afissa3

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΛΑΡΙΣΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

H ΑΝΤΑΡΣΥΑ Λάρισας καταγγέλλει την τραμπουκική επίθεση σε μέλος του συντονιστικού της από γνωστό χρυσαυγίτη – ο οποίος από την νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη μέχρι και τις τελευταίες κινητοποιήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας στην πόλης της Λάρισας κινούνταν μεταξύ των ΜΑΤ και των αστυνομικών δυνάμεων προκαλώντας τους διαδηλωτές.
Η επίθεση έγινε το μεσημέρι της τρίτης μπροστά στο εκλογικό περίπτερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Κεντρική Πλατεία στην οποία υπάρχει μόνιμα αστυνομική παρουσία η οποία φυσικά δεν αντιλήφθηκε τίποτα.
είναι φανερό ότι ‘’κάποιους’’ ενόχλησε η επιτυχημένη συγκέντρωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ την προηγούμενη ημέρα .. Είδαν ότι το Μετωπικό εγχείρημα της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας έχει την αποδοχή και στήριξη εργαζομένων και νεολαίας και αμόλησαν τα φασιστοειδή τους.
Τους δηλώνουμε καθαρά ότι τίποτε δε μας σταματά. Τα μέλη και οι φίλοι της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α θα δώσουν τη μάχη, τόσο μπροστά στις Ευρωεκλογές για την αποφασιστική καταδίκη της κυβέρνησης και της Ε.Ε, όπως και κάθε άλλου επίδοξου διαχειριστή αυτής της αντιλαϊκής, αυταρχικής πολιτικής, όσο και στις μάχες του εργατικού και νεολαϊστικου κινήματος της επόμενης μέρας.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τη νεολαία να καταδικάσουν με τον πιο απερίφραστο τρόπο αυτές τις φασιστικές επιθέσεις να απομονώσουν τους τραμπούκους ,καταδικάζοντας στις εκλογές το ακροδεξιό ΛΑΟΣ στηρίζοντας την προσπάθεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
για να βαθύνει το ρήγμα του Δεκέμβρη,
για ένα νέο ταξικό εργατικό κίνημα ,
για την Αριστερά της ανατροπής, της νίκης, και της επανάστασης.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Λάρισας
Τετάρτη 3 – Ιούνη -09

Ανακοίνωση για τον εμπρησμό του κεντρικού περίπτερου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Αθήνα

Ανακοίνωση για τον εμπρησμό του κεντρικού περίπτερου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Αθήνα

Tuesday, 02 June 2009 23:32
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α καταγγέλλει τη φασιστική, τραμπούκικη ενέργεια «αγνώστων» να κάψουν μέσα στο κέντρο της Αθήνας, μπροστά στη Βιβλιοθήκη, το κεντρικό προεκλογικό περίπτερο της. Η ενέργεια αυτή είναι η κορύφωση ανάλογων τραμπουκισμών σε πολλές συνοικίες της Αθήνας με σπασίματα προεκλογικών στεκιών ακόμα και με απειλές απέναντι σε αγωνιστές – μέλη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Προκαλεί εντύπωση που ο εμπρησμός έγινε μέσα στο πολυσύχναστο κέντρο της Αθήνας, «κάτω από τη μύτη» των αστυνομικών δυνάμεων που βρίσκονταν στους γύρω δρόμους, χωρίς να αντιληφθούν το παραμικρό.Εντύπωση προκαλεί και η συνεχιζόμενη σιωπή της κυβέρνησης και των Υπουργείων Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης, παρόλες τις επανειλημμένες καταγγελίες της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α για τα προηγούμενα περιστατικά.
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση και η αστυνομία φέρουν ακέραια την ευθύνη για τη συνεχιζόμενη δράση τέτοιων φασιστικών ομάδων, όπως και αν αυτοπροσδιορίζονται, που προσπαθούν να τρομοκρατήσουν με τις τραμπούκικες ενέργειες τους.
Δηλώνουμε καθαρά ότι τίποτε δε μας σταματά. Τα μέλη και οι φίλοι της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α θα δώσουν τη μάχη, τόσο μπροστά στις Ευρωεκλογές για την αποφασιστική καταδίκη της κυβέρνησης και της Ε.Ε, όπως και κάθε άλλου επίδοξου διαχειριστή αυτής της αντιλαϊκής, αυταρχικής πολιτικής, τη μάχη για την ενίσχυση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, όσο και στις μάχες του εργατικού και νεολαϊστικου κινήματος της επόμενης μέρας.
Καλεί την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της, σταματώντας να παίζει πια τον Πόντιο Πιλάτο. Καλεί τους εργαζόμενους και τη νεολαία να καταδικάσουν με τον πιο απερίφραστο τρόπο τους τραμπουκισμούς.
Αντιπροσωπεία της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α θα πραγματοποιήσει παράσταση διαμαρτυρίας την Τετάρτη στις 13:00 στο Υπουργείο Εσωτερικών.
Το Γραφείο Τύπου, Αθήνα 3 Ιούνη 2009
δείτε τι είπανε στο βιντεακι εδώ
http://www.tvxs.gr/v13122#t

Προκήρυξη νΚΑ για τις Ευρωεκλογές

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ

Νέοι και νέες,Μαθητές, σπουδαστές, νέοι εργαζόμενοι και άνεργοι.
Τις μέρες αυτές, όλοι απευθύνονται σε μας, προσπαθώντας να καρπωθούν την ψήφο μας, να μας εντάξουν στο προεκλογικό τους παιχνίδι, στο παζάρι ψεύτικων υποσχέσεων, στην αρένα των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Οι ίδιοι που πουλάνε τόσα χρόνια τα όνειρα μας, τα κόμματα που μας βυθίζουν στη φτώχια και την ανεργία, οι «επίσημοι» που ευθύνονται για τη μιζέρια και τη σήψη του ζούμε καθημερινά, θα μιλήσουν και πάλι για τη νέα γενιά, για τους νέους ψηφοφόρους και το μέλλον που μπορούν να εγγυηθούν. Όμως ξέρουμε πια ότι το αύριο που φέρνουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, η Ε.Ε. συνολικά το αντιδραστικό μπλοκ εξουσίας στη χώρα μας και διεθνώς, ζει ήδη σήμερα και δεν είναι άλλο από την εκμετάλλευση, την άγρια καταστολή, το ρατσισμό και τους πολέμους.
ΕΜΕΙΣ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ.
Η μεταφορά της κρίσης στις πλάτες μας φαίνεται να είναι η πρόταση των καπιταλιστών σε όλο τον κόσμο και η πολιτική των εκφραστών τους. Όταν οι δείκτες της οικονομίας ήταν ανοδικοί στηρίζονταν στο μόχθο και την εκμετάλλευση της νεολαίας και των εργαζομένων, τώρα που πέφτουν πάλι αυτοί καλούνται να πληρώσουν το τίμημα. Γιατί για την κοινωνική πλειοψηφία η κρίση δεν είναι οι οικονομικοί πίνακες αλλά η καθημερινή ζωή. Είναι οι απολύσεις, η τεράστια ανεργία, οι μισθοί πείνας, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, η περικοπές των κοινωνικών παροχών και οι ιδιωτικοποιήσεις. Όμως αυτά μας τα «προσέφεραν» και πριν την κρίση. Η ανεργία, η μαύρη εργασία και η ομηρεία των νέων στην ημιαπασχόληση και τα stage, η επίθεση στη δημόσια παιδεία, υγεία και ασφάλιση, οι ταξικοί φραγμοί είναι τα βιώματα μας εδώ και δεκαετίες και σε όλες τις κυβερνήσεις. Άλλωστε η νέα γενιά, η γενιά των 700 ή και λιγότερων ευρώ, που δεν γνωρίζει αν θα έχει δουλεία την επόμενη μέρα αλλά ξέρει ότι δεν θα πάρει ποτέ σύνταξη, που βλέπει όλα τα όνειρα της να καταρρίπτονται είχε αρχίσει να υπάρχει και πριν από την κρίση. Γίνεται πιο ξεκάθαρο από ποτέ, ότι το κεφάλαιο και ειδικά στο σύγχρονο ολοκληρωτικό καπιταλισμό, για να συνεχίζει να υπάρχει και να ξεπερνά τις εγγενείς κρίσεις του, πρέπει να στοχεύει στην πλήρη εξαθλίωση μας. Για αυτό και δεν μπορούν να σταθούν στο σήμερα όποιες «εναλλακτικές λύσεις» ξεπεράσματος της κρίσης για μια καλύτερη κοινωνία μέσα σε αυτό το σύστημα που προωθούν τόσο το υποτίθεται αντιπολιτευόμενο ΠΑΣΟΚ όσο και δυνάμεις της Αριστεράς.
ΝΑ ΥΠΟΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ Ε.Ε.
Εν όψει ευρωεκλογών θα ακούσουμε και πάλι για την δημοκρατική Ευρώπη, για την πρόοδο που έφερε στην Ελλάδα η ένταξη στην «ευρωπαϊκή οικογένεια», για τη δυνατότητα αριστερής και δημοκρατικής αλλαγής της Ε.Ε. και για την ανάγκη ενοποίησης της απέναντι στην κρίση. Όμως ξέρουμε πια ότι η μαύρη σημαία της Ε.Ε. είναι των αστικών τάξεων κάθε χώρας για να χτυπήσουν από κοινού τους εργαζόμενους. Ξέρουμε ότι η μόνη ενοποίηση των λαών είναι ο κοινός διεθνιστικός αγώνας τους για τα κοινά τους συμφέροντα και όχι οι καπιταλιστικές ολοκληρώσεις. Η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ και όλοι οι οργανισμοί εμφανίζονται στην καθημερινή μας ζωή. Στις συνθήκες της Μπολόνια, της Λισαβόνα, στον ευρωτρομονόμο, στο Σύμφωνο Σταθερότητας, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο στις οποίες έλαβε χώρα και η Ελλάδα. Πίσω από κάθε αντιδραστική πολιτική, στις νέες εργασιακές σχέσεις, στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας, στην επιδρομή στο ασφαλιστικό, ξεπροβάλλει μια απόφαση της Ε.Ε., που αποτελεί βέβαια κοινή πεποίθηση όλων των αστικών κυβερνήσεων και όχι άνωθεν επιβολή. Για αυτό ο δρόμος για τους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη και σε κάθε χώρα ξεχωριστά είναι η πάλη για μπλοκάρισμα κάθε ευρωπαϊκής πολιτικής, αλλά και συνολικά για την ανατροπή της, για την έξοδο από αυτή που συνδυάζεται με την αντικαπιταλιστική επαναστατική διεθνιστική προοπτική.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΣΧΗΜΕΣ.
Ακόμα και από τις τελευταίες «προεκλογικές» μέρες φαίνεται η ασχήμια του πολιτικού σκηνικού και της κυβερνητικής πολιτικής. Η κυβέρνηση έκλεισε πρόωρα τη Βουλή για να μην αποδοθούν ευθύνες σε στελέχη της για διαφθορά, ενώ δεν μπορεί να κρύψει ότι μετά τις κάλπες ετοιμάζει νέα επίθεση τόσο σε μισθούς και συντάξεις όσο και στους μετανάστες. Μάλιστα, υποστηρίζει ακλόνητα την αντιλαϊκή πολιτική που ασκεί τόσα χρόνια επιλέγοντας ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου την καταδικασμένη στα μάτια ολόκληρης της εκπαιδευτικής κοινότητας Μ. Γιαννάκου της ιδιωτικοποίησης και του αυταρχισμού. Από την άλλη το ΠΑΣΟΚ πασχίζει να διαφοροποιηθεί φορώντας το αριστερό του προσωπείο με τη χρήση του μεγάλου επαναστατικού διλλήματος «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» αλλά ουσιαστικά συναινεί στο σύνολο της ασκούμενης πολιτικής. Το τοπίο γίνεται διαρκώς πιο σκοτεινό και άδικα πασχίζουν τα αστικά επιτελεία και τα Μ.Μ.Ε. να δώσουν όραμα και προοπτική στη νέα γενιά μέσα στην πολιτική τους. Τα σκάνδαλα, η διαφθορά, οι μίζες και τα ρουσφέτια δεν είναι ακραίες εκδοχές και προσωπικά λάθη, αλλά διαρκές μοντέλο διακυβέρνηση ς και διαιώνισης της κυρίαρχης πολιτικής. Καμία μάσκα δεν αρκεί για να κρύψει το πραγματικό τους πρόσωπο. Της βίας και του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού που δολοφονεί 15χρονους, που χτυπά και συλλαμβάνει όσους αγωνίζονται, που ποινικοποιεί τη συλλογική πάλη, που ευνοεί την ξενοφοβία και τις ρατσιστικές επιθέσεις. Όλο και μεγαλύτερα τμήματα της νεολαίας δεν έχουν πια καμία πίστη και ελπίδα στο υπάρχον καθεστώς για αυτό και αποστρέφονται το δικομματισμό. Οι κυβερνώντες φοβούνται που αυτή η κοινωνική δυσαρέσκεια γίνεται ρεύμα αμφισβήτησης. Έτσι προσπαθούν να αναστηλώσουν το πολιτικό σύστημα, επαναπροβάλλοντας το ΠΑΣΟΚ, προτείνοντας διαφορετικές κυβερνήσεις, της ΝΔ με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, του ΠΑΣΟΚ με τον πρόθυμο ΣΥΡΙΖΑ είτε σε κοινή διακυβέρνηση είτε με στήριξη. Και επειδή τίποτε από αυτά δεν ενσωματώνει και καταστέλλει κοινωνική οργή, πλασάρουν την πρόταση των Οικολόγων Πράσινων προωθώντας τους με τα γκάλοπ. Τους εμφανίζουν ως “πράσινη λύση”, ενώ είναι ένα κόμμα που στηρίζεται από μεγάλες πολυεθνικές και δεν θίγει στο ελάχιστο τα συμφέροντα του κεφαλαίου που ευθύνεται για την τεράστια καταστροφή της φύσης, που στήριξε τους “ανθρωπιστικούς πολέμους” του ΝΑΤΟ και που δηλώνει διαρκώς ότι θα συνεργαστεί με οποιαδήποτε κυβέρνηση. Μέχρι και τη λύση της αποχής προωθούν, ακριβώς γιατί είναι επιλογή που ενώ μπορεί να φανερώνει μια απόρριψη του πολιτικού σκηνικού, παραμένει ακίνδυνη αφού δεν καταδικάζει τους πολιτικούς εκφραστές του και δεν υιοθετεί μιας άλλης προοπτικής. Το πολιτικό σύστημα από όποια πλευρά και να το δούμε παραμένει άσχημο, αλλά αν η οργή και η δυσφορία γίνουν παραίτηση και αδιαφορία τότε η κατάσταση δε θα αλλάξει ποτέ.
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ. ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΝΕΟΛΑΙΙΣΤΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
Απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε σαν νεολαία σε όλους τους τομείς της ζωής μας, δεν πρέπει να είναι κανείς μόνος. Στην απόλυση και την αυθαιρεσία του αφεντικού, στο γκλόπ και το δακρυγόνο της αστυνομίας, στο σχολείο- εξεταστικό κάτεργο και το πανεπιστήμιο- επιχείρηση, στην έλλειψη ελεύθερου χρόνου και τον πολιτισμό του life-style δεν απαντούν η υποταγή και η απελπισία, ούτε ακόμα περισσότερο ο αλληλοσπαραγμός. Η συλλογική οργάνωση και πάλη, η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Στην Ελλάδα και διεθνώς μεγάλοι κοινωνικοί και νεολαιίστικοι αγώνες ξέσπασαν τα τελευταία χρόνια, που πέτυχαν νίκες. Σημαντικότερος όλων ο ελληνικός Δεκέμβρης, η πρώτη εξέγερση της κρίσης, που ένωσε με πρωτοφανή τρόπο όλη τη νεολαία στην τεράστια σύγκρουση της με την κυβέρνηση και την κρατική καταστολή. Αλλά και οι νικηφόρες και πολύμηνες καταλήψεις ενάντια στην αναθεώρηση του Συντάγματος και την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων καθώς και δεκάδες εργατικοί αγώνες με κορυφαία την απεργία των δασκάλων δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Αντίστοιχοι αγώνες γίνονται σε όλο τον κόσμο από φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενους που αποδεικνύουν ότι η αστική πολιτική μπορεί να ανατραπεί. Τα κινήματα αυτά στα οποία η αντικαπιταλιστική αριστερά πρωτοστάτησε, με την ΕΑΑΚ σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, με τις παρεμβάσεις και τα εργατικά σχήματα, με τις κινήσεις πόλης κ.α., αναδεικνύουν ότι μόνο οι αγώνες που γεννιούνται από τα κάτω, που αποκτούν βαθύτερο και πιο επικίνδυνο περιεχόμενο και αιτήματα μπορούν να αναμετρηθούν με μαζικό και αποτελεσματικό τρόπο. Ο ρόλος της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και συνολικά η λογική του γραφειοκρατικού και ηττημένου συνδικαλισμού γίνεται όλο και πιο εχθρικός απέναντι στις ανάγκες και τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, ειδικά των νέων που στην πλειοψηφία τους δεν καλύπτονται καν από τα υπάρχοντα συνδικάτα. Επιλέγουν για σύμμαχο τους την εργοδοσία και την κυβέρνηση και αποφεύγουν κάθε αγωνιστική απόπειρα. Το πρωτόγνωρο κίνημα αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα ανέδειξε τις δυνατότητες για αγωνιστικό, ταξικό συντονισμό των εργαζομένων «από τα κάτω», όχι μόνο για την καταγγελία της δολοφονικής απόπειρας εναντίον της, αλλά και για την κατάργηση του σύγχρονου δουλεμπορίου και την ανατροπή του εργασιακού μεσαίωνα.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗΣ. ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
Για τη συνέχεια και ενίσχυση των αγώνων και τη συμπόρευση τους σε ένα αγωνιστικό- ανατρεπτικό μέτωπο είναι αναγκαία και μια άλλη αριστερά. Μια αριστερά δυνατή και μαζική που θα ορθώσει το ανάστημα της και θα αποτελέσει αντίπαλο δέος στην πολιτική που ασκείται. Που θα εμπνέει τη νέα γενιά και όλους τους εργαζόμενους για αγώνες μέχρι τη νίκη, που θα αμφισβητεί κάθε έκφανση της καπιταλιστικής πραγματικότητας και θα ανοίγει την προοπτική για την επαναστατική αλλαγή. Οι δυνάμεις της επίσημης αριστεράς ΚΚΕ και ΣΥΝ- ΣΥΡΙΖΑ παρά τις διαφορές τους ενσωματώνονται στο αστικό- κοινοβουλευτικό παιχνίδι αποτελώντας τελικά ανάχωμα για την προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης. Το ΚΚΕ μένει έξω από κάθε αγωνιστική προσπάθεια, συκοφαντεί και καταγγέλλει ότι πάει να βάλει αναχώματα στην κυβερνητική πολιτική εκφράζοντας ακραία συντηρητικά χαρακτηριστικά, όπως στην εξέγερση του Δεκέμβρη. Παρά τις αριστερές διακηρύξεις του βοηθά στην συντήρηση του κατεστημένου κλείνοντας την πόρτα σε οτιδήποτε κινείται αριστερά του. Την ίδια στιγμή επαγγέλλεται τον σοσιαλισμό- κομμουνισμό αλλά αναφέρεται στα εκμεταλλευτικά καθεστώτα του “υπαρκτού σοσιαλισμού” που ηττήθηκαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ αν και συμμετέχει εντονότερα στα κινήματα, παραμένει μια διαχειριστική κοινοβουλευτική δύναμη. Η ουσία της πολιτικής του πρότασης είναι μια αριστερή διακυβέρνηση που θα προέρθει μέσα από την εξαργύρωση της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Η λογική αυτή όχι μόνο δεν μεγεθύνει την αυθόρμητη ριζοσπαστικοποίηση αλλά αντιθέτως υποτάσσει κάθε νεανική αγωνιστικότητα και αριστερή αναζήτηση στα όρια του υπάρχοντος συστήματος. Αυτή η αριστερά, που δεν χάνει ποτέ την ευκαιρία να δοκιμάσει τη γλύκα της εξουσίας, δημιουργεί αυταπάτες και τελικά ήττα, απογοήτευση και συντηρητικοποίηση όπως φαίνεται από τα παραδείγματα των “προοδευτικών” κυβερνήσεων σε Ιταλία, Γαλλία και αλλού. Ειδικά εν όψει ευρωεκλογών δεν μπορεί να κρυφτεί από όποια αντι ΕΕ φρασεολογία η βαθιά προσήλωση του ρεύματος αυτού ακόμα και σε βαθιά αντεργατικές επιταγές του ευρωκοινοβουλίου.
ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Εμείς τολμούμε να βλέπουμε να βλέπουμε φως στο τέλος του τούνελ του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος. Μια κοινωνία χωρίς την εκμετάλλευση του ανθρώπου και της φύσης, χωρίς εργαζόμενους και αφεντικά, φτώχεια και πολέμους, την κομμουνιστική κοινωνία. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει κανένας άλλος τρόπος για την συνολική ικανοποίηση των αναγκών μας πέρα από την συνολική ανατροπή της αστικής κοινωνίας και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Από το πέρασμα όλων των παραγωγικών δυνάμεων στα χέρια ίδιων των εργαζομένων και της αυτοδιεύθυνσης τους. Πολλοί μπορεί να τρέξουν να πουν ότι τον κομμουνισμό των γνωρίσαμε και δεν άφησε παρά δυστυχία. Όμως εμείς κρατάμε και εμπνεόμαστε από όλους τις μεγάλους αγώνες και τις πρωτοπόρες αναλύσεις της ιστορίας αλλά κρίνουμε και διαχωριζόμαστε από τον εκφυλισμό τους. Στοχεύουμε στην επαναθεμελίωση της σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής, στην αναζήτηση του νέου επαναστατικού προγράμματος που θα διαμορφώσει και ένα νέο συλλογικό όραμα χειραφέτησης.

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Η Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή είναι ο μόνος σχηματισμός που μπορεί να δώσει ελπίδα και προοπτική για αυτή την αριστερά που έχει ανάγκη η εποχή μας. Είναι το πιο ελπιδοφόρο ενωτικό εγχείρημα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς σε συνολικό πολιτικό επίπεδο που συνενώνει οργανώσεις και ανένταχτους αγωνιστές και συγκροτήθηκε μέσα από ανοιχτές αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες με χιλιάδες αγωνιστές με συνδιαμόρφωση και συναπόφαση. Αποτελεί ένα πρώτο σημαντικό βήμα για τη δημιουργία ενός διακριτού πολιτικού ρεύματος σε ανεξαρτησία από την αστική πολιτική και την επίσημη αριστερά, ενός πόλου της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής αριστεράς. Εκφράζει την ανάγκη η πρωτοπόρα δράση και η δυναμική των σχηματισμών και των αγωνιστών της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στους χώρους εκπαίδευσης, εργασίας και κατοικίας και στους κοινωνικούς αγώνες να εκφραστεί και σε συνολικό κοινωνικό επίπεδο, σε συνολική αναμέτρηση με την κυρίαρχη πολιτική. Προωθεί την αναγέννηση του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος κόντρα στη συναίνεση του εργοδοτικού συνδικαλισμού, προβάλλει την ανάγκη για μελέτη και συζήτηση γύρω από το παρελθόν και το μέλλον του κομμουνιστικού κινήματος και παλεύει με ένα πολιτικό περιεχόμενο επικίνδυνο για το σύστημα και τους εκφραστές του.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί όλους τους νέους και νέες, όλους τους εργαζόμενους, έλληνες και ξένους σε στήριξη στις εκλογές και συμπόρευση μετά από αυτές σε κάθε στιγμή της ταξικής πάλης. Και σε αυτή τη μάχη δίνουμε δυναμικό παρών, με την αντικαπιταλιστική, επαναστατική αριστερά.

Στις 7 Ιούνη ψηφίζουμε- στηρίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ
νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση

ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαχητική συγκέντρωση στην Αθήνα

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Μαχητική συγκέντρωση στην Αθήνα

Με μια μαζική και μαχητική συγκέντρωση στην Αθήνα ξεκίνησε ο τελευταίος γύρος συγκεντρώσεων, 6 μέρες πριν τις εκλογές. Από νωρίς η πλατεία Ομόνοιας γέμισε με νεανική ζωντάνια. Αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από όλες τις τοπικές πρωτοβουλίες της Αττικής έδωσαν το παρών στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του μετώπου, δίνοντας τόνο αποφασιστικότητας και ελπίδας. Λίγο μετά τις 8 στο βήμα ανέβηκε ο Θ. Διαβολάκης, ανένταχτος αγωνιστής, υποψήφιος στις ευρωεκλογές, μέλος του Δ.Σ. της ΟΙΕΛΕ, ο οποίος ήταν ο κεντρικός ομιλητής εκ μέρους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Έχουμε ανάγκη και μπορούμε να δημιουργήσουμε μια άλλη αριστερά. Κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο πολιτικό σύστημα και την Ε.Ε. «Ούτε ΠΑΣΟΚ-Ούτε Δεξιά, εμπρός για μια ανεξάρτητη αριστερά» φωνάζουν οι συγκεντρωμένοι. Στο βήμα αμέσως μετά ανέβηκε ο καθηγητής Ευτύχης Μπιτσάκης που χαιρέτiσε τη συγκέντρωση. Έγινε η αρχή για μια ενωτική αλλά και ανατρεπτική αριστερά. Μια αριστερά που είναι ανάγκη να δημιουργηθεί τόσο στους αγώνες, όσο και με βήματα στη θεωρία και τη μάχη των ιδεών, ώστε να είναι δημοκρατική, ενωτική αλλά και επαναστατική και κομμουνιστική, τόνισε ο σ. Ε. Μπιτσάκης. «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι η επανάσταση και ο κομμουνισμός» απάντησαν οι αγωνιστές και η συγκέντρωση συνεχίστηκε με τους χαιρετισμούς των εκπροσώπων των οργανώσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Χαιρέτησαν με τη σειρά το ΝΑΡ, το ΣΕΚ, η ΑΡΑΝ, η ΑΡΑΣ, το ΕΚΚΕ, η ΟΚΔΕ Σπάρτακος και η Κομμουνιστική Ανανέωση. Μήνυμα έστειλε ο εκπρόσωπος των Οικολόγων Εναλλακτικών, ο οποίος περιοδεύει στην Δυτική Μακεδονία. «Με την Αριστερά της Ανατροπής, για τις επαναστάσεις της νέας εποχής», «Εμπρός λαέ, έξω απ΄ την Ε.Ε.», «Ανυπακοή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ μαζική», «η ιστορία γράφεται με ανυπακοή, αγώνας-ρήξη-ανατροπή», «οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι-έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι» και πολλά άλλα συνθήματα δονούσαν την Ομόνοια, σε μια συγκέντρωση με έντονη νεολαιίστικη παρουσία. Παρούσες όλες οι γενιές των αγώνων της επαναστατικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς,από πολλούς κοινωνικούς χώρους. Μηνύματα στη συγκέντρωση έστειλαν το NPA (Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα Γαλλίας) και το Κόκκινο Κόμμα Νορβηγίας. Χαιρετισμό διάβασε και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Με το τέλος των ομιλιών ξεκίνησε η μαχητική αντικυβερνητική και αντι-ΕΕ διαδήλωση προς τη βουλή, με τα μπλοκ της πορείας να φωνάζουν με παλμό τα συνθήματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Απαράδεκτη και πάλι η στ'αση της αστυνομίας, που με εντολή της κυβέρνησης, εμπόδισε τη διαδήλωση να φτάσει στα γραφεία της Ε.Ε.

Ραδιοφωνικό σπότ

Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Ραδιοφωνικό σποτ


Κατεβάστε το ραδιοφωνικό σποτ της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ εδω:
256kpbs
128kbps

Συνέντευξη του συντρόφου Πέτρου Παπακωνσταντίνου για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ο σ. Πέτρος Παπακωνσταντίνου, υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έδωσε συνέντευξη στο TVXS. Δείτε την πατώντας http://www.tvxs.gr/v12492

Η συνέντευξη του Olivier Besanceno στην εφημερίδα ΠΡΙΝ

Ο ΟΛΙΒΙΕ ΜΠΕΖΑΝΣΕΝΟ, στέλεχος του γαλλικού Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος, παραχώρησε συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΑΦΡΟ και τον ΤΑΣΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ και μίλησε για την κρίση του καπιταλισμού, την αντικαπιταλιστική αριστερά και τις ευρωεκλογές. Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ στις 24 Μάη. Για να τη διαβάσετε κάντε κλικ εδώ
Το ΝΑΡ στο διαδίκτυο: http://www.narnet.gr/ - blog ΝΑΡ Θεσσαλονίκης: http://www.nar4.wordpress.com/

Η ανάγκη της τρίτης συνιστώσας της αριστεράς-Ευτύχης Μπιτσάκης

Η ανάγκη της τρίτης συνιστώσας της Αριστεράς
Η συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ένα θετικό πρώτο βήμα, αλλά πρέπει να γίνουν ακόμα πολλά για να δημιουργήσουμε τον τρίτο πόλο
Η συγκρότηση της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αποτελεί σημαντικό και ελπίζω, ελπιδοφόρο βήμα για τη διαδικασία υπέρβασης του κατακερματισμού της εξωκοινοβουλευτικής – ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Του ΕΥΤΥΧΗ ΜΠΙΤΣΑΚΗ
Για μια διαδικασία κοινής δράσης, θεωρητικού διαλόγου, συνεργασίας, αλληλογνωριμίας και άρσης προκαταλήψεως, συγκλίσεων που θα πρέπει να καταλήξουν στη συγκρότηση ενός πόλου και τελικά στην αυτοδιάλυση και στη δημιουργία ενός κόμματος που θα είναι και κομμουνιστικό και δημοκρατικό.
Γιατί χρειάζεται αυτός ο “πόλο”; Μια τρίτη συνιστώσα της ελληνικής Αριστεράς; Αρχίζουμε από μια διαπίστωση: η κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου δεν ήταν μια “προσωρινή υποχώρηση”, μια προσωρινή ήττα του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της Ιστορίας, στρατηγική νίκη του καπιταλισμού. Με την κατάρρευση τελειώνει τραγικά ο αιώνας των μεγάλων ελπίδων. Αλλά η Ιστορία δεν τελείωσε, όπως βιάστηκαν να προφητεύσουν οι ιδεολόγοι του νικηφόρου (επί του παρόντος) καπιταλισμού.
Τι κάνουμε λοιπόν; Φαίνεται ότι η ελληνική Αριστερά δεν κατανόησε ή δεν θέλει να κατανοήσει το μέγεθος της ιστορικής καταστροφής. Η ηγεσία του ΚΚΕ έλυσε το πρόβλημα με την αντιμαρξιστική “θεωρία” της προδοσίας. Είκοσι χρόνια μετά την κατάρρευση ακόμα δεν τολμά (και πλέον δεν μπορεί) να εξηγήσει το γεγονός. Ο ΣΥΝ, από την πλευρά του, – αριστερό, αλλά όχι κομμουνιστικό κόμμα (παρόλο που στο ΣΥΝ είναι ενταγμένο ένα πλήθος κομμουνιστών και ορισμένοι με ηρωική ιστορία) – , δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά με το πρόβλημα. Οι μόνες σχεδόν επεξεργασίες (άρθρα, βιβλία, “αποφάσεις”) έγιναν από άτομα, περιοδικά και οργανώσεις έξω από το χώρο των δυο κύριων συνιστωσών της Αριστεράς. Όμως μια συστηματική σφαιρική ερμηνεία, επιστημονικά – ιστορικά θεμελιωμένη, δεν υπάρχει ακόμα.
Αλλά γιατί μας χρειάζεται αυτή η ερμηνεία; Η ανάγκη δεν είναι απλώς θεωρητική. Η Αριστερά δεν έχει μέλλον, αν δεν ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με το παρελθόν. Αν, χωρίς εύκολους μηδενισμούς ή κουτοπόνηρες υπεκφυγές, δεν δει κριτικά την πορεία των επαναστατικών κινημάτων του εικοστού αιώνα. Αν δεν ερμηνεύσει την πρώτη μεγάλη πρακτική αποτυχία. Αν δεν ανακτήσει, μέσα από τα ερείπια, το επιστημονικό κεκτημένο του μαρξισμού και αν δεν αναπτύξει τη θεωρία, ώστε να αντιστοιχεί στους πλανητικούς κινδύνους, αλλά και τις πρωτοφανείς δυνατότητες της φοβερής εποχής μας. Ανάγκη λοιπόν να κατανοήσουμε ότι η ανθρωπότητα εισήλθε, όχι απλώς χρονολογικά, αλλά ουσιαστικά, σε ένα νέο αιώνα, όπου θα παιχθεί το μεγάλο στοίχημα του κομμουνισμού ή της αυτοκαταστροφής της.
Τι πρέπει να κάνουμε; Πρώτο, να μελετήσουμε την πορεία των εργατικών και κομμουνιστικών κινημάτων του αιώνα που πέρασε. Δεύτερο, να γνωρίσουμε, επιτέλους, το μεγάλο άγνωστο, στο όνομα του οποίου μιλάμε: τη σημερινή εργατική τάξη, τη διαδικασία ενσωμάτωσης και κρίσης, αλλά και τις λανθάνουσες δυνατότητές της. Να σκιαγραφήσουμε, έστω στις γενικές αλλά βασικές γραμμές, την εικόνα του σοσιαλισμού που προτείνουμε: τι θα γίνει με την εργατική δημοκρατία και το κόμμα και τον πάντα υπαρκτό κίνδυνο αυτονόμησης και επιβολής τους στην κοινωνία; Με την κοινωνικοποίηση (όχι κρατικοποίηση) των μέσων παραγωγής; Με τη μορφή που θα πρέπει να πάρουν οι σχέσεις μεταβολισμού ανθρώπου – φύσης, ώστε να αποφευχθεί (ει δυνατόν) η σπατάλη και η εξάντληση των φυσικών αποθεμάτων; Τι θα γίνει με τον κίνδυνο αναπαραγωγής του αστικού κατακερματισμού εργασίας, ο οποίος συνεπάγεται, κατά τον Μαρξ “τη δολοφονία του λαού” κ.λπ.
