεις και την  νέα σύσκεψη στο πρώτο δεκαήμερο του Γενάρη, που να αποτυπωθεί και σε κοινή δήλωση. Με συμμετοχή στον ανοιχτό, συντροφικό διάλογο μπροστά στους εργαζόμενους και στην αριστερά, για τα μεγάλα ζητήματα της εποχής, με κάθε μορφή (συσκέψεις, εκδηλώσεις κ.λπ.).
4.         Η διαδικασία της μετωπικής συμπόρευσης των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής, αντιΕΕ αριστεράς θα συνεχιστεί, γιατί είναι ανάγκη του κινήματος και του κόσμου της αριστεράς. Θα είναι μια διαδικασία πάντα ανοιχτή στους αγωνιστές του κινήματος, και τις δυνάμεις που θα επιλέξουν να εμπλακούν.
Οι καιροί απαιτούν την ευρύτερη δυνατή ενότητα, πάνω σε μια γραμμή ανατροπής της επίθεσης, ανοίγματος ενός άλλου αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού δρόμου στην ελληνική κοινωνία με στόχο την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας, την εξουσία και την κυβέρνηση των εργαζομένων.
Η συμμαχία των δυνάμεων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
Η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ



Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

"Τα κορίτσια Βροχής" το κύκνειο άσμα της σκηνοθέτριας Αλίντας Δημητρίου


  
 Η τελευταία  ταινία  της "Τα κορίτσια Βροχής",
το κύκνειο άσμα που κλείνει  την τριλογία 
της  πρόσφατα χαμένης αγωνίστριας  σκηνοθέτριας  Αλίντας Δημητρίου,
θα προβληθεί από την τοπική ΑΝΤΑΡΣΥΑ 
την ερχόμενη Παρασκευή 27 Δεκέμβρη στις 6 μιση μμ

Καταγγελία ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αιγιαλείας για τον τραυματισμού απεργού στο εργοστάσιο 'Καλλιμάνης'



Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει απερίφραστα την άθλια επιχείρηση τρομοκρατίας από την εργοδοσία της Καλλιμάνης ΑΕ προς τους απεργούς-εργαζόμενους της, η οποία έφτασε στο σημείο όπου στέλεχος της εταιρίας παρέσυρε με το αυτοκίνητο του τη πρόεδρο των εργαζομένων της επιχείρησης την οποία επίσης μήνυσε ως δείγμα εκφοβισμού.
Οι εργαζόμενοι της εταιρίας Καλλιμάνης ΑΕ, βρίσκονται σε πολυήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις με αποκλεισμό του εργοστασίου στο Αίγιο, είναι απλήρωτοι από τα τέλη Νοεμβρίου ( μάλιστα η τελευταία πληρωμή ήταν έναντι προηγούμενων οφειλών) καθώς επίσης γιατί προ 2 περίπου εβδομάδων η εργοδοσία τους πρότεινε μείωση των μισθών κατά 7% και καθημερινές 2ωρες υπερωρίες χωρίς αμοιβή. Να σημειωθεί πως πέρυσι η εργοδοσία είχε προχωρήσει σε μείωση κατά περίπου 10% των αποδοχών τους.
Έτσι, το πρωί του Σαββάτου 22 Δεκεμβρίου και ενώ οι εργαζόμενοι βρίσκονταν έξω από τις πύλες του εργοστασίου, εμπόδισαν την διάβαση ενός στελέχους της εταιρείας, ακολούθησε ένταση και τελικά ο εργοδοτικός υπάλληλος προσπάθησε να περάσει με το αυτοκίνητό την πύλη και τραυμάτισε την πρόεδρο των εργαζομένων που βρισκόταν πίσω από τα κάγκελα και στη συνέχεια αποχώρησε με το ίδιο αυτοκίνητο. Η τραυματίας, μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Αιγίου όπου φρουρείτε
καθώς η εργοδοσία τη μήνυσε, μαζί και  με άλλους εργαζόμενους.
Η ασυδοσία του κεφαλαίου δεν έχει προηγούμενο. Στην Ελλάδα της κρίσης και της υποτιθέμενης επερχόμενης ανάπτυξης, οι κυβερνήσεις των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και όλων των πρόθυμων που τους συνοδεύουν, η ΕΕ και το ΔΝΤ δουλεύουν για τον ίδιο σκοπό. Το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου δουλεύει για να αξιοποιήσει την «κρίση ως ευκαιρία». Να, λοιπόν, πώς αξιοποιείται, τίνος ευκαιρία είναι και ποια είναι η ανάπτυξη που μας σερβίρουν.
Εργασιακός μεσαίωνας με μισθούς πείνας, ωράρια και ρυθμός εργασίας σκλάβου, διάλυση κάθε συλλογικής διεκδίκησης και τρομοκρατικές κινήσεις τραμπουκισμού και δικαστικού εκφοβισμού.
Με αντι-εργοδοτικό αλλά και αντι-κυβερνητικό, συνολικό πολιτικό και ενάντια στην ΕΕ αγώνα, οι εργαζόμενοι οφείλουν να βάλουν ταφόπλακα στα σχέδια των κυρίαρχων.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει την απεργία των εργαζομένων, της Καλλιμάνης ΑΕ και θα συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις για να νικήσουν οι αγώνες τους και συνολικά τα εργατικά συμφέροντα, με συντονισμένο πανεργατικό ξεσηκωμό.

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Ανακοίνωση για τις απολύσεις στην Hellas On Line



Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει απερίφραστα την απόλυση 460 εργαζομένων του τηλεφωνικού κέντρου της Hellas On Line (HOL). Η διοίκηση της εταιρίας συμφερόντων Σ. Κόκκαλη και θυγατρική της ΙΝΤΑΡΚΟΜ προχώρησε σε αιφνιδιαστική εκκένωση του τηλεφωνικού κέντρου την Τετάρτη το βράδυ και εκβιάζει τους 460 από τους 800 εργαζόμενους να αποδεχθούν εντός 48 ωρών ατομικές συμβάσεις, με χαμηλότερο μισθό και μεταφορά σε άγνωστη νεοσυσταθείσα εταιρία.
Η απόλυση πριν από έναν χρόνο του 55χρονου συνδικαλιστή και πατέρα δύο παιδιών, όπως και άλλων πρωτοπόρων συναδέλφων του, είχε δείξει τις προθέσεις και τον δρόμο της αδίστακτης εργοδοσίας. Είναι η ίδια εργοδοσία που περήφανα ανακοινώνει τις οικονομικές επιτυχίες της εταιρίας. Αύξησε τα έσοδά της κατά 6,6%, την λειτουργική κερδοφορία της κατά 7,9% (54εκ € σε σχέση με 49εκ € πέρυσι), τους πελάτες της κατά 4,2%, μείωσε τον τραπεζικό δανεισμό κατά 11,3εκ €. Αύξησε την κερδοφορία της κατά 2,4εκ €. (link)
Η ασυδοσία του κεφαλαίου δεν έχει προηγούμενο. Στην Ελλάδα της κρίσης και της υποτιθέμενης επερχόμενης ανάπτυξης, οι κυβερνήσεις των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και όλων των προθύμων που τους συνοδεύουν, η ΕΕ και το ΔΝΤ δουλεύουν για τον ίδιο σκοπό. Το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου δουλεύει για να αξιοποιήσει την «κρίση ως ευκαιρία». Να, λοιπόν, πώς αξιοποιείται, τίνων ευκαιρία είναι και ποια είναι η ανάπτυξη που μας σερβίρουν.
Εργασιακός μεσαίωνας με μισθούς πείνας, ωράρια και ρυθμός εργασίας σκλάβου και ταυτόχρονη διάλυση κάθε συλλογικής διεκδίκησης.
Με αντι - εργοδοτικό αλλά και αντικυβερνητικό, συνολικό πολιτικό και ενάντια στην ΕΕ αγώνα, οι εργαζόμενοι οφείλουν να βάλουν ταφόπλακα στα σχέδια των κυρίαρχων.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει τα συνδικάτα των εργαζομένων του κλάδου και θα συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις για να νικήσουν οι αγώνες τους και συνολικά τα εργατικά συμφέροντα, με συντονισμένο πανεργατικό ξεσηκωμό.

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΗΣ 18.12.2013 ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΠΟΛΤΙΚΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ


Τοποθέτηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη σύσκεψη που έγινε με πρόσκληση του Σχεδίου Β στις 18/12
Πραγματοποιήθηκε στις 18/12/2013 σύσκεψη στην οποία συμμετείχαν οι συλλογικότητες ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΧΕΔΙΟ Β, Κ.Ο. Ανασύνταξη, σύντροφοι από την Ομάδα "Λογική της Ιστορίας" και από τους Ομίλους Επαναστατικής Θεωρίας, καθώς και ανένταχτοι αγωνιστές της Αριστεράς. Στη σύσκεψη αποτυπώθηκε η κοινή βούληση για τη μετωπική συμπόρευση στη βάση ενός αναγκαίου προγράμματος. Αποφασίστηκε να συνεχιστεί η συζήτηση, με τρόπο συλλογικό και συντροφικό, στην προοπτική νέας σύσκεψης την πρώτη εβδομάδα του Γενάρη.
Τη σύσκεψη παρακολούθησε και συμμετείχε στη συζήτηση αντιπροσωπία του Συλλόγου "Γιάννης Κορδάτος".
Στην σύσκεψη αυτή η αντιπροσωπεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ τοποθετήθηκε πάνω στο ζήτημα της μετωπικής συμπόρευσης καταθέτοντας το παρακάτω κείμενο :
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΗΣ 18.12.2013 ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΠΟΛΤΙΚΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση συμμετοχής στη σύσκεψη που κάλεσε το Σχέδιο Β΄ για τη μετωπική πολιτική συμπόρευση, λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο που πρότεινε για τη συζήτηση, τοποθετήθηκε στη συζήτηση γραπτά, με το κείμενο που ακολουθεί:
«Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι,
Λάβαμε την πρόσκληση σας για τη συμμετοχή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη σύσκεψη που οργανώνετε την 18.12.2013 για την μετωπική πολιτική συμπόρευση. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεωρεί θετική κάθε πρωτοβουλία που έχει σαν στόχο την προώθηση της υπόθεσης αυτής. Όπως  γνωρίζετε, ήδη από το καλοκαίρι με απόφαση της Συνδιάσκεψής της, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει αναλάβει σχετική πρωτοβουλία, η οποία είναι σε εξέλιξη. Μετά από ένα πρώτο γύρο επαφών και συζητήσεων με δυνάμεις της συμπόρευσης που ολοκληρώθηκε με την σύσκεψη στις 3 Οκτώβρη και το Σχέδιο Κοινής Δήλωσης που προτάθηκε από τη μεριά μας, δηλώσαμε δημόσια ότι επιθυμούμε να προχωρήσουμε άμεσα σε μια νέα σύσκεψη - και αν είναι δυνατό και σε επιμέρους επαφές πιο πριν -  με στόχο την ειλικρινή και συντροφική συζήτηση πάνω σε όλα τα ζητήματα που έχουν προκύψει.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Για να μπορέσει να συγκροτηθεί η μετωπική πολιτική συμπόρευση με σταθερότητα, και προοπτική, για να εμπνεύσει, και να συμβάλλει στην υπόθεση των εργαζόμενων και των αγώνων τους, απαιτείται πρώτα απ’ όλα η κοινή δράση μέσα στους κρίσιμους αγώνες που ξεδιπλώνονται σήμερα και η συμφωνία πάνω σε ένα πρόγραμμα που να εκφράζει τα εργατικά - λαϊκά συμφέρονται και ανάγκες και να κινείται σε λογική σύγκρουσης  με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, της ΕΕ και του ΔΝΤ που επιβάλλουν έναν κοινωνικό, εργασιακό και πολιτικό μεσαίωνα.
Μια τέτοια πολιτική βάση, χρειάζεται να σφραγίζεται από μια ενιαία πολιτική λογική, που να περιλαμβάνει, κατά τη γνώμη μας, τουλάχιστον  τα παρακάτω βασικά σημεία:
1. Την εκτίμηση για τον χαρακτήρα της κοινωνικής - ταξικής σύγκρουσης που βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη στην ελληνική κοινωνία και του κεντρικού πολιτικού διακυβεύματός της, καθώς και τον ρόλο των πολιτικών δυνάμεων σε αυτήν. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκτιμά ότι από την μια πλευρά έχουμε, τις δυνάμεις του κεφαλαίου και της ΕΕ, την τρόικα και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους, δηλαδή την  δικομματική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και την ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής που επιδιώκουν να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης του καπιταλισμού και τα αδιέξοδα της ευρωζώνης και της ΕΕ στην εργαζόμενη πλειοψηφία οδηγώντας την στην φτώχια, την μαζική ανεργία και την μετανάστευση, καταλύοντας κάθε έννοια λαϊκής κυριαρχίας και δημοκρατίας. Και από την άλλη, την εργαζόμενη πλειοψηφία, την εργατική τάξη, τους υπαλλήλους, τα αυτοασπαχολούμενα και μικροαστικά στρώματα, την μικρή και μεσαία αγροτιά, που για να επιβιώσουν και να ζήσουν με αξιοπρέπεια έχουν ανάγκη και συμφέρον την ανατροπή αυτής της πολιτικής.  Άρα ο βασικός πολιτικός  στόχος στην σημερινή φάση πρέπει να είναι η  ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου και της δικομματικής κυβέρνησης που την εφαρμόζει, και κάθε κυβέρνησης με αντιλαϊκή πολιτική.

2. Ο αγώνας αυτός απαιτείται να διεξάγεται από τις θέσεις ενός προγράμματος που βάζει πάνω από όλα τα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας, και στρέφεται ενάντια  στα συμφέροντα του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, των τραπεζιτών, των δανειστών, της ευρωζώνης και της ΕΕ και έχει σαν βασικούς στόχους:
- Την μονομερή κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων καθώς και όλων των νόμων και ρυθμίσεων που επιβλήθηκαν με βάση τα μνημόνια.
- Την παύση πληρωμών στους δανειστές, την μη αναγνώριση και την άμεση διαγραφή του χρέους.
- Την έξοδο από το ευρώ, τη ρήξη  και αποδέσμευση από την ΕΕ που αποτελεί ένα ιμπεριαλιστικό σύστημα οικονομικής ολοκλήρωσης. Η ρήξη και η αποδέσμευση από την ΕΕ αποτελούν αναγκαίο όρο και συμβολή των εργαζομένων και του λαού μας στον γενικότερο διεθνιστικό αγώνα για την  διάλυση της ΕΕ και τη δημιουργία ενός άλλου πλαισίου συνεργασίας  στην Ευρώπη σε όφελος των λαών και όχι των πολυεθνικών και των τραπεζιτών.
- Τις εθνικοποιήσεις όλων των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση και με εργατικό-λαϊκό έλεγχο.
- Τη ριζική αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου, υπέρ της εργασίας και σε βάρος του κεφαλαίου, με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, ριζική μείωση του χρόνου εργασίας, προστασία των συλλογικών συμβάσεων και σταθερές σχέσεις εργασίας, για την αποκατάσταση και διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων.
-Το κλείσιμο των ξένων βάσεων, την έξοδο από το ΝΑΤΟ, την υπεράσπιση της ειρήνης, την διεθνιστική συνεργασία  των λαών στην περιοχή μας και σε όλο τον κόσμο.
- Την αξιοποίηση των μεγάλων παραγωγικών δυνατοτήτων και της δημιουργικότητας του κόσμου της εργασίας υπέρ της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, με πρώτη προτεραιότητα την πάλη για την προστασία των ανέργων και την αντιμετώπιση της ανεργίας
- Τη νομιμοποίηση των μεταναστών και το άσυλο για τους πρόσφυγες, την έξοδο από τις συνθήκες Σένγκεν, για να σταματήσει το αίσχος εγκλημάτων που γεννά η Ευρώπη-φρούριο των κλειστών συνόρων, όπως αυτό της Λαμπεντούζα.  Για να συντριβούν οι φασιστικές συμμορίες και ο ρατσισμός, που αποτελεί βασικό όπλο των κυρίαρχων τάξεων για τη διαίρεση και την εκμετάλλευση των εργαζόμενων, ντόπιων και μεταναστών.
- Την πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του εργαζόμενου λαού, την απαλλαγή από κάθε είδους επιτροπεία, την λαϊκή κυριαρχία, τον εργατικό και λαϊκό έλεγχο σε ολόκληρη την κοινωνία.
3.  Το πρόγραμμα αυτό απευθύνεται στους εργαζόμενους και το λαό, στο εργατικό-λαϊκό κίνημα που είναι ο πρωταγωνιστής των αλλαγών και των ανατροπών. Μπορεί να  επιβληθεί με τη δύναμη του πανεργατικού-παλλαϊκού ξεσηκωμού, από ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα, με κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς, που θα υπερβεί της συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες των ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ.
Στο βαθμό που η πάλη για την επιβολή του προγράμματος αυτού γίνεται υπόθεση του θα δημιουργούνται υποκειμενικές και αντικειμενικές προϋποθέσεις και συσχετισμοί  ώστε να  ανοίξει ο δρόμος για βαθύτερες επαναστατικές αλλαγές σε ρήξη με τον καπιταλισμό, σε μια σύγχρονη σοσιαλιστική προοπτική.
4. Δεν αποτελεί ουσιαστική λύση υπέρ των εργαζόμενων μια πολιτική και μια κυβέρνηση, εντός της ευρωζώνης και της ΕΕ, συνολικότερα μια πολιτική και μια κυβέρνηση διαχείρισης του συστήματος και της κρίσης του, σαν αυτή που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μια τέτοια πολιτική δεν μπορεί  ούτε την ζωή των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων να βελτιώσει ουσιαστικά, ούτε σταθερές και μόνιμες κατακτήσεις να εξασφαλίσει.
5. Επίσης, χρειάζεται να ξεκαθαρίζει ότι δεν δίνει προοπτική στους εργαζόμενουςη πρακτική του ΚΚΕ, που παρά την επαναστατική ρητορεία υποτιμά τις ανατρεπτικές δυνατότητες της εποχής, αρνείται να θέσει πολιτικούς στόχους πάλης για την ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης, θεωρεί ότι δεν υπάρχει δυνατότητα ρηγμάτων και κατακτήσεων και αρνείται την ενωτική δράση, υπονομεύοντας τους αγώνες.

Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι,
H ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν από την πλευρά της για να πετύχει η υπόθεση της μετωπικής συμπόρευσης. Έδωσε, δίνει και θα δώσει βάρος στην ενιαιομετωπική κοινή δράση μέσα στους αγώνες και παράλληλα στην ουσιαστική συζήτηση, στην κατανόηση και διευκρίνηση των διαφορετικών απόψεων που είναι φυσιολογικό να υπάρχουν, για να τις υπερβούμε προωθητικά και συνθετικά.
Επίσης, εκτιμούμε ότι σε αυτές τις διαδικασίες πρέπει να παίρνουν μέρος, χωρίς αποκλεισμούς, όλες οι δυνάμεις που εκδήλωσαν την αρχική πρόθεση και δεν απέρριψαν τη συμμετοχή τους στο διάλογο για τη μετωπική συμπόρευση και σε αυτές συμπεριλαμβάνεται τουλάχιστον και το ΕΕΚ, όπως επίσης ανένταχτοι αγωνιστές που επιδιώκουν ειλικρινά και συνθετικά να προωθήσουν την υπόθεση. Να είναι ανοικτές μπροστά στον κόσμο, να οδηγεί σε συλλογική δέσμευση κ όχι σε «διαπραγμάτευση», και «κοπτοραπτική».
Πιστεύουμε τέλος, ότι η οποιαδήποτε πολιτική συμφωνία πάνω στο αναγκαίο πλαίσιο για μια μετωπική συμπόρευση πρέπει να εκφραστεί άμεσα με μια δημόσια πολιτική δήλωση, η οποία και θα αποτελέσει το πρώτο βήμα για έναν μονιμότερο συντονισμό και συνεργασία στους αγώνες και την στις πολιτικές μάχες της ερχόμενης περιόδου, την συνέχιση και εμβάθυνση της προγραμματικής συζήτησης.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς,
η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ»

"Η ζωή στους Βράχους" μια ταινία από την τριλογία της Αλίντας Δημητρίου

"Η ζωή στους Βράχους" μια ταινία από την τριλογία της Αλίντας Δημητρίου θα προβληθεί από την τοπική ΑΝΤΑΡΣΥΑ ,θα γίνει εισαγωγικά μια βιογραφική αναφορά στην εκλιπόντα πρόσφατα αγωνίστριας σκηνοθέτριας

Προδότες ή εκπρόσωποι της τάξης τους; (σχόλιο για τους φραγκάτους της αριστεράς)


