9 Μάη 1945 μέρα αντιφασιστικής νίκης των λαών

Σύνταγμα οι ανάγκες του κεφαλαίου και της Ε.Ε.

Μετά το άρθρο - πολεμικό διάγγελμα του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, μέσα από τις στήλες του Βήματος της Κυριακής, έρχεται και η παρουσίαση των προτάσεων της ΝΔ για τη συνταγματική αναθεώρηση, στο Μέγαρο Μουσικής.
Με την παρέμβαση του ανοίγει όλη τη μετεκλογική ατζέντα σαν νέος στρατάρχης του καπιταλισμού. Για την κυβέρνηση η υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων είναι αναχρονισμός και παραβίαση της δημοκρατικής νομιμότητας, όποιος μιλάει γι’ αυτά λαϊκιστής και όσοι αγωνίζονται συντεχνίες. Το όραμα του είναι κήρυγμα ταξικού μίσους για τους εργαζόμενους. Κοινώς η Ελλάδα πρέπει να γίνει παράδεισος εργασιακής εκμετάλλευσης και ασυδοσίας των εργοδοτών και της ΕΕ.
Αυτή η μετάβαση στη "Νέα Ελλάδα" και τη "Δ΄ Ελληνική Δημοκρατία", κατά τον κ. Σαμαρά, δε μπορεί να γίνει με το σημερινό Σύνταγμα, που "έχει κλείσει τον κύκλο του". Μόνιμοι υπερυπουργοί ελέω Θεού, μόνιμο δικαστικό σώμα για τις επενδύσεις, εμπόδια στην ελεύθερη δράση των κομμάτων, σκληροί εκλογικοί νόμοι, οικονομικό υπερσύνταγμα υπέρ του κεφαλαίου, ωμή παρέμβαση στα συνδικάτα, ιδιωτικά πανεπιστήμια «έτσι ώστε η γνώση να συνδεθεί με την παραγωγή και με την αγορά», συνταγματοποίηση της απεργοσπασίας, είναι βασικά σημεία που απορρέουν από τις 30 προτάσεις για την αναθεώρηση του Συντάγματος, που παρουσίασε.Πρόκειται για μια απόπειρα περιγραφής ενός πιο αντιδραστικού, επιχειρηματικού - ευρωπαϊκού υπερκράτους, πιο απροκάλυπτα υπηρέτη των συμφερόντων της αστικής τάξης, απαραίτητο εργαλείο για το τσάκισμα και την καθυπόταξη των εργατικών και νεολαιίστικων αντιστάσεων σε ένα μέλλον μόνιμης φτώχειας και μνημονίων. Για μια υπεραντιδραστική προσαρμογή του κράτους  στο καθεστώς της εποπτείας της ΕΕ.

Από κοντά, αλλαγή του άρθρου 106 του Συντάγματος ζητά ο ΣΕΒ, με αφορμή την πρωτοβουλία του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά να ξεκινήσει τη συζήτηση για την "αναθεώρηση του Καταστατικού Χάρτη της χώρας".

Το εφιαλτικό όραμα της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου δεν πρέπει να περάσει! Η επιθετικότητά τους υπογραμμίζει την αδυναμία τους. Αλλά και την τραγικότητα όσων θεωρούν ότι μπορούν να διαπραγματευτούν στα πλαίσιά τους.

Ας μην έχει κανένας αυταπάτες. Στον κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν τα μνημόνια και η καπιταλιστική κρίση η δημοκρατία, τα εργατικά δικαιώματα και λαϊκές ελευθερίες είναι περιττά και επιζήμια για το κεφάλαιο.

Ας μην έχει κανένας αυταπάτες. Οι κατακτήσεις που επιβλήθηκαν με τους αγώνες και τις λαϊκές εξεγέρσεις που οδήγησαν στη μεταπολίτευση, αποδομούνται και αναιρούνται από τα κόμματα που τις προώθησαν, όχι μόνο επειδή σήμερα νοιώθουν πιο ισχυροί απέναντι στο λαό, αλλά και γιατί οποιαδήποτε κατάκτηση στο έδαφος του καπιταλισμού είναι προσωρινή και επισφαλής μέχρι το οριστικό του τσάκισμα και την εδραίωση της εξουσίας των εργαζομένων.   
Το μήνυμα των επερχόμενων εκλογών πρέπει να είναι αποφασιστικό και εξίσου επιθετικό.

Όχι μισόλογα, εδώ και τώρα ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η ΕΕ θα μας πει και τι να ψηφίσουμε!

Η ΕΕ θα μας πει και τι να ψηφίσουμε!

Ο «ηλεκτρονικός σύμβουλος ψήφου», όπως αυτοπροσδιορίζεται το EUvox που δημιούργησε η ΕΕ, σε συνεργασία με ανθρώπους των πανεπιστημίων (από Ελλάδα συμμετέχουν η Πάντειος και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), το μόνο που δεν κάνει είναι να «κατατοπίζει τον συμμετέχοντα για τα κόμματα που κατέρχονται στις ευρωεκλογές, τις θέσεις τους», όπως ισχυρίζεται.

Με «ξεφωνημένο» τρόπο  θέτει ερωτήματα από σαφή φιλοΕΕ, μνημονιακή και φιλοεργοδοτική θέση. Τάσσεται απροκάλυπτα, για παράδειγμα, υπέρ της κατάργησης δημοψηφισμάτων για συνθήκες της ΕΕ, υπέρ της «ευχέρειας των επιχειρήσεων να απολύουν», εξυμνεί «θεσμούς» όπως το ΔΝΤ, που προσφέρουν «καλή λύση στο πρόβλημα της κρίσης» ή θέτει απροκάλυπτα θέματα  όπως «οι περιορισμοί στην ιδιωτικότητα των πολιτών είναι αποδεκτοί» στο όνομα της εγκληματικότητας, ή «ο περιορισμός των διαδηλώσεων για λόγους δημόσιας τάξης», φέρνοντας στο νού μας το… γραφείο τύπου της ΕΛΑΣ στις πρόσφατες απαγορεύσεις των διαδηλώσεων της συνόδους της ΕΕ ή του Eurogroup .

 Άλλες ερωτήσεις αποτελούν «μνημείο» προάσπισης των εργοδοτικών συμφερόντων, όπως

 ·       «Θα πρέπει να μειωθεί η φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων, προκειμένου να αποτραπεί η μεταφορά τους σε γειτονικές χώρες»

 ·         «Ο ελεύθερος ανταγωνισμός στην παροχή υπηρεσιών υγείας συμβάλλει σε πιο αποτελεσματική λειτουργία του συστήματος υγείας» ή

 ·         «οι επιχειρήσεις πρέπει να έχουν την ευχέρεια να απολύουν υπαλλήλους ελεύθερα»!

 Άλλες αβαντάρουν την πολιτική ξεπουλήματος και ιδιωτικοποιήσεων, όπως:

 ·         «Το κράτος θα πρέπει να παρεμβαίνει όσο το δυνατόν λιγότερο στην οικονομία»,

 ·         «Η δημόσια ακίνητη περιουσία που παραμένει ανεκμετάλλευτη θα πρέπει να πωληθεί»

Από την άλλη, ενώ πρόκειται υποτίθεται για δημοσκόπηση ισότιμης μεταχείρισης όλων των ψηφοδελτίων, απουσιάζουν επιδεικτικά αντισυστημικές επιλογές όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που συμμετέχει και στηρίζει αντικαπιταλιστικά ψηφοδέλτια μάχης σε 12 από τις 13 περιφέρειες της χώρας και σε δεκάδες μεγάλους δήμους, ενώ φιγουράρουν νεότευκτα μορφώματα μεγάλων εκδοτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων, όπως το τηλεοπτικό "Ποτάμι" και η ξεχασμένη "Δράση".

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Κάτω τα χέρια από τις παραλίες !

Με το σχέδιο νόμου που τιτλοφορείτει «Οριοθέτηση, διαχείριση, προστασία αιγιαλού και παραλίας», το υπουργείο οικονομικών αποδεικνύει ότι η πολιτική της κυβέρνησης έχει ως στόχο να καταργήσει κάθε  νομικό περιορισμό έβαζε την έννοια του δημόσιου συμφέροντος πάνω από τα κέρδη του κεφαλαίου, χωρις να διστάσει να στερήσει από τους εργαζόμενους την πρόσβαση σε οποιοδήποτε δημόσιο αγαθό, αλλά και να ανοίξει το δρόμο για μία άνευ προηγουμένου καταστροφή του περιβάλλοντος.
Με το νέο νομοσχέδιο δίνεται η δυνατότητα πλήρους παραχώρησης των παραλιών σε ιδιότητες και αποκλεισμού επί της ουσίας της ελεύθερης πρόσβασης σε αυτές, καθώς καταργούνται όλοι οι περιορισμοί στην έκταση που μπορεί να παραχωρηθεί στους ιδιώτες για εκμετάλλευση, ενώ δεν υπάρχει πλέον καμιά αναφορά στην υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό. Στην Ελλάδα του μνημονίου, ακόμα και ένα μπάνιο στη θάλασσα για τους εργαζόμενους πρέπει να είναι πολυτέλεια και σε καμιά περίπτωση δωρεάν!
Επιπλέον το υπουργείο δίνει στους επιχειρηματίες τριτοκοσμικού τύπου δυνατότητες αλλοίωσης και καταστροφής όχι μόνο της παραλιακής ζώνης, αλλά και του ίδιου του αιγιαλού:  επιτρέπεται όχι μόνο η δημιουργία κάθε τύπου εγκατάστασης που κρίνεται «απαραίτητη για την επίτευξη επιχειρηματικού σκοπού», αλλά ακόμα και το μπάζωμα της θάλασσας,  όταν πρόκειται για «επιχειρηματική δραστηριότητα που έχει ενταχθεί στις στρατηγικές επενδύσεις»!!! Τέλος, ανοίγει ο δρόμος για τη νομιμοποίηση κάθε είδους αυθαίρετης κατασκευής στις παραλίες. Μόνο ως μαύρο αστείο λοιπόν, μπορεί να εκληφθεί η συμπερίληψη της λέξης «προστασία» στον τίτλο του νομοσχεδιου.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν έρχεται μόνο του. Συμπληρώνει και επιταχύνει την επιχείρηση ιδιωτικοποίησης παραθαλάσσιων φιλέτων σε όλη την Ελλάδα (είναι ενδεικτικά τα σχέδια ιδωτικοποιησης στου παράκτιου μετώπου της Αττικής), και είναι προάγγελος της άρσης κάθε έννοιας περιβαλλοντικής προστασίας (ακόμα και της συνταγματικά κατοχυρωμένης), η οποία είναι επόμενο βήμα της μνημονιακής πολιτικής.
Ας μην φέρνει ως επιχείρημα η κυβέρνηση και οι απολογητές της ότι είναι αναγκαίο να ξεπεραστούν περιορισμοί που εμποδίζουν τις επιχειρήσεις για να γίνουν επενδύσεις. Στην ανάπτυξη που θέλει η κυβέρνηση, η καταστροφή του περιβάλλοντος πάει μαζί με εργαζόμενους που θα εργάζονται με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, εξευτελιστικούς μισθούς, χωρίς καμία προστασία και θα παράγουν υπηρεσίες απλησίαστες για την πλειοψηφία που θα εργάζεται σε παρόμοιες συνθήκες, αλλά θα φέρνουν κέρδη για το κεφάλαιο.
Τέλος αποδεικνύει πολλά σε όσους πιστεύουν ότι σήμερα μπορούν να συμβιβάσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου με την προστασία του περιβάλλοντος και να δώσουν απάντηση σε οικολογικά ζητήματα χωρίς σύγκρουση με τις βασικές επιλογές του κεφαλαίου. Ή σε όσους πιστεύουν ότι ένας μηχανισμός όπως η Ε.Ε. μπορεί να θεσπίσει αυστηρούς κανόνες προστασίας της φύσης και να βάλει φραγμό στην αλόγιστη εκμετάλλευσή της από τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Χωρίς αγωνιστική κινητοποίηση, σύγκρουση και ρήξη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου δεν μπορεί να υπάρξει ούτε πραγματική οικολογική δράση. Γι’ αυτό το δυναμικό της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ήταν όχι μόνο παρόν, αλλά και πρωτοπόρο σε όλες τις μεγάλες μάχες για περιβαλλοντικά ζητήματα που έδωσε το κίνημα το τελευταίο διάστημα. Αυτή είναι η που κατεύθυνση επιδιώκουμε να ενισχυθεί και στις εκλογές και αυτή την κατεύθυνση θα εξακολουθούμε να κάνουμε πράξη και μετά από αυτές.
Με αγωνιστικές κινητοποιήσεις και μαζικό ξεσηκωμό μπορούμε να ανατρέψουμε και αυτά τα σχέδια τους! Η ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου δε θα περάσει!
ΑΝΤΑΡΣΥΑ