Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

«Αυτοί που αρπάζουν το φαί απ’ το τραπέζι, κηρύχνουν τη λιτότητα»Μ.Μ.


 


Μνημόνιο ή  χρεοκοπία  κραύγαζαν πριν δύο χρόνια  η κυβέρνηση και τα εξαπτέρυγά της  οδηγώντας την χώρα στα νύχια της τρόικας ( ΔΝΤ – ΕΕ – ΕΚΤ). Το  χρέος  των 298 δις θα μας πνίξει φώναζαν και ζητούσαν  ανελέητες  περικοπές  , φτάνοντάς το στα  450 δις και ποιος ξέρει που θα πάει ακόμα. Πρέπει να μειωθεί το έλλειμμα  ισχυρίζονταν οι «λακέδες» των καναλιών και τα κρατικοδίαιτα οικονομικά ινστιτούτα (πχ  ΙΟΒΕ) και αποδείχθηκε  ότι  μαγείρευαν τα στατιστικά  στοιχεία με  εντολή του  Υπουργού Οικονομικών. Δύο  χρόνια τώρα με τα αλλεπάλληλα κύματα  μέτρων   έφτασαν την ανεργία στο 20%  και την φτώχεια  σε κάθε  εργατική οικογένεια οδηγώντας στην απόγνωση χιλιάδες  οικογένειες. Ετοιμάζουν πλέον νέα  σφαγή στον δημόσιο και αμέσως μετά στον ιδιωτικό τομέα στο όνομα του  μεσοπρόθεσμου προγράμματος που ψήφισαν  εν μέσω  τεράστιων διαδηλώσεων. Τέλος  στήνουν ολόκληρη κομπίνα με ιδιωτική εταιρεία  για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (της περιουσίας του ελληνικού λαού!!!) στο  όνομα της σωτηρίας της χώρας!!  Όλα  αυτά  μας  λένε  γίνονται  για την σωτηρία μας  και γιατί  δεν υπάρχει άλλος δρόμος . Είναι έτσι όμως;

       Μήπως  πρέπει  να  γίνουμε  Αργεντινή ;

 Πριν  λίγα  χρόνια  στην Αργεντινή  η κυβέρνησή τους έλεγε ακριβώς τα ίδια και οδηγούσε την χώρα στα νύχια του ΔΝΤ. Μέσα σε  λίγο  καιρό  η  οικονομία της Αργεντινής  βυθίστηκε σε βαθιά  ύφεση  με  αποτέλεσμα μια  τεράστια ανεργία και μια μείωση των κρατικών εσόδων που οδηγούσε σε αλλεπάλληλα μέτρα που έσπρωχναν σε βαθύτερη  ύφεση και σε έναν φαύλο κύκλο φτώχειας και εξαθλίωσης του πληθυσμού. Ο Αργεντίνικος λαός εξεγέρθηκε , ανέτρεψε την κυβέρνηση  και  δήλωσε  παύση  πληρωμών του  χρέους  ,αποσυνδέοντας το νόμισμά της από την σταθερή ισοτιμία με το δολάριο. Και  όμως  δεν έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι  τους  όπως  ισχυρίζονταν  «επιφανείς» οικονομολόγοι . Η Αργεντινή  ξεκίνησε μια  διαδικασία  παραγωγικής ανασυγκρότησης και  ήδη προχώρησε σε  25% αύξηση του βασικού μισθού των εργαζομένων.
 Μια  άλλη περίπτωση  αποτελεί η Ισλανδία όπου ο λαός της , πριν ένα χρόνο περίπου με  δημοψήφισμα είπε  όχι στην πληρωμή του χρέους  της προς τις τράπεζες της Μ.Βρετανίας και της  Ολλανδίας. Ταυτόχρονα προχώρησε  σε  ανατροπή της κυβέρνησης , εθνικοποίηση τραπεζών , συλλήψεις  τραπεζιτών  και  στην σύνταξη  νέου συντάγματος.
 Στην  χώρα μας  προσπαθούν να μας πείσουν πως είναι προτιμότερο να γίνουμε όλοι φτωχοί ,αρκεί να σωθούν οι τράπεζες  και το ευρώ. Ετοιμάζουν  μια συντεταγμένη χρεοκοπία με στόχο να ξεπουλήσουν  τα πάντα  στους τοκογλύφους-δανειστές  που αποτελούν και τους συνεταίρους τους στην  αντιδραστική ΕΕ. Ουρλιάζουν μέσω των  «δημοσιογράφων» τους  ενάντια σε κάθε  φωνή  αντίστασης και ανυπακοής προσπαθώντας να επιβάλλουν τον δήθεν μονόδρομό τους. Δεν  υπάρχει  σωτηρία δηλώνουν έξω από το ευρώ και χωρίς απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων. Ζητάνε να αποδεχθούμε να δουλεύουμε με μισθούς Κίνας ώστε να ξεπεράσουν την κρίση τους και να συνεχίσουν το «πάρτυ» τους. Μειώνουν με περισσό θράσος την φορολόγηση των πλουσίων  και  ρημάζουν τον απλό λαό με ατελείωτα χαράτσια στο όνομα ενός ψευτομονόδρομου. Θα τους  αφήσουμε να συνεχίσουν ; 

 Υπάρχει και άλλος δρόμος, είναι ο δρόμος της ανατροπής για την επιβολή των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού.

-Με παύση πληρωμών στους τραπεζίτες και διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους (κανείς δεν μπορεί να εκβιάζει έναν  λαό) ,
-ρήξη και έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ ( καμιά  αυταπάτη για την ΕΕ  και το ευρώ , είναι μηχανισμοί του κεφαλαίου )

-εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο των τραπεζών, των ΔΕΚΟ και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, (ήδη οι τράπεζες έχουν πάρει από το κράτος 110 δις  ευρώ) 

-για ριζική ανακατανομή του πλούτου με αύξηση μισθών – συντάξεων – δημόσιων δαπανών (που καλύπτουν ανάγκες και δίνουν δουλειές) 
-άγρια φορολόγηση του κεφαλαίου και κτύπημα των κερδών του,
-κατάργηση των χρεών ανέργων και φτωχών στις τράπεζες.

 Τον δρόμο αυτόν  θα τον ανοίξει ένα ενωτικό πολιτικό μαζικό κίνημα, ένας παλλαϊκός και πανεργατικός ξεσηκωμός, που είναι αναγκαίος εδώ και τώρα.

Ένας  ξεσηκωμός  που θα   βροντοφωνάξει:
 - ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ σε κανένα, ζούσαμε και ζούμε μόνο από τη δουλειά μας.

-ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ, τις δημόσιες επιχειρήσεις, τις παραλίες και τα νερά, τον δημόσιο πλούτο.

-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ, τα χαράτσια και την κρίση τους.


 Ήρθε η ώρα για μια λαϊκή εξέγερση, που θα επιβάλλει την ανατροπή της κυβέρνησης του αίσχους, την απελευθέρωση από τα δεσμά ΕΕ – ΔΝΤ - κεφαλαίου, την ήττα του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ.