Με
άρθρο του στο Βήμα της Κυριακής ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς
παρεμβαίνει στην προεκλογική συζήτηση και θέτει και αυτός με τη σειρά
του τα διλήμματα των εκλογών. Πρόκειται για ένα λίβελο με τον οποίο
κραδαίνει το τσεκούρι του ταξικού πολέμου και επιτίθεται σε όλους όσους
εξακολουθούν να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Χρησιμοποιώντας το κλασικό λεξιλόγιο του νεοφιλευθερισμού της τελευταίας τριακονταετίας μιλάει για το «τέλος των αναχρονιστικών νοοτροπιών» και την «απελευθέρωση των μεγάλων δυνατοτήτων του τόπου» και «τα βήματα στο μέλλον». Επιτίθεται σε όσους υπερασπίζονται τις «συντεχνίες» και στις «σειρήνες του λαϊκισμού» και κάνει λόγο για τη «δημοκρατική νομιμότητα». Όλα αυτά διανθισμένα με το θέμα της λαθρομετανάστευσης και την προβολή της μεγάλης επιτυχίας της κυβέρνησης που είναι η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Κεντρικό σημείο φυσικά η επίθεση σε όσους αμφισβητούν την ένταξη στην Ελλάδας στην ΕΕ, αλλά και το νέο «success story” της κυβέρνησής του.
Με την παρέμβαση του ανοίγει όλη τη μετεκλογική ατζέντα σαν νέος στρατάρχης του καπιταλισμού. Για την κυβέρνηση η υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων είναι αναχρονισμός και παραβίαση της δημοκρατικής νομιμότητας, όποιος μιλάει γι’ αυτά λαϊκιστής και όσοι αγωνίζονται συντεχνίες. Το όραμα του είναι κήρυγμα ταξικού μίσους για τους εργαζόμενους: το «κέλυφος» θα σπάσει και οι μεγάλες δυνατότητες της χώρας θα απελευθερωθούν. Κοινώς η Ελλάδα θα γίνει παράδεισος εργασιακής εκμετάλλευσης και ασυδοσίας των εργοδοτών.
Το τέλος των μνημονίων, η Ελλάδα των πρωτογενών πλεονασμάτων και το τέλος της κρίσης ηχούν ειρωνικά στα εκατομμύρια των ανέργων και των νεόπτωχων, αλλά και διαψεύδονται αμέσως από το ίδιο το γραφείο της βουλής που δηλώνει ότι με η χωρίς μνημόνια, την υλοποίηση των κρατικών προϋπολογισμών θα την παρακολουθούν οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί εποπτείας.
Και φυσικά η προσπάθεια να μαζέψει ψηφοφόρους της Χ.Α. προβάλλοντας είτε την επίθεση στο λαϊκό κίνημα θέτοντας το θέμα του ασύλου, είτε το θέμα της «λαθρομετανάστευσης», μόνο ως κήρυγμα μίσους ενάντια στους φτωχούς ακούγονται τη μέρα που στη Σάμο ο αγώνας της κυβέρνησης και τη ΕΕ ενάντια στη λαθρομετανάστευση μετρά δεκάδες πνιγμένους.
Δεν είναι τυχαίο ότι κεντρικό σημείο σε όλα αυτά φυσικά είναι η επίθεση σε όσους αμφισβητούν την Ε.Ε. και το ευρώ. Η Ε.Ε. και το ευρώ σήμερα αποτελούν το στρατηγείο των αντιλαϊκών πολιτικών, και είναι αντιδημοκρατικοί μηχανισμοί που προωθούν την επιβολή τους σε όλα τα κράτη –μέλη. Γι’ αυτός και η αμφισβήτησή τους αποτελεί αιτία πολέμου για όλους τους εκφραστές της κυρίαρχης πολιτικής.
Στο πολεμικό διάγγελμα του Σαμαρά η απάντηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ξεκάθαρη: το εφιαλτικό όραμα της κυβέρνησης δεν πρέπει να περάσει! Γι’ αυτό παλεύουμε για την ανατροπή της άθλιας συγκυβέρνησης, αλλά και της πολιτικής του ευρωμονόδρομου που απαιτεί τέτοιες κυβερνήσεις, αλλά και για ένα πρόγραμμα που θα σημαίνει έναν άλλο αντικαπιταλιστικό δρόμο για την κοινωνία, με τις δυνάμεις της δουλειάς στο τιμόνι. Η έξοδος από το ευρώ, η απειθαρχία στις συνθήκες και η αποδέσμευση από την ΕΕ είναι βασικός κρίκος σε ένα πρόγραμμα που βάζει πάνω από όλα τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού και έρχεται σε ρήξη με τα συμφέροντα των βιομήχανων, των τραπεζιτών, των δανειστών και του κεφαλαίου. Και αυτή η κατεύθυνση παλεύουμε να ενισχυθεί και στις εκλογές.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Χρησιμοποιώντας το κλασικό λεξιλόγιο του νεοφιλευθερισμού της τελευταίας τριακονταετίας μιλάει για το «τέλος των αναχρονιστικών νοοτροπιών» και την «απελευθέρωση των μεγάλων δυνατοτήτων του τόπου» και «τα βήματα στο μέλλον». Επιτίθεται σε όσους υπερασπίζονται τις «συντεχνίες» και στις «σειρήνες του λαϊκισμού» και κάνει λόγο για τη «δημοκρατική νομιμότητα». Όλα αυτά διανθισμένα με το θέμα της λαθρομετανάστευσης και την προβολή της μεγάλης επιτυχίας της κυβέρνησης που είναι η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Κεντρικό σημείο φυσικά η επίθεση σε όσους αμφισβητούν την ένταξη στην Ελλάδας στην ΕΕ, αλλά και το νέο «success story” της κυβέρνησής του.
Με την παρέμβαση του ανοίγει όλη τη μετεκλογική ατζέντα σαν νέος στρατάρχης του καπιταλισμού. Για την κυβέρνηση η υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων είναι αναχρονισμός και παραβίαση της δημοκρατικής νομιμότητας, όποιος μιλάει γι’ αυτά λαϊκιστής και όσοι αγωνίζονται συντεχνίες. Το όραμα του είναι κήρυγμα ταξικού μίσους για τους εργαζόμενους: το «κέλυφος» θα σπάσει και οι μεγάλες δυνατότητες της χώρας θα απελευθερωθούν. Κοινώς η Ελλάδα θα γίνει παράδεισος εργασιακής εκμετάλλευσης και ασυδοσίας των εργοδοτών.
Το τέλος των μνημονίων, η Ελλάδα των πρωτογενών πλεονασμάτων και το τέλος της κρίσης ηχούν ειρωνικά στα εκατομμύρια των ανέργων και των νεόπτωχων, αλλά και διαψεύδονται αμέσως από το ίδιο το γραφείο της βουλής που δηλώνει ότι με η χωρίς μνημόνια, την υλοποίηση των κρατικών προϋπολογισμών θα την παρακολουθούν οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί εποπτείας.
Και φυσικά η προσπάθεια να μαζέψει ψηφοφόρους της Χ.Α. προβάλλοντας είτε την επίθεση στο λαϊκό κίνημα θέτοντας το θέμα του ασύλου, είτε το θέμα της «λαθρομετανάστευσης», μόνο ως κήρυγμα μίσους ενάντια στους φτωχούς ακούγονται τη μέρα που στη Σάμο ο αγώνας της κυβέρνησης και τη ΕΕ ενάντια στη λαθρομετανάστευση μετρά δεκάδες πνιγμένους.
Δεν είναι τυχαίο ότι κεντρικό σημείο σε όλα αυτά φυσικά είναι η επίθεση σε όσους αμφισβητούν την Ε.Ε. και το ευρώ. Η Ε.Ε. και το ευρώ σήμερα αποτελούν το στρατηγείο των αντιλαϊκών πολιτικών, και είναι αντιδημοκρατικοί μηχανισμοί που προωθούν την επιβολή τους σε όλα τα κράτη –μέλη. Γι’ αυτός και η αμφισβήτησή τους αποτελεί αιτία πολέμου για όλους τους εκφραστές της κυρίαρχης πολιτικής.
Στο πολεμικό διάγγελμα του Σαμαρά η απάντηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ξεκάθαρη: το εφιαλτικό όραμα της κυβέρνησης δεν πρέπει να περάσει! Γι’ αυτό παλεύουμε για την ανατροπή της άθλιας συγκυβέρνησης, αλλά και της πολιτικής του ευρωμονόδρομου που απαιτεί τέτοιες κυβερνήσεις, αλλά και για ένα πρόγραμμα που θα σημαίνει έναν άλλο αντικαπιταλιστικό δρόμο για την κοινωνία, με τις δυνάμεις της δουλειάς στο τιμόνι. Η έξοδος από το ευρώ, η απειθαρχία στις συνθήκες και η αποδέσμευση από την ΕΕ είναι βασικός κρίκος σε ένα πρόγραμμα που βάζει πάνω από όλα τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού και έρχεται σε ρήξη με τα συμφέροντα των βιομήχανων, των τραπεζιτών, των δανειστών και του κεφαλαίου. Και αυτή η κατεύθυνση παλεύουμε να ενισχυθεί και στις εκλογές.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