φωτογραφίες από την ανοιχτή συγκέντρωση στην Λάρισα

 

ομιλητής ο Θόδωρος Βουρεκάς με τον συντονιστή της Λάρισας 

 

οι 11 υποψήφιοι  στην Λάρισα

 

πλήθος  κόσμου πέρασε από την εκδήλωση  η "γαλαρία" είχε την τιμητική της

Λάρισα ,η συγκέντρωση σήμερα στην πλατεία Ταχυδρομείου στις 8 μμ η

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

Κυριακή, 29 Απριλίου 2012

Η δική μας κόκκινη γραμμή

Ο κρυφός ή δηλωμένος πόθος της μεγάλης μάζας των αριστερών για ενότητα της Aριστεράς είναι αναμφισβήτητος και δικαιολογημένος. Πέρα από συναισθηματικούς λόγους, αυτός ο πόθος πηγάζει από την αίσθηση της αναγκαιότητας, να ενισχυθεί η Aριστερά μέσω αυτής της ενότητας, τόσο γιατί αυτό θα προωθούσε την αντίσταση κατά της πρωτόφαντης επίθεσης του κεφαλαίου, όσο και γιατί θα προωθούσε τους συσχετισμούς που θα επέτρεπαν μια φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση.

του Γιώργου Ρούση*

Απέναντι σε αυτόν τον πόθο, υπάρχουν δυνάμεις, όπως το ΚΚΕ, που αρνούνται όχι μόνον την ενότητα, όχι μόνον την όποια μετωπική πολιτική, αλλά και την πιο στοιχειώδη συνεργασία των δυνάμεων της Aριστεράς, που αρνούνται ακόμη και τον μεταξύ τους διάλογο.

Και ναι μεν το γεγονός ότι οι δυνάμεις της Aριστεράς έχουν πραγματικές και συχνά σημαντικές μεταξύ τους διαφορές, μπορεί να αποτελεί θεμιτή αιτία για την άρνηση μιας οργανικής τους ενότητας, όχι όμως για την άρνηση όλων των υπολοίπων μορφών της μεταξύ τους συνεργασίας.

Στο άλλο άκρο, υπάρχουν δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου η κυρίαρχη συνιστώσα εκμεταλλευόμενη αυτό τον πόθο και επιδιώκοντας να συμμετέχει άμεσα σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα, πέρα του ότι συστεγάζει στο εσωτερικό του δυνάμεις με διαμετρικά αντίθετες απόψεις σε θεμελιακά ζητήματα όπως π.χ. της στάσης απέναντι στην ΕΕ και το ευρώ, καλεί σε συνεργασία δυνάμεις όπως η Δημοκρατική Αριστερά, που όπως η ίδια δηλώνει, επέλεξε να ακολουθήσει έναν «τρίτο δρόμο» ανάμεσα στην αντικαπιταλιστική Aριστερά και τις κυρίαρχες δυνάμεις. Φτάνει μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνει μέσω του προέδρου του, ότι θα αποδέχονταν ευχαρίστως ακόμη και την ανοχή του Καμμένου σε μια υπό τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση.

Και οι δυο αυτές στάσεις, δηλαδή της πλήρους άρνησης κάθε συνεργασίας ή της λογικής «πας μη Έλλην βάρβαρος», και της ενότητας δίχως αρχές ή της λογικής «όλοι χωράνε ό,τι κι αν πρεσβεύουν, φτάνει να αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί», αν και από αντίθετες οπτικές γωνίες, είναι βέβαιο ότι βλάπτουν την υπόθεση του αναγκαίου αριστερού μετώπου.

Αυτό για να είναι ουσιαστικό πρέπει να συγκροτηθεί στη βάση ενός ελάχιστου κοινού προγράμματος το οποίο θα πρέπει να ανταποκρίνεται σε τρία βασικά κριτήρια και αυτά είναι που αποτελούν την κόκκινη γραμμή, πέρα από την οποία το αναγκαίο αριστερό Μέτωπο της εποχής μας, θα είναι μια παρωδία, που πρόσκαιρα μεν μπορεί να δημιουργήσει μια ευφορία στον κόσμο της Aριστεράς, σύντομα όμως θα τον απογοητεύσει βαθύτατα.

Το πρώτο κριτήριο είναι η αριστερή πρόταση να απαντά στις αιτίες της κρίσης. Στο βαθμό λοιπόν που γίνεται αποδεκτό ότι αυτή είναι μια κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος και όχι μόνον ελληνική ή μια κρίση «λαθεμένης» νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, το πρόγραμμα αυτό δεν μπορεί παρά να έχει αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα. Και αυτός είναι και ο κρίκος που μπορεί να συνδέσει τα λαϊκά κινήματα των διαφόρων χωρών. Ακόμη, εφόσον γίνεται αποδεκτό ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα υπό ιμπεριαλιστική εξάρτηση, το πρόγραμμα αυτό δεν μπορεί παρά να είναι αντιιμπεριαλιστικό και συνεπώς να στρέφεται ενάντια στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως η ΕΕ.

Το δεύτερο κριτήριο είναι ότι η πρόταση αυτή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της και να πατάει στο επίπεδο συνειδητότητας του λαϊκού κινήματος, δίχως ούτε να υποτάσσεται σε αυτό, ούτε να αποτελεί έκφραση μιας αυθαίρετης υπερεκτίμησής της. Αυτό σημαίνει να έχει τέτοιο περιεχόμενο, που να μπορεί να γίνει πιο άμεσα αποδεκτό από ευρύτερες λαϊκές μάζες, απ’ ό,τι μια ριζική επαναστατική αλλαγή.

Το τρίτο κριτήριο –που αφορά στις δυνάμεις που στοχεύουν το σοσιαλισμό– είναι το πρόγραμμα αυτό, λαμβάνοντας υπόψη την ισχύουσα σήμερα, περισσότερο από ποτέ, λενινιστική αλήθεια, με βάση την οποία «ο κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός είναι η πληρέστερη υλική προετοιμασία του σοσιαλισμού, είναι τα πρόθυρά του, είναι το σκαλοπατάκι εκείνο της ιστορικής κλίμακας, που ανάμεσα σε αυτό και στο σκαλοπατάκι που λέγεται σοσιαλισμός, δεν υπάρχουν άλλα ενδιάμεσα σκαλοπάτια» (Η καταστροφή που μας απειλεί και πώς πρέπει να την καταπολεμήσουμε), θα πρέπει να αντιμετωπίζεται όχι ως ένα ακόμη στάδιο ανάμεσα σε καπιταλισμό και σοσιαλισμό, αλλά ως μια κατάληψη ενός θεμελιακού οχυρού του αντιπάλου, σε ένα πόλεμο θέσεων που επαναστατικά οδηγεί στον σοσιαλισμό.

Σε αυτήν τη λογική κινείται το πρόγραμμα που πρότεινε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως βάση για συζήτηση στις άλλες συνιστώσες της Αριστεράς. Θυμίζω ότι σε αυτό γίνεται λόγος για «πρώτο, κατάργηση όλων των Μνημονίων και των νόμων που τους συνοδεύουν, δεύτερο, άμεση παύση πληρωμών προς τους πιστωτές, μη αναγνώριση και μονομερή διαγραφή του χρέους, τρίτο, έξοδο από ευρώ, ΟΝΕ και Ευρωπαϊκή Ένωση, τέταρτο, εθνικοποίηση - κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και όλων των μεγάλων επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό, λαϊκό και κοινωνικό έλεγχο, πέπμτο, εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις σε βάρος των κερδών του κεφαλαίου και υπέρ του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος, με αυξήσεις στους μισθούς, ριζική μείωση του χρόνου εργασίας, σταθερές συλλογικές συμβάσεις, προστασία των ανέργων, ριζική μείωση της φορολογίας των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, ριζική αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου».

Δυστυχώς για διάφορους λόγους και με ανισομερή ευθύνη των δυνάμεων της Aριστεράς, η πρόταση αυτή δεν βρήκε ανταπόκριση πριν τις εκλογές. Παρόλ’ αυτά και παρόλο που η προεκλογική περίοδος είναι λογικό να εντείνει σε ένα βαθμό την ενδοαριστερή αντιπαράθεση, η προσπάθεια για την υλοποίησή της θα πρέπει να συνεχιστεί με επιμονή και μετεκλογικά και αυτό ασχέτως από το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα. Αυτό επιτάσσει η βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του κόσμου της Αριστεράς, αυτό απαιτεί η κρισιμότητα των καιρών που διανύουμε.

*Επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Γιατί στις εκλογές στηρίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Kείμενο στήριξης των συνδυασμών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπογράφουν 24 πανεπιστημιακοί:

Γιατί στις εκλογές στηρίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει συνθήκες πραγματικού κοινωνικού πολέμου που ήδη μετρά τα πρώτα του θύματα: η ανεργία έχει ξεπεράσει το 1.000.000, η UNICEF μιλά για 440.000 παιδιά στην Ελλάδα του σήμερα που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, αυξάνονται οι αυτοκτονίες ανθρώπων που δεν αντέχουν πλέον τον ευτελισμό της ζωής τους. Οι γονείς των φοιτητών μας παραμένουν επί μήνες απλήρωτοι, όταν δεν είναι απολυμένοι…..

Σε αυτόν τον πόλεμο, η δημόσια ανώτατη εκπαίδευση βρίσκεται κυριολεκτικά στο στόχαστρο. Πλάι στη μόνιμη υποχρηματοδότηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ήρθε το PSI και το «κούρεμα», διακυβεύοντας την ίδια τη λειτουργία των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ και ανοίγοντας το δρόμο για τη γενικευμένη επιβολή διδάκτρων ή/και το κλείσιμο πανεπιστημιακών σχολών. Ο νόμος-πλαίσιο 4009/2011, που από κοινού ψήφισαν οι δυνάμεις της κοινωνικής μειοψηφίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ,  ακολουθώντας τις υποδείξεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, επιδιώκει: την κατάργηση κάθε έννοιας δημοκρατίας, τη γενίκευση της επιχειρηματικής εκπαίδευσης, την επέκταση της εργασιακής ανασφάλειας, τις συγχωνεύσεις και τις απολύσεις, τη μετατροπή των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ σε φτηνά και αυταρχικά κέντρα κατάρτισης, τη διάλυση των γνωστικών αντικειμένων και την προετοιμασία μιας γενιάς μηδαμινών προσδοκιών.

Ευτυχώς, όμως, φάνηκε την τελευταία διετία ότι μέσα στην κοινωνία υπάρχουν αποθέματα αντίστασης. Από τις μεγάλες απεργίες μέχρι τις «Πλατείες» και τις φοιτητικές καταλήψεις ζήσαμε και ζούμε μία πρωτότυπη, παλλαϊκή αντίσταση. Μέρος της ήταν και η επιτυχημένη αντίσταση πανεπιστημιακών, εργαζομένων και φοιτητών στην απόπειρα εφαρμογής του νέου νόμου 4009/2011 με τη ματαίωση των εκλογών για τα Συμβούλια των Ιδρυμάτων.

                                                          

Σε ένα τέτοιο τοπίο γίνονται ίσως οι πιο κρίσιμες εκλογές μετά τη μεταπολίτευση. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου επιδιώκουν από τις εκλογές να βγει «κυβερνητική λύση» που θα εφαρμόσει τις πολιτικές της κοινωνικής ερήμωσης-διάλυσης και ταπείνωσης. Εμείς λέμε ότι μπορεί και από τις κάλπες να βγει μήνυμα ανυπακοής, αντίστασης και ανατροπής.

Γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι σε αυτές τις εκλογές χρειάζεται να βγει ενισχυμένη εκείνη η Αριστερά που θα στηρίξει τους αγώνες και την εργατική λαϊκή αυτοοργάνωση, θα συμβάλει στο αναγκαίο σήμερα Αγωνιστικό Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής, θα προβάλλει τους προγραμματικούς στόχους που ορίζουν τη ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική και ανοίγουν το δρόμο για μια σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική:

·     Ανατροπή του πολιτικού συστήματος κυριαρχίας επί του λαού, ανατροπή κάθε επίδοξου διαχειριστή της πολιτικής κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ, για την πραγματική δημοκρατία

• Παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους
• Έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ και ταυτόχρονα εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο
• Αναδιανομή του πλούτου και αξιοποίηση των συλλογικών παραγωγικών δυνατοτήτων σε ρήξη με τη λογική της αγοράς και του κέρδους

Γι’ αυτούς τους λόγους θεωρούμε ότι στις εκλογές πρέπει να είναι ενισχυμένη η αντικαπιταλιστική αριστερά και ενισχυμένη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Για να ξαναγίνει η Αριστερά συνώνυμη με τη αντίσταση, την αλληλεγγύη, την ανατροπή. Για να νικήσουν οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες, για να απαλλαγούμε από την Τρόικα και τα μνημόνια. Για να ανοίξουν δρόμοι κοινωνικού μετασχηματισμού και δημιουργίας πέρα από τα αδιέξοδα και τη βαρβαρότητα του γερασμένου καπιταλισμού.

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 6^ης ΜΑΪΟΥ

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΟΣ –ΕΕ –ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, ήρθε η ώρα να κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

1. Ανδρουλάκης Γιώργος - Πανεπιστήμιο Πατρών,
2. Βρασίδας Καραλής - Πανεπιστήμιο Σίδνευ.
3. Γεροτζιάφας Γρηγόρης - Paris VI,
4. Γεωργίου Χρίστος - Πανεπιστήμιο Πατρών,
5. Γραμμένος Φάνης - Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας,
6. Ζορμπαλά Τίνα - Πανεπιστήμιο Αιγαίου,
7. Ηλιόπουλος Δημήτρης - Πανεπιστήμιο Πατρών,
8. Καλιαμπάκος Δημήτρης - ΕΜΠ,
9. Κάργας Γιώργος - Γεωπονικό Πανεπιστήμιο,
10. Κατσιαμπούρα Γιάννα - ΕΙΕ/ΕΚΠΑ,
11. Μαΐστρος Γιάννης - ΕΜΠ,
12. Μανιάτης Γιώργος - ΕΚΠΑ,
13. Μαρκέτος Σπύρος - ΑΠΘ,
14. Μιχαλακόπουλος Θεόδωρος - ΕΜΠ,
15. Μπιτσάκης Ευτύχης – Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
16. Μπόκαρης Θέμης - Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
17. Νικολαΐδης Θύμιος - ΕΙΕ/ΕΚΠΑ,
18. Οικονομάκης Γιώργος - Πανεπιστήμιο Πατρών
19. Ρούσης Γιώργος – Πάντειο Πανεπιστήμιο,
20. Σακελλαρόπουλος Σπύρος - Πάντειο Πανεπιστήμιο,
21. Σάμαρης Νίκος - Πανεπισήμιο Πατρών,
22. Σκορδούλης Κώστας - ΕΚΠΑ,
23. Σωτήρης Παναγιώτης - Πανεπιστήμιο Αιγαίου,
24. Χρύσης Αλέξανδρος - Πάντειο Πανεπιστήμιο

Στο δρόμο του Σικάγο, οι εργαζόμενοι μπορούν να νικήσουν!

Στο δρόμο του Σικάγο, οι εργαζόμενοι μπορούν να νικήσουν!

 

Η φετινή Πρωτομαγιά  βρίσκει εργαζόμενους, νέους, συνταξιούχους στα όρια της φτώχειας και της εξαθλίωσης από τα χαράτσια και τις αλλεπάλληλες περικοπές σε μισθούς και  επιδόματα. 126 χρόνια μετά την 1η Μάη στο Σικάγο δε μας αξίζει η φτώχεια, η εξαθλίωση και η ανεργία. Εμείς οι εργαζόμενοι παράγουμε όλο τον πλούτο και μας ανήκει. Η βίαιη επίθεση του ελληνικού κεφαλαίου-εργοδοσίας, των υπερεθνικών συμμαχιών τους όπως η ΕΕ και το ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις τους,  ξεθεμελιώνει δικαιώματα και κατακτήσεις ενός αιώνα.

Σήμερα χρειάζεται ένα νέο ΣΙΚΑΓΟ της σύγχρονης εργατικής τάξης. Αν τότε οι εργάτες κατέκτησαν το 8-ωρο και αυξήσεις στις αμοιβές, σήμερα χρειάζεται να δημιουργήσουμε ξανά ένα εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα που να στοχεύει στις αιτίες και τους ένοχους. Να γράψουμε τη δική μας ιστορία, ανατρέποντας την επίθεση, δημιουργώντας ρήγματα και νίκες. Γιατί θέλουν να διαλύσουν κάθε έννοια συλλογικής διαπραγμάτευσης και στάσης. Να ξεσαλώσουν όλοι μαζί, εργοδότες, κυβερνήσεις, τρόικα ενάντια σε κάθε εργαζόμενο ατομικά. Γι΄ αυτό απαιτείται να χτίσουμε νέες μορφές συλλογικότητας, πάλης και αλληλεγγύης. Συνδικάτα και σωματεία βάσης σε κάθε επιχείρηση, γραφείο, κατάστημα. Ξεπερνώντας την υποταγή, τη γραφειοκρατία, τον κυβερνητικό και αστικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και των περισσότερων ομοσπονδιών. Δυναμώνοντας την προσπάθεια για ένα νέο, ταξικά ανασυγκροτημένο, πολιτικά επικίνδυνο και απειλητικό για την εργοδοσία και τους εκπροσώπους της, εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα. Μαχητικό και αποφασιστικό, για να είναι νικηφόρο. Ικανό να «κατεβάζει διακόπτες» και να προκαλεί πραγματικά πλήγματα στην καπιταλιστική οικονομία, να απειλεί τα κέρδη τους, γιατί αυτό είναι που φοβούνται, αυτό είναι που τους πονάει. Γι΄ αυτό αφηνιάζουν κάθε φορά που οι ναυτεργάτες δένουν τα πλοία, οι εργάτες κλείνουν τα εργοστάσια και δεν παράγουν, όπως οι ηρωικοί χαλυβουργοί.

ü                  Να γίνει Ανταρσία για να αλλάξει ο φόβος στρατόπεδο!

ü                  Για να τους ανατρέψουμε!

ü                  Για να ζήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή, με τον πλούτο και  την εξουσία στα χέρια των εργαζόμενων.

 

 

 ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΠΛ. ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ ΤΡΙΤΗ 1^η ΜΑΗ  10.π.μ

 

 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ- ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Λάρισα προεκλογική συγκέντρωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α Λάρισας καλεί τους εργαζόμενους και το λαό της Λάρισας να συμμετάσχουν στην προεκλογική συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 30/04/2012 στις 8:00 μ.μ. στην Πλατεία Ταχυδρομείου, με ομιλητή το Βουρεκά Θεόδωρο, στέλεχος της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ,μέλος της Επιτροπής κατά του ευρώ και της Ε.Ε. Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί με την παρουσίαση του ψηφοδελτίου.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Καταγγελία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Βοιωτίας για τις ενέργειες μελών της Χρυσής Αυγής

Με αφορμή τις προκλητικότατες ενέργειες μελών της Χρυσής Αυγής στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης της Λιβαδειάς που κατέληξε στις δίκαιες και έντονες αντιδράσεις των παρευρισκομένων πολιτών, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία της. Συγκεκριμένα οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής εχτές 26/4 είχαν το θράσος να χαιρετήσουν ναζιστικά εμπρός στο μνημείο των «Απαγχονισμένων αγωνιστών της Λιβαδειάς», στο σύμβολο που πρόσφερε η πόλη μας σαν ελάχιστο φόρο τιμής στους εκτελεσθέντες συμπολίτες μας από τους εγκληματίες ναζί την περίοδο της κατοχής.

Ο δημοκρατικός λαός της Λιβαδειάς γνωρίζει πολύ καλά τις θηριωδίες των ναζιστών στον τόπο μας. Οι πολίτες της περιοχής μας βοήθησαν από κάθε θέση και με κάθε μέσο την Εθνική Αντίσταση στελεχώνοντας τις γραμμές του ΕΑΜ ενάντια στον κατακτητή.

Η πρωτοφανής ενέργεια μπροστά σε έκπληκτους πολίτες που επιχειρήθηκε στην καρδιά της Λιβαδειάς δεν ήταν τυχαία, ήταν συμβολική και επιλέχθηκε από τους νεοναζί για εκφοβισμό. Ο εκφοβισμός των πολιτών, η ρατσιστική βία, οι διώξεις μεταναστών θρέφουν τους φόβους του μέσου πολίτη, αποπροσανατολίζοντάς τον από τα κρίσιμα ζητήματα της φτώχειας, της ανεργίας αλλά και της κρίσης του ίδιου του πολιτικού συστήματος. Ο φόβος είναι το εργαλείο και πυρήνας της πολιτικής της Χρυσής Αυγής για να διαδώσουν τις ναζιστικές ιδέες τους. Την έχουν εκθρέψει η πολυετής ανοχή των ελληνικών αρχών στις βιαιότητες των μελών της, αλλά και τα δύο μέχρι σήμερα μεγάλα κόμματα, που έχουν συρθεί στη ρατσιστική ατζέντα της. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, η Χρυσή Αυγή αποδεικνύεται δεκανίκι και πολύτιμος συνεργάτης των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ και Τρόικας, του μαύρου μετώπου, που αξιοποιείται για την εφαρμογή της βασικής γραμμής τους, που είναι οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, η φτώχεια και η ανεργία, το ξεπούλημα κάθε δημόσιου αγαθού. Για τα παραπάνω θα λογοδοτήσουν στον ελληνικό λαό.

Η Λιβαδειά δεν ξεχνά τα εγκλήματα των ναζί και των δοσίλογων συνεργατών τους. Αποτελεί πρόκληση να βλέπουμε τους απογόνους των γερμανοτσολιάδων, τους εχθρούς της δημοκρατίας και της ελευθερίας να εμφανίζονται στις πλατείες και στα χωριά μας δήθεν «αντιμνημονιακοί».

Καλούμε όλους τους πολίτες να είναι σε επαγρύπνηση διότι οι προκλήσεις θα κορυφωθούν με την προεξαγγελλόμενη επίσκεψη της Χρυσής Αυγής, το Σάββατο 28/4, στο μαρτυρικό Δίστομο στον τόπο που ακόμα είναι ανοιχτές οι πληγές από την σφαγή των ναζιστών. Να μην επιτρέψουμε να δημιουργηθούν ναζιστικές φωλιές στις πόλεις μας και στις γειτονιές μας αλλά και να αποτρέψουμε την προσπάθεια εξευτελισμού και σπίλωσης των μνημείων του αγώνα ενάντια στους ναζιστές.

Τέλος, καλούμε όλα τα κόμματα και τους τοπικούς φορείς να καταδικάσουν τα χθεσινά γεγονότα και τις προσβλητικές ενέργειες των μελών της Χρυσής Αυγής.

Τα εργατικά ατυχήματα είναι εργοδοτικές δολοφονίες!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τα εργατικά ατυχήματα είναι εργοδοτικές δολοφονίες!

Ο θάνατος του Γιώργου Γκουλεμάνη, λιμενεργάτη στο Αίγιο και πατέρα τριών παιδιών αποτελεί μια ακόμα εργοδοτική δολοφονία. Η απουσία μέτρων ασφάλειας και προστασίας των εργαζομένων, οι σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, αποτελούν πλέον, στον Μνημονιακό Μεσαίωνα, τον κανόνα για εκατοντάδες εργάτες και εργάτριες σε όλη την Ελλάδα.

Η κοινωνική καταστροφή που φέρνει το κεφάλαιο και η πολιτική τους συνεχίζει να δολοφονεί και να δηλώνει με θράσος ότι πρόκειται για ‘’δυστύχημα’’ και ‘’ατυχές συμβάν’’. Δεν είναι. Αποτελεί εγκληματική αμέλεια της εργοδοσίας, με τις πλάτες και την στήριξη των κυβερνώντων που προωθούν τις πιο απάνθρωπες συνθήκες εργασίας.

Δηλώνουμε την βαθιά μας θλίψη και συμπαράσταση στην οικογένεια του Γιώργου Γκουλεμάνη. Καλούμε τον εργαζόμενο λαό να επιβάλλει την καταδίκη των πραγματικών ενόχων για την απουσία μέτρων και συνθηκών ασφάλειας που οδήγησαν στο θάνατό του.

Να μην μετρήσουμε άλλα θύματα! Τα δεκάδες κρούσματα εργατικών ‘’δυστυχημάτων’’ έχουν ενόχους! Όχι στον εργασιακό μεσαίωνα που δολοφονεί! Ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου που μετράει την ανθρώπινη ζωή με ποσοστά και κέρδη!

ανθρώπινη ζωή με ποσοστά και κέρδη!

καταγγελία

Καταγγελία της δολοφονικής επίθεσης φασιστών σε στελέχη της εκλογικής συνεργασίας ΚΚΕ (μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει τη δολοφονική επίθεση χρυσαυγιτών σε βάρος στελεχών της εκλογικής συνεργασίας ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ, από την οποία κινδύνεψε η ζωή της υποψήφιας βουλευτίνας Δήμητρας Σαμαρά. Εκφράζει την αλληλεγγύη της στους αγωνιστές που δέχτηκαν την επίθεση και στους συντρόφους της εκλογικής συνεργασίας ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ.

Το κλίμα ιδεολογικής τρομοκρατίας σε βάρος των λαϊκών αγώνων και της Αριστεράς και η νομιμοποίηση των εθνικιστικών, φασιστικών και ρατσιστικών ιδεών της ακροδεξιάς από την πολιτική κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ, έχουν αποθρασύνει τη Χρυσή Αυγή. Σημαντικό μερίδιο ευθύνης έχουν και όσοι την πλασάρουν ως αντισυστημική δύναμη παρά το γεγονός ότι καλλιεργεί το μίσος απέναντι σε κάθε δράση ενάντια στο σύστημα.

Η βία της ακροδεξιάς πρέπει να καταδικαστεί χωρίς περιστροφές. Καλούμε την κοινωνική πλειοψηφία να γυρίσει την πλάτη στους φασίστες, η βία των οποίων είναι η φυσική συνέχεια της καταστολής από τις κυβερνήσεις των Μνημονίων.

Η βία και τρομοκρατία σε βάρος των αγωνιστών δε θα περάσει!

Aπαράδεκτες οι δηλώσεις Τσίπρα για κυβέρνηση με στήριξη Καμμένου

Με τις απαράδεκτες δηλώσεις Τσίπρα ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να στηρίχτει και από τον Καμμένο, ο ΣΥΡΙΖΑ εξωραΐζει ουσιαστικά την αντιδημοκρατική και συστημική Δεξιά που γεννιέται από την κρίση της ΝΔ.

Καθώς αρνείται την ολοκληρωτική σύγκρουση με τους πυλώνες της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ μέσα από τη διαγραφή του χρέους και την έξοδο από ΕΕ-ευρώ, ο ΣΥΡΙΖΑ καταλήγει να αναζητά εταίρους για την κυβερνητική του πρόταση στη λεγόμενη αντιμνημονιακή Δεξιά του Καμμένου που είναι υπέρ της αγοράς, της ΕΕ και της πληρωμής του χρέους. Μια Δεξιά που απουσίαζε από τη μάχη που δίνει εδώ δύο χρόνια ο λαός και η νεολαία στις απεργίες, τις πλατείες, τα διόδια ενάντια στη βαρβαρότητα της πολιτικής των Μνημονίων.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί το λαό για πάλη και ανατροπή της πολιτικής των Μνημονίων. Υπάρχει άλλος δρόμος έξω από χρέος, μνημόνια και ΕΕ.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

CATASTROIKA ' ΠΡΟΒΟΛΉ

τα βράδια στις 9 μμ στο περίπτερο ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Λάρισα ,στην κεντρική πλατεία θα γίνεται  δημόσια υπαίθρια προβολή του ντοκυμαντέρ ΚΑΤΑΣΤΡΟΙΚΑ


συνοπτικά'΅΅Οι δημιουργοί του Debtocracy, του ντοκιμαντέρ που είδαν τουλάχιστον δύο εκ. άνθρωποι, επιστρέφουν με μια νέα παραγωγή.

Η CATASTROIKA αναζητά τις συνέπειες από την ολοκληρωτική εκποίηση μιας χώρας. Εξετάζοντας παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων και απορρύθμισης στις πιο αναπτυγμένες χώρες της Δύσης προσπαθεί να προβλέψει τι θα συμβεί αν το ίδιο μοντέλο εφαρμοστεί σε μία χώρα υπό καθεστώς επιτήρησης. ΅

ΚΑΛΕΣΜΑ ΝΕΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

ΣΤΙΣ 6 ΜΑΗ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΠΑΝΤΟΥ.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α!

Έρχεται φέτος κουρασμένη
η Άνοιξη
(να) κουβαλάει τόσα χρόνια
τα λουλούδια πάνω της.
Σκοτεινοί άνθρωποι
στις γωνιές την παραμονεύουν
για να την τσακίσουν.
Αυτή όμως
με κρότο
ανάβει ένα-ένα
τα λουλούδια της
στα μάτια τους τα ρίχνει
(για) να τους στραβώσει.


Μίλτος Σαχτούρης

Είμαστε νέοι Έλληνες εργαζόμενοι και φοιτητές του εξωτερικού. Παιδιά μιας γενιάς που μεγάλωσε μέσα στις αυταπάτες της «ισχυρής Ελλάδας», του «Ευρωπαϊκού ονείρου» και της «ανάπτυξης». Είδαμε τους τόπους μας να πνίγονται στο κατασκευαστικό παραλήρημα, είδαμε τις πόλεις μας να γίνονται τεράστια εργοτάξια του «Ολυμπιακού ιδεώδους», είδαμε κόπους να χάνονται σε χρηματιστηριακές φούσκες, πολεμικές φρεγάτες να φεύγουν από τα λιμάνια μας, τη ζωντάνια των νιάτων μας να αγκομαχά στη διαδρομή σχολείο-φροντιστήριο και τα ταλέντα μας να θάβονται στις βαθμολογικές αξιολογήσεις. Είδαμε γραβατωμένες ηγεσίες να ξεπουλάν δικαιώματα και κατακτήσεις, σύγχρονους τηλεοπτικούς χαφιέδες να φτιάχνουν τη συλλογική αλήθεια, τον πολιτισμό να μετονομάζεται σε life style και προστατευόμενους τραμπούκους να σκορπούν το θάνατο σε μετανάστες.

Υπάρχει όμως και μια άλλη γενιά. Αυτή που κατά τη διάρκεια του μαθήματος της υποταγής, της εθνικής μανίας, του ανταγωνισμού και της πλαστικής κουλτούρας, κοιτούσε έξω από το παράθυρο... Αυτή που κοίταξε στα μάτια τον Νίκο Τεμπονέρα, που κράτησε σφιχτά τις αλυσίδες της σχολικής τάξης, του πανεπιστημιακού συλλόγου, του εργατικού σωματείου, του αντιπολεμικού και αντιφασιστικού κινήματος. Αυτή που φώναξε ξανά το Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία και είδε στο πρόγραμμα της επαναστατικής Αριστεράς το δρόμο για μια άλλη ζωή χωρίς εκμετάλλευση, προδοσίες και δήθεν «ρεαλιστικούς» συμβιβασμούς. Αυτή η γενιά είναι σήμερα το σύγχρονο πειραματόζωο της πολιτικής του κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διαχειριστών της. Η γενιά της ανεργίας, της μαύρης και απλήρωτης εργασίας και της σύγχρονης μετανάστευσης.

Στην Ε.Ε. των τραπεζιτών, των πολέμων, του ρατσισμού, των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών και της εκμετάλλευσης απαντάμε με αγώνες ρήξης και ανατροπής! Συγκρουόμαστε με το σάπιο «καπιταλιστικό όραμα» που γεννά κρίσεις, μνημόνια και εξαθλίωση, με την αμείλικτη πολιτική της συμμαχίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, με τη ναζιστική συμμορία των Χρυσαυγητών. Και στις εκλογές της 6ης Μάη, δεν αφήνουμε κανένα περιθώριο νομιμοποίησης της επίθεσης πετώντας την ψήφο μας στους υπεύθυνους ενός ιστορικού κανιβαλισμού των εργαζομένων και της νεολαίας.

Απευθύνουμε κάλεσμα στους έλληνες εργαζόμενους και φοιτητές του εξωτερικού, στους νέους και παλαιότερους μετανάστες. Στις εκλογές της 6ης Μάη στηρίζουμε την αντικαπιταλιστική, ριζοσπαστική Αριστερά και τα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Καλούμε όλους τους συναγωνιστές και φίλους στους καινούριους τόπους όπου συναντηθήκαμε να ενισχύσουν την προσπάθεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μια προσπάθεια που δεν είναι άλλη από την επιμονή για ένα πλατύ μέτωπο σύγκρουσης και ανατροπής, από τη σκληρή δουλειά για την ενίσχυση του λαϊκού κινήματος και μιας άλλης Αριστεράς στο ύψος των ιστορικών στιγμών.

Έχουμε βρεθεί μακριά από τα σπίτια και τους ανθρώπους μας για δουλειά ή σπουδές. Στις διαφορετικές πόλεις όπου βρεθήκαμε ενώνουμε τη φωνή μας με τον κόσμο του διεθνιστικού κινήματος, με την αντικαπιταλιστική Αριστερά αλλά και με το κίνημα αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό. Οι νέοι μετανάστες που φεύγουν από την Ελλάδα για αναζήτηση εργασίας είναι αποτέλεσμα της ίδιας πολιτικής που οδηγεί χιλιάδες στην ανεργία, στην εξαθλίωση και στο αδιέξοδο. Μακριά από το ατομικό βόλεμα δεν θα λείψουμε από τις μάχες της γενιάς μας και ξέρουμε καλά πως σε όποια γλώσσα κι αν χρειαστεί να το φωνάζουμε, το νόημα είναι και θα ’ναι το ίδιο:

ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΙΑ!

Νίκος Αλεξάτος, ιστορικός, Βερολίνο
Αναστασία Αναγνωστάκη, φοιτήτρια, Παρίσι
Xρήστος Ανδριανόπουλος, διδακτορικός φοιτητής, Παρίσι
Αθηνά Αραμπατζή, διδακτορική φοιτήτρια, Γλασκόβη
Στέλλα Αυγερινού, πολιτικός μηχανικός, Μιλάνο
Δημήτρης Βρυζώνης, φοιτητής, Βερολίνο
Πωλίνα Γιωλτζόγλου, διεθνολόγος, Κων/πολη
Ανδρέας Γουδέλης, φυσικός, Αμβούργο
Αγγελική Ερωτοκρίτου, γιατρός, Ντίσελντορφ
Νιόβη Ζαραμπούκα- Χατζημάνου, φοιτήτρια, Μιλάνο
Ειρήνη Ηλιοπούλου, διδακτορική φοιτήτρια, Βερολίνο
Εύα Κακογιάννου, πολιτικός μηχ/κός, Παρίσι
Νίκος Καπιτσίνης, φοιτητής, Γκρόνινγκεν
Ιωάννα Κουράντη, ηλεκτρολόγος μηχ/κός, Τουλούζ
Γιώργος Κούρκαφας, ερευνητής, Βερολίνο
Δημήτρης Κουσουρής, ιστορικός, Σικάγο
Ματούλα Κούτσαρη, εργαζόμενη στο χώρο του πολιτισμού, Βερολίνο
Μίλη Κυροπούλου, αρχιτέκτονας, Λονδίνο
Γιάννης Λαγός, μηχανολόγος μηχ/κός, Μπρίσμπεϊν, Αυστραλία
Λευκή Λοβέρδου, φοιτήτρια, Ντελφτ
Αθανάσιος Λόντος, διδακτορικός φοιτητής, Γκρενόμπλ
Ανδρομάχη Μαρίνου-Στρομ, εργαζόμενη (Berliner Unterwelten EV), Βερολίνο
Δήμητρα Μηλιώνη, διδακτορική φοιτήτρια, Παρίσι
Παντελής Μητρόπουλος, διδακτορικός φοιτητής, Παρίσι
Κώστας Μπουγιούκος, Βιοπληροφορικός, Παρίσι
Αντώνης Νάσης, φοιτητής, Παρίσι
Αιμίλιος Ορφανός, μηχανολόγος μηχ/κός, Παρίσι
Αγγελική Παπαδεράκη, μαθηματικός, Παρίσι
Έφη Παπαπαύλου, χημικός, Βιέννη
Δημήτρης Πουλικάκος, γιατρός, Λονδίνο
Πουλίκος Πουλικάκος, βιολόγος, Νέα Υόρκη
Χαρά Χαρσού, φοιτήτρια, Εδιμβούργο
Θύμιος Δραγώτης, οικονομολόγος - μεταπτυχιακός, Εδινβούργο
Μανώλης Μπαγκέρης, οικονομολόγος - μεταπτυχιακός, Εδινβούργο
Άγγελος Κούκιος, εργαζόμενος, Λονδίνο
Βασίλης Κούριας, φοιτητής, Τορίνο
Κώστας Αλέξης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός - Μεταδιδάκτορας, Ζυρίχη
Ιωάννης Κορδάς, μάγειρας , Μόναχο
Γιάννης Κουτσιούμπης, μεταπτυχιακός, Πόρτσμουθ

προβολή στις 8 μιση στο χώρο του Περιπτέρου στην κεντρική πλατεία

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗ

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗ

Τη δέσμευση των καταθέσεων από την εφορία επιβεβαίωσε ο υφυπουργός οικονομικών Φ. Σαχινίδης ότι σχεδιάζουν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Την ώρα που η πλειοψηφία της κοινωνίας βλέπει να μειώνεται ραγδαία το εισόδημά της, επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο με τα χαράτσια και τη φοροεπιδρομή των Μνημονίων. Αυτό το μέτρο ισοδυναμεί με ληστεία.

Την ίδια στιγμή, το κεφάλαιο, οι εφοπλιστές και οι τράπεζες έχουν ουσιαστική φοροασυλία. Όλα αυτά τα μέτρα δεν τους αφορούν. Είναι μέτρα που ρημάζουν τους μισθωτούς, τους αγρότες και τους μικρομεσαίους που ούτε offshore και καταθέσεις έχουν στην Ελβετία ούτε μπορούν να φοροδιαφεύγουν ανενόχλητα. Τα κόμματα του Μνημονίου ληστεύουν το λαϊκό εισόδημα την ίδια στιγμή που στα ψηφοδέλτιά τους προστατεύουν και δίνουν θέση στη Siemens και το Βατοπέδι.

Για ακόμα μία φορά γίνεται φανερό ότι οι επιλογές ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σημαίνουν και Τρόικα, Ε.Ε., ΔΝΤ, ΕΚΤ και χάος. Όσα είπε ο Σαχινίδης, γνωστός λαγός της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, δείχνουν τι θα ακολουθήσει, αν δεν ηττηθούν στις εκλογές τα κόμματα του Μαύρου Μετώπου. Δεν είναι τυχαίο ότι η μόνη διαφοροποίηση της ΝΔ είναι η υπόσχεση για μικρότερη φορολογία του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων.

Κάτω τα χέρια από το εισόδημα των εργαζομένων και της κοινωνίας. Το σχέδιο ληστείας δεν θα περάσει.

Ήρθε η ώρα να κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

H ‘’χαμένη ψήφος’’ και η χαμένη τιμή της αριστεράς

 

του Παναγιώτη Μαυροειδή

* Yποψήφιου με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Περισσεύουν αυτές τις μέρες οι τεχνικές αναλύσεις για την ‘’ματαιότητα της ψήφου’’ σε σχηματισμούς που ενδεχομένως να βρεθούν κάτω από το όριο του 3% που φασιστικά και αυθαίρετα έχει θέσει το άθλιο πολιτικό σύστημα,  μέσω των αστικών κομμάτων.

Είναι παλιά συστημική θεωρία αυτή. Έχει χρησιμοποιηθεί τόσες και τόσες φορές από τις δυνάμεις του συστήματος ενάντια στην αριστερά.

Το αξιοπρόσεκτο είναι ότι σε αυτή τη  σύντομη προεκλογική περίοδο,   σε εραστές  της θεωρίας  της ‘’χαμένης ψήφου’’, έχουν μετατραπεί και τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς. Την επιστρατεύουν ενάντια στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ο σχηματισμός της αντικαπιταλιστικής αριστεράς που απαρτίζεται από αγωνιστές του κοινωνικού κινήματος και της επαναστατικής  πολιτικής πάλης, δίνει ένα θαρρετό αγώνα με σαφή λόγο. Προτάσσει την ανάγκη της ανατροπής της επίθεσης ενάντια σε λογικές ‘’Δευτέρας Παρουσίας’’, είτε στην εκδοχή της ‘’λαϊκής εξουσίας’’   του τύπου μιας νέας Σοβιετικής ένωσης, είτε στην εκδοχή μιας δημοκρατικής μετασχηματισμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προβάλλει ένα άλλο αντικαπιταλιστικό δρόμο, απάντησης στην καπιταλιστική κρίση, την ΕΕ και την ελληνική οικονομική πολιτική ολιγαρχία. Με το όπλο του ξεσηκωμού και της εξέγερσης του οργανωμένου λαού. Χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες και μανίες για την διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης, που αποδεικνύονται όλο και πιο μάταιες.
Η απήχηση που έχει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πολύ σημαντική. Ξεπερνάει τα επίπεδα των Περιφερειακών εκλογών, όπου είχε κινηθεί πάνω από 2%. Ανεξάρτητες έρευνες που δεν είναι ‘’επί χρήμασι’’, όπως αυτή του Πανεπιστημίου Πατρών, δείχνουν δυνατότητα σπασίματος του ορίου του 3%. Κάτι τέτοιο θα ήταν ένα ισχυρό πολιτικό σήμα βαριάς καταδίκης του μαύρου μετώπου, αλλά και ηχηρό μήνυμα υπέρ μιας αναγκαίας ανατρεπτικής λογικής.

Και έρχονται τώρα  ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ να ισχυριστούν ότι  ‘’η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι χαμένη’’.

Θα κάνουμε τρείς καλόπιστες παρατηρήσεις.

Πρώτα από όλα, γιατί, αλήθεια, τόση μειωμένη αυτοπεποίθηση; Από τα σχεδόν 3 εκατομμύρια ανθρώπους που είχαν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, δεν φαίνεται να μένουν στο μαντρί πάνω από ένα εκατομμύριο. Αλλά και η ΝΔ χάνει σχεδόν το 40% της δύναμης της. Δεν στοχεύει η κοινοβουλευτική αριστερά να κερδίσει με το σπαθί της και την πολιτική της αυτόν τον κόσμο; Τον θεωρεί άραγε απλησίαστο και έχει ορμήσει με τόση κακία ενάντια σε μια αγωνιστική αντικαπιταλιστική φωνή; Γιατί, τόση μιζέρια;
Δεύτερον,  τι προσθέτει περισσότερο στην αριστερά; Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το απαραίτητο μισό ή ένα τοις εκατό για να μπεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Βουλή, αν συμβεί, θα σημάνει αμέσως κοντά στους 10 επιπλέον κομμουνιστές και αριστερούς βουλευτές. Ενώ, αν, με τη θεωρία της ‘’χαμένης ψήφου’’, πάνε στο ΚΚΕ ή στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα σημαίνει παρά 1-2 βουλευτές παραπάνω.

Τρίτο και σπουδαιότερο: Υπάρχουν αριστεροί που θεωρούν ότι υπάρχουν πολιτικοί και κοινωνικοί αγώνες χαμένοι; Δηλαδή οι απεργίες διαρκείας στον ALTER ή στη ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ, αν δεν έχουν ένα άμεσο αποτέλεσμα, εδώ και τώρα, η αριστερά θα τις θεωρεί ‘’χαμένες υποθέσεις’’; Και οι διαδηλώσεις μας, ο σκληρός αγώνας ενάντια στα μνημόνια, τα χαράτσια, τη λιτότητα, τις απολύσεις, είναι και αυτός ‘’χαμένος’’, αν δεν έχει άμεσο αποτέλεσμα, ή  αν ‘’δεν βγάζει βουλευτή’’; Και ο Τσε ‘’πήγε τζάμπα’’ στα βουνά διότι δεν πρόλαβε να δει ‘’αριστερή κυβέρνηση’’ στη Βολιβία μήπως; Όχι και έτσι, ‘’για μια χούφτα ψήφους’’ καλοί μας σύντροφοι…

Έτσι αντιμετωπίζουν οι φορείς της κοινοβουλευτικής αριστεράς, την στράτευση χιλιάδων εργαζομένων και νεολαιών αγωνιστών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για την υπόθεση της επαναστατικής χειραφέτησης και κομμουνιστικής απελευθέρωσης; Θα πρέπει να ανησυχήσουμε σε αυτή την περίπτωση.
Να αντιπαρατεθούμε, ναι. Για το αναγκαίο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα. Για το νικηφόρο εργατικό κίνημα που δεν έχουμε. Για την ΕΕ και πως θα ξεφύγουμε από την τανάλια της. Για τον σύγχρονο κομμουνισμό που απαιτεί η εποχή μας. Για το πώς θα νικήσει το δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού.  Αλλά με ένα συντροφικό πολιτικό πολιτισμό. Πάνω στα προγράμματα και τις ιδέες. Μακριά από την αλληλοαπαξίωση και τα δάνεια μιας πρόστυχης αστικής πολιτικής ανηθικότητας. Το χρωστάμε στον αγώνα της αριστεράς και του λαϊκού κινήματος.

Καμιά ταλάντευση.

Μαύρο στο μαύρο μέτωπο.Ισχυρό μήνυμα αντικαπιταλιστικής ανατροπής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Βουλή. Από όλες τις τιμωρίες διαλέγουμε την πιο βαριά, την πιο συνειδητή, την πιο αποφασιστική
Να τα τινάξουμε όλα στον αέρα και εκεί. Και μέσα στη Βουλή που έχει κηρύξει το λαό ως εχθρό. Ο λαός θα νικήσει. Η χούντα ΕΕ, ΔΝΤ και ελληνικής ολιγαρχίας, μαζί με τους άθλιους πολιτικούς υπηρέτες τους, θα σαρωθούν. Και θα είναι ντάλα μεσημέρι…