Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα προβλήματα και τους αγώνες των εργαζομένων στα ΜΜΕ: τοποθέτηση με βάση το κάλεσμα της ΠΟΕΣΥ

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα προβλήματα και τους αγώνες των εργαζομένων στα ΜΜΕ: τοποθέτηση με βάση το κάλεσμα της ΠΟΕΣΥ

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανταποκρινόμενη στο σχετικό κάλεσμα της ΠΟΕΣΥ, τοποθετείται πάνω στα σοβαρά προβλήματα που απασχολούν τους δημοσιογράφους και τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ:

Τα ΜΜΕ διαδραματίζουν σήμερα καθοριστικό ρόλο. Στην πλειοψηφία τους, αποτελούν το μακρύ χέρι του συστήματος, τον ιδεολογικό μηχανισμό καταστολής των εργατικών και νεολαιίστικων αγώνων. Τα αφεντικά και τα διευθυντικά στελέχη τα έχουν στρέψει συνειδητά προς αυτή την κατεύθυνση, πρωταγωνιστούν στη διαπλοκή και την απαξίωση της ενημέρωσης, ενώ ταυτόχρονα προωθούν στον κλάδο τις πιο αντιδραστικές εργασιακές σχέσεις.  

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων στα ΜΜΕ για:

• Να υπογραφούν συλλογικές και κλαδικές συμβάσεις που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων σε όλα τα μέσα – έντυπα, ηλεκτρονικά, διαδικτυακά. Με αύξηση των κατώτατων μισθών, έτσι ώστε όλοι να ζουν αξιοπρεπώς από μία δουλειά. Με υπεράσπιση των υπόλοιπων κλιμακίων και των θεσμικών κατακτήσεων της σύμβασης του 2009.
• Να ενταχθούν όλοι, άμεσα, στα μισθολόγια των επιχειρήσεων. Με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς ελαστικές σχέσεις. Χωρίς διακρίσεις ανάμεσα στα έντυπα, ηλεκτρονικά και διαδικτυακά μέσα. Οι εργοδότες να καλύψουν τα ελλείμματα στα ταμεία με τις (ανύπαρκτες μέχρι σήμερα) εισφορές τους.
• Να σταματήσουν άμεσα οι απολύσεις και να καλυφθούν οι κενές θέσεις που υπάρχουν με άνεργους συναδέλφους, με ευθύνη των ενώσεων. Να στηριχθούν ενεργά και με κάθε μέσο οι άνεργοι, ειδικά οι μακροχρόνια, από την κυβέρνηση και τα ταμεία. Σε περιπτώσεις λουκέτων ή μη καταβολής δεδουλευμένων, να κατάσχονται τα έσοδα και να δημεύεται υπέρ των εργαζομένων η προσωπική περιουσία των εργοδοτών.
• Να μην περάσει το κούρεμα στα ασφαλιστικά ταμεία και τα αποθεματικά τους. Να συγκροτηθεί ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης και αγώνα με όλους τους εργαζόμενους, από κάθε κλάδο, οι οποίοι θίγονται από αυτές τις πολιτικές.
• Να επιβληθεί κοινωνικός-εργατικός έλεγχος σε όλα τα μέσα. Η ενημέρωση είναι κοινωνικό αγαθό και κανείς δεν έχει δικαίωμα να την καπηλεύεται.
• Να σπάσει το αμαρτωλό τρίγωνο τραπεζών-ΜΜΕ-πολιτικών, που συντηρεί και αναπαράγει το Μαύρο Μέτωπο και το σύστημα της εξουσίας.
• Να συγκροτηθεί ένα συνδικάτο όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ, που θα σπάσει τα δεσμά της εξάρτησης και της διαπλοκής και θα κλείσει ερμητικά τα παράθυρα τα οποία οδηγούν στα σαλόνια ή τον προθάλαμο της εξουσίας. Ένα συνδικάτο που θα λειτουργεί με κανόνες άμεσης και ουσιαστικής δημοκρατίας, θα διασφαλίζει την ενεργό συμμετοχή των μελών του στις αποφάσεις και τις δράσεις.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκτιμά ότι στην εποχή μας για μια διέξοδο από την κρίση από τη σκοπιά των εργαζόμενων και της κοινωνίας, απαιτείται σύγκρουση με το Μνημόνιο, ακύρωσης και κατάργηση του, διαγραφή του χρέους και έξοδος από ευρώ και ΕΕ, μαζί με όλα τα απαραίτητα μέτρα, όπως η εθνικοποίηση των τραπεζών. Η επιλογή αυτή είναι προϋπόθεση για μια αναδιανομή του πλούτου, αλλά και για τις δημοκρατικές ελευθερίες. Ανοίγει το δρόμο επίσης για την κοινωνική ανατροπή για το ξεπέρασμα του γερασμένου και αδηφάγου καπιταλισμού. Υπάρχει λοιπόν άλλος δρόμος, έξω από Μνημόνιο, χρέος και ευρώ.

