Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Για το εργατικό "ατύχημα" στη ΛΑΡΚΟ-Φθιώτιδα


Τρίτη, 10 Δεκεμβρίου 2013
Για το εργατικό "ατύχημα" στη ΛΑΡΚΟ

Περιφερειακή Eπιτροπή Στερεάς Ελλάδας της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Τοπικές Επιτροπές Φθιώτιδας, Εύβοιας και Βοιωτίας

Ακόμα ένας εργάτης προστίθεται στη λίστα των θανατηφόρων εργατικών «ατυχημάτων» που έχουν συμβεί στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ τα τελευταία χρόνια. Αυτή τη φορά ένας 40χρονος, πατέρας 3 παιδιών έπεσε από ύψος 25 μέτρων. Είναι πρόκληση να μιλάμε για ατυχήματα, για θανάτους εργατών που αντιμετωπίζονται ως στατιστικά συμβάντα, ενώ οι πραγματικοί ένοχοι έχουν ονοματεπώνυμο.

Ένοχη είναι η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις που με τις πολιτικές τους έχουν θυσιάσει τα πάντα στην κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, υποταγμένες πλήρως στις αδίστακτες αντεργατικές επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Οι σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, οι εργολαβίες, η εντατικοποίηση των ρυθμών δουλειάς, σε συνδυασμό με την απουσία μέτρων ασφαλείας και προστασίας των εργαζομένων, αποτελούν κανόνα για χιλιάδες εργάτες και εργάτριες σε όλη την Ελλάδα, ως αποτέλεσμα του Μνημονιακού Μεσαίωνα που έχουν επιβάλλει.

Ένοχες είναι όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και οι τοποθετημένες διοικήσεις τους, που έχουν συνειδητά επιβάλλει την υποβάθμιση του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ με σκοπό να μειωθεί το κόστος λειτουργίας του και να ιδιωτικοποιηθεί, διαδικασία που βρίσκεται άλλωστε σε εξέλιξη.

Δηλώνουμε την βαθιά μας θλίψη και συμπαράσταση στην οικογένεια του 40χρονου πατέρα. Καλούμε τον εργαζόμενο λαό να επιβάλλει την καταδίκη των πραγματικών ενόχων για την απουσία μέτρων και συνθηκών ασφάλειας που οδήγησαν στο θάνατό του.

Να μην μετρήσουμε άλλα θύματα! Τα δεκάδες κρούσματα εργατικών «ατυχημάτων» έχουν ενόχους! Όχι στον εργασιακό μεσαίωνα που δολοφονεί! Να ανατρέψουμε τώρα τη δολοφονική πολιτική του κεφαλαίου. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους σε αγωνιστική συστράτευση για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής, των ιδιωτικοποιήσεων, της εντατικοποίησης, της ελαστικής εργασίας και των απολύσεων.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ



Κανένα λαϊκό σπίτι στα χέρια κράτους & τραπεζών
Από τον Ιανουάριο του 2014 η κυβέρνηση ανοίγει τον δρόμο για την ακόμα μεγαλύτερη καταλήστευση του λαού με την άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας (που δεν υπερβαίνει το   από τις τράπεζες, καταργώντας και το όριο προστασίας για οφειλές μέχρι 200.000 ευρώ που υπήρχε μέχρι σήμερα. Ήδη, χιλιάδες είναι τα ειδοποιητήρια αναγκαστικών πληρωμών για χρέη προς το δημόσιο (από εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, δήμους, κ.α.), ενώ γίνονται κατασχέσεις καταθέσεων και έχουν επιχειρηθεί ήδη από το δημόσιο πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Αυτή η αντιλαϊκή επίθεση καθιστά μεγάλο μέρος του πληθυσμού υποψήφιους άστεγους. Εκτιμάται ότι από τις τράπεζες θα προκύψουν άμεσα απαιτήσεις πλειστηριασμών για  περισσότερα από 180.000 ακίνητα. Οι απαιτήσεις αυτές αφορούν σε ποσοστό 80% την πρώτη κατοικία. Είναι διακηρυγμένος στόχος για την Τρόικα και για τα επιχειρηματικά συμφέροντα, που αυτή εξυπηρετεί, ότι πρέπει να μειωθεί δραστικά το υψηλό ποσοστό της ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα. Το στόχο συγκέντρωσης ακίνητης περιουσίας προωθούν και σε άλλες χώρες  της Ε.Ε. με μαζικές κατασχέσεις σπιτιών.  
αφορολόγητο) για πλειστηριασμούς
Θέλουν με λίγα λόγια να μας πάρουν τα σπίτια.
Είναι πλέον ορατό ακόμα και στους δρόμους ότι οι νεοάστεγοι πληθαίνουν μέρα με την ημέρα. Με την κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας καταργήθηκαν και όλα τα προγράμματα  στέγασης και επιδότησης ενοικίου. Έτσι ηχεί τουλάχιστον ειρωνική η πρόβλεψη του συντάγματος: «H απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους.» Για αυτούς ακόμα και το σύνταγμά τους, είναι κουρελόχαρτο, ακόμα και ο όποιος προστατευτισμός του νόμου Κατσέλη καταργείται.
Την ίδια στιγμή που γίνεται συζήτηση για τους «όρους και τις προϋποθέσεις των κατασχέσεων», εμείς βιώνουμε καθημερινά τη λεηλασία και την κατάσχεση της ίδιας μας της ζωής. Ξέρουμε πολύ καλά, ότι τα δάνεια της λαϊκής οικογένειας πάρθηκαν για την κάλυψη των βασικών αναγκών της τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα που εκατοντάδες χιλιάδες όσων έχουν πάρει στεγαστικά δάνεια δεν μπορούν να τα πληρώνουν, είμαστε 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, μας έχουν μειώσει μισθούς και συντάξεις, πολλοί δουλεύουμε χωρίς να πληρωνόμαστε, μας ξεζουμίζουν οι φόροι, και οι τράπεζες, που έχουν χρηματοδοτηθεί από εμάς με δεκάδες δισεκατομμύρια, αντί να «κουρέψουν» τα δάνεια της λαϊκής οικογένειας, ζητάνε εκβιαστικά πίσω και τα πανωτόκια και μεθοδεύουν κατασχέσεις και πλειστηριασμούς.
Ποιοι είναι αυτοί που θα αποφασίσουν για τις κατασχέσεις;
·        Είναι αυτοί που ξεπουλάνε τα δημόσια αγαθά  το περιβάλλον, τη δημόσια περιουσία για να ταΐσουν τους τοκογλύφους δανειστές και τραπεζίτες και να γίνουν όλα βορά στην εξυπηρέτηση ενός χρέους που ολοένα και μεγαλώνει.
·        Είναι αυτοί που κλείνουν νοσοκομεία, κλείνουν σχολεία, διαλύουν το δημόσιο σύστημα παιδείας και υγείας, που ιδιωτικοποιούν τις κοινωνικές παροχές, που βάζουν εισιτήριο στα δημόσια νοσοκομεία, που αυξάνουν τα εισιτήρια στα Μ.Μ.Μ.
·        Είναι αυτοί που έχουν βυθίσει την λαϊκή οικογένεια στην φτώχεια και την εξαθλίωση με την φοροληστεία, τα χαράτσια, τις αυξήσεις στους λογαριασμούς, την ισοπεδωτική ανεργία.
·        Είναι αυτοί που μειώνουν τους μισθούς και τις συντάξεις, διαλύουν τις συλλογικές συμβάσεις απελευθερώνουν τις απολύσεις και μας έχουν οδηγήσει στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα.
·        Είναι αυτοί που καλύπτουν την φοροδιαφυγή και νομοθετούν προκλητικές φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο.
Όμως εμείς δεν πρόκειται να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια. Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Η στέγη της λαϊκής οικογένειας είναι δικαίωμα και είναι αδιαπραγμάτευτη: Ούτε θα μας πάρουν τα σπίτια, ούτε θα γίνουμε ενοικιαστές στο ίδιο μας το σπίτι.
Ποιους θέλουν να εξυπηρετήσουν ;
Μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, αρπακτικά ελληνικά και ξένα επενδυτικά κεφάλαια ετοιμάζονται να επωφεληθούν κερδοσκοπώντας πάνω στις κατοικίες μας και στη γη. Αυτοί οργανώνονται. Θέλουν να συγκεντρωθεί στους λίγους ακόμα περισσότερος πλούτος και οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι. Ήδη, οι 505 πιο πλούσιοι έλληνες αύξησαν σε ένα χρόνο κρίσης την περιουσία τους κατά 20%.  Με κατοίκους χωρίς σπίτι θα είναι πιο εύκολος και ο εκβιασμός για προσφορά φτηνού, ευέλικτου εργατικού δυναμικού.
Πώς θα τους αντιμετωπίσουμε ;
Οργανωνόμαστε σε κάθε γειτονιά σε όλη την Ελλάδα, μέσα από επιτροπές κατοίκων, λαϊκές συνελεύσεις, συλλογικότητες και σωματεία, προασπίζουμε την λαϊκή κατοικία, ΠΑΜΕ ΣΤΑ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΑ ΚΑΙ ΑΚΥΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ, όπως ήδη έχει γίνει σε Πέραμα, Καμίνια, Κηφισιά, Μυτιλήνη, Ηράκλειο Κρήτης, Καλαμάτα, Πάτρα, Κεφαλονιά, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Πειραιά κ.α. Ο οργανωμένος λαός δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Η οργή να μη γίνει απελπισία. Ξέρουμε ότι ο αγώνας για την προάσπιση της λαϊκής κατοικίας είναι αγώνας που συνδέεται με τον συνολικότερο αγώνα του λαού μας για την απαλλαγή από τα δεσμά των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, για την ανατροπή των πολιτικών της Κυβέρνησης, της  Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.
Δεν φοβόμαστε, αυτοί πρέπει να μας φοβούνται. Είμαστε πολλοί έχουμε την Δύναμη.
Με μαζικούς λαϊκούς αγώνες θα τα καταφέρουμε.
ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΟΥΜΕ!
ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ σε κυβέρνηση, τράπεζες, ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ.
ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ δημόσια περιουσία.
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ χαράτσια, το χρέος τους.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ:
  • Απόλυτη προστασία της λαϊκής κατοικίας. Κανένας πλειστηριασμός, κανένα λαϊκό σπίτι σε χέρια Τραπεζίτη ή του Κράτους.
  • Γενναία επιδότηση ενοικίου, παραχώρηση κενών κατοικιών (χιλιάδες είναι τα άδεια ακίνητα δήμων, εκκλησιών, φορέων του δημοσίου). Επαναλειτουργία του οργανισμού εργατικής κατοικίας (Ο.Ε.Κ.) στη βάση των λαϊκών αναγκών.
  • Κατάργηση των φόρων της πρώτης κατοικίας. Κατάργηση της φοροληστείας του λαού. Φόροι και όχι φοροαπαλλαγές στους πλούσιους.
  • Διαγραφή χρεών προς το Δημόσιο των μακροχρόνια ανέργων, χαμηλοσυνταξιούχων και φτωχοποιημένων στρωμάτων.
  • Παιδεία, υγεία, μέσα μαζικής μεταφοράς κοινωνικά αγαθά για όλους. Να σταματήσουν οι διακοπές ρεύματος και νερού.
  • Όχι στις κατασχέσεις μισθών, συντάξεων, καταθέσεων για χρέη των λαϊκών στρωμάτων προς το δημόσιο και τις τράπεζες.
Η ΣΤΕΓΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΛΩΝ   -         ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΑΓΩΝΑ, ΜΕ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
epitropi3den.blogspot.com

Αντικαπιταλιστικές κινήσεις πόλης: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΩΝ ΑΕΙ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΩΝ ΑΕΙ
Την Δευτέρα 11-11, ο υπουργός παιδείας, πραγματοποιώντας τις απειλές του ενάντια στους διοικητικούς υπαλλήλους των πανεπιστημίων έστειλε σε πειθαρχικό όσους υλοποιώντας την απόφαση της γενικής τους συνέλευσης, και ασκώντας το δικαίωμά τους στην απεργία δεν απογράφηκαν. Αλλά προφανώς στην κοινοβουλευτική "δημοκρατία" δεν υφίσταται ούτε το δικαίωμα στην απεργία. Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ διώκει όσους δεν υποτάχθηκαν, δεν υπέγραψαν αυτοβούλως την απόλυσή τους και επέλεξαν τον δρόμο της αξιοπρέπειας και του αγώνα. Με βάση την παραπομπή τους σε πειθαρχικό αυτοί οι εργαζόμενοι τίθενται και αυτοδίκαια σε αργία. Έτσι, η κινητικότητα και η διαθεσιμότητα, η οποία προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι είναι εργαλείο για την δίωξη των επίορκων, γίνεται χωρίς προσχήματα εργαλείο για συνδικαλιστικού τύπου διώξεις, διώξεις δηλαδή όσων αγωνίζονται απέναντι στην πολιτική αυτή.
Η κυβέρνηση σε μια νέα επίδειξη αυταρχισμού απειλεί με επέμβαση της αστυνομίας μέσα στον χώρο του πανεπιστημίου και συλλήψεις όποιων (εργαζόμενων, φοιτητών) «παρεμποδίζουν» την «πρόσβαση» στα μαθήματα. Να που οδηγεί η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου: σε συλλήψεις όσων εργαζόμενων ή φοιτητών υλοποιούν τις αποφάσεις των συλλόγων τους.
Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο δέχεται σήμερα ένα συντριπτικό χτύπημα, καθώς η Κυβέρνηση, ακολουθώντας τους σχεδιασμούς της τρόικας, βρήκε την ευκαιρία να ολοκληρώσει τη διάλυση της Δημόσιας και Δωρεάν Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Τα Ιδρύματα και το έμψυχο δυναμικό τους δεν αποτελούν «παράπλευρες απώλειες» ενός «τυφλού» χτυπήματος. Αποτελούν στοχευμένα θύματα μιας πολιτικής που θέλει να διαλύσει το δημόσιο πανεπιστήμιο, όπως και την δημόσια τεχνική εκπαίδευση (βλ απολύσεις και διάλυση των πιο σύγχρονων ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ). Που επιδιώκει όχι την παραγωγή γνώσης και επιστήμης στην χώρα μας, αλλά μόνο την «παραγωγή» ενός φτηνού, μισοκαταρτισμένου ευέλικτου εργατικού και επιστημονικού δυναμικού. Που επιδιώκει την υποβάθμιση και την διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης συνολικά, σε όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων που στηρίζουν την κυβέρνηση.
Με συγχωνεύσεις – καταργήσεις τμημάτων και ολόκληρων σχολών και τη μετακύλιση του κόστους λειτουργίας των πανεπιστημίων στους φοιτητές, με επιβολή διδάκτρων και φοιτητικά δάνεια-δωράκι στις τράπεζες, η ανώτατη εκπαίδευση γίνεται μια πολυτέλεια για λίγους, καθώς οι ταξικοί φραγμοί θα αποκλείουν την πρόσβαση σε αυτή. Ταυτόχρονα, το έργο που παράγουν οι εργαζόμενοι στους κλάδους της φύλαξης, της μηχανογράφησης, της διαχείρισης δικτύων και άλλους τομείς η Κυβέρνηση και η Τρόικα ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ θέλουν να το παραδώσουν στις εργολαβικές εταιρίες που έχουν ήδη στηθεί γι’ αυτό το σκοπό και οι οποίες θα απασχολούν, όχι μισθωτούς με δικαιώματα και συλλογικές συμβάσεις, αλλά σκλάβους μιας χρήσης.
Γι΄ αυτούς τους λόγους, ο αγώνας των εργαζομένων στα Α.Ε.Ι. ξεπερνά κατά πολύ τα στενά όρια ενός κλαδικού αγώνα και αφορά άμεσα όλους τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά η δικομματική κυβέρνηση που έχει κάνει τα πάντα για να σπάσει τον αγώνα τους. Οι διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων που αγωνίζονται για περισσότερο από 10 βδομάδες για τις θέσεις εργασίας τους και το δημόσιο πανεπιστήμιο, αποτελούν αγκάθι για την κυβέρνηση του Σαμαρά , την τρόικα, το κεφάλαιο. Αποτελούν όμως και σύμβολο αγώνα. Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να τον λοιδορήσει, ο αγώνας τους είναι αγώνας όλης της κοινωνίας, αγώνας του εργαζόμενου λαού για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αγώνας απέναντι στην πολιτική που επιβάλλουν κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ η οποία διαλύει τις ζωές και τα δικαιώματα μας.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και καταγγέλλουμε με τον πιο σκληρό τρόπο αυτές τις πρακτικές της κυβέρνησης, πρακτικές τις οποίες θα βρουν το επόμενο χρονικό διάστημα μπροστά τους όλοι οι κλάδοι των εργαζομένων.
Δηλώνουμε ότι θα στηρίξουμε τις κινητοποιήσεις των διοικητικών υπαλλήλων το επόμενο χρονικό διάστημα, μέχρι την απόσυρση των πειθαρχικών και την ανάκληση συνολικά των διαθεσιμοτήτων.
  • Στεκόμαστε δίπλα στα αγωνιζόμενα τμήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας.
  • Συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα τους. Δεν είναι αγώνας συντεχνιακός, είναι αγώνας για την προάσπιση του Δημόσιου και Δωρεάν Πανεπιστημίου προς όφελος της κοινωνίας.
  • Απαιτούμε την άμεση απόσυρση του μέτρου της διαθεσιμότητας – απόλυσης. 
  • Αγωνιζόμαστε όλοι μαζί για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης-Ε.Ε-ΔΝΤ. 
Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική
Ανυπόταχτη Πετρούπολη
Αριστερή Αντικαπιταλιστική Κίνηση Πειραιά "Ανταρσία στο Λιμάνι"
Αριστερή Κίνηση Περιστερίου
Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα
Εκτός Σχεδίου – Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
Εκτός των Τειχών - Αριστερή Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση Αμαρουσίου
Κίνημα στην Πόλη του Ζωγράφου
Μια Πόλη Ανάποδα - Αριστερή Παρέμβαση στους δρόμους της Νέας Σμύρνης
Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια
Ρήγμα στα Δυτικά-Αιγάλεω
Ανταρσία στο Δήμο Πύργου
Αριστερή Παρέμβαση – Αντικαπιταλιστική Κίνηση στη Δυτική Ελλάδα

ΔΤ ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ξάνθης για την δίκη μέλους της ΤΕ και του ΦΣ Πολυτεχνειου Ξανθης



Την Πέμπτη 5/12 στον Πολύγυρο Χαλκιδικής ολοκληρώθηκε μετά από 2 συνεδριάσεις η δίκη του μέλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ξάνθης Α.Κ. και άλλων 13 αγωνιστών σχετικά με κατηγορίες που τους είχαν απαγγελθεί μετά τη σύλληψή τους σε διαδήλωση στις Σκουριές στις 21/12/2012.
Ποινή φυλάκισης επτά μηνών με τριετή αναστολή επέβαλε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πολυγύρου στους3 από τους 14 κατηγορούμενους.Στους 3 καταρρίφθηκε η κατηγορία της στάσης που αντιμετώπιζαν, παρόλα αυτά το δικαστήριο εξάντλησε κάθε περιθώριο αυστηρότητας αφού κρίθηκαν ένοχοι για το αδίκημα της διατάραξης κοινής ειρήνης. Χαρακτηριστικό είναι ότι κανένας από τους 14 μάρτυρες κατηγορίας (όλοι τους άντρες των ΜΑΤ και της ασφάλειας) δεν αναγνώρισε κανέναν κατηγορούμενο!!  Οι υπόλοιποι 11 κρίθηκαν αθώοι όλων των κατηγοριών.Στο πλευρό των κατηγορουμένων βρέθηκαν εκατοντάδες αλληλέγγυων κατοίκων αλλά και από το Σύλλογο Φοιτητών Ξάνθης όπου δραστηριοποιείται ο Α.Κ.
Η ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων και η καταστρατήγηση των δημοκρατικών μας ελευθεριών πάει χέρι-χέρι με την κοινωνική καταστροφή που επιφέρει η πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ και των άθλιων κυβερνήσεών τους.
Ο αγώνας των κατοίκων της Χαλκιδικής, των ηρωικών απεργών διοικητικών υπαλλήλων των Πανεπιστημίων, ο αγώνας των εργαζομένωνστον κλάδο της υγείας, όλοι οι λαϊκοί αγώνες για ζωή, ψωμί και αξιοπρέπεια, δε δικάζονται!

ALUMIL -κλείσιμο εργοστασίου-ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ξάνθης

Βουλιάξατε την πόλη στην ανεργία...

Με μία αιφνιδιαστική απόφαση η εταιρία «ALUMIL» συμφερόντων Μυλωνά αποφάσισε να κλείσει το εργοστάσιο της στην Ξάνθη και να αφήσει άνεργους 123 εργαζόμενους. Αυτή η εξέλιξη έρχεται μετά από ένα μπαράζ απολύσεων στο νομό της Ξάνθης, την βάρβαρη επίθεση του Σαββίδη εναντίον των εργαζόμενων στη ΣΕΚΑΠ και την απόφαση της ιδιοκτησίας του ΚΑΖΙΝΟ να μεταφέρει τη δραστηριότητά της στον Έβρο.
Η εταιρία «ALUMIL» πριν από 2 χρόνια είχε κλείσει το εργοστάσιο της στην Κομοτηνή ενώ από το 2012 προχωρούσε διαρκώς σε απολύσεις στη μονάδα που λειτουργούσε στην Ξάνθη. Έτσι αξιοποίησε την κρατική επιχορήγηση που έλαβε ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδας κ. Μυλωνάς με εταιρική και κοινωνική υπευθυνότητα!!!  Στα εργοστάσια του Μυλωνά πανελλαδικά απαγορεύεται ο συνδικαλισμός. Δεν υπάρχει ούτε ένα σωματείο. Η εταιρία του είχε λάβει κρατική επιχορήγηση από τα λεφτά των φορολογουμένων του ελληνικού δημοσίου, η δε δραστηριότητα της εκτείνεται μέχρι τη Β. Αμερική και την Αυστραλία ενώ στην Ελλάδα εμπλέκεται στην κατασκευή, μεταξύ άλλων, του κτιρίου της COSMOTE, της ΙΚΕΑ και της ALPHA BANK. Η απόφαση του Μυλωνά να κλείσει το εργοστάσιο στην Ξάνθη πέρα από τα ζητήματα νομιμότητας που εγείρει (1. πως γίνεται να κλείνουν επιχειρήσεις που έχουν λάβει κρατική επιχορήγηση πρόσφατα και 2. καθαρή παραβίαση του νόμου για τις ομαδικές απολύσεις), είναι δείγμα του κραυγαλέου ψέματος της κυβέρνησης περί “success story”. Προφανώς έτσι αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση την επιτυχία: Να επιδοτεί τους Έλληνες καπιταλιστές για να καλύψουν τις επενδύσεις που πραγματοποιούν παγκοσμίως και να κλείνουν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. καλεί τους εργαζόμενους της «ALUMIL» να δώσουν τη μάχη για τις δουλειές τους και δηλώνουμε ότι θα τους συμπαρασταθούμε μέχρι ο αγώνας τους να δικαιωθεί!  Όλα όσα απολαμβάνει ο Μυλωνάς και οι μέτοχοι της εταιρίας του φτιάχτηκαν από τη δουλειά των εργαζόμενων και από τα χρήματα των φορολογουμένων.
ΑΡΚΕΤΑ με τις απολύσεις και τα κλεισίματα.
 Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους στην Ξάνθη ιδίως του Καζίνο, της ΣΕΚΑΠ και της Alumil πρέπει να ορίσουν κοινή σύσκεψη για να προγραμματίσουν τις δράσεις και την απάντησή τους ενάντια στην εργοδοτική επίθεση, για να διασώσουν τις δουλειές τους.
Οι τοπικοί φορείς πρέπει να πάρουν επιτέλους θέση. Δεν τους αφορά το πρόβλημα ή καμώνονται πως δεν το βλέπουν;
Καλούμε όλα τα Σωματεία εργαζομένων της Ξάνθης του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα να πάρουν αποφάσεις συμπαράστασης ενάντια στα κλεισίματα και τις απολύσεις και να αναγκάσουν το Εργατικό Κέντρο Ξάνθης να λάβει επιτέλους απόφαση για απεργία στο Νομό Ξάνθης και να οργανωθεί η συμπαράσταση από ολόκληρη την τοπική κοινωνία και ο συντονισμός με άλλους νομούς και πανελλαδικά για να μην κλείσουν τα εργοστάσια και οι επιχειρήσεις και να μην απολυθεί κανείς.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει όλες τις δυνάμεις για την οργάνωση αυτών των αγώνων.
Δε θα τους χαρίσουμε τίποτα.
ΤΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΞΑΝΘΗΣ

http://antarsya-ksanthis.blogspot.gr

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ & ΤΙΣ ΔΙΑΛΥΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ & ΤΙΣ ΔΙΑΛΥΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ
Ο τραγικός θάνατος της 13χρονης Σάρας δεν είναι απλά μία «παράπλευρη απώλεια» της βάρβαρης μνημονιακής πολιτικής, δεν είναι ακόμα ένας αριθμός δίπλα στις αυτοκτονίες, τους υποσιτισμένους μαθητές και τους χιλιάδες άστεγους. Φέρνει στο φως τις συνθήκες που βιώνει καθημερινά ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του λαού στις φτωχογειτονιές της πόλης μας: μακροχρόνια ανεργία, νοικοκυριά χωρίς ρεύμα και θέρμανση, πείνα και απελπισία. Παράλληλα, η απόφαση για άμεση απέλαση της μητέρας της Σάρας επειδή δεν είχε τα απαιτούμενα ένσημα για να ανανεώσει την άδεια παραμονής της στη χώρα, καταδεικνύει το αποκρουστικό, βαθιά ρατσιστικό και απάνθρωπο πρόσωπο της ελληνικής πολιτείας.
Ως πότε θα θυσιάζονται ανθρώπινες ζωές και θα ζούμε στην εξαθλίωση για να ξεπληρωθεί το χρέος των τραπεζών, για να διασωθεί το ευρώ και να αυξήσουν τα κέρδη τους οι επιχειρήσεις; Τι άλλο έχουν να μας προσφέρουν κυβέρνηση, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. παρά διάλυση της παιδείας και της υγείας, απανωτούς φόρους, φτώχεια και αναξιοπρεπή ζωή;
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει κάλεσμα αγώνα για έναν εργατικό και λαϊκό ξεσηκωμό που θα βάλει τέλος στον κατήφορο. Κάθε χώρος εργασίας, κάθε γειτονιά να γίνει εστία αντίστασης και ανατροπής αυτής της πολιτικής. Να μην αφήσουμε κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα και νερό, να μην επιτρέψουμε τους πλειστηριασμούς, να προτάξουμε την αλληλεγγύη, κόντρα στο ρατσιστικό μίσος που χτυπάει τον διπλανό μας και όχι τον από πάνω μας.
Στο σκηνικό θανάτου μιας ολόκληρης κοινωνίας, να χαράξουμε έναν άλλο δρόμο, μια διαφορετική ζωή, χωρίς μνημόνια, χρέος, ευρώ και Ε.Ε. Οργανωνόμαστε σε συλλογικότητες, συνδικάτα μάχης, πρωτοβουλίες σε γειτονιές που να μην αφήνουν κανένα ανυπεράσπιστο. Η συλλογική αντίσταση είναι μονόδρομος!
ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης

Προϋπολογισμός 2014: Πτώχευση διαρκείας για τον κόσμο της εργασίας



Ο μεγαλεπήβολος στόχος της καπιταλιστικής ανάπτυξης  που υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου ντόπιου και ξένου κεφαλαίου  δεν θα έρθει ούτε το 2014.  Η πρόβλεψη του προσχεδίου του προϋπολογισμού της μνημονιακής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για  αναιμική ανάπτυξη  0,6%  θα διαψευστεί. Θα διαψευστεί, εκτός όλων των άλλων, και γιατί ελληνική οικονομία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας η οποία  βρίσκεται μπροστά στο σοβαρό ενδεχόμενο  μιας νέας απότομης επιδείνωσης και όξυνσης της  διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης που ξέσπασε το 2007. Οι εξελίξεις στις ΗΠΑ με το λουκέτο στο αμερικάνικο δημόσιο, η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά της οικονομίας της Ευρωζώνης σε ύφεση, η όλο και μεγαλύτερη  επιβράδυνση στους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ των αναδυόμενων οικονομιών και η παραπαίουσα κατάσταση του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος αποτελούν προμηνύματα για το τι θα επακολουθήσει. Καθιστούν την εκτίμηση της κυβέρνησης  για έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την ύφεση, όνειρο θερινής νυκτός.
Η κυβέρνηση με την πολιτική της, όπως και οι προηγούμενες, φροντίζει για την εξυπηρέτηση των ντόπιων και ξένων τοκογλύφων, βυθίζοντας στην εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερες μάζες του λαού. Κάθε χρόνο  εξαγγέλλεται από τις ελληνικές  κυβερνήσεις  και προπαγανδίζεται καταλλήλως από το αστικό μιντιακό κατεστημένο, η περιβόητη ανάκαμψη , η οποία  κάθε φορά,  αναβάλλεται  για τον επόμενο χρόνο.
 Η παραπληροφόρηση  και τα συνειδητά ψέματα της κυβέρνησης ότι δεν θα υπάρξουν  νέα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα ενισχύουν τη βεβαιότητα της λήψης τέτοιων  μέτρων. Αυτό δείχνει η μαύρη τρύπα των ληξιπρόθεσμων χρεών που στο τέλος Αυγούστου ανέρχονταν σε 61,2 δισ. ευρώ από τα οποία έχει ρυθμιστεί μόνο το 1,53 δις. ευρώ. Η ανεξέλεγκτη πορεία διόγκωσης του δημόσιου χρέους που στο τέλος του 2013 θα απογειωθεί στα 321 δισ. (175,5% του ΑΕΠ). Αυτό μαρτυρά η εκτίμηση του ΔΝΤ  για δημοσιονομικό κενό 11 δισ. ευρώ (4,4 δισ. στο τέλος του 2014 και  6,5 δισ. ευρώ το 2015).  Όσο και αν αμφισβητεί προς τα κάτω τα νούμερα αυτά η κυβέρνηση, το σίγουρο είναι πως η κατάσταση της  πτώχευσης διαρκείας στην οποία έχει τεθεί η  ελληνική οικονομία από ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και τις ελληνικές κυβερνήσεις, θα συνεχιστεί με νέο δανεισμό και νέο μνημόνιο. Η  μείωση των κονδυλίων για  μισθούς και συντάξεις κατά 133 εκατ., η μείωση των δαπανών για κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη κατά 2,66 δισ. ευρώ, σε συνδυασμό με τα διαρκή και ανελέητα φορομπηχτικά μέτρα  κατά των λαϊκών στρωμάτων που φτάνουν σε αύξηση της φορολογίας κατά 2 δισ. ευρώ και τις φοροαπαλλαγές υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου είναι τα χαρακτηριστικά του ταξικά φιλομονοπωλιακού χαρακτήρα  του προϋπολογισμού .
Στην ίδια βαθιά ταξική αντιλαϊκή κατεύθυνση κινείται η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου για την προετοιμασία του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος 2014-2016. Δεν είναι μόνο το ότι η κυβέρνηση θέλει να περικόψει τις δημόσιες δαπάνες κατά 5,5 δισ. ευρώ! Είναι και το ότι οι δαπάνες αυτές θα κοπούν από το υπουργείο εργασίας κατά 754 εκατ. ευρώ (περαιτέρω  μείωση 6% των δαπανών όταν η ανεργία σκαρφάλωσε στο 30%!), από το υπουργείο παιδείας κατά 440 εκατ. ευρώ (8%!) και από το υπουργείο υγείας κατά 145 εκατ. ευρώ (3%)! Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων μειώνεται ακόμα περισσότερο κατά 310 εκατ. ευρώ (4,5%). Δεν πρέπει, όμως, να έχουμε παράπονο. Τα κονδύλια του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης μειώνονται μόνο κατά 2%...
Η κυβέρνηση  έχει αποφασίσει να «τελειώσει» την «τοπική αυτοδιοίκηση». Στο μεσοπρόθεσμο προβλέπεται αύξηση των ανταποδοτικών τελών κατά 400 εκατ. ευρώ τον χρόνο, αλλά ακόμα περισσότερα, δηλαδή 750 εκατ. ευρώ τον χρόνο θα αιμοδοτούν τον κρατικό προϋπολογισμό! Έτσι η αναδιανομή γίνεται αντίστροφα. Από τους Δήμους στο κράτος! Και από τους πολίτες στο κράτος. Οι έμμεσοι φόροι προβλέπεται να αυξηθούν κατά 2,6 δισ. ευρώ τον χρόνο (βλ. αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά, εξίσωση προς τα πάνω κ.λπ.).
Η απότομη επιδείνωση όλων των όρων ζωής της εργατικής τάξης και των άλλων καταπιεσμένων στρωμάτων απαιτεί ,παρά τις στρατηγικές διαφορές της Αριστεράς, την κοινή δράση όλων των δυνάμεών της στο μαζικό λαϊκό κίνημα για τη δημιουργία ενός «Αγωνιστικού Μετώπου Ρήξης και Ανατροπής της επίθεσης του κεφαλαίου, κυβερνήσεων και τρόικας με βασικό σύνθημα «Την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο που τη δημιούργησε-Κοινωνικοποίηση των κερδών και όχι των ζημιών».
Η Αριστερά οφείλει να πρωτοστατήσει στον αγώνα για «διάσωση του λαού από την πείνα». Μπορεί και πρέπει με την κοινή της δράση στο συνδικαλιστικό – εργατικό κίνημα να αρνηθεί την λογική της αύξησης ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας που οδηγεί , από τη μια στην αύξηση των κερδών του κεφαλαίου, και από την άλλη ,στην κινεζοποίηση των μισθών και την εξαθλίωση της ζωής εκατομμυρίων εργαζομένων και καταπιεσμένων. Οφείλει να διεκδικήσει:
 Το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει άμεσα να παλέψει για:
 -Επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
-Άμεση αύξηση των μισθών τουλάχιστον στα προ του 2009 επίπεδα.
-Μείωση των ωρών εργασίας για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με ταυτόχρονη:
-Κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής και ευέλικτης εργασίας.
-Απαγόρευση των απολύσεων.
-Αύξηση του επιδόματος ανεργίας και χορήγησή του καθ’ όλο το διάστημα που διαρκεί η ανεργία.
-Έκτακτη άμεση φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου πάνω από 50%. Φοροελαφρύνσεις για τα λαϊκά στρώματα.
-Επαναλειτουργία των νοσοκομείων, των σχολείων, των παιδικών σταθμών και των κέντρων υγείας που έκλεισαν.
-Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζόμενων και αύξηση των εργοδοτικών εισφορών.
-Δημόσια δωρεάν παιδεία υγεία και κοινωνική πρόνοια για όλο το λαό.
-Δωρεάν φάρμακα στους μισθωτούς τους συνταξιούχους τους άνεργους  και τη νεολαία. --Κατάργηση των νοσηλίων στα δημόσια νοσοκομεία.
-Έλεγχο και μείωση των τιμών στα βασικά είδη διατροφής (γαλακτοκομικά, κτηνοτροφικά, δημητριακά), καθώς και των τιμών για τις στοιχειώδεις κοινωνικές υπηρεσίες (φως, νερό, τηλέφωνο). Μείωση της τιμής των καυσίμων. Μείωση των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, δωρεάν μετακίνηση για τους άνεργους, τους μαθητές και τους φοιτητές.
-Μείωση των επιτοκίων δανεισμού των εργαζομένων. Προστασία της λαϊκής στέγης από την αισχροκέρδεια των τραπεζών και τη φορολογία. Συνολική διαπραγμάτευση στα δάνεια των εργαζομένων για πρώτη κατοικία με στόχο τη μείωση έως και τη διαγραφή του δανεισμού της εργατικής λαϊκής οικογένειας.
-Αγώνας για την προστασία των δημόσιων χώρων, για τη δημιουργία πράσινου, για δημιουργία δημόσιων χώρων αθλητισμού και πολιτισμού.
 Το πρόγραμμα αυτών των άμεσων διεκδικήσεων είναι άρρηκτα δεμένο και μπορεί να υλοποιηθεί μόνο στο πλαίσιο της πάλης για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης σε ρήξη με την ακολουθούμενη αστική πολιτική και τους φορείς της, που περιλαμβάνει: 
Tην κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, την  έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κρατικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας χωρίς αποζημίωση των καπιταλιστών με εργατικό κοινωνικό έλεγχο, το σύστημα  προοδευτικής φορολόγησης με την ταυτόχρονη πάταξη της φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής του κεφαλαίου και των ανώτερων εισοδηματικά στρωμάτων.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Για μια δολοφονία που ''γιορτάζει'' τα πέντε ολόμαυρά της χρόνια... αναδημοσίευση

Για μια δολοφονία που ''γιορτάζει'' τα πέντε ολόμαυρά της χρόνια...

σημειώσεις
Όλα έχουν μια ηλικία. Οι άνθρωποι, τα δέντρα, η γη. Μόνο οι σκέψεις και τα όνειρα δεν τιθασεύονται εύκολα. Δεν έχουν αρχή και τέλος, δεν υπάρχει ηλικία. Μα δραπετεύουν διαρκώς.
 
Ηλικία έχουν και οι δολοφονίες. Μια από αυτές, σήμερα 6 Δεκέμβρη, συμπλήρωσε τα πέντε πρώτα της ολόμαυρα χρόνια.
 
Γιορτάζει και αυτή, όπως της αναλογεί. Κατά τη φύση της.
 
Ένα 13χρονο κορίτσι ξεψυχάει κατάκρυο πάνω από ένα μαγκάλι.
 
Ένας ακόμη αυτοκτονεί, επειδή δεν αντέχει όχι μόνο το βάρος ενός δανείου, αλλά την ταπείνωση.
 
Εκατό μετανάστες πνίγονται.
 
Αντί για κεράκια, ανάβουν  κυβερνητικά μπουρλότα για τα πανεπιστήμια και τα νοσοκομεία.
 
Αντί για τραγούδια, οι οιμωγές των απολυμένων, οι κατάρες των απλήρωτων, τα αναθέματα των γερόντων, τα ηχηρά φάσκελα των ξενιτεμένων νέων.
 
Πέντε χρόνια πριν, κάποιοι έλεγαν ότι η έκρηξη του Δεκέμβρη του 2008, η σπίθα που άναψε ο δολοφονημένος Αλέξης Γρηγορόπουλος, ήταν μια πρόδρομη εξέγερση, στην ''πίσω αυλή'' μιας καπιταλιστικής κρίσης που σιγόβραζε.
 
Στην πίσω αυλή αποθηκεύουμε ότι ‘’περισσεύει’’, αλλά δεν τολμάμε να θάψουμε.  
 
Ένας γονιός δεν συνειδητοποιεί ότι κάποια στιγμή το παιδί του καταλαβαίνει τα πάντα. Ότι, από ένα σημείο και μετά, τον υπερβαίνει κιόλας. Με τον ίδιο τρόπο και η σύγχρονη κοινωνία, δεν μπόρεσε τότε, τρόμαξε να σκύψει πάνω στο νόημα και το ερώτημα που είχε εκείνη η κραυγή της νεολαίας. Κρύφτηκε πίσω από τους θρήνους για τις βιτρίνες και τον αποτροπιασμό των μολότοφ.
 
Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε πως ναι εκείνος ο Δεκέμβρης, ο ζεστός Δεκέμβρης του ξεσηκωμού, είχε όλο το ιερό δίκιο με το μέρος του. Η οργή του, ναι, ήταν δίκαιη και αληθινή. Τη μαχητικότητα του τη χρειαζόμαστε σήμερα. Ακόμη πιο ώριμη και εκρηκτική ταυτόχρονα. Ακόμη πιο συνειδητή και αυθόρμητη συνάμα.
 
Μην ψάχνουμε πολύ. Να η μεγάλη εικόνα: Αυτοί που εργάζονται είναι πλέον, για πρώτη φορά, αθροιστικά λιγότεροι από όσους δεν εργάζονται (συνταξιούχοι, άνεργοι, παιδιά κλπ). Ταυτόχρονα, οι απασχολούμενοι υπολογίζεται πως έχουν κατά 40% περίπου χαμηλότερο εισόδημα σε σχέση με πριν. Η διπλή αυτή ανατροπή, σημαίνει ότι όσοι συνεισφέρουν σε εισόδημα, σε συνδυασμό και με την κατάρρευση των όποιων κοινωνικών δομών, αδυνατούν πλέον να θρέψουν τους υπόλοιπους. Να η βάση της «εργατικής γενοκτονίας», που λαμβάνει χαρακτηριστικά ανθρωπιστικής κρίσης.
 
Όποιοι πεθαίνουν νέοι, μένουν νέοι λένε. Για τους δικούς τους ανθρώπους όμως μεγαλώνουν. Και είναι το πιο βασανιστικό αιώνιο μεγάλωμα. Σήμερα, θα πήγαινε πανεπιστήμιο, σήμερα θα έκανε αυτό, το άλλο, θα ήταν έτσι, θα ήταν αλλιώς….
 
Αλέξης Γρηγορόπουλος 20 ετών λοιπόν;
 
Που και πως θα ήταν;
 
Στο πανεπιστήμιο του κερδισμένου εξαμήνου και του χαμένου μέλλοντος;
 
Σε εξευτελιστικό πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας με 380 ευρώ;  
 
Μαχαιρωμένος στο Πέραμα από Χρυσαυγίτη;
 
Ξενιτεμένος στη Γερμανία;
 
Ή να ξοδεύει με τους φίλους του κάτι από τα 70 ευρώ το μήνα που ‘’σπαταλά’’ πλέον κάθε οικογένεια για διασκέδαση και ψυχαγωγία  σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής;
 
Ένα γελαστό παιδί δολοφονήθηκε, αλλά ταυτόχρονα  τους ξέφυγε και τους νίκησε.
 
Αυτός έδωσε το όνομα στο δρομάκι του φόνου του. Ο Κορκονέας, ψιθυριστά μόνο θα λέει το όνομά του.
 
Για αυτόν γράφτηκαν πανό και συνθήματα στους τοίχους, αλλά και τραγούδια και θεατρικά. Οι δολοφόνοι δεν ευδοκιμούν εκεί.
 
Η σημερινή νέα γενιά,  κλώθει σε μια τρομακτική σιωπή τα νέα σχέδια. Και ο Αλέξης είναι αθόρυβα εκεί... Δεν έχει πει τη τελευταία λέξη.
 
Κατά νου είναι τούτο:  Οι επαναστάτες πάντοτε αναθεματίζονται, αλλά οι επαναστάσεις είναι τελικά  του τιμά η ιστορία. Μέσω αυτών σηκώνεται και βαδίζει.
 
Η εξέγερση μόνη της δε φτάνει. Αλλά είναι εκείνο το γόνιμο περιβάλλον, μέσα στο οποίο μεστώνει η επανάσταση. Το γέννημα της ανάγκης, αλλά και η επιλογή ελευθερίας από τους πιο ελεύθερους ανθρώπους, δηλαδή από εκείνους που ‘’να διαλέγουν θέλουν τη ζωή τους’’. Όχι να την καταναλώνουν.

Σύντομη Περιγραφή: 

σημειώσεις
Ηλικία έχουν και οι δολοφονίες. Μια από αυτές, σήμερα 6 Δεκέμβρη, συμπλήρωσε τα πέντε πρώτα της ολόμαυρα χρόνια.  Γιορτάζει και αυτή, όπως της αναλογεί. Κατά τη φύση της. Ένα 13χρονο κορίτσι ξεψυχάει κατάκρυο πάνω από ένα μαγκάλι. Ένας ακόμη αυτοκτονεί, επειδή δεν αντέχει όχι μόνο το βάρος ενός δανείου, αλλά την ταπείνωση. Αντί για κεράκια, ανάβουν  κυβερνητικά μπουρλότα για τα πανεπιστήμια και τα νοσοκομεία. Αντί για τραγούδια, οι οιμωγές των απολυμένων, οι κατάρες των απλήρωτων, τα αναθέματα των γερόντων, τα ηχηρά φάσκελα των ξενιτεμένων νέων.