ΑΠΕΡΓΙΑ 10 ΦΛΕΒΑΡΗ
ΜΕ ΜΑΧΗΤΙΚΟΥΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
Λίγους μόνο μήνες μετά την κυβερνητική αλλαγή οι εργαζόμενοι στην χώρα μας βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή αντιλαϊκή επίθεση σε όλο το φάσμα των εργασιακών και κοινωνικών τους δικαιωμάτων.
Το «διάγγελμα» Παπανδρέου -με την ουσιαστική συναίνεση ΝΔ και ΛΑΟΣ- για άμεση μείωση μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, και νέους φόρους στα καύσιμα, είναι η πιο άγρια λεηλασία στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων αλλά και σε ότι εργατικό και κοινωνικό δικαίωμα έχει απομείνει. Το πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που κατέθεσε η νέα κυβέρνηση, σύμφωνα με τις συνταγές της Ε.Ε, καθώς και οι προθέσεις της για συνολική αλλαγή στο ασφαλιστικό σύστημα και στις εργασιακές σχέσεις συγκροτούν μια σκληρή ταξική πολιτική προς όφελος των επιχειρήσεων και των μεγάλων τραπεζικών ομίλων.
Λιτότητα, περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, αντιδραστική αναδιαμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος και ανεργία συνιστούν τις λύσεις που συνδιαμορφώνουν κυβέρνηση και Ε.Ε., ξεχνώντας πολύ γρήγορα τις υποσχέσεις της περί αναδιανομής, δικαιοσύνης και τόνωσης της συνολικής ζήτησης, μέσω ενίσχυσης των εργατικών εισοδημάτων. Παραποιώντας την πραγματικότητα και το γεγονός ότι η κρίση των δημοσιονομικών του κράτους οφείλεται στη γενναιόδωρη χρηματοδότηση των τραπεζών και στις προκλητικές φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, ετοιμάζεται ένας νέος γύρος πολιτικών λιτότητας και επίθεσης στα ασφαλιστικά και εργασιακά μας δικαιώματα. Η αρχιτεκτονική της ΟΝΕ και οι αυστηρές επιταγές της ευρωπαϊκής ενοποίησης αποκαλύπτουν το πραγματικά αντιδραστικό τους πρόσωπο.Οι απολογητές της κυβερνητικής πολιτικής επιδιώκουν σήμερα με προκλητικό τρόπο να μετατοπίσουν την ευθύνη για την κρίση στον ίδιο τον εργαζόμενο κόσμο, κηρύσσοντάς του κοινωνικό πόλεμο, σε όλο το μέτωπο των κοινωνικών, μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Με βάση το «Πρόγραμμα Σταθερότητας» οδηγούμαστε πλέον σε ονομαστικές μειώσεις στους μισθούς και σε πάγωμα των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και σε διάλυση των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα. Οι ονομαστικές απώλειες στο εισόδημα θα ξεπεράσουν το 5%, παρά το γεγονός ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια οι εργαζόμενοι, ουδέποτε πήραν αντίστοιχη αύξηση. Μάλιστα η συγκεκριμένη πολιτική μπορεί να αναθεωρηθεί, ανά πάση στιγμή προς το χειρότερο, ανάλογα με τις διεθνείς πιέσεις, συρρικνώνοντας το εισόδημα των δημοσίων υπαλλήλων και δίνοντας παράλληλα τη δυνατότητα στο κεφάλαιο να επιτεθεί με ακόμα μεγαλύτερη ένταση στον ιδιωτικό τομέα.Η μείωση των προσλήψεων θα οδηγήσει σε αύξηση της ανεργίας και σε υπολειτουργία βασικών δημόσιων υπηρεσιών και άρα σε απαξίωση των κοινωνικών αγαθών της παιδείας και της υγείας.Επιπρόσθετα, θα μεγιστοποιήσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα ασφαλιστικά ταμεία, οδηγώντας τα, με μαθηματική ακρίβεια, σε κατάρρευση. Ήδη με βάση το φετινό προϋπολογισμό, η χρηματοδότηση των ταμείων μειώθηκε κατά 10% και η σχεδιαζόμενη μείωση της συνολικής απασχόλησης θα επιβαρύνει τη βιωσιμότητά τους. Σε συνδυασμό με τις μαζικές απολύσεις συμβασιούχων και την ξεκάθαρη επιλογή της κυβέρνησης για διεύρυνση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και στο δημόσιο, με μανδύα την αξιοκρατική επιλογή μέσω ΑΣΕΠ, ανοίγει ακόμα περισσότερο ο δρόμος για την υπονόμευση της σταθερής εργασίας και της κοινωνικής ασφάλισης.
Αναγκαίο συμπλήρωμα στο «Πρόγραμμα Σταθερότητας» είναι η ριζική αλλαγή στο ασφαλιστικό σύστημα. Η σχεδιαζόμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση(μια κάθε πέντε χρόνια!!) δε θα περιορίζεται απλώς στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και στον περιορισμό των συντάξεων, που έκαναν οι προηγούμενες, αλλά σε μια ριζοσπαστική αναδιαμόρφωση της αρχιτεκτονικής και της λογικής του ασφαλιστικού συστήματος. Μιλάνε για τη ριζική, δομική αλλαγή της φυσιογνωμίας της ασφάλισης από κοινωνική σε επαγγελματική – ανταποδοτική, μέσω της υιοθέτησης της αντίληψης των τριών πυλώνων : μια κύρια σύνταξη στο επίπεδο του κοινωνικού βοηθήματος, μια ανταποδοτική σύνταξη που θα εξαρτάται από τις εισφορές του κάθε ασφαλισμένου και τέλος, την προαιρετική ασφάλιση σε μια ιδιωτική εταιρία όποιου επιθυμεί να πάρει μια ανθρώπινη σύνταξη ! Επιπλέον, η ενοποίηση όλων των ταμείων σε τρία ή τέσσερα θα επιτρέψει την καταλήστευση όσων ταμείων απέμειναν εύρωστα, ενώ όλο το ασφαλιστικό μοντέλο αποτελεί συνέχεια και προέκταση του εργασιακού μοντέλου της «ελαστασφάλειας» που προωθείται στις χώρες της Ε.Ε. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ακούγονται όλο και πιο αντιδραστικές φωνές που ζητούν ακόμα και προσαρμογή των εργοδοτικών εισφορών με βάση τα κέρδη των επιχειρήσεων, γεγονός που θα οδηγήσει στην ίδια την κατάργηση της εργοδοτικής εισφοράς, όχι μόνο σε περιόδους κρίσης, αλλά και ανάπτυξης, καθώς κανένας δε μπορεί και δε θέλει να ελέγξει το πραγματικό μέγεθος των επιχειρηματικών κερδών . Στον τομέα της δημόσιας διοίκησης, η δρομολογημένη αντιδραστική διοικητική αναδιάρθρωση, πέρα από τις μεγαλόσχημες εξαγγελίες, στοχεύει από την μια στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση με τη περίφημη «ανταποδοτικότητα» για υπηρεσίες που ήδη έχουν χρυσοπληρώσει οι εργαζόμενοι και την διευκόλυνση εισόδου των ιδιωτών με τις λεγόμενες Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), ενώ από την άλλη απομακρύνοντας τους αιρετούς από τον λαό, θωρακίζει το πολιτικό σύστημα απέναντι στην βέβαιη λαϊκή δυσαρέσκεια. Η ανάθεση στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και τους «ενισχυμένους» ΟΤΑ αρμοδιοτήτων παιδείας , υγείας, πρόνοιας και επιπλέον φορολογίας,ενισχύει τις αντιλαϊκές ανατροπές διευκολύνοντας την απαλλαγή του κεντρικού κράτους από την υποχρέωση παροχής ενιαίων δωρεάν και υψηλής ποιότητας αντίστοιχων υπηρεσιών.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση ο εφησυχασμός και η στάση αναμονής αποτελούν «γράσσο» για τον αντιλαϊκό οδοστρωτήρα. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλο δρόμο, από τον δρόμο του αγώνα για τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους.Παίρνοντας την σκυτάλη από την απεργία της 17 Δεκέμβρη, η 10η Φλεβάρη να γίνει ημέρα εργατικού και λαϊκού ξεσηκωμού, μαζί με την νεολαία και την φτωχομεσαία αγροτιά που για τρίτη εβδομάδα βρίσκεται στα μπλόκα, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης και Ε.Ε.. Καμιά συναίνεση, κανένας προσχηματικός διάλογος για την καρατόμηση των εργασιακών , κοινωνικών , ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Φτάνει πια η διαρκής λιτότητα!Δεν φταίνε οι εργαζόμενοι για την καπιταλιστική κρίση και δεν πρέπει να πληρώσουν για αυτήν.
Καμιά εμπιστοσύνη στις ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που καλλιεργούν την μοιρολατρία και τον συμβιβασμό αρνούμενες στην ουσία να οργανώσουν την αντίσταση των εργαζομένων.Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων και συλλόγων στην κατεύθυνση της ανάπτυξης ταξικών πανεργατικών αγώνων με σχέδιο και προοπτική νίκης.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ :
1400 ευρώ βασικό μισθό για όλους τους εργαζομένους, 1.120 ευρώ σύνταξη και επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους, για όλη τη διάρκεια της ανεργίας.Μαζικές προσλήψεις τώρα – Μονιμοποίηση όλων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Μόνιμη σταθερή και με δικαιώματα εργασία για όλους. Κανένας ωρομίσθιος ή ελαστικά εργαζόμενος σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Μαζικοί διορισμοί για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών.
Σύνταξη στα 60 για άντρες και στα 55 για τις γυναίκες. Μειωμένα όρια κατά 5 χρόνια αντίστοιχα για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα – Ρέππα – Πετραλιά. Να δοθούν τώρα πίσω όλα τα κλεμμένα.
Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν και για όλους αναβαθμισμένη παιδεία, υγεία και πρόνοια, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σ΄ αυτούς τους τομείς.
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10:00 π.μ. ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ- ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ
