Η ελληνική πρωτοβουλία για τη σύσταση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) του συσσωρευμένου δημόσιου χρέους δημιουργήθηκε στα χνάρια ανάλογων πρωτοβουλιών χωρών της Λατινικής Αμερικής και όπως και οι πρότυπες κινήσεις, φιλοδοξεί να προσλάβει λαϊκό και κινηματικό χαρακτήρα, πέρα και έξω από τις συνήθεις εξεταστικές επιτροπές της βουλής ή ανάλογες επιτροπές «σοφών», που σε αντιπερισπασμό θα μπορούσαν να συγκροτηθούν από τα «πάνω».
Η πρωτοβουλία έκανε ντεμπούτο στις 3 του Μάρτη, με συνέντευξη τύπου στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ, μπροστά σε κατάμεστη αίθουσα και σε ενθουσιώδες, εμφανώς υποστηρικτικό ακροατήριο, με διάθεση συνεισφοράς και συμμετοχής.
Η ανταπόκριση του ελληνικού και διεθνούς τύπου, (εφημερίδες και ηλεκτρονικά μέσα), υπήρξε αρκετά ενθαρρυντική, ενώ η έκταση που δόθηκε, για ευνόητους λόγους, από τα ιρλανδικά μέσα ήταν ανέλπιστα μεγάλη.
Ενδεικτικά, θ’ αναφερθούμε στο δημοσίευμα των Irish Times, (4/3/2011), το οποίο εκτιμά ότι μια τέτοια προσπάθεια θα μπορούσε κάλλιστα ν’ απλωθεί και στην Ιρλανδία, ενώ στη συνέχεια, επισημαίνει το γεγονός ότι ιρλανδοί πανεπιστημιακοί, συγγραφείς και ακτιβιστές, όπως ο συγγραφέας Fintan O’Toole και ο πρώην βοηθός γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Denis Halliday, έσπευσαν εξ αρχής να υποστηρίξουν την ελληνική προσπάθεια, υπογράφοντας την έκκληση.
Ιδιαίτερα εκτενή αναφορά κάνει και ο δημοφιλής ιρλανδός οικονομολόγος, συγγραφέας και ραδιοφωνικός παραγωγός David McWilliams, ο οποίος, μαζί με το αλά Ισλανδία δημοψήφισμα, κατατάσσει την ΕΛΕ στα σημαντικότερα διαπραγματευτικά όπλα για τη διαγραφή του χρέους. Σπεύδει δε να υπενθυμίσει στους Γερμανούς την ώθηση που είχε δώσει στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας τους η διαγραφή το 1953, στα πλαίσια του Σχεδίου Μάρσαλ, του μισού γερμανικού χρέους από τα οφειλόμενα εκ της συνθήκης των Βερσαλλιών. Χαρακτηρίζει την ελληνική προσπάθεια, την πρώτη του είδους της στην Ευρώπη και συνεχίζει ρωτώντας, πως, αν το ελληνικό χρέος ήταν υποτίθεται στο όνομα του ελληνικού λαού, το χρέος των ιρλανδικών τραπεζών που χρεοκόπησαν, σε ποιανού το όνομα ήταν; Καταλήγει δε, με ένα «Why not go for it?».
Το Irish Left Review χαιρετίζει θερμά την προσπάθεια ΕΛΕ, και παρουσιάζει την πλήρη λίστα των14 Ιρλανδών που υπέγραψαν, μεταξύ των οποίων ο πρόεδρος του τεχνικού επιμελητηρίου της Ιρλανδίας, ο πρόεδρος της ένωσης εργατικών σωματείων UNITE, καθώς και πάρα πολλοί πανεπιστημιακοί.
Η ΕΛΕ είχε επίσης την υποστήριξη της ομάδας Action from Ireland (Afri) η οποία δραστηριοποιείται σε θέματα φτώχειας, δικαιοσύνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο πρόεδρος της Afri, Andy Storey, δήλωσε ότι λογιστικός έλεγχος θα έπρεπε να διεξαχθεί και στην Ιρλανδία, αναφέρθηκε δε σε συγκεκριμένα παραδείγματα διάσωσης τραπεζών και δη της χρεοκοπημένης Anglo-Irish.
Εκτεταμένες αναφορές είχε το ιρλανδικό Indymedia και το think tank progressive-economy@tasc, δίκτυο προοδευτικών οικονομολόγων.
Από πλευράς αγγλικού τύπου είχαμε το άρθρο του Κ. Λαπαβίτσα στον Guardian, ( ), αλλά δεν διέλαθε και της προσοχής των Financial Times, όπου η ΕΛΕ παρουσιάστηκε στα πλαίσια άρθρου του Alphaville, (4/3/2011), με τίτλο «Interesting, odd and odious sovereign debt ideas».
Ο ισπανικός τύπος τίμησε την πρωτοβουλία με δυο άρθρα στην Εl Pais και την LaVanguardia αντίστοιχα. Το ίδιο και οι Πορτογάλοι με άρθρο στην Jornal de Negocios.
Η ΕΛΕ απασχόλησε και την Ναόμι Κλάιν, η οποία με την ευκαιρία αυτή αφιέρωσε στο πρόβλημα χρέους της Ελλάδας, εκτεταμένο άρθρο με τίτλο «Greece’s People Start To Reclaim Their Economy».
Στην ΕΛΕ αναφέρθηκε και ο Εuro-Οbserver, από τις Βρυξέλλες, με άρθρο υπό τον τίτλο «Pressure grows for independent audit of Greek debt». Καθώς επίσης και το Monthly Review, με το άρθρο του «Call for an Audit Commission on Greek Public Debt».
Δεν χρειάζεται να πούμε ότι στην ΕΛΕ αναφέρθηκαν εκτενώς και οι οργανισμοί ενάντια στο χρέος του τρίτου κόσμου, όπως CADTM, JUBILEE, EURODAD, καθώς επίσης και η οργάνωση ATTAC.
Από την ελληνική πλευρά υπήρξαν δημοσιεύματα σε όλες σχεδόν τις εφημερίδες, στην έντυπη ή ηλεκτρονική τους μορφή, όπως στο ΒΗΜΑ, ΤΑ ΝΕΑ, Ελευθεροτυπία, Καθημερινή, ΑΥΓΗ, Ποντίκι, ΠΡΙΝ, Δρόμος της Αριστεράς, ΕΠΟΧΗ, Ημερησία, ΕΞΠΡΕΣ, Ναυτεμπορική, Athensnews, στα sites Sofokleous 10, euro2day, skai TVXS, in.gr, zougla, Olympia, και άλλα πολλά.
Ιδιαίτερη μνεία θα κάνουμε στον Εθνικό Κήρυκα της Ν. Υόρκης, όπως και στην ιστοσελίδα των Οικολόγων Πράσινων.
Και τέλος τέλος στα δεκάδες ξένα, και εκατοντάδες ελληνικά blogs και sites που από τον Έβρο ως την Κρήτη, και από την Ήπειρο ως τη Μυτιλήνη προέβαλαν την είδηση.
Το ΝΑΡ καταδικάζει την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να επιβάλλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη, όπως αποφάσισε πριν λίγες μέρες και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και την ετοιμότητα του ΝΑΤΟ να υλοποιήσει την απόφαση, προβαίνοντας σε επιπλέον αεροπορικά πολεμικά πλήγματα καθώς και σε γενικευμένες στρατιωτικές επιθέσεις. 
Συμπληρώνονται αυτές τις μέρες 140 χρόνια από την Κομμούνα του Παρισιού (18 Μαρτίου-28 Μαίου 1871).
