Ο προεκλογικός κρετινισμός της κυβέρνησης δε θα περάσει!

Ο προεκλογικός κρετινισμός της κυβέρνησης δε θα περάσει!

Ξεπερνά κάθε όριο πολιτικού κρετινισμού η νέα προεκλογική αστειότητα της κυβέρνησης που ακούει στο όνομα «έξοδος στις αγορές» και «τέλος των μνημονίων». Σύμφωνα με την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ που τη στηρίζουν, η έκδοση ελληνικών ομολόγων λίγο -πολύ θα σημάνει το τέλος της εποχής των μνημονίων και αποδεικνύει ότι  «οι θυσίες πιάνουν τόπο». Στο ίδιο κλίμα έρχονται και δηλώσεις στήριξης του ΔΝΤ, της Κομισιόν, της Άλφα Μπανκ και διεθνών χρηματοπιστωτικών κύκλων…
Ξεπερνά τα όρια του θράσους το να διακηρύσσει κάποιος το «τέλος της εποχής του μνημονίου», όταν πριν 2 εβδομάδες ψήφισε ένα μίνι –μνημόνιο και όταν έχει γίνει σαφές ότι μετά τις εκλογές θα διαλυθούν όποιες κατακτήσεις εργαζομένων έχουν απομείνει! Και τι δεν έχει προαναγγελθεί επί της ουσίας για μετά τις 25 Μαΐου: απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, νέες απολύσεις στο δημόσιο και πλήθος άλλα μέτρα που θα κάνουν τη ζωή των εργαζόμενων ακόμα χειρότερη, ακριβώς για να συνεχίσουν να ικανοποιούνται απρόσκοπτα οι υποχρεώσεις της χώρας στους δανειστές.
Ό,τι και να λέει η κυβέρνηση η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Μετά από 4 χρόνια μνημονιακής πολιτικής, το χρέος έχει φτάσει τα 349 δις αντί για 299 δις το 2009, το ποσοστό χρέους επί του ΑΕΠ στο 190% αντί 129% το 2009 και το ΑΕΠ της χώρας έπεσε στα 185 δις αντί για 231 δις το 2009, και όλα αυτά με το βάρος της κρίσης να πέφτει στους εργαζομένους, τη στιγμή που για κάθε πακέτο δισεκατομμυρίων ευρώ που χαριζόταν στις τράπεζες, τα δικαιώματα των εργαζομένων σαρώνονταν.  Αυτή την καταστροφή απαίτησε η σημερινή προεκλογική «έξοδος» στις αγορές και αυτή την καταστροφή θα εξακολουθήσουν να βιώνουν οι εργαζόμενοι. Στις αγορές βγαίνει μια χώρα με ανεργία 27,5%, αντί 9% το 2009 και με την αγοραστική δύναμη των μισθωτών κατά 37% μειωμένη. Με την εργοδοτική τρομοκρατία να κυριαρχεί στις επιχειρήσεις, με το δημόσιο πλούτο να ξεπουλιέται και τα δημόσια αγαθά να διαλύονται.
Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης, των διεθνών οργανισμών και των τραπεζών, αποδεικνύουν μόνο τη στήριξη που της προσφέρουν αυτά τα κέντρα και επιβεβαιώνουν όχι κάποια ρήξη με την εποχή του μνημονίου, αλλά ακριβώς τη συνέχεια της.  Άλλωστε και η ίδια η κυβέρνηση τονίζει ότι «η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί»…
Αποκρύπτει η κυβέρνηση ότι στην ουσία και ο σημερινός δανεισμός θα χρησιμοποιηθεί για την αποπληρωμή του χρέους και ότι η πολιτική που ασκείται σήμερα όχι μόνο δε θα αλλάξει, αλλά θα συνεχιστεί με αμείωτη ένταση. Τίποτα δεν μπορεί να πάει αλλιώς όσο εξακολουθεί να μην τίθεται το ζήτημα της διαγραφής του χρέους, κάτι το οποίο δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη ρήξη και την έξοδο από τη φυλακή του ευρώ και της ΕΕ, και αν δεν υπάρξει πραγματική σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου και τους υπερεθνικούς προστάτες του.
Ο προεκλογικός κρετινισμός της κυβέρνησης δεν πρέπει να περάσει. Ούτε απελπισία και παραίτηση, ούτε αναμονή και ανάθεση στην όποια «κυβερνητική αλλαγή», αλλά αγώνας τώρα, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση, συντονισμός. Με την  ενίσχυση του ρεύματος των αγώνων, της αντι-ευρώ και της αντι-ΕΕ πάλης, του άλλου αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού δρόμου, της σύγχρονης επαναστατικής και κομμουνιστικής προοπτικής, μπορούμε να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και την πολιτική της!
ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Οι δίκαιοι αγώνες δέν κρίνονται απο τα δικαστήρια. Όχι στις εκδικητικές διώξεις των απεργών στη Χαλυβουργία.

Οι δίκαιοι αγώνες δέν κρίνονται απο τα δικαστήρια. Όχι στις εκδικητικές διώξεις των απεργών στη Χαλυβουργία.

Οι  βαριές καταδίκες των ηρωικών απεργών της ελληνικής χαλυβουργίας δείχνουν καθαρά πως ένα ολόκληρο σύστημα έχει πέσει για να συντρίψει όποιον δεν συμμορφώνεται στις υποδείξεις της υποταγής, όποιον παλεύει πραγματικά ξεπερνώντας τον κώδικα της ήττας των "συμβολικών ενεργειών με ημερομηνία λήξης" του εργατοπατερισμού των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ  χωρίς στόχους ανατροπής, χωρίς προυποθέσεις κοινωνικής και ταξικής συσπείρωσης, χωρίς οργάνωση.

 

Είναι μία φρονηματικού τύπου καταδίκη που έρχεται να τρομοκρατήσει την κοινωνία που αντιστέκεται σαν συνέχεια στις απαγορεύσεις των απεργιών και των συγκεντρώσεων, στην καταστολή των διαδηλώσεων, στις διώξεις αγωνιστών. 

Ο πολύμηνος αγώνας των Χαλυβουργών ακόμη και αν δεν κατάφερε να φτάσει στο τέλος και να νικήσει έδειξε τι σημαίνει πραγματικός αγώνας..

Γι'αυτό λύσσαξε η κάστα των βιομηχάνων , οι κυβερνητικοί  τους υπάλληλοι και οι δικαστές!

Οι εργάτες στη Χαλυβουργία έπρεπε να τιμωρηθούν παραδειγματικά, επειδή σήκωσαν στις πλάτες τους  έναν σημαντικό και κρίσιμο αγώνα στον ιδιωτικό τομέα που διεκδικούσε τα  αυτονόητα. Δουλειά, ψωμί για τα παιδιά τους και αξιοπρέπεια.
Κύριοι βιομήχανοι, υπηρέτες πολιτικοί, πιασμένοι δικαστές. Ότι και να κάνετε δεν μπορείτε να σβήσετε από το νου και τη καρδιά της εργατικής τάξης και όλου του λαού τους υπερήφανους Χαλυβουργούς. Θα σας κυνηγάει για πάντα  ντροπή αυτής της απόφασης.

Για την εργατική τάξη το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Χρειάζεται άμεσα να οργανωθεί ένα νέο μεγάλο κύμα καταγγελίας της  καταδίκης, με δράσεις τις αμέσως επόμενες ημέρες. 

Η κυβέρνηση και οι σάπιοι δικαστές πρέπει να  απολογηθούν για τη στάση τους.

Συνεχίζουμε με αγώνα και αλληλεγγύη, ώσπου να ανατραπεί αυτή η πολιτική, ώσπου να ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία που ο Μάνεσης και η τάξη του 

​θα πεταχτούν στα σκουπίδια της ιστορίας.

Το σύνθημα "ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ" αποκτά την πραγματική του διάσταση όταν ο ρεβανσισμός του κράτους των εισαγγελέων και των αστυνομικών επιχειρεί να εκδικηθεί για λογαριασμό της κυβέρνησης και των καπιταλιστών ένα δίκαιο αγώνα. Γι'αυτό τώρα το φωνάζουμε πιο δυνατά.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