Ελεύθερο χρήμα- Φυλακισμένοι άνθρωποι
Όταν ξεκινήσαμε στη Λάρισα το πρώτο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, μόλις είχε ολοκληρωθεί η πρώτη ροή των μεταναστών. Ήταν τότε που η «φιλόξενη» Ελλάδα υποδεχόταν τους πρώτους μετανάστες με «σκούπες» και απελάσεις, οι «αγανακτισμένοι πολίτες» πυροβολούσαν ανθρώπους για ένα καρπούζι και τα ΜΜΕ πίσω από κάθε αδίκημα έβλεπαν «αλβανούς κακοποιούς».
Σήμερα μερικά χρόνια μετά, η κατασταλτική πολιτική του κράτους είναι πλέον πιο οργανωμένη και πιο στιβαρή, με τη βοήθεια και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία με το «Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο», δημιουργεί μια Ευρώπη Φρούριο-Φυλακή, με νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με αποτέλεσμα η σφαγή στα τείχη της Ευρώπης να συνεχίζεται. Πάνω από 10.000 νεκροί την τελευταία δεκαετία.
Το τελευταίο χρόνο η βαρβαρότητα κλιμακώθηκε και η «δημοκρατία» λευτέρωσε τους εφιάλτες της.
Οι ωμές δολοφονίες προσφύγων στα σύνορα (τις ονομάζουν απωθήσεις), τα νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα πογκρόμ και η αστυνομοκρατία, η τρομοκρατία στις γειτονιές της Αθήνας από ακροδεξιούς, οι 3 δολοφονημένοι μετανάστες και οι δεκάδες τραυματίες στη Πέτρου Ράλλη, η φανερή συνεργασία με τις εθνικιστικές ακροδεξιές ομάδες και η προστασία που προσφέρει η αστυνομία στις ρατσιστικές συγκεντρώσεις, η επίθεση στον καταυλισμό των προσφύγων στην Πάτρα, η χειροβομβίδα στο Στέκι Μεταναστών και το πιο κραυγαλέο η δολοφονική επίθεση στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα σηματοδοτούν ένα οριακό σημείο, ένα ιδιότυπο πόλεμο που ξεκίνησε τις μέρες του Δεκέμβρη.
Γιατί ο Δεκέμβρης ήταν ένα καταλυτικό ρήγμα, εκεί που η ελληνική κοινωνία έδειχνε να κινείται σχεδόν συμπαγής μέσα στα όρια των καπιταλιστικών προσταγών. Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκέμβρη εμφάνισε μιαν άλλη πραγματικότητα. Χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους, μια επιθετική κοινωνική αντίσταση και ανυποταγή, ένα πλήγμα στις καπιταλιστικές αξίες της αγοράς και της εμπορευματοποίησης, ένα πρωτόγνωρο κίνημα αλληλεγγύης στην Κούνεβα.
Τελικά οι κερδισμένοι αυτής της χρονιάς ήμασταν εμείς, γιατί ζήσαμε την πιο θερμή άνοιξη μέσα στον πιο βαρύ χειμώνα. Αυτός ο Δεκέμβρης ένωσε μαθητές, φοιτητές, νεολαίους της επισφαλούς εργασίας, άνεργους, εργαζόμενους, μετανάστες και άνοιξε νέους δρόμους οργάνωσης και αντίστασης. Ένωσε τις γενιές που προετοιμάζονται να μπουν ή βρίσκονται ήδη στα γρανάζια της καπιταλιστικής παραγωγής με μισθούς δουλείας, με ανύπαρκτες εργασιακές σχέσεις, στο έλεος του εργοδοτικού και κρατικού αυταρχισμού.
Διοργανώνουμε για έκτη χρονιά το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στις 16-17 Οκτωβρίου, στην Κεντρική Πλατεία της πόλης
- Για να πούμε για άλλη μια φορά ότι: Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά, αυτοί οι νέοι πρόσφυγες, από όπου και αν προέρχονται, στους νέους χάρτες μετανάστευσης, συνεχίζουν να διαγράφουν τις διαδρομές παλιών και νέων δρόμων αδικίας, εκμετάλλευσης, δολοφονιών και πολύμορφων καταπιέσεων.
- Γιατί πιστεύουμε πως καμιά ζωή δεν είναι «λαθραία». Λαθραίες είναι οι πολιτικές της κυρίαρχης τάξης που - με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τις δικτατορίες, την λεηλασία και καταστροφή της φύσης -εξαναγκάζουν τους ανθρώπους στη προσφυγιά
- Για να αντιμετωπίσουμε τον ρατσισμό και την προπαγάνδα με την οποία προσπαθούν να εκβιάσουν τη συναίνεση και την αποδοχή της κοινωνίας και να απομονώσουμε τις ακροδεξιές συμμορίες που θέλουν να μετατρέψουν τις γειτονιές μας σε γκέτο του μίσους.
- Για να αποκαλύψουμε ότι το δόγμα της «μηδενικής ανοχής» που προωθήθηκε από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ στοχεύει όχι μόνο στους μετανάστες, αλλά και σε κάθε κίνημα αντίστασης.
- Για να καταγγείλουμε την επιλεκτική και ακρωτηριασμένη διαχείριση της ιστορικής μνήμης – από το κράτος και τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς - που προσπαθεί να εξοβελίσει τα «πέτρινα χρόνια» της Ελληνικής μετανάστευσης και να εξορίσει την μνήμη της κοινωνικής αλληλεγγύης και των αντιστάσεων.
- Για την πραγματική και οριστική νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, για υπηκοότητα σε όλα τα παιδιά τους, για ίσα δικαιώματα στο σχολείο και την υγεία, για σταθερές δουλειές με δίκαιες αμοιβές για έλληνες και μετανάστες εργαζόμενους.
- Για τον αγώνα των φυλακισμένων για αξιοπρέπεια και ελευθερία, για τα δικαιώματα όλων των κοινωνικά αποκλεισμένων.
- Για να ανοίξουν τα σύνορα, να δοθεί άσυλο στους πρόσφυγες και να σταματήσει η βαρβαρότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των απελάσεων, των δολοφονιών.
- Για να ρίξουμε τα πραγματικά κοινωνικά και οικονομικά τείχη που επιτρέπουν στο χρήμα να κινείται ελεύθερα ενώ κρατούν τους ανθρώπους φυλακισμένους .
- Για να κερδίσει η αλληλεγγύη και όχι ο φόβος.
Οι μέρες του Φεστιβάλ, είναι μέρες αντίστασης, γιορτής και αλληλεγγύης,
είναι οι «δικές μας μέρες».
Αντιρατσιστική πρωτοβουλία Λάρισας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου