ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!!
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΓΟΡΑΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!!
Να κλείσουν εργοστάσια κι ορυχεία, γραφεία κι υπηρεσίες! Να δείξουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να κινηθεί χωρίς την εργασία μας, χωρίς εμάς, χωρίς τον αγώνα μας!Σήμερα, σε κάθε εργαζόμενο στη ΔΕΗ, στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα, σε κάθε πολίτη αυτής της χώρας τίθεται ένα κρίσιμο ερώτημα: Θα επιτρέψει να ξεπουληθεί, να ιδιωτικοποιηθεί ο τόπος του, ο φυσικός του πλούτος, οι υποδομές του, οι λιγνίτες, τα νερά, τα δίκτυα και τα εργοστάσια, τα λιμάνια, τα τρένα, τα σχολεία, τα νοσοκομεία; Όχι μόνο γιατί χωρίς αυτά δεν υπάρχει καμία δυνατότητα αξιοπρεπούς κοινωνικής οργάνωσης. Αλλά γιατί αν ξεπουληθούν, ιδιωτικοποιηθούν και καταργηθούν όλα αυτά δεν μένει τίποτα στη χώρα και το λαό της. Κι όπως όλοι ξέρουμε όταν κλείνει μια οικονομική δραστηριότητα, οι εργαζόμενοι που απασχολούνταν εκεί καθίστανται περιττοί. Αυτό προβλέπει το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» για έναν ολόκληρο λαό. Αφού αρπάξουν, ξεπουλήσουν και ξεζουμίσουν ότι απέμεινε σε αυτόν τον τόπο, να καταστήσουν και το λαό περιττό. Ήδη σήμερα καθιστούν περιττή τη νεολαία μας καταδικάζοντάς τη στην ανεργία και τη μετανάστευση.
Κυβέρνηση και λοιπές μνημονιακές δυνάμεις, ούτε λίγο ούτε πολύ, προσπαθούν να μας πείσουν ότι καλώς πρέπει να ξεπουληθεί η χώρα, κι εξαντλούν τον «καυγά» τους στο αν το ξεπούλημα θα γίνει με «πρόγραμμα» ή βιαστικά. Μας λένε ότι οι μισθοί, οι συντάξεις, τα επιδόματα, οι κοινωνικές παροχές πρέπει να κατέβουν εκεί που «αντέχει η οικονομία» κι εννοούν εκεί που απαιτεί ο ΣΕΒ, οι τράπεζες, οι διεθνείς «αγορές» κι οι τοκογλύφοι τους. Δηλαδή, εκεί που δεν αντέχουμε εμείς!
Εν πολλοίς, συμφωνούν στην ουσία και διαφωνούν στα διαδικαστικά και τα «επικοινωνιακά». Αυτό έδειξε και η παρ’ ολίγον συγκυβέρνηση. Λες και το πρόβλημα είναι αν τα πρόσωπα που θα μας ρημάξουν θα είναι ή όχι «κοινής» αποδοχής…
Η εμπειρία της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και της απελευθέρωσης των αγορών δείχνει ακριβώς, πώς ο δημόσιος πλούτος μετατρέπεται σε δημόσιο χρέος, πώς τα δημόσια έσοδα μετατρέπονται σε κέρδη των ιδιωτών μετόχων και επιδοτήσεις των ιδιωτών ανταγωνιστών, πώς τα δημόσια αγαθά μετατρέπονται σε πανάκριβα εμπορεύματα, απλησίαστα για τους πολλούς. 20 χρόνια ιδιωτικοποιήσεων δεν απέφεραν (με τις καλύτερες εκτιμήσεις) πάνω από 25 δις € στο ελληνικό δημόσιο. Δεν περιόρισαν τα ελλείμματα και γιγάντωσαν το χρέος. Στο «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» προβλέπεται να πουληθεί δημόσια περιουσία κι επιχειρήσεις με συνολική οικονομική επιφάνεια άνω των 120 δις € για να εισπραχθούν 12-17 δις €. Τα χρήματα αυτά θα πάνε κατευθείαν στους δανειστές. Σταγόνα στον ωκεανό… Μόνο τη διετία 2012-13 προβλέπονται δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους που ξεπερνούν τα 100 δισ. €!! Γι’ αυτό διαλύουν τη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας; Γι’ αυτό μας οδηγούν στη φτώχεια;
Η απάντηση είναι προφανής: Εθνικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας για να αποτελέσουν την ατμομηχανή της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Ενίσχυση των εισοδημάτων της εργαζόμενης οικογένειας για να ξαναμπεί σε κίνηση η εσωτερική αγορά. Αυτοί θέλουν περισσότερο ελαστική εργασία χωρίς κανένα δικαίωμα. Εμείς πρέπει να διεκδικήσουμε πλήρη ανελαστικότητα στις εργασιακές σχέσεις, σταθερή δουλειά με δικαιώματα, προστασία των ανέργων.
Η ΔΕΗ και συνολικά η ηλεκτρική ενέργεια, ο ΟΤΕ και συνολικά οι επικοινωνίες, όπως ακριβώς η Υγεία, η Παιδεία και η Πρόνοια δεν μπορούν να είναι αντικείμενα κερδοσκοπίας. Καλύπτουν ζωτικές ανάγκες για το παρόν και το μέλλον του λαού και της χώρας.
Αργά, αλλά σταθερά σπάει μεταξύ μας το τσιμεντάρισμα. Όλο και πιο συχνά, οι εργαζόμενοι ξεπερνούν ιδεολογικές περιχαρακώσεις δεκαετιών και συζητούν για το τι πρέπει να γίνει και πώς. Σαν να βγαίνουμε από λήθαργο, συνειδητοποιούμε ότι η δουλειά μας, το ψωμί της οικογένειάς μας, το παραγωγικό δυναμικό της χώρας μας, το μέλλον των παιδιών και του τόπου μας, τα όνειρα και οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής ποινικοποιούνται, καταργούνται και ξεπουλιούνται από αυτούς που αφαιμάσσουν χρόνια τώρα κάθε ικμάδα αυτού του τόπου, αυτού του λαού. Τους μόνους και μόνιμους φοροφυγάδες, τεμπέληδες και κρατικοδίαιτους σε αυτή τη χώρα: τους μεγαλοβιομήχανους και μεγαλοεπιχειρηματίες.
Οι τράπεζες και οι διεθνείς αγορές αφού χρέωσαν, υποθήκευσαν και κερδοσκόπησαν πάνω στις βασικότερες ανάγκες μας (σπίτι, υγεία, σπουδές των παιδιών μας, κ.ο.κ.) ζητούν τώρα να βουλιάξουν ολόκληροι λαοί για να σωθούν τα υπερκέρδη τους. Για να σωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση των μονοπωλιακών κολοσσών-τραπεζών και το ευρώ τους, που ξεκλήρισαν την αγροτική μας παραγωγή, σακάτεψαν την όποια βιομηχανία είχαμε, «απελευθέρωσαν» και ξεπούλησαν δημόσιες επιχειρήσεις και υποδομές που στήριζαν την οικονομία αυτού του τόπου.
Οι πολιτικοί τους υπηρέτες, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, οι αναίσχυντοι του «όλοι μαζί τα φάγαμε» είναι αυτοί που οδήγησαν τη χώρα και το λαό της στη σημερινή κατάσταση, είναι αυτοί που οραματίζονται μια νέα πρωτιά για τη χώρα μας: την πρώτη τριτοκοσμική χώρα μέλος της Ε.Ε.! Είναι τα παπαγαλάκια τους που καλλιεργούν την ηττοπάθεια, το «τίποτα δεν γίνεται», των «προαποφασισμένων μονόδρομων». Τα αναμασούν καθημερινά στα ΜΜΕ τους, στις εφημερίδες τους και δυστυχώς, στις ηγεσίες των συνδικάτων μας.
Η δύναμη βρίσκεται σε μας! Στους εργαζόμενους και στο λαό μας. Στις Απεργίες και στις Πλατείες. Κι όσο θα δυναμώνουν οι Απεργίες, τόσο θα δυναμώνει η φωνή και το πολιτικό βάρος της λαϊκής θέλησης και στις Πλατείες!
Σήμερα, ο καθένας μας καταλαβαίνει ότι η επιτυχία του αγώνα μας σαν εργαζομένων στη ΔΕΗ, ταυτίζεται με το ΡΕΥΜΑ ΦΘΗΝΟ-Η ΔΕΗ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ. Συνδέεται περισσότερο από ποτέ με τη διεκδίκηση συγκεκριμένης και άμεσης πρότασης διεξόδου της χώρας και του λαού, από τα σημερινά «αδιέξοδα».Και τέτοια πρόταση είναι μόνο η άρνηση αναγνώρισης και πληρωμής του χρέους. Όχι μόνο γιατί είναι τοκογλυφικό, όχι μόνο γιατί επί της ουσίας επιβλήθηκε από τους ίδιους τους τοκογλύφους και το πολιτικό τους προσωπικό εντός κι εκτός Ελλάδας. Αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι δυνατόν να πληρωθεί, όσο κι αν ξεπουληθεί η χώρα κι ο λαός μας, όσο κι αν «φθηνύνουμε» και πεινάσουμε. Η «σωτηρία» που μας προσέφεραν εδώ κι ένα χρόνο, ανέβασε το χρέος από 127,1% στο 142,8% του ΑΕΠ. Αμφιβάλλει κανείς για το πού θα το εκτινάξει το «μεσοπρόθεσμο»; Τα νούμερα είναι αμείλικτα. Κι οι καθημερινές ανάγκες των οικογενειών μας είναι εξίσου αμείλικτες. Σωτηρία υπάρχει μόνο αν στερήσουμε τους τεράστιους πόρους που απορροφά το χρέος από τις διεθνείς «αγορές» και τους τοκογλύφους και τους διοχετεύσουμε στην ανασυγκρότηση της οικονομίας και στη εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών.
Σήμερα, ρεαλιστική πρόταση διεξόδου μπορεί να είναι μόνο η έξοδος από το ευρώ, η εκδίωξη του ΔΝΤ κι η ανεξαρτησία από την Ε.Ε., η απαλλαγή από το πολιτικό τους προσωπικό. Μήπως είναι ακραίο; Ακόμα κι αν έχουμε ξεχάσει την εμπειρία από την απελευθέρωση της αγοράς η.ε. και την ιδιωτικοποίηση-απαξίωση-διάλυση της ΔΕΗ, αρκεί να αναλογιστούμε το προφανές: Μέσα σε 9 μόνο χρόνια ύπαρξης του ευρώ, τρεις χώρες είναι ήδη χρεοκοπημένες (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία), κι άλλες στα πρόθυρα της χρεοκοπίας (Ισπανία, Ιταλία, Βέλγιο). Ακόμα κι η λοκομοτίβα της ΕΕ, η Γερμανία, είναι υπερχρεωμένη αν αθροίσουμε δημόσιο κι ιδιωτικό χρέος. Ομόσπονδα κρατίδιά της, όπως αυτό της Βρέμης, βάρεσαν ήδη κανόνι!
Όσοι κινδυνολογούν και καταστροφολογούν για τους λιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς που θα φέρει μια πιθανή έξοδος από το ευρώ, μας ζητούν απλά να κλείσουμε τα μάτια και να υποστούμε μοιρολατρικά τους λιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς που μας έφερε πραγματικά το ευρώ.
Μια απόφαση του ελληνικού λαού για άρνηση πληρωμής του χρέους κι έξοδο από το ευρώ, όχι μόνο δεν θα μας απομονώσει, αλλά είναι ακριβώς αυτή που θα μας βγάλει από την απομόνωση και το ζουρλομανδύα που μας έχει φορέσει το ΔΝΤ, η ΕΚΤ κι η ΕΕ. Μια τέτοια απόφαση θα ανοίξει το δρόμο για να ακολουθήσουν κι άλλοι λαοί της Ευρώπης και όχι μόνο. Θα μας εξασφαλίσει συμμάχους και οικονομικές συνεργασίες με όλο τον κόσμο.
ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
Ιούνης 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου