Για την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος
Σήμερα, 5 Ιουνίου, το περιβάλλον δεν γιορτάζει. Παρά τις «γιορτές» των επισήμων, των κυβερνήσεων, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, των καθωσπρέπει ρυπαντών και των αξιότιμων εμπρηστών, ακόμα και των οικολόγων με ISO από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι εργαζόμενοι βλέπουν το περιβάλλον να υποβαθμίζεται και να εμπορευματοποιείται, να μοσχοπουλιέται ενώ καταστρέφεται.
Η περιβαλλοντική κρίση είναι μία ακόμα απόδειξη της αποτυχίας του καπιταλισμού. Η κλιματική αλλαγή, τα καμένα δάση, οι καταπατημένες παραλίες, η ατμοσφαιρική ρύπανση, τα ποτάμια οχετοί και ο πολιτισμός των σκουπιδιών, των χωματερών και της κατανάλωσης, οι ελεύθεροι χώροι που γίνονται ρίαλ εστέιτ, απαιτούν την κινητοποίηση των εργαζομένων και των κατοίκων για να πάρουν το περιβάλλον και τον αγώνα στα χέρια τους. Η διέξοδος δεν βρίσκεται στην «πράσινη ανάπτυξη» και στην «πράσινη επιχειρηματικότητα» (όπως προτείνουν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και συνεπικουρούν οι μεταλλαγμένοι Οικολόγοι Πράσινοι), γιατί έτσι μετατρέπεται το περιβάλλον σε «μπίζνα». Ούτε βέβαια βρίσκεται στα πλαίσια των αγοραίων κανόνων της ΕΕ (όπως παραμένει ο ΣΥΡΙΖΑ) ή στην αναπόληση της καταστροφικής ανάπτυξης του «υπαρκτού σοσιαλισμού» (ΚΚΕ).Σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη η αντικαπιταλιστική οικολογία, γιατί η υπεράσπιση του περιβάλλοντος απαιτεί σύγκρουση με τα μεγάλα συμφέροντα. Οι δυνάμεις της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή (όπου συμμετέχουν και οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί) ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Από τον Υμηττό και την Λευκίμμη, μέχρι τους ελεύθερους χώρους στις πόλεις και την πάλη κατά του λιθάνθρακα. Ήρθε η ώρα να κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ και για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, για μια άλλη αρμονική σχέση του ανθρώπου με τη φύση.
