δίωξη μαθητών στη Λάρισα με βάση τον τρομονόμο

Δελτίο τύπου

25-11-2010

Τον Δεκέμβρη του 2008 η αστυνομοκρατία οδηγεί στη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, και χιλιάδες πολίτες σ' όλη την Ελλάδα και στη Λάρισα βγαίνουν στους δρόμους και διαδηλώνουν. Δύο χρόνια μετά έντεκα από τους ανήλικους συλληφθέντες μαθητές δικάζονται στις 9 Δεκέμβρη στα δικαστήρια της Λάρισας, με αστήρικτες κατηγορίες ως “Τρομοκράτες”.

Στα πρόσωπά τους η “συμμορία” κυβέρνησης, Δ.Ν.Τ., Ε.Ε, “με δομημένη και διαρκή δράση και με κατανεμημένους ρόλους” προβάρει για ολόκληρη την κοινωνία των εργαζομένων το κοστούμι της κατάλυσης κάθε στοιχειώδους δικαιώματος κοινωνικής και πολιτικής διαμαρτυρίας.

Στόχος η θεσμική κατοχύρωση της αυθαιρεσίας και του ολοκληρωτισμού της εξουσίας μπροστά στο φόβο μαζικών λαϊκών αντιδράσεων ενάντια στα μέτρα λεηλασίας του εισοδήματος, ξεπουλήματος της Δημόσιας περιουσίας, κατάργησης ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Ενάντια στην καλπάζουσα ανεργία, την ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών, ξεκληρίσματος αγροτών και αυτοαπασχολούμενων στο όνομα του χρέους και στην υπηρεσία της απρόσκοπτης κερδοφορίας χρηματιστών, κερδοσκόπων, τραπεζών και λοιπών αναξιοπαθούντων κεφαλαιοκρατών.

Αυτοί που δεν είδαν “σύσταση συμμορίας” στο “παραδικαστικό κύκλωμα”, στο σκάνδαλο της Ζήμενς και ούτε βέβαια στο Βατοπέδι, παραπέμπουν ανήλικους για σύσταση “εγκληματικής οργάνωσης” και την 1η Δεκεμβρίου, αυτοί που καταλήστεψαν το Δημόσιο πλούτο, δικάζουν πάλι με αστήρικτες κατηγορίες φοιτητές για “ληστρική κλοπή” σε σούπερ μάρκετ, προϊόντων, που μοιράστηκαν σε κατοίκους της πόλης κι ενώ αποσύρθηκε η κατηγορία σε βάρος τους.

Η αλληλεγγύη και οι κινητοποιήσεις για την αθώωσή τους είναι καθήκον κάθε εργαζόμενου γιατί ο καθένας μπορεί να βρεθεί στη θέση τους.

· Να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες

· Να καταργηθεί ο τρομονόμος

Καλούμε τους φορείς ( εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες , ΕΛΜΕ ) να μην αρκεστούν σε ψηφίσματα αλλά να κηρύξουν στάση εργασίας και να διαδηλώσουν μαχητικά την ημέρα της δίκης έξω από τα δικαστήρια.

üΚαλούμε την νεολαία και το λαό της πόλης να πάρει μέρος στην πανελλαδική συγκέντρωση και πορεία το Σάββατο 27 Νοέμβρη στην πλ. ταχυδρομείου στις 1.00 μ.μ

üΝα συμμετέχει στις διαδηλώσεις στις 6 Δεκέμβρη, ημέρα δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

üΝα δώσει μαχητική απάντηση στη χούντα της κυβέρνησης Ε.Ε και Δ.Ν.Τ με την συμμετοχή του στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 15 Δεκέμβρη.

ΑΝΤικαπιταλιστική ΑΡιστερή ΣΥνεργασία για την Ανατροπή

(ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ)

http://www.antarsyalarisas.blogspot.com/

εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ υπέρ των επιχειρησιακών συμβάσεων

Oι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ υπέρ των επιχειρησιακών συμβάσεων που θα σπάνε και τις κλαδικές συμβάσεις

Και ενώ πλέον προβλέπεται η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων που σπάνε την ΕΓΣΣΕ όπως προβλέπει το μνημόνιο και ήθελε το ΔΝΤ και η κυβέρνηση, ήδη κιόλας έχουν υπογραφεί 2 νέες τέτοιες συμβάσεις. Η μία από το εργοδοτικό σωματείο της G4S και η άλλη σε βιομηχανία της Ημαθίας με την επωνυμία «Ελληνικές Βιομηχανίες Ζωοτροφών ΑΕ». Τώρα η ΓΣΕΕ συμφωνεί και με τις επιχειρησιακές συμβάσεις που θα σπάνε και τις κλαδικές συμβάσεις. Ο δρόμος είναι πλέον ανοιχτός για τα αφεντικά να καθορίζουν μόνοι τους τις αυξήσεις και τις εργασιακές σχέσεις. Ήδη οι απολύσεις στο εμπόριο αλλά και παντού έχουν φτάσει στα ύψη ενώ αυξήθηκε η μερική απασχόληση και το ωρομίσθιο.
Η άποψη και η λογική της ΓΣΕΕ είναι η άποψη και η λογική των εργοδοτών. "έχουμε κρίση και πρέπει να χάσουν οι εργαζόμενοι καθε δικαίωμα για να μην χάσουν τις δουλειές τους"
Είναι δικιά μας υπόθεση να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα που είναι ήδη εδώ, ενάντια στα αφεντικά και τους συνδικαλιστικούς τους εκπροσώπους, τη ΓΣΕΕ.

αναδημοσίευση από καθημερινή
ΓΣΕΕ: επιχειρησιακές συμβάσεις υπό όρους

Χρ. Κοψινη

Ναι σε επιχειρησιακές συμβάσεις που θα παρακάμπουν τις αυξήσεις των εκάστοτε κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, αλλά υπό όρους, με υποχρεωτικό κατώφλι την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και μόνο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, λέει η ΓΣΕΕ, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες για το θέμα.

Σε επιστολή της προς την υπουργό Εργασίας σχετικά με τη σύγχυση που έχει προκληθεί μετά και την άρνηση της υπουργού να επικρίνει σύμβαση που υπέγραψε η εταιρεία φύλαξης G4S με επιχειρησιακό σωματείο (καθορίζοντας μισθούς κατώτερους της ΕΓΣΣΕ για τους εργαζόμενους που απασχολεί στη φύλαξη των ΗΣΑΠ) αναφέρονται τα εξής: «Μετά την ανάληψη των νέων καθηκόντων σας αναλάβατε τη δέσμευση ότι θα ρυθμίσετε (νομοθετικά) το ζήτημα, αναγνωρίζοντας ότι η διάταξη (περί συμβάσεων του Μνημονίου) δεν πρέπει να έχει γενική, οριζόντια εφαρμογή, αλλά θα αφορά μόνο επιχειρήσεις, που αποδεδειγμένα και με αντικειμενικά κριτήρια απειλούνται να κλείσουν, ώστε να μην απολυθούν εργαζόμενοι, ότι θα ισχύει μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα, με κατώφλι πάντοτε την ΕΓΣΣΕ, και ότι θ’ αποτελεί μέρος ενός γενικότερου σχεδίου διάσωσης της επιχείρησης με σύμπραξη τραπεζών, δανειστών. Η καθυστέρηση υλοποίησης της δέσμευσής σας έχει επιτρέψει σε επιτήδειους να επωφεληθούν, της συγχύσως που προκάλεσε η “πονηρή” διάταξη του άρθρου 2 παρ. 7 του Ν. 3845/2010 και κατ’ επέκταση να πυροδοτηθεί σειρά δημοσιευμάτων στον Τύπο και στην τηλεόραση, που τροφοδοτούνται από άστοχες και άκαιρες δηλώσεις αλλά και αναλύσεις, προβλέψεις, εκτιμήσεις ειδικών και μη». Επίσης, υπενθυμίζει τις τρεις εναρμονισμένες, με το κοινοτικό δίκτυο, αρχές που διέπουν το νομικό οικοδόμημα στην Ελλάδα: α) Οι ΕΓΣΣΕ καθορίζουν τους ελάχιστους όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας. β) Αν η σχέση εργασίας ρυθμίζεται από περισσότερες ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις, εφαρμόζεται η πιο ευνοϊκή για τους εργαζόμενους. γ) Δίνεται η δυνατότητα στον υπουργό να επεκτείνει και να κηρύξει γενικώς υποχρεωτική για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου ή επαγγέλματος συλλογική σύμβαση η οποία δεσμεύει ήδη εργοδότες που απασχολούν το 51% των εργαζομένων του κλάδου ή επαγγέλματος.

Ανταρσία στο Μνημόνιο - Ανταρσία στη βία κατά των γυναικών

Ανταρσία στο Μνημόνιο - Ανταρσία στη βία κατά των γυναικών

Έχουμε πόλεμο εδώ. Έναν πόλεμο που διεξάγουν κυβέρνηση και εργοδοσία εις βάρος των εργατικών στρωμάτων. Με όχημα το Μνημόνιο κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ επιχειρούν να αναιρέσουν θεμελιώδεις κατακτήσεις και δικαιώματα της ταξικής πάλης και να οδηγήσουν πλατιά κοινωνικά στρώματα στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Θέλουν να μεταφέρουν τα βάρη της κρίσης σ’ αυτούς που δε φέρουν καμία ευθύνη για την πρόκληση της. Κοινωνικοποιούν τις ζημιές και διατηρούν για τους εαυτούς τους τα κέρδη. Η βίαιη αναδιανομή του κοινωνικού εισοδήματος υπέρ των δυνάμεων του κεφαλαίου συνοδεύεται από την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την αμφισβήτηση των συλλογικών συμβάσεων και των μορφών συλλογικής διαπραγμάτευσης, τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και το μαρασμό των ελάχιστων δομών του κοινωνικού κράτους.

Έχουμε πόλεμο εδώ. Έναν πόλεμο που διεξάγεται καθημερινά πίσω από τις κλειστές πόρτες διαμερισμάτων στα άδυτα του ιδιωτικού χώρου και στο άσυλο του «καθαγιασμένου» οικογενειακού θεσμού, στα γραφεία των εργασιακών χώρων, στα σκοτεινά στενά της πόλης αλλά και στους φωτισμένους δρόμους του φλερτ και του «ερωτικού πειράγματος». Από τη δολοφονική επίθεση στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, μέχρι τον αδιευκρίνιστο θάνατο της Κατερίνας Γκουλιώνη – που πρωτοστάτησε για τα δικαιώματα του έγκλειστου γυναικείου πληθυσμού – ,μέχρι τις χιλιάδες γυναίκες που υφίστανται ξυλοδαρμούς, βιασμούς, σεξουαλικές παρενοχλήσεις και σεξιστικές προσβολές, η βία κατά των γυναικών είναι πολλαπλή, σωματική και συμβολική, παρούσα σε όλους τους κοινωνικούς τομείς της καθημερινότητας των γυναικών.

Στην Ευρώπη η ενδοοικογενειακή βία συνιστά την πρώτη αιτία θανάτου για τις γυναίκες ξεπερνώντας τα τροχαία ατυχήματα ή τον καρκίνο. Στην Ελλάδα σύμφωνα με παλιότερη έρευνα το 1/5 των γυναικών δηλώνει ότι έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού από το σύζυγο τους, ενώ πάνω από το 50% των δολοφονηθέντων γυναικών είναι θύματα του νυν ή πρώην ερωτικού συντρόφου. Δίπλα σ’ αυτή τη βία προστίθεται και το trafficking ως σύγχρονο δουλεμπόριο για σεξουαλική εκμετάλλευση με θύματα κυρίως γυναίκες και ανήλικα παιδιά, που έχει εξελιχθεί στην τρίτη πιο κερδοφόρα επιχείρηση παγκοσμίως. Ιδιαίτερα οι γυναίκες μετανάστριες , εξαιτίας του κυρίαρχου ρατσιστικού και ξενοφοβικού κλίματος παραμένουν ευάλωτες και έκθετες είτε στην εργοδοτική τρομοκρατία, είτε στα δίκτυα της διεθνούς σωματεμπορίας

Ο διάχυτος σεξισμός και οι έμφυλες διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες έρχεται τώρα να συναντηθεί με τη βίαιη πραγματικότητα του Μνημονίου δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα και καθιστώντας ακόμα πιο δύσκολη την καθημερινότητα τους. Οι γυναίκες ως ένα από τα πιο ευάλωτα τμήματα του εργατικού δυναμικού πλήττονται καίρια από τις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις και τοποθετούνται στο μεταίχμιο μεταξύ ανεργίας και επισφαλούς εργασίας. Ενώ με το πρόσχημα της ισότητας καλούνται να εργαστούν έως και 15 χρόνια παραπάνω με τις συντάξεις τους να ακολουθούν αντίστροφη πορεία.

Η κατάρρευση των κοινωνικών υποδομών και υπηρεσιών (πχ παιδικοί σταθμοί) στο βωμό της δημοσιονομικής εξυγίανσης μετακυλύει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις εργαζόμενες γυναίκες μετατρέποντας τες σε πολυεργαλεία. Την ίδια στιγμή στα πλαίσια του σοκ που προκαλεί η βίαιη αναδιάρθρωση της κοινωνίας, τα κρούσματα έμφυλης βίας αυξάνονται, ενώ οι ελάχιστες υποστηρικτικές δομές για τα θύματα τους συρρικνώνονται. Οι ουτως ή άλλως υποχρηματοδοτημένοι και υποστελεχωμένοι ξενώνες για κακοποιημένες γυναίκες , δε χωρούν στην Ελλάδα του ΔΝΤ. Οι ίδιες οι εργαζόμενες σ’ αυτούς απασχολούνται με ευέλικτες μορφές εργασίας και μηδαμινές αποδοχές.

Η βία κατά των γυναικών και οι έμφυλες διακρίσεις δεν είναι επετειακά ζητήματα που εξαντλούνται στην καθιέρωση μιας παγκόσμιας μέρας, αλλά καθολικά βιώματα για την πλειοψηφία των γυναικών και δομικά στοιχεία ενός εκμεταλλευτικού, καταπιεστικού συστήματος. Αυτή την πραγματικότητα πρέπει να αντιπαλέψουμε. Οι γυναικείες διεκδικήσεις να συναντηθούν με τις λαϊκές διεκδικήσεις βάζοντας αναχώματα στην επίθεση που ξεδιπλώνεται. Μαζί με τα κοινωνικά κινήματα και τη ριζοσπαστική αριστερά να διαμορφώσουμε ένα μέτωπο ανατροπής και νίκης.

Για μια κοινωνία χωρίς σεξισμό και βία, απαλλαγμένη από κάθε είδους καταπίεση και εκμετάλλευση.

· Ανατροπή του Μνημονίου Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ

· Ανάπτυξη δικτύου δομών υποστήριξης για τα θύματα της βίας υπό δημόσιο έλεγχο και χρηματοδότηση

· Σταθερή και μόνιμη δουλεία για τις εργαζόμενες στους ξενώνες

· Αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης για τις κοινωνικές υποδομές και υπηρεσίες

· Καταπολέμηση του trafficking και του σύγχρονου δουλεμπορίου. Νομιμοποίηση μεταναστών - στριών

25 Νοέμβρη: Ημέρα ενάντια στη βία κατά των γυναικών

Όλες και όλοι στις 25 Νοέμβρη, 16.30 στη πλατεία Κοραή

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.-Ομάδα για το Γυναικείο Ζήτημα

δίωξη μαθητών στη Λάρισα με βάση τον τρομονόμο

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: για τη δίωξη μαθητών στη Λάρισα με βάση τον τρομονόμο

Δεκέμβρης 2008: Χιλιάδες πολίτες σ' όλη την Ελλάδα και στη Λάρισα βγαίνουν στους δρόμους και διαδηλώνουν ενάντια στην αστυνομοκρατία που οδήγησε στη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Δεκέμβρης 2010: Έντεκα μαθητές στα δικαστήρια της Λάρισας, δικάζονται με αστήρικτες κατηγορίες ως “Τρομοκράτες”.

Στα πρόσωπά τους η “συμμορία” κυβέρνησης, Δ.Ν.Τ., Ε.Ε, “με δομημένη και διαρκή δράση και με κατανεμημένους ρόλους” προβάρει για ολόκληρη την κοινωνία των εργαζομένων το κοστούμι της κατάλυσης κάθε στοιχιώδους δικαιώματος κοινωνικής και πολιτικής διαμαρτυρίας.

Στόχος η θεσμική κατοχύρωση της αυθαιρεσίας και του ολοκληρωτισμού της εξουσίας μπροστά στο φόβο μαζικών λαϊκών αντιδράσεων ενάντια στα μέτρα λεηλασίας του εισοδήματος, ξεπουλήματος της Δημόσιας περιουσίας, κατάργησης ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Ενάντια στην καλπάζουσα ανεργία, την ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών, ξεκληρίσματος αγροτών και αυτοαπασχολούμενων στο όνομα του χρέους και στην υπηρεσία της απρόσκοπτης κερδοφορίας χρηματιστών, κερδοσκόπων, τραπεζών και λοιπών αναξιοπαθούντων κεφαλαιοκρατών.

Αυτοί που δεν είδαν “σύσταση συμμορίας” στο “παραδικαστικό κύκλωμα”, στο σκάνδαλο της Ζήμενς και ούτε βέβαια στο Βατοπέδι, παραπέμπουν ανήλικους για σύσταση “εγκληματικής οργάνωσης” και την 1η Δεκεμβρίου, αυτοί που καταλήστεψαν το Δημόσιο πλούτο, δικάζουν πάλι με αστήρικτες κατηγορίες φοιτητές για “ληστρική κλοπή” σε σούπερ μάρκετ, προϊόντων, που μοιράστηκαν σε κατοίκους της πόλης κι ενώ αποσύρθηκε η κατηγορία σε βάρος τους.

Χωρίς να έχουμε αυταπάτες για το ρόλο συνολικά της δικαιοσύνης στο καπιταλιστικό σύστημα, ζητάμε απ' τους δικαστές που θα δικάσουν την υπόθεση όχι μόνο να απαλλάξουν τα παιδιά από κάθε κατηγορία και να εκδικάσουν αποζημίωση στους γονείς για την απίστευτη ταλαιπωρία τους, αλλά και, αντιλαμβανόμενοι την κοινωνική ευθύνη, να δηλώσουν πως θα πράξουν παρόμοια σε κάθε παρόμοια περίπτωση στο μέλλον. Έτσι θα μείνουν οι ίδιοι με φωτεινά γράμματα στην Ιστορία και θα “σώσουν ο,τιδήποτε αν σώζεται” απ' την υπόληψη της αστικής δικαιοσύνης.

Για μας τα παιδιά είναι αθώα στη λαϊκή συνείδηση και παράδειγμα της αγωνιζόμενης για ανατροπή νεολαίας που το παρόν της είναι μαύρο και το μέλλον ανύπαρκτο.

Η αλληλεγγύη και οι κινητοποιήσεις για την αθώωσή τους είναι καθήκον κάθε εργαζόμενου γιατί ο καθένας μπορεί να βρεθεί στη θέση τους.

Οι φορείς να μην αρκεστούν σε ψηφίσματα αλλά να αναζητήσουν τρόπους ενεργότερης εμπλοκής (κήρυξη στάσης εργασίας κατά την ημέρα της δίκης )

Για την αριστερά αποτελεί μια πρόκληση για κοινή δράση.

Μην καταριέσαι το σκοτάδι

ΑΝΑΨΕ ΕΝΑ ΦΩΣ

ΠΑΡΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 27-11-2010 στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΥ

ώρα 13:00