Να περάσει στο δημόσιο ο ΟΤΕ, τα υπερκέρδη της Ντόιτσε Τέλεκομ ανήκουν στον ελληνικό λαό

Να περάσει στο δημόσιο ο ΟΤΕ, τα υπερκέρδη της Ντόιτσε Τέλεκομ ανήκουν στον ελληνικό λαό

Κέρδη για τη γερμανική πολυεθνική Ντόιτσε Τέλεκομ, «διαφυγόντα κέρδη» για το ελληνικό δημόσιο και το λαό, ακριβά τιμολόγια, μυθικές αμοιβές για τους διευθυντάδες και εξευτελιστικοί μισθοί για τους πληβείους του ΟΤΕ. Αυτή είναι σήμερα η πραγματικότητα στον ιδιωτικοποιημένο ΟΤΕ και γι’ αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αγωνίζεται για το πέρασμά του και πάλι στο δημόσιο, με την εθνικοποίησή του χωρίς αποζημίωση στους Γερμανούς και τη λειτουργία του υπό εργατικό έλεγχο και προς όφελος των κοινωνικών συμφερόντων.

Μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2012 ο ΟΤΕ παρουσίασε κέρδη 306 εκατ. ευρώ, όταν η μνημονιακή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τον ξεπούλησε για 390 εκατ. ευρώ! Σύμφωνα με καταγγελία της συνδικαλιστικής παράταξης Αυτόνομη Συσπείρωση Εργαζομένων ΟΤΕ, η υπό τον έλεγχο της Ντόιτσε Τέλεκομ διοίκηση του ΟΤΕ, αποφάσισε να μοιράσει μπόνους στα διευθυντικά στελέχη 9 εκατ. ευρώ! Είναι η επιβράβευση για την απαράδεκτη συλλογική σύμβαση που υπέγραψε η ΟΜΕ – ΟΤΕ και επέβαλλε 12% μείωση των μισθών.

Όπως επισημαίνει και η ΑΣΕ ΟΤΕ τα 306 εκατ. ευρώ κέρδη που είχε ο ΟΤΕ το πρώτο τρίμηνο του 2012 είναι όσα ακριβώς «κέρδισε» ο προϋπολογισμός από το κόψιμο συντάξεων του β’ μνημονίου.

Ο πρόεδρος του ΟΤΕ Μ. Τσαμάζ αμείβεται με… το ευτελές πόσο των 500.000 ευρώ περίπου, οι Γεν. Διευθυντές με πάνω από 250.000 ευρώ κ.ο.κ. Ακόμα και ο τελευταίος προϊστάμενος υπηρεσίας αμείβεται εκτός των άλλων με επίδομα θέσης 860 ευρώ το μήνα!  Όσα δηλαδή παίρνουν τρεις εργαζόμενοι συνολικά της OTE-plus που αμείβονται με 255,50 ευρώ μεικτές αποδοχές!

Τα τιμολόγια του ΟΤΕ και της Cosmote (με τη φιλική συνδρομή της ΕΕΤΤ) παραμένουν υψηλά παρά τις υποκριτικές εξαγγελίες της Φράου Μέρκελ ότι στοχεύει στη μείωση των προϊόντων και υπηρεσιών στην Ελλάδα κατά 30%. 

Βλέπουμε που έχει οδηγήσει η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, με την ευγενή χορηγία της …Ζίμενς.

Γι΄ αυτό, όλο αυτό το απαράδεκτο σκηνικό πρέπει να ανατραπεί από ένα ισχυρό μαζικό πολιτικοποιημένο μαζικό–εργατικό κίνημα και μια δυνατή αντικαπιταλιστική Αριστερά. 

Ο Πατριάρχης του νεοφιλελευθερισμού συνιστά ΔΗΜΑΡ!

Ο Πατριάρχης του νεοφιλελευθερισμού συνιστά ΔΗΜΑΡ!

O A.Ανδριανόπουλος συστήνει στους ψηφοφόρους την υπερψήφιση της ΔΗΜΑΡ, ως δύναμη ευθύνης, λογικής, μετριοπάθειας και σταθερότητας, όπως ο ίδιος λέει.
Κατανοούμε το άγχος και την αγωνία ενός αυθεντικού εκφραστή των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών να συμβάλλει, στο μέτρο που του αναλογεί, στη διάσωση και διατήρηση της πολιτικής που απαιτείται ώστε να μην διαταραχθεί η πολιτική  που τόσα χρόνια, σε διαφορετικούς ρόλους και με παραδειγματική ευλάβεια υπηρετεί.
Ωφείλουμε ωστόσο στο βαθμό και με την πεποίθηση ότι δεν εκφράζει μόνο προσωπικές του απόψεις, να σημειώσουμε τα εξής:
Ο φόβος που διακρίνει κανείς στην έκκληση του κ. Ανδριανόπουλου μαρτυρά και τη "δύναμη πυρός" που θα συγκεντρωθεί από την ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα, όταν μετά τις εκλογές θα βγεί στο δρόμο για να διεκδικήσει χωρίς αυταπάτες πιά, το ψωμί και τα δικαιώματά του.
Αυτό δεν κρύβει την προθυμία να ενταχθεί ένα τμήμα της Αριστεράς στο στρατηγικό σχεδιασμό της αστικής τάξης, με στόχο να ενσωματώσει τις κοινωνικές αντιδράσεις και να εγκλωβίσει, στο όνομα της σταθερότητας, την οργή και το θυμό που μοιραία θα προκαλέσουν τα νέα μέτρα και οι ακραίες πολιτικές που θα υποχρεωθούν να εφαρμόσουν πολύ σύντομα.
Προσπαθούν να διαμορφώσουν ένα ρεύμα, όπου με την ανοχή της Αριστεράς να υιοθετηθούν πολιτικές που καμία σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά συμφέροντα.
Η ανοιχτή προθυμία της ΔΗΜΑΡ να κάνει κυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και οι εκβιασμοί της για να μπει σε αντιμνημονιακή κυβέρνηση, οι ταλαντεύσεις, οι υποχωρήσεις  και τα μισόλογα του ΣΥΡΙΖΑ, ο εγκλωβισμός της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ σε μία μάχη εκλογικής αυτοσυντήρησης χωρίς τόλμη, προτάσεις, πρωτοβουλίες και διάθεση ανατροπής, κάνουν την ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επιβεβλημένη και αναγκαία.
Οι εργαζόμενοι σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, έχουν ανάγκη από μία Αριστερά του καθαρού λόγου και της αποφασιστικής δράσης.
Δεν χρειάζονται μία Αριστερά "κατοικίδιο" της εξουσίας, "ρυθμιστή" της λαϊκής εκτόνωσης ή "πλυντήριο" πολιτικών και πολιτευτών.
Χρειάζονται την Αριστερά της οργάνωσης του λαού και των εργαζομένων, για την ανατροπή της πολιτικής που μόνο φτώχεια και εξαθλίωση επιφυλάσσει.
 Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όποιο εργασιακό χώρο και κοινωνικό μέτωπο έδρασε, εκπροσώπησε με τη μεγαλύτερη δυνατή συνέπεια τα κοινά συμφέροντα των εργαζομένων και της κοινωνικής πλειοψηφίας από την πλευρά της ανατροπής της επίθεσης. Δεν υπάκουσε, ούτε συμβιβάστηκε. Αποτύπωσε με σαφήνεια τη δυνατότητα που έχουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι και οι νεόπτωχοι, να συγκρουστούν με τις κυβερνήσεις των Μνημονίων και να γίνουν αυτοί πρωταγωνιστές των εξελίξεων.
Λέμε ότι πρέπει ο τόπος να βαδίσει Αριστερά. Αριστερά σημαίνει να ακυρωθούν τα Μνημόνια χωρίς μισόλογα και ταλαντεύσεις, να ανοίξει ο λαός με τις επιλογές και τη δράση του το δρόμο για την έξοδο από την Ε.Ε, με κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, με στήριξη του λαϊκού εισοδήματος. Αυτή η πολιτική έχει ανάγκη μία ισχυρή ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

ΜΑΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ: ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΔΥΝΑΤΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΜΕΡΑΣ!

ΜΑΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ: ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΔΥΝΑΤΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΜΕΡΑΣ!

ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ

ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΕ – ΓΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ – ΓΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΠΑΝΤΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΩΝ ΜΑΧΗΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές  οι δυνάμεις του κεφαλαίου, της Τρόικας και της ΕΕ κλιμακώνουν  τους χυδαίους εκβιασμούς. Απειλούν με κατάρρευση και καταστροφή αν το εκλογικό αποτέλεσμα αν δεν «συμμορφωθούμε προς τας υποδείξεις». Κινδυνολογούν για την κατάρρευση που παρουσιάζουν τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία, τα δημόσια έσοδα, όμως αυτά  είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της δικής τους πολιτικής. Να μην τους αφήσουμε άλλο να απειλούν και να εκβιάζουν! Στις εκλογές στις 17 του Ιούνη και στους αγώνες της επόμενης μέρας να στείλουμε το μαύρο μέτωπο στα σκουπίδια της ιστορίας.

Οι δυνάμεις του μαύρου μετώπου μιλάνε για «επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου». Μπροστά στο φάσμα της κατάρρευσης και την άνοδο της Αριστεράς επιδιώκουν να αναβαπτιστούν στη λαϊκή συνείδηση. Όμως, δεν ξεχνάμε ότι αυτοί με τις συμφωνίες και τις επιστολές της ντροπής έδεσαν τους εργαζόμενους και την χώρα χειροπόδαρα στο άρμα των τραπεζιτών. Θέλουν να κοροϊδέψουν την κοινωνία για να συνεχίσουν την ίδια καταστροφική πολιτική.

Δυστυχώς στη λογική της «αναδιαπραγμάτευσης» του Μνημονίου προσχωρούν και  δυνάμεις της Αριστεράς. Η ΔΗΜΑΡ μιλά για «σταδιακή απεμπλοκή» από το Μνημόνιο αλλά εννοεί την παράτασή του! Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για ετεροχρονισμό και όχι διαγραφή του χρέους, αποδοχή και επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης και για αντικατάσταση του Μνημονίου με μια νέα «δεσμευτική συμφωνία» με τους δανειστές και την ΕΕ. Με αυτήν την πολιτική τα λαϊκά προβλήματα δεν πρόκειται να λυθούν. Εντός των ασφυκτικών πλαισίων της ΟΝΕ, του ευρώ και των δανειακών συμβάσεων προοπτική φιλολαϊκής λύσης δεν υπάρχει.

Και επειδή οι δυνάμεις του μαύρου μετώπου φοβούνται την άνοδο του λαϊκού κινήματος εξαπολύουν και τα «τάγματα εφόδου» της φασιστικής Χρυσής Αυγής: επιθέσεις ενάντια στην Αριστερά και τον κόσμο που πάλεψε και αντιστάθηκε στην μνημονιακή θύελλα, δολοφονικές επιθέσεις ενάντια στους μετανάστες, ρατσιστικό δηλητήριο. Γελιούνται αν νομίζουν ότι μπορούν να μας τρομάξουν.  Η φασιστική βία θα τσακιστεί από την ενωτική, λαϊκή, δημοκρατική δράση των εργαζόμενων και της νεολαίας.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιμένει ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ουσιαστική ανακούφιση των λαϊκών τάξεων, παρά μόνο με ρήξη με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και την ΕΕ. Η δικαίωση των μεγάλων αγώνων, των απεργιών και  των καταλήψεων περνάει μέσα από την άμεση ανατροπή όλου του αντιδραστικού μνημονιακού «κεκτημένου»:

·        Άμεση μονομερή καταγγελία του Μνημονίου, των εφαρμοστικών νόμων  και της δανειακής σύμβασης.

·        Επαναφορά των μισθών και των συντάξεων στα προ μνημονίου επίπεδα (31.12.09).

·        Κατάργηση της Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και όλων του αντεργατικού θεσμικού πλαισίου.

·        Άμεση κατάργηση των χαρατσιών για όλους. Επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, με αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου, ξεκινώντας από τις φετινές δηλώσεις.

·        Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ, την παραμονή στο δημόσιο όλων των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, την επανακρατικοποίηση όσων ιδιωτικοποιήθηκαν αυτήν την περίοδο.

·        Άμεση κατάργηση βασικών νόμων που διέλυαν το δημόσιο πανεπιστήμιο (Νόμος Διανμαντοπούλου), την υγεία (Λοβέρδου), τα δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων, που αύξησαν τα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση.

·        Άμεσα μέτρα για τους ανέργους: επίδομα ανεργίας ίσο με τον βασικό μισθό, που θα δίνεται χωρίς προϋποθέσεις, για τρία τουλάχιστον χρόνια.

Όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν χωρίς την παύση πληρωμών και την διαγραφή του ληστρικού χρέους. Την έξοδο από το ευρώ κα την ευρωζώνη, την ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ. Την εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Την υπεράσπιση όλων των δημόσιων αγαθών (παιδεία, υγεία, συγκοινωνίες, ενέργεια  κλπ). Την ριζική αναδιανομή του πλούτου με μέτρα άμεσης βελτίωσης της ζωής της εργαζόμενης πλειοψηφίας και ισχυρής φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου. Την κατάργηση του αντιδραστικού και αντιδημοκρατικού «Καλλικράτη». Τη λειτουργία των επιχειρήσεων που κλείνουν με εργατικό έλεγχο.

Τίποτα από αυτά δεν μπορούμε να το πετύχουμε χωρίς ένα ρωμαλέο λαϊκό κίνημα, χωρίς ταξικά αναγεννημένο εργατικό κίνημα, χωρίς ανώτερες μορφές λαϊκής αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης και αυτοάμυνας. Η ανάθεση απλώς της ελπίδας σε μια εν δυνάμει αριστερή διακυβέρνηση δεν αρκεί: χρειάζεται πραγματική σύγκρουση και πάλη ενάντια στις δυνάμεις του κεφαλαίου.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η δύναμη που θα παλέψει να αναπτυχθεί το εργατικό και λαϊκό κίνημα, να οργανωθεί ο λαός  για τους αγώνες της επόμενης μέρας. Η δύναμη που παλεύει για μια άλλη αριστερά, ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική, ενωτική και δημοκρατική, δεμένη  με τους εργαζόμενους, ικανή να οικοδομήσει το αντίπαλο δέος απέναντι στην καταστροφή. Η δύναμη που και την επόμενη των εκλογών θα βρίσκεται στους δρόμους του αγώνα, θα στηρίζει τη «βουλή των από κάτω», θα προβάλλει το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, θα οικοδομεί το αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής, θα βάζει πλάτη για να νικήσει ο λαός!

Ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ψήφος στην ελπίδα και την ανατροπή!

Όχι στη φορολογική επιδρομή. Ο λαός που δε χρωστάει, δεν πουλάει, δεν πληρώνει

Όχι στη φορολογική επιδρομή. Ο λαός που δε χρωστάει, δεν πουλάει, δεν πληρώνει

Καθημερινά έρχονται στα σπίτια της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας τα εκκαθαριστικά με φόρο-τσεκουριά στην πλάτη των πιο φτωχών, των πιο χτυπημένων από το Μνημόνιο. Την ώρα που οι εφοπλιστές κοροϊδεύουν ανοιχτά την κοινωνία λέγοντας «φορολόγησέ με, αν με βρεις», μισθωτοί και συνταξιούχοι, αγρότες και επαγγελματίες, καλούνται να πληρώσουν ποσά που συχνά ξεπερνούν το σύνολο των αποδοχών τους. Την ίδια στιγμή η εφορία απαιτεί από ανέργους να πληρώσουν κανονικά φόρο οδηγώντας τους σε αδιέξοδο, ενώ απαιτεί να φορολογήσει και απλήρωτους μισθούς από επιχειρήσεις που καθυστερούν.

Το σκηνικό της ληστρικής επιδρομής συμπληρώνει το γεγονός ότι απειλούνται τα θύματα με κατασχέσεις μισθών, συντάξεων, σπιτιών, γης, ακόμα και με ποινική δίωξη.

Αυτά συμβαίνουν ενώ έχουμε καθημερινά αυτοκτονίες. Και μάλιστα μεθοδεύονται από μια υπηρεσιακή κυβέρνηση που συνεχίζει κανονικά να εφαρμόζει την πολιτική των Μνημονίων παρά τη λαϊκή καταδίκη τους στις 6 Μάη.

Αυτή η μαζική ληστεία είναι συνέπεια της πολιτικής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ που στο όνομα του χρέους και της σταθερότητας του ευρώ τάζουν φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο δήθεν για να φέρει ανάπτυξη και από την άλλη πάνε να βάλουν στο χέρι και την τελευταία δεκάρα των εργαζομένων σε μια κολοσσιαία επιχείρηση αναδιανομή του πλούτου υπέρ των πλουσιότερων που αφήνει τον κάθε εργαζόμενο εύκολο θύμα των εκβιασμού της εργοδοσίας.

Είναι η ώρα του μαζικού κινήματος, της μόνης δύναμης που ύψωσε τείχος αλληλεγγύης και προστασίας απέναντι στα χαράτσια και οδήγησε σε ήττα τη ληστεία μέσω ΔΕΗ. Η εργαζόμενη πλειοψηφία δεν πουλάει, δε χρωστάει, δεν πληρώνει. Με επιτροπές αγώνα και ενημέρωσης, με την κινητοποίηση των πρωτοβάθμιων σωματείων και συλλόγων, με λαϊκές συνελεύσεις μπορεί ο οργανωμένος λαός να δώσει τη μάχη της φορολογικής ανυπακοής.

• Άμεση επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 σαν πρώτο βήμα για μια φορολογική τομή σε βάρος του κεφαλαίου και υπέρ της εργασίας 
• Κανένας άνεργος, χαμηλόμισθος και συνταξιούχος με εισόδημα κάτω από 12.000 να μην καταθέσει δήλωση.
• Αγώνας για να καταργηθεί το καθεστώς διαρκούς φορολογικής επιδρομής στο λαϊκό εισόδημα και φοροασυλίας στο κεφάλαιο.
• Πάλη ενάντια στη βαρβαρότητα στο όνομα του χρέους και του ευρώ. Υπάρχει άλλος δρόμος έξω από χρέος, Μνημόνιο και ΕΕ, ο δρόμος της ανατροπής και οριστικής ακύρωσής τους.