Ο μεγαλεπήβολος στόχος της καπιταλιστικής
ανάπτυξης που υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου ντόπιου και ξένου
κεφαλαίου δεν θα έρθει ούτε το 2014. Η πρόβλεψη του προσχεδίου του
προϋπολογισμού της μνημονιακής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για αναιμική
ανάπτυξη 0,6% θα διαψευστεί. Θα διαψευστεί, εκτός όλων των άλλων,
και γιατί ελληνική οικονομία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της διεθνούς
καπιταλιστικής οικονομίας η οποία βρίσκεται μπροστά στο σοβαρό
ενδεχόμενο μιας νέας απότομης επιδείνωσης και όξυνσης της διεθνούς
καπιταλιστικής κρίσης που ξέσπασε το 2007. Οι εξελίξεις στις ΗΠΑ με το λουκέτο
στο αμερικάνικο δημόσιο, η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά της οικονομίας της
Ευρωζώνης σε ύφεση, η όλο και μεγαλύτερη επιβράδυνση στους ρυθμούς
αύξησης του ΑΕΠ των αναδυόμενων οικονομιών και η παραπαίουσα κατάσταση του
παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος αποτελούν προμηνύματα για το τι θα
επακολουθήσει. Καθιστούν την εκτίμηση της κυβέρνησης για έξοδο της
ελληνικής οικονομίας από την ύφεση, όνειρο θερινής νυκτός.
Η κυβέρνηση με την πολιτική της, όπως και οι
προηγούμενες, φροντίζει για την εξυπηρέτηση των ντόπιων και ξένων τοκογλύφων,
βυθίζοντας στην εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερες μάζες του λαού. Κάθε χρόνο
εξαγγέλλεται από τις ελληνικές κυβερνήσεις και προπαγανδίζεται
καταλλήλως από το αστικό μιντιακό κατεστημένο, η περιβόητη ανάκαμψη , η
οποία κάθε φορά, αναβάλλεται για τον επόμενο χρόνο.
Η παραπληροφόρηση και τα συνειδητά
ψέματα της κυβέρνησης ότι δεν θα υπάρξουν νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά
μέτρα ενισχύουν τη
βεβαιότητα της λήψης τέτοιων μέτρων. Αυτό δείχνει η μαύρη τρύπα των
ληξιπρόθεσμων χρεών που στο τέλος Αυγούστου ανέρχονταν σε 61,2 δισ. ευρώ από τα
οποία έχει ρυθμιστεί μόνο το 1,53 δις. ευρώ. Η ανεξέλεγκτη πορεία διόγκωσης του
δημόσιου χρέους που στο τέλος του 2013 θα απογειωθεί στα 321 δισ. (175,5% του
ΑΕΠ). Αυτό μαρτυρά η εκτίμηση του ΔΝΤ για δημοσιονομικό κενό 11 δισ. ευρώ
(4,4 δισ. στο τέλος του 2014 και 6,5 δισ. ευρώ το 2015). Όσο και αν
αμφισβητεί προς τα κάτω τα νούμερα αυτά η κυβέρνηση, το σίγουρο είναι πως η
κατάσταση της πτώχευσης διαρκείας στην οποία έχει τεθεί η ελληνική
οικονομία από ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και τις ελληνικές κυβερνήσεις, θα συνεχιστεί με
νέο δανεισμό και νέο μνημόνιο.
Η μείωση των κονδυλίων για μισθούς και συντάξεις κατά 133 εκατ., η μείωση των δαπανών για κοινωνική
ασφάλιση και περίθαλψη κατά 2,66 δισ. ευρώ, σε συνδυασμό με τα διαρκή και ανελέητα
φορομπηχτικά μέτρα κατά των λαϊκών στρωμάτων που φτάνουν σε αύξηση της φορολογίας κατά 2
δισ. ευρώ και τις
φοροαπαλλαγές υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου είναι τα χαρακτηριστικά του ταξικά
φιλομονοπωλιακού χαρακτήρα του προϋπολογισμού .
Στην ίδια βαθιά ταξική αντιλαϊκή κατεύθυνση
κινείται η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου για την προετοιμασία του Μεσοπρόθεσμου
Προγράμματος 2014-2016.
Δεν είναι μόνο το ότι η κυβέρνηση θέλει να περικόψει τις δημόσιες δαπάνες κατά
5,5 δισ. ευρώ! Είναι και το ότι οι δαπάνες αυτές θα κοπούν από το υπουργείο
εργασίας κατά 754 εκατ.
ευρώ (περαιτέρω μείωση 6% των δαπανών όταν η ανεργία σκαρφάλωσε στο
30%!), από το υπουργείο παιδείας κατά 440 εκατ. ευρώ (8%!) και από το υπουργείο
υγείας κατά 145 εκατ. ευρώ (3%)! Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων μειώνεται
ακόμα περισσότερο κατά 310 εκατ. ευρώ (4,5%). Δεν πρέπει, όμως, να έχουμε
παράπονο. Τα κονδύλια του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης μειώνονται μόνο κατά 2%...
Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να «τελειώσει»
την «τοπική αυτοδιοίκηση». Στο μεσοπρόθεσμο προβλέπεται αύξηση των ανταποδοτικών
τελών κατά 400 εκατ. ευρώ τον χρόνο, αλλά ακόμα περισσότερα, δηλαδή 750 εκατ.
ευρώ τον χρόνο θα αιμοδοτούν τον κρατικό προϋπολογισμό! Έτσι η αναδιανομή
γίνεται αντίστροφα. Από τους Δήμους στο κράτος! Και από τους πολίτες στο
κράτος. Οι έμμεσοι φόροι προβλέπεται να αυξηθούν κατά 2,6 δισ. ευρώ τον χρόνο
(βλ. αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά, εξίσωση προς τα πάνω κ.λπ.).
Η απότομη επιδείνωση όλων των όρων ζωής της
εργατικής τάξης και των άλλων καταπιεσμένων στρωμάτων απαιτεί ,παρά τις
στρατηγικές διαφορές της Αριστεράς, την κοινή δράση όλων των δυνάμεών της στο
μαζικό λαϊκό κίνημα για τη δημιουργία ενός «Αγωνιστικού Μετώπου Ρήξης και
Ανατροπής της επίθεσης του κεφαλαίου, κυβερνήσεων και τρόικας με βασικό σύνθημα
«Την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο που τη δημιούργησε-Κοινωνικοποίηση των
κερδών και όχι των ζημιών».
Η Αριστερά οφείλει να πρωτοστατήσει στον αγώνα
για «διάσωση του λαού από την πείνα». Μπορεί και πρέπει με την κοινή της δράση
στο συνδικαλιστικό – εργατικό κίνημα να αρνηθεί την λογική της αύξησης
ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας που οδηγεί , από τη μια στην αύξηση
των κερδών του κεφαλαίου, και από την άλλη ,στην κινεζοποίηση των μισθών και
την εξαθλίωση της ζωής εκατομμυρίων εργαζομένων και καταπιεσμένων. Οφείλει να
διεκδικήσει:
Το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει άμεσα να
παλέψει για:
-Επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
-Άμεση αύξηση των μισθών τουλάχιστον στα προ του
2009 επίπεδα.
-Μείωση των ωρών εργασίας για τη δημιουργία νέων
θέσεων εργασίας με ταυτόχρονη:
-Κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής και ευέλικτης
εργασίας.
-Απαγόρευση των απολύσεων.
-Αύξηση του επιδόματος ανεργίας και χορήγησή του
καθ’ όλο το διάστημα που διαρκεί η ανεργία.
-Έκτακτη άμεση φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου
πάνω από 50%. Φοροελαφρύνσεις για τα λαϊκά στρώματα.
-Επαναλειτουργία των νοσοκομείων, των σχολείων, των
παιδικών σταθμών και των κέντρων υγείας που έκλεισαν.
-Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζόμενων
και αύξηση των εργοδοτικών εισφορών.
-Δημόσια δωρεάν παιδεία υγεία και κοινωνική πρόνοια
για όλο το λαό.
-Δωρεάν φάρμακα στους μισθωτούς τους συνταξιούχους
τους άνεργους και τη νεολαία. --Κατάργηση των νοσηλίων στα δημόσια
νοσοκομεία.
-Έλεγχο και μείωση των τιμών στα βασικά είδη
διατροφής (γαλακτοκομικά, κτηνοτροφικά, δημητριακά), καθώς και των τιμών για τις
στοιχειώδεις κοινωνικές υπηρεσίες (φως, νερό, τηλέφωνο). Μείωση της τιμής των
καυσίμων. Μείωση των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, δωρεάν μετακίνηση
για τους άνεργους, τους μαθητές και τους φοιτητές.
-Μείωση των επιτοκίων δανεισμού των εργαζομένων.
Προστασία της λαϊκής στέγης από την αισχροκέρδεια των τραπεζών και τη
φορολογία. Συνολική διαπραγμάτευση στα δάνεια των εργαζομένων για πρώτη
κατοικία με στόχο τη μείωση έως και τη διαγραφή του δανεισμού της εργατικής
λαϊκής οικογένειας.
-Αγώνας για την προστασία των δημόσιων χώρων, για
τη δημιουργία πράσινου, για δημιουργία δημόσιων χώρων αθλητισμού και
πολιτισμού.
Το πρόγραμμα αυτών των άμεσων διεκδικήσεων
είναι άρρηκτα δεμένο και μπορεί να υλοποιηθεί μόνο στο πλαίσιο της πάλης για
την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης σε ρήξη με την ακολουθούμενη αστική
πολιτική και τους φορείς της, που περιλαμβάνει:
Tην κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών
συμβάσεων, την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του
χρέους, την κρατικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής
σημασίας χωρίς αποζημίωση των καπιταλιστών με εργατικό κοινωνικό έλεγχο, το
σύστημα προοδευτικής φορολόγησης με την ταυτόχρονη πάταξη της
φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής του κεφαλαίου και των ανώτερων εισοδηματικά
στρωμάτων.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