του Παναγιώτη Μαυροειδή
Δε θα κουράσουμε με νούμερα επαναλαμβάνοντας τα εισοδήματα του Στουρνάρα που μετρούνται με 100άδες χιλιάδες  ή τα δεκάδες ακίνητα του Βενιζέλου και τόσων άλλων. Για να το πούμε απλά ο κόσμος ζαλίστηκε με ότι διάβασε σχετικά με το πόθεν έσχεςτων βουλευτών και των κυβερνώντων: Πολλά τα μηδενικά!  Με ελάχιστες εξαιρέσεις. Όσο πιο πολλοί κράζουν και διατάζουν για λιτότητα κάποιοι, τόσο περισσότερο πλούτο κατέχουν  οι ίδιοι.
Λιγότερο όμως συζητήθηκε το παραπάνω, όσο το γεγονός ότι σε αυτούς με τα εισοδήματα πολλών μηδενικών βρέθηκαν αρκετοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη περισσότερο, την προσοχή τράβηξαν οι δύο υπεύθυνοι οικονομίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με μετοχές εκατοντάδων χιλιάδων στην Blackrock και την JPMorgan.
O ΣΥΡΙΖΑ βιάστηκε να μιλήσει για προσπάθεια σπίλωσης των στελεχών του. Αρκετοί από αυτούς επιχείρησαν να υπερασπίσουν τον εαυτό τους, επαναλαμβάνοντας όλα τα κλασσικά επιχειρήματα του αστικού κόσμου και κυρίως ότι κατέχουν νόμιμα ότι κατέχουν ή τέλος πάντων δεν φταίνε αυτοί αν τα κληρονόμησαν από τον μπαμπά τους, ούτε γνωρίζουν πως αυτός τα βρήκε.
Οι απλοί άνθρωποι, μη έχοντες καμιά σχέση με μαρξισμό ή πολλά οικονομικά,  ξέρουν καλά  κάποια πράγματα.
Για να ζήσεις μόνο από τη δουλειά σου, όσο ικανός και να είσαι,  πρέπει να σου βγει ο κώλος, μα και να κάνεις το σκατό σου παξιμάδι.  Αυτό το ξέρει πολύ πικρά ο εργάτης. Το διαπιστώνει με πόνο ο μικροβιοτέχνης και αγρότης που ξεκληρίζεται μετά από κόπο και αυταπάτες δεκαετιών. Το γνωρίζει και ο στιχουργός όταν γράφει ‘’η ταξική προέλευση κρατάει για αιώνες’’.
Πολύ περισσότερο, για να μαζέψεις   λεφτά, ας πούμε  της τάξης του ενός εκατομμυρίου ευρώ που τόσοι βουλευτές έχουν για πλάκα, σημαίνει ότι πρέπει επί σαράντα χρόνια να βάζεις στην άκρη κάπου 2.500 ευρώ το μήνα. Επί σαράντα χρόνια σταθερά και αδιαλείπτως  και μάλιστα από τον πρώτο μήνα!  Υπολογίστε ποιος θα είναι ο μισθός, αφού προφανώς πρέπει και να ξοδεύει κανείς.
Άρα πως προκύπτουν τα …αποθεματικά, αν όχι από τίμια εργασία;
Απλά τα πράγματα.
Η μια περίπτωση  είναι να πρόκειται για κλεμμένη δουλειά και  εκμετάλλευση κόπου άλλων. Σύμφωνοι,  ‘’απόσπαση υπεραξίας’’ το λέμε αυτό.  Για να συμβεί όμως τούτο, δεν αρκεί ο χωροφύλακας και ο εργοδοτικός δεσποτισμός. Είναι απαραίτητο, για να ειπωθεί λαϊκά ‘’να πουλήσεις τη μάνα σου και τον πατέρα σου’’. Να προσπεραστούν πολλά ηθικά και ανθρώπινα όρια και σε αυτό ακριβώς έχει διαπρέψει ο καπιταλισμός.
Η άλλη περίπτωση είναι να σου τα ‘’έδωσαν’’  άλλοι. Ποιος και γιατί; Λεφτά για πλάκα  δεν μοιράζει κανένας. Αυτά τα χρήματα είναι βέβαιο ότι θα είναι βρώμικα. Όχι παράνομα απαραίτητα. Όπως έλεγε και ο πρώην Υπουργός της ΝΔ Β. Βουλγαράκης:  ‘’το νόμιμο, είναι και ηθικό’’. Έτσι, καθόλα νόμιμα, μια τράπεζα έδωσε στον πρόεδρο της ΟΤΟΕ 800.000 ευρώ, αλλά όχι και χωρίς λόγο…
Μα αυτοί οι νόμοι είναι υπεράνω όλων; Και ποιος τους έφτιαξε; Ήρθαν από τον ουρανό; Ένας νόμος, όπως το μνημόνιο που ορίζει να τσακιστούν οι μισθοί και οι καλύψεις και να χαριστεί δημόσια περιουσία σε επιχειρηματίες, πρέπει να χαίρει της αναγνώρισης και του σεβασμού; Ή μήπως η καρδιά του νομικού συστήματος, έχει ακριβώς μια ταξική στόχευση, διαιώνισης της κοινωνικής ανισότητας και προστασίας του υφιστάμενου εκμεταλλευτικού καθεστώτος;
Καμία επίθεση δε γίνεται στο ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο σε όσους βουλευτές του βρέθηκαν με γεμάτη τσέπη. Οι εκπρόσωποι του συστήματος, όλοι αυτοί που μιλούν για ‘’αριστερούς με δεξιές τσέπες’’, ούτε το ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να στηλιτεύουν επειδή έχει φραγκάτους, ούτε τους έπιασε ο πόνος για τις απολύσεις που κάνει το ΚΚΕ στο Ριζοσπάστη. Τον εαυτό τους θέλουν να δικαιώσουν, ειδικά σήμερα που ο κόσμος είναι οργισμένος και μισεί όσους ‘’κατέχουν χίλιες φορές το περιττό’’.
Να τι γράφει πολύ παραστατικά ο Στέφανος Κασιμάτης στην Καθημερινή στις 19/12/2013, μιλώντας για τις περιπτώσεις Τσακαλώτου και Σταθάκη:
‘’Δεν υπάρχει τίποτε το μεμπτό σε αυτό – το λέω ειλικρινά. Η επιδίωξη του ατομικού συμφέροντος είναι κανόνας της ανθρώπινης φύσης. Το πρόβλημα είναι μάλλον της Αριστεράς εν γένει, που δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με αυτήν την απλή πραγματικότητα της ζωής και επιμένει να ονειρεύεται ότι μπορεί να την αλλάξει ριζικά’’.
Αν υπάρχει ένας αποπροσανατολισμός σε αυτή τη συζήτηση, αυτός βρίσκεται αλλού.
Ποιοι αλήθεια μπορούν να είναι βουλευτές σήμερα;
Ποια είναι η εικόνα κατά’ αρχήν: Σε μια Ελλάδα όπου οι εργατοϋπάλληλοι (εργαζόμενοι ή άνεργοι), είναι κοντά στο 60% και μαζί με τους  αγρότες διαμορφώνεται ένα ποσοστό κοντά στο 70%, δεν υπήρξε καμία Βουλή στην Ελλάδα, όπου να υπήρχε μια αντιπροσώπευση αυτών των  κοινωνικών τάξεων, πάνω από 2%! Οι βουλευτικές έδρες καταλαμβάνονται κατά κανόνα από αστούς και κυρίως εκπροσώπους τους: Μεσοαστούς και τεχνοκράτες στην υπηρεσία των αστών. Συνήθως από τα ανώτατα κλιμάκια δικηγόρων και  οικονομολόγων. Συνήθως μάλιστα όλοι αυτοί αντλούνται από συγκεκριμένες οικογένειες ανά την Ελλάδα.
Πως γίνεται και ‘’τυχαίνει’’ αυτό;
Δύσκολα θα πειστεί κανείς πως η Λίτσα που δουλεύει στο supermarket και πρέπει να βάλει κατσαρόλα για τέσσερα άτομα, θα βρει το χρόνο να διαβάσει ή θα έχει την άνεση να πει στο αφεντικό της ‘’συγνώμη, αλλά αύριο θα αργήσω λίγο’’, καθότι θα πεταχτώ  για μια πολιτική ομιλία σε ένα εργοστάσιο.
Η πολιτική, με την στενή έννοια τουλάχιστον, προϋποθέτει όχι απλά διαθέσιμο χρόνο, αλλά χρόνο ελεύθερο από καταναγκασμό και απειλές, ανεπηρέαστο από το άγχος της επιβίωσης, της κατσαρόλας και της επόμενης μέρας. Και όλα αυτά δεν ευδοκιμούν καθόλου στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, όπου ο καλός εργάτης που ίσωςθα έχει το κεφάλι του ήσυχο, είναι αυτός που δεν τα αποζητά αυτά. Αλλιώς τον τρώει η μαρμάγκα…
Θα γελάσει όποιος ακούσει  ότι ο Χάρης που απολύθηκε από την Χαλυβουργία, μιας και πλέον έχει χρόνο, θα περάσει μια βόλτα από τον Πρετεντέρη για να βγει στην τηλεόραση διαλαλώντας τις απόψεις του ή άμα δεν του κάνουν τη χάρη θα βγάλει μια εφημερίδα δική του, για να συναγωνιστεί άλλους.
Η δήθεν ελεύθερη κοινοβουλευτική δημοκρατία, απαιτεί τεράστιο διαθέσιμο εισόδημα, για να αγοραστεί πρόσβαση. Και αυτό δεν το έχουν βέβαια οι φτωχοί.
Δύο τρόποι υπάρχουν για να βρεθούν στη Βουλή εργαζόμενοι μισθωτοί.
Ο ένας είναι να ανήκουν στην κατηγορία των ακολούθων του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Τόσοι και τόσοι Πρόεδροι της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΟΛΜΕ, της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, ακολούθησαν αυτό το δρόμο, καταλαμβάνοντας μάλιστα υπουργικούς θώκους ή/και θέση στις διοικήσεις του ΙΚΑ και άλλων ασφαλιστικών ταμείων. Πρόκειται για κλασσικό ρόλο γενίτσαρων… Ο Τσουκαλάς από εκεί πρόκυψε.
Ο άλλος τρόπος ήταν μέσω της εκπροσώπησης των αριστερών κομμάτων. Και εδώ όμως, ελάχιστες ήταν οι τιμητικές  περιπτώσεις, όπου μπορούσες να μιλήσεις πραγματικά για εργάτες ή υπαλλήλους. Κυρίως γινόταν λόγος για επαγγελματικά μισθωτά στελέχη επί δεκαετίες στους κομματικούς μηχανισμούς ή απαλλαγμένους συνδικαλιστές και τίποτα περισσότερο.
Η αλήθεια είναι πάντα λιγότερο συναρπαστική από όσο νομίζουμε: Στην αστική δημοκρατία, η εργατική τάξη και τα συμφέροντά της, είναι αποκλεισμένα, όχι μόνο λόγω του εγγενώς αντιδραστικού χαρακτήρα των θεσμών της, αλλά και μέσα στους ίδιους τους φορείς της κοινοβουλευτικής αριστεράς. Ως δια μαγείας, και εδώ κυριαρχούν, οι δημοσιογράφοι, οι οικονομολόγοι, οι καλλιτέχνες, οι καθηγητές πανεπιστημίου και φυσικά τα σχεδόν μόνιμα επαγγελματικά στελέχη.
Αν το ΚΚΕ μυρίζει κυρίως γραφειοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχείται σχεδόν απόλυτα από αστικά και μικροαστικά στοιχεία στην εκπροσώπησή του.  Τα απολογητικά επιχειρήματα είναι λίγο ως πολύ γνωστά: ‘’Αυτό που παίζει ρόλο είναι η στράτευση στις ιδέες’’, μέχρις και το πολυφορεμένο  ‘’ο πλούσιος σε μας βουλευτής, μας κοσμεί, γιατί είναι προδότης της τάξης του’’. Τέτοιος άλλωστε δεν ήταν και ο Ένγκελς;
Αν σε κάτι όμως σίγουρα δεν διαψεύστηκε ποτέ ο φίλος του Ένγκελς Καρλ Μαρξ, είναι ακριβώς ότι εν τέλει, στη γενική περίπτωση, τη συνείδηση και την πολιτική συμπεριφορά, την καθορίζει το είναι και το ‘’έχειν’’ του καθενός, τα ταξικά του συμφέροντα.
Θα μπορούσε άραγε ποτέ ο Τσουκαλάς να είναι υπέρ των ‘’άγριων απεργιών’’; Ή μήπως ο Σταθάκης υπέρ της διαγραφής ολόκληρου του χρέους, διακινδυνεύοντας το ‘’κούρεμα’’ των επενδύσεών του; Θα μπορούσε ο Παναγόπουλος της ΓΣΕΕ με τα 150.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα να ανατρέψει τα μνημόνια; Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι θα πεί να δουλεύεις με ”μπλοκάκι”, που δεν έχουν ιδέα από εργοδοτική τρομοκρατία ή την ταπείνωση και απαξία της απόλυσης, θα συνεπάρουν τους εργαζόμενους ή τους ανέργους;
Δεν είναι μόνο ζήτημα εικόνας ή ηθικής γενικά, αν και δεν πρέπει να υποτιμάται αυτή η πλευρά. Ούτε πρόκειται για στάση προσωπικής μομφής στο ένα ή στο άλλο πρόσωπο της αριστεράς.
Ας το πιάσουμε από την αρχή: το εργατικό κίνημα δεν είναι ενάντια στους αστούς ως πρόσωπα με αφηρημένο τρόπο και με κυρίαρχη την ηθική διάσταση.  Όσο και αν αντλεί ορμή από αυτό, δεν αποκτά επαναστατική και απελευθερωτική διάσταση από αυτό το δρόμο.  Συγκροτείται, αντίθετα, ενάντια στο αστικό σύστημα, ως σύστημα που αναπαράγει και προϋποθέτει την ταξική εκμετάλλευση και βία, μαζί με την κοινωνική ανισότητα.
Αντίστροφα τώρα: Όταν το εργατικό κίνημα, ως πολιτικό κίνημα επαναστατικής τομής, ‘’κοιτάζει’’ τον εαυτό του, δεν αναζητεί σωτήρες σε πρόσωπα που ‘’γνωρίζουν’ ή ‘’μιλάνε καλά’’. Αντίθετα, έχει κυρίως ανάγκη, από δομές, που από άποψη υλικών ‘’αντικειμενικών’’ όρων, θα έχουν το μεγαλύτερο βαθμό ανεξαρτησίας από την αστική τάξη, την πιο οργανική -αλλά και αντιθετική- θέση εντός του συστήματός της  και συνεπώς τη μεγαλύτερη ικανότητα για το σκληρό αγώνα, καθώς και για την επαναστατική τομή.
Να γιατί σε αυτό το δύσκολο και συχνά σισύφειο δρόμο αναζητήθηκε η συγκρότηση εργατικών κομμουνιστικών κομμάτων, μα και ανεξάρτητων από την αστική τάξη και την επιρροή της εργατικών συνδικάτων ή διεκδικήθηκε η ενότητα της εργατικής τάξης ως προϋπόθεση και δύναμη για κάθε κοινωνική συμμαχία ανατροπής.
Για να το πούμε αλλιώς: Όταν οι  φραγκάτοι της αριστεράς δεν αποτελούν την ταπεινή εξαίρεση αλλά το θορυβώδη κανόνα, είναι δύσκολο μα και υποκριτικό να μιλεί κανείς για ‘’προδότες της (αστικής) τάξης τους’’, στην υπηρεσία των φτωχών, αλλά μάλλον για εκπροσώπους της πολιτικής της,  μέσα σε όσους από τους δεύτερους παραμένουν ευκολόπιστοι.

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

"Η ζωή στους Βράχους" μια ταινία από την τριλογία της Αλίντας Δημητρίου

Εισαγωγικά θα γίνει μια σύντομη παρουσίαση της βιογραφίας της

Αποκαθηλώνουμε τον κρατικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό από τα σωματεία μας!Αγωνιστική Παρέμβαση Εκπαιδευτικών στην Β βάθμια Λάρισας




Αποκαθηλώνουμε τον κρατικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό από τα σωματεία μας!

Οι αγώνες και τα σωματεία στα χέρια των εργαζομένων! Για μια ΕΛΜΕ που σκέφτεται, ενώνει, αγωνίζεται και κερδίζει! Δίνουμε τη μεγάλη μάχη για τη ζωή μας, τη δουλειά μας, το δημόσιο σχολείο! Να ανατραπούν οι διαθεσιμότητες  και οι απολύσεις. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στο «νέο» λύκειο των ταξικών φραγμών και αποκλεισμών. Όχι στην αντικατάσταση της εκπαίδευσης από δομές κατάρτισης - μαθητείας, απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας. Επαναφορά των τομέων και ειδικοτήτων της ΤΕΕ που καταργήθηκαν. Καμιά συγχώνευση – κατάργηση σχολείου! Όχι στην αξιολόγηση, αυτοαξιολόγηση, εξωτερική αξιολόγηση. Διαγραφή από τα σωματεία κάθε στελέχους εκπαίδευσης που θα εμπλακεί σε αξιολόγηση εναντίον εκπαιδευτικών. Όχι στο παρουσιολόγιο - ποινολόγιο.  Δημόσια και δωρεάν όλα τα κοινωνικά αγαθά. Όχι στο κλείσιμο φορέων και υπηρεσιών. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις που να ανταποκρίνονται στο κόστος της ζωής. Ελευθερίες στους χώρους δουλειάς και στην κοινωνία. Όχι στις επιστρατεύσεις, στο νέο πειθαρχικό πλαίσιο, στην περιστολή διαδηλώσεων και απεργιών. Ενάντια στην ενίσχυση του φασιστικού φαινομένου από κράτος και παρακράτος. Παλεύουμε για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ  ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
                                                                   &
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ  ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ  ΑΝΤΩΝΗΣ                       
ΓΑΛΑΤΟΥ   ΒΑΣΩ                                      
ΓΙΑΝΝΑΚΟΣ   ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ                 
ΔΙΒΡΑΜΗΣ   ΑΝΔΡΕΑΣ                                
ΚΑΖΑΝΤΖΗΣ   ΚΩΣΤΑΣ                          
ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΟΥ  ΣΟΦΙΑ                           
ΚΡΙΤΣΙΝΙΩΤΗΣ  ΘΑΝΑΣΗΣ                      
ΜΑΛΑΜΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ                             
ΜΗΤΣΑΝΑ   ΒΑΣΩ                                    
ΜΗΤΣΙΟΥ  ΑΓΓΕΛΙΚΗ                             
ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ  ΚΩΣΤΑΣ                               
ΜΠΑΝΤΗΣ  ΝΙΚΟΛΑΟΣ                          
ΝΤΟΝΑ  ΚΥΒΕΛΗ                                        
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ  ΔΗΜΗΤΡΗΣ         
ΠΟΛΥΜΕΡΙΔΟΥ  ΜΑΡΙΑ                        
ΡΕΠΑΝΑΣ  ΔΗΜΗΤΡΗΣ                          
ΣΙΑΜΟΣ  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ                         
ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ                    
ΨΑΡΡΟΥ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ 

                           Για  την   ΕΕ
ΤΣΙΜΠΟΛΗ  ΚΙΚΗ



ΓΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ  ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ – ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ –

Ψηφίζουμε

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ   ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Πίσω από τα κουστούμια ,την σοβαροφάνεια και τον καθωσπρεπισμό ...(μια ανοιχτή επιστολή)


Μια ενδιαφέρουσα επιστολή από τον  χώρο των τραπεζών μας ήρθε .
Ναι από τους εργαζόμενους στην Εθνική Τράπεζα αξίζει να το διαβάσουμε όλοι και να δούμε πώς στερεοτυπικές λογικές καταρρέουν λόγω κρίσης και πώς γεννιέται  ταξική συνείδηση και εκεί που δεν φανταζόμασταν.
Πίσω από τα κουστούμια ,την σοβαροφάνεια και τον καθωσπρεπισμό ...

Ακολουθεί η  επιστολή 

Ανοιχτή επιστολή τραπεζοϋπαλλήλων προς την κοινωνία

ΚΟΙΝΩΝΙΑ SOS! ΣΟΥ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ!

Είμαστε εργαζόμενοι στην Τράπεζα. Προσφέρουμε τον χρόνο μας προς εκμετάλλευση δουλεύοντας για λογαριασμό κάποιου άλλου. Ανήκουμε στην εργατική τάξη. Ανήκουμε δηλαδή στην τάξη αυτή που πλήττεται περισσότερο τα τελευταία 5 χρόνια τουλάχιστον… Μια πληττόμενη, υπερχρεωμένη εργατική τάξη, που ο καπιταλισμός και όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις, φρόντισαν να «αλυσοδέσουν» με χρέη και ενοχές… Όχι μόνο εμάς, αλλά και τα παιδιά των παιδιών μας. Yποθήκευσαν όχι μόνο τα σπίτια, όχι μόνο τον μόχθο μας, όχι μόνο τον πλούτο που η δική μας εργατική τάξη παράγει, αλλά και το παρόν και το μέλλον όλων μας …
Κι επειδή θέλουμε να είμαστε εντάξει με την τάξη στην οποία ανήκουμε, την τάξη την εργατική  (από την οποία πολλοί συνάδελφοι φρόντισαν να θέσουν εαυτούς εκτός, επειδή φορούσαν κοστούμι και γραβάτα, και περιέφεραν εαυτούς ως στελεχάρες, τώρα τι στελεχάρες με 1000- 1500 ευρώ μισθό , μην το ψάχνετε, και πολλοί απ’ αυτούς έγιναν και μεγαλοσυνδικαλιστές με το αζημίωτο), έχουμε χρέος να σου πούμε την αλήθεια.
Η αλήθεια λοιπόν, είναι η εξής μία: η Τράπεζα (στην πραγματικότητα όλο το τραπεζικό σύστημα) έχει χρεοκοπήσει στην ουσία από τις απαρχές της «κρίσης», οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να σώσουν τον ασθενή με παυσίπονες ενέσεις, με δάνεια δηλαδή, που αντί να λύνουν το πρόβλημα, το έκαναν όλο και μεγαλύτερο. Τα δάνεια αυτά όμως, τα δανείστηκαν αυτοί και τα χρωστάμε εμείς οι εργάτες. Σκέψου λίγο: τα δανείστηκε το κράτος, για να τα δώσει στην Τράπεζα που φαλίρισε, και τα πληρώνουμε όλοι εμείς διπλά και τρίδιπλα με κάθε λογής χαράτσια, εισφορές αλληλεγγύης, φόρους στο πετρέλαιο, ΦΠΑ, μειώσεις συντάξεων, ληστρικές επιθέσεις στα ασφαλιστικά ταμεία και…. Τελειωμό δεν έχει η λίστα!
Και φυσικά, έχει φροντίσει η Τράπεζα να σου υπενθυμίσει με κάθε λογής εκβιασμό ότι της χρωστάς κάτι «δανειάκια». Και απειλεί να σου πάρει το σπίτι, απειλεί να σε διασύρει στα δικαστήρια, απειλεί να σε εξευτελίσει ως άνθρωπο γενικότερα… Και αν δεν είναι αυτό το απόλυτο θέατρο παραλόγου , τότε τι είναι;
Κάπου εδώ λοιπόν, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε τα πράματα… Έχουμε χρέος να το κάνουμε ως τραπεζοϋπάλληλοι.. Η Τράπεζα, όταν σου έδινε τα δάνεια, δεν τα έδινε από την καλή της πρόθεση, ή επειδή της περίσσευαν…. Τα έδινε επειδή θα έβγαζε κέρδος και ήλπιζε στους καλούς οικονομικά καιρούς: ήξερε ότι είσαι Δημόσιος Υπάλληλος με έναν μισθό και τη δουλειά σου, ήξερε ότι δουλεύεις στο εργοστάσιο 10 χρόνια και ο μισθός σoυ θα είναι σχετικά σταθερός, υπολόγιζε στο μισθό σου, στη δουλειά σου. Και ας χρώσταγες κι αλλού, εις γνώση της σε δανειοδοτούσε…  Γιατί είχε βάλει τη ζωή και την περιουσία σου στο μάτι… Σου τα έδινε επειδή έτσι έβγαζε υπερκέρδη τόσα χρόνια
Και τώρα δεν έχεις δουλειά, παίρνεις τα μισά λεφτά (αν τα παίρνεις) , πληρώνεις τις απαιτήσεις των κυβερνήσεων (οι οποίες θυμίζουμε, είναι για να σώσουν πάλι την Τράπεζα), και φυσικά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ! Και το κυριότερο, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ!!!
Τώρα λοιπόν που οι πλειστηριασμοί βρίσκονται προ των πυλών, που θέλουν να πάρουν τον μόχθο σου, το σπίτι σου… ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΡΩΣΤΑΣ! Και αυτό είναι που πρέπει να το διεκδικήσουμε, να το απαιτήσουμε! Γιατί η ανεργία έχει σπάσει κάθε ρεκόρ, τα είδη πρώτης ανάγκης όλο και ακριβαίνουν, ο μισθός κατάντησε επίδομα, πληρώνεις κάθε λογής παράλογο φόρο, δεν έχεις Παιδεία, Υγεία, δεν έχεις ούτε ψωμί, σου κόβουν το ρεύμα, τη θέρμανση, θα σου πάρουν και το νερό. Για τον αέρα που αναπνέεις, κρατούμε μια επιφύλαξη…
Απέναντι στην αδιαλλαξία κυβέρνησης, τρόϊκας, τραπεζών, μόνο ο αδιάλλακτος αγώνας ο δικός σου και όλης της εργατικής τάξης, όλου του λαού, μπορεί να τους υποχρεώσει να υποχωρήσουν. Με απεργιακό αγώνα διαρκείας, με τον έλεγχο του αγώνα στα χέρια μας για να μην μας ξεπουλάνε σε κάθε ευκαιρία συνδικαλιστές- τύπου ΓΣΕΕ, μπορούμε να τους ανατρέψουμε. Να σώσουμε τα σπίτια μας, το μέλλον μας. Με την οργάνωση του κόσμου σε κάθε γειτονιά.
Ήδη, έχουν βγάλει και ακονίζουν τα μαχαίρια τους οι Τραπεζίτες. Οι απαιτήσεις της Τρόικας είναι απόλυτα σαφείς. Δε θέλουν μόνο το σπίτι σου, θέλουν και το χωράφι σου, το μαντρί σου, ό, τι έχεις και δεν έχεις… Τους έδωσες το υστέρημά σου, το μισθό σου, τη δουλειά σου, ζητάνε και την αξιοπρέπειά σου. Για να γίνεις εσύ φτωχότερος, και η Τράπεζα και ο κάθε μεγαλοεφοπλιστής μέτοχός της, να γίνεται πλουσιότερος!!
Είναι ανάγκη πια, να γίνει λαϊκή απαίτηση τώρα η διαγραφή χρεών για τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους χαμηλόμισθους. Να καταργηθούν άμεσα οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Να διαγράψει μονομερώς η χώρα το εξωτερικό χρέος. Να αποδεσμευτούμε από το νόμισμα του Eυρώ που μας αλυσόδεσε με χρέη. Να φύγουμε από το κοινό «σπίτι» που λέγεται ΕΕ, όπου μας υποχρεώνουν να ζούμε. Τα χρέη να τα πληρώσουν εκείνοι που πλούτισαν μέσα στην κρίση, οι τραπεζίτες και εφοπλιστές. Να μην πάει κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη (ή σε κάποιο ξένο fund, που θα έχουν καλέσει να κάνει τη «βρώμικη» δουλειά για ευνόητους λόγους).  Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα σου, ώστε όλοι μαζί να διεκδικήσουμε τη ζωή μας και όσα μας ανήκουν!


ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ;
Είμαστε εργαζόμενοι στις τράπεζες. Είμαστε αυτοί που  με απειλές παραμένουμε στο Κατάστημα και «καιγόμαστε» κάθε μέρα ζωντανοί. Είμαστε αυτοί, που δουλεύουμε απλήρωτες υπερωρίες και πολλές φορές και Σάββατοκύριακα. Είμαστε αυτοί που τρέμουμε πως κάθε μέρα απεργίας , μας φέρνει πιο κοντά στην πόρτα της εξόδου. Σε κάποιους από μας πήραν με το «έτσι θέλω» την απλήρωτη άδεια μας και τη μετέτρεψαν σε μετοχές. Παρόλα αυτά, εδώ και τόσα χρόνια εμείς δε μασάγαμε τα λόγια μας, καταγγείλαμε τους τραπεζίτες που κέρδιζαν δισεκατομμύρια, ζητούσαμε χαμηλότερα επιτόκια και άτοκα στεγαστικά δάνεια για χαμηλόμισθους και συνταξιούχους.
Δεν είμαστε μεγαλοστελέχη, δεν παίρνουμε παχυλές αμοιβές, δεν ταυτιζόμαστε μαζί τους. Δεν είμαστε συνδικαλιστές που ξεπουλάνε απεργίες, που λένε ότι δεν έχουμε τη δύναμη να νικήσουμε, που ξαφνικά δήθεν ανακάλυψαν την Αμερική. Μακριά από μας ο “συνάδελφός ” Παναγόπουλος, Πρόεδρος της ΓΣΕΕ, που συνομιλάει με τους τραπεζίτες και τους βιομήχανους και παίρνει μισθό μεγαλοδιευθυντή..  Είμαστε εργαζόμενοι σε συνθήκες γαλέρας όπως εσύ… Και μας έχεις στο πλευρό σου... Ας οργανωθούμε ενάντιά τους!

clip_image002 clip_image004
                Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας

6974861242, 6975061996, 6947051580

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

ανακοινωσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις πρωτοφανείς κυβερνητικές παρεμβάσεις για καταστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων

οι ανακοινώσεις για τους εργαζόμενους σε ΕΚΠΑ και ΜΕΤΡΟ

Καλούν στη ΓΑΔΑ το προεδρείο της συνέλευσης του συλλόγου του ΕΚΠΑ!
 
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει τις πρωτοφανείς κυβερνητικές παρεμβάσεις για την καταστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων στο ΕΚΠΑ. Η Ασφάλεια Αττικής (!) παρεμβαίνει απροκάλυπτα, με τον πιο επίσημο τρόπο, στην προσπάθεια του κράτους και της κυβέρνησης να κάμψει τη μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ.
Με πρωτοφανές θράσος, είχαν ζητήσει από το προεδρείο του συλλόγου να αποστείλει τα πρακτικά της συνέλευσης της 2/12/13 και τα ονόματα των μελών της απεργιακής επιτροπής:
Σε εκτέλεση ανωτέρω σχετικής παρακαλούμε όπως μας αποστείλετε, το συντομότερο δυνατό, τα πρακτικά της από 2-12-2013 γενικής συνέλευσης του Συλλόγου σας, γνωρίζοντας μας τα πλήρη στοιχεία των μελών της Απεργιακής Επιτροπής την ως άνω ημερομηνία”.
Η ‘ανωτέρω σχετική’ είναι η εισαγγελική παραγγελία προς το Προεδρείο του Δ.Σ. να αποστείλει τα ζητούμενα στοιχεία στο 2ο Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, της Υποδιεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας, της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής!
Μπαίναν ως τώρα ‘από το παράθυρο’, τώρα πήραν το θάρρος να εμφανίζονται και από την πόρτα!
Τελευταία εξέλιξη στο θέατρο αυτό του παραλόγου, είναι ότι καλείται το προεδρείο της συγκεκριμένης συνέλευσης του συλλόγου να παρουσιαστεί στη ΓΑΔΑ, για να “καρφώσει” τα στοιχεία που ζητάει η Εισαγγελία!
Ακριβώς επειδή φοβούνται τον πανεργατικό ξεσηκωμό που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει, επιδιώκουν στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού  που έχουν επιβάλει, να τρομοκρατήσουν τον κόσμο του αγώνα, να ποινικοποιήσουν τη δίκαιη αντίδραση των κλάδων που αντιστέκονται και να συντρίψουν τις απεργίες που αντέχουν.
Το εργατικό κίνημα πρέπει να σαρώσει την πολιτική εκείνη που απλώνει το χέρι της πάνω στις λαϊκές και συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα και στο δικαίωμα της απεργίας. Η 4μηνη απεργία των διοικητικών δείχνει το δρόμο του αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης, της τρόικας και όλης της αντιλαϊκής επίθεσης.

 Κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές !(ΜΕΤΡΟ)
Η κυβέρνηση και οι συνεργάτες της προχωράνε κάθε μέρα και σε πιο αυταρχικούς δρόμους. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, προσπαθούν να τρομοκρατήσουν όσους αντιδρούν και υψώνουν ανάστημα. Τώρα, βγάζουν σε αργία τους εργαζόμενους του ΜΕΤΡΟ που απέργησαν στις 6 Νοεμβρίου.
Η κυβέρνηση ποινικοποιεί τους αγώνες, εκδικείται όποιον αντιστέκεται και κλείνει λογαριασμούς σαν κοινός εκτελεστής.
Ανασυστήνει το συνδικαλιστικό της ασφάλειας, τα ΜΜΕ της ρίχνουν λάσπη στους αγωνιστές, απολύει, εκβιάζει. Την ίδια ώρα, νομιμοποιεί κάθε εργοδοτική, εργολαβική, εφοπλιστική αυθαιρεσία με νόμους που περνάει με το τσουβάλι.
Ο φόβος της όμως, είναι ορατός: ξέρει πως ό,τι και να κάνει, οι αγώνες θα κλιμακωθούν και θα την ανατρέψουν.
Κάτω τα χέρια από τα κινήματα και τους αγωνιστές
Η τρομοκρατία δεν θα περάσει.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
ΟΛΟΙ ΤΗ ΔΕΥΤ ΕΡΑ 16/12 ΣΤΙΣ 8.30' ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΔΑ! 

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

ΕΚΔΗΛΩΣΗ- ΣΥΖΗΤΗΣΗ - Το δημόσιο σχολείο στα χρόνια της κρίσης

ΕΚΔΗΛΩΣΗ- ΣΥΖΗΤΗΣΗ



«ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ 
 ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ»

Συζητάμε :

·       του εκπαιδευτικού κινήματος Η απαξίωση του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών
·       Το κυβερνητικό σχέδιο για την αξιολόγηση -  διαθεσιμότητα - απολύσεις
·       To «νέο Λύκειο» και το σχολείο της αγοράς
·       Η απάντηση


Εισηγητές: 
Ø Περικλής Παυλίδης (επίκουρος καθηγητής Παιδαγωγικού τμήματος Θεσσαλονίκης)
Ø Αγαπητός Θανάσης δάσκαλος ( μέλος                      Δ.Σ. ΔΟΕ )
Ø Λαθήρας Γιάννης καθηγητής (γραμματέας Γ΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης)


ΠΕΜΠΤΗ    12 -12     ,    6.30 μμ 
Ξενοδοχείο  METROPOL  (πλ.ταχυδρομείου

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ  ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Π.Ε.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Δ.Ε.