Όλα αυτά λοιπόν θα τα κάνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ειδικά το ΝΑΡ; Προφανώς δεν είμαι τόσο αφελής. Αλλά τα ανοικτά προβλήματα πρέπει να επισημανθούν επειδή και στους χώρου; της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς έχει, λιγότερο ή περισσότερο αναπαραχθεί η διαχρονική αδυναμία δημιουργικής σύζευξης της στρατηγικής με την τακτική. Έτσι είναι πάντα πρόχειρος ο επαναστατικός βερμπαλισμός που επικαλύπτει την έλλειψη της στρατηγικής , ενώ την ίδια στιγμή κυριαρχεί λιγότερο ή περισσότερο, ο ενδοαριστερός σεκταρισμός.
Κατά τον Μαρξ “οι νεκροί βαραίνουν σαν βραχνάς στα μυαλά των ζωντανών”. Οι νεκροί (μεγάλοι, σεβαστοί, ηρωικοί) βαραίνουν ακόμα και στα δικά μας μυαλά. Αλλά θα τιμήσουμε τους “νεκρούς” μας διδασκόμενοι από τις ιδέες και από το έργο τους και ταυτόχρονα υπερβαίνοντάς το. Η πραγματικότητα, η ιστορία, έχει αποφανθεί. Ούτε ο σταλινισμός, ούτε ο μαοϊσμός, ούτε ο τροτσκισμός, θα είναι η θεωρία του κομμουνιστικού κινήματος του μέλλοντος (προφανώς δεν βάζουμε στην ίδια θέση τον Στάλιν με τις υπόλοιπες ηγετικές μορφές).
Θεωρία και πράξη: να αναπτύξουμε τη θεωρία σε διαλεκτική σχέση με την καθημερινή πράξη. Κοινή δράση στους καθημερινούς αγώνες. Κοινό μέτωπο εναντίον της ανεργίας και της φτώχειας, εναντίον του κράτους καταστολής που οικοδομεί συστηματικά η αστική τάξη, εναντίον των πολέμων της Νέας Τάξης. Κοινό μέτωπο για την ποιότητα της καθημερινής ζωής, για επιστημονική και ουμανιστική παιδεία, κ.λπ., κ.λπ.
Ταυτόχρονα να ξεκαθαρίσουμε ποιοι είναι οι εχθροί και ποιοι ι σύμμαχοι στους καθημερινούς αγώνες. Εχθρός μας δεν είναι το ΚΚΕ. Οι χιλιάδες έντιμοι αγωνιστές που έχουν εγκλωβιστεί από μια ηγεσία ανάξια των καιρών. Εχθρός μας δεν είναι ο “λαός” του ΣΥΡΙΖΑ, κομμουνιστές και μη. Με όλους αυτούς πρέπει να συμπορευθούμε στους κοινούς αγώνες. Και επειδή οι άνθρωποι δεν είναι πέτρες, αν οι ιδέες μας είναι πιο σωστές, αν έχουμε κότσια, θα τους επηρεάσουμε μέσα από την καθημερινή επικοινωνία. Θα επηρεάσουμε και θα επηρεαστούμε
Ας χωνέψουμε επιτέλους ότι δεν χρειάζεται να λύσουμε το πρόβλημα του φύλου των αγγέλων, προτού συνεργαστούμε με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς. Ο Μαρξ συνιστούσε στους οπαδούς του να ψηφίσουν τους φιλελεύθερους και ταυτόχρονα να ετοιμάζουν το σκοινί για να τους κρεμάσουν (εμείς ας ξεχάσουμε το σκοινί). Και ο Λένιν (που νομίζω δεν ήταν οπορτουνιστής) υποστήριξε πως πρέπει να συνεργαζόμαστε με τους άλλους σε ένα, δύο, τρία σημεία. Με ανθρώπους που κάποια στιγμή θα μας αφήσουν. Και ο Γκράμσι, με τη σειρά του, δεν φοβόταν τη συνεργασία με τους “ρεφορμιστές”.
Εμείς τι κάνουμε; Κοιτάμε από το ύψος της “καθαρής” επαναστατικής μας συνείδησης τους άλλους. Συχνά, αντί για κριτική, χρησιμοποιούμε ειρωνεία. Η ειρωνεία χρειάζεται ενίοτε. Αλλά απαιτεί αίσθημα δικαιοσύνης και ταλέντο. Η δική μας ειρωνεία είναι συχνά έκφραση ανεπάρκειας.
Να ξεκινήσουμε λοιπόν το συντροφικό διάλογο, μεταξύ μας και με τους άλλους. Να συμπορευτούμε στους καθημερινούς αγώνες. Να μην παραιτηθούμε από το δικαίωμα (και το καθήκον) της κριτικής. Αλλά να είναι δημιουργική. Έτσι θα συμβάλουμε στην αλληλοκατανόηση και στην υπέρβαση των τραυματικών καταστάσεων που άφησαν οι διαδοχικές διασπάσεις και οι συγκρούσεις.
Με αφορμή τις ευρωεκλογές έγινε ένα πρώτο, θετικό βήμα. Ας ελπίσουμε ότι μέσα από μια διαδικασία κοινής δράσης και θεωρητικών επεξεργασιών θα συγκροτηθεί η τρίτη συνιστώσα της ελληνικής Αριστεράς. Και όταν η συνιστώσα αυτή θα αποκτήσει το αναγκαίο πολιτικό βάρος, όταν θα είναι μια υπολογίσιμη πολιτική δύναμη, τότε θα μπορεί και θα πρέπει να επιδιώκει μορφές συνεργασίας, με τον ΣΥΡΙΖΑ και με το ΚΚΕ (αν το τελευταίο υπερβεί το σημερινό αδιέξοδο) χωρίς τον κίνδυνο να μολυνθεί η “επαναστατική της καθαρότητα”. Οι στρατηγικές και άλλε διαφορές δεν δικαιολογούν τον αυτοεγκλεισμό. Οι σωστές ιδέες και η αντίστοιχη πράξη δεν φοβούνται το ανοιχτό πεδίο της ταξικής πάλης.
Ιδού η Ρόδος!
Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 24.05.09

Περίπτερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ατην Λάρισα

Το εκλογικό περίπτερο της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στην Λάρισα

Στην Κεντρική Πλατεία μπροστά στο Δικαστικό Μέγαρο

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α επένδυση ελπίδας-Γ.Ρούσσης

Άρθρο υπέρ της ψήφου στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δημοσίευσε ο Γ. Ρούσης στην Ελευθεροτυπία (Δευτέρα 25 Μάη)
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α
Επένδυση ελπίδας

Το εγχείρημα της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην οποία συσπειρώθηκαν 11 οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, έχει σημαντικά πλεονεκτήματα και αποτελεί την πιο φερέγγυα λύση για κάθε κομμουνιστή, για κάθε αριστερό ριζοσπάστη
Αρθρο Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ
Ποια θα πρέπει να είναι η στάση των κομμουνιστών και άλλων αριστερών αντικαπιταλιστών πολιτών στις ευρωεκλογές της 7ης του Ιούνη;
Κατ' αρχήν μια θεμιτή και καθ' όλα σεβαστή στάση είναι εκείνη της αποχής από την εκλογική διαδικασία, στο βαθμό που αυτή υποδηλώνει τόσο την αντίθεση στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα όσο και την αναποτελεσματικότητα των εκλογών και των θεσμών, όπως το ευρωκοινοβούλιο, που προκύπτουν από αυτές και τούτο από τη σκοπιά της ανατροπής της κυρίαρχης καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων.
Τη στάση αυτή θα επιλέξουν, όπως πάντοτε, οι συνιστώσες του αντιεξουσιαστικού-αναρχικού χώρου, οι οποίες και αποτελούν κομμάτι της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με το οποίο, παρά τις όποιες διαφωνίες, θα πρέπει να επιδιώκεται η συνεργασία στο πεδίο των μαζικών αγώνων.
Την ίδια στάση είναι πολύ πιθανόν να ακολουθήσουν και πολλοί άλλοι κυρίως νέοι, απογοητευμένοι, τόσο από τα κόμματα εξουσίας όσο και από την κυρίαρχη Αριστερά. Και ανάμεσά τους υπάρχουν πολλοί που αύριο μπορεί να ενταχθούν σε ένα μαζικό κίνημα αντικαπιταλιστικής αντίστασης και ανατροπής.
Για όσους εκτιμούν ότι και οι εκλογές αποτελούν ένα, δευτερεύον έστω,μέσο πάλης υπάρχουν διάφορες επιλογές.
Μία από αυτές είναι το ΠΑΣΟΚ σαν το μη χείρον βέλτιστον σε σχέση με τη Ν.Δ. Ομως η παγκόσμια εμπειρία αλλά και το πρόσφατο ελληνικό παρελθόν της σοσιαλδημοκρατίας, μάλλον αποδεικνύουν ότι ακριβώς επειδή ο νεοφιλελευθερισμός αποτελεί τη σύγχρονη έκφραση του καπιταλισμού, όσοι, όπως το ΠΑΣΟΚ, δεν θέτουν σε αμφισβήτηση τον καπιταλισμό, μετατρέπονται και οι ίδιοι σε διεκπεραιωτές της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Αυτό συμβαίνει και με το ΠΑΣΟΚ. Ετσι τα μόνα αριστερά στοιχεία που του απέμειναν, είναι ο ψευδεπίγραφος σοσιαλιστικός του τίτλος και ένας αριστερός λαϊκός κόσμος που το ακολουθεί μη έχοντας συνειδητοποιήσει ότι έχει μετατραπεί σε πράσινη Δεξιά.
Μια άλλη επιλογή είναι οι Οικολόγοι. Η δημοσκοπική και όχι μόνο προβολή τους από τα μέσα του συστήματος, σε συνδυασμό με τη συντηρητική μετάλλαξή τους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, μάλλον σαν στημένο και ελεγχόμενο από το σύστημα κυματοθραύστη της λαϊκής δυσαρέσκειας μπορεί να τους χαρακτηρίσει, παρά σαν δύναμη ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Απομένουν τα αριστερά σχήματα ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, μεμονωμένες δυνάμεις της Αριστεράς όπως το Μ-Λ ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Οι δυνάμεις αυτές λόγω των πραγματικών ουσιαστικών διαφορών τους είναι αδύνατον να υλοποιήσουν την πτυχή της προτροπής του σεβάσμιου αγωνιστή της Αριστεράς Μανώλη Γλέζου για κοινή κάθοδο στις εκλογές. Παρ' όλα αυτά η πρόταση Γλέζου δεν είναι ούτε «θέμα για επιθεωρήσεις», όπως έσπευσε να τη χαρακτηρίσει για να την απαξιώσει η Αλέκα Παπαρήγα, ούτε υλοποιείται μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως δήλωσε με περίσσια δόση αλαζονείας ο Αλέξης Τσίπρας. Αντίθετα, όχι μόνον εκφράζει τον πόθο πολλών αγνών αριστερών, αλλά κυρίως την επιτακτική αναγκαιότητα κοινής, παρά τις διαφορές, δράσης ενάντια στη νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή λαίλαπα. Ως εκ τούτου με αυτήν τη μιορφή θα πρέπει να υιοθετηθεί και να σφυρηλατηθεί στο πεδίο των καθημερινών αγώνων και τούτο πέρα από τις όποιες εκλογικές συνεργασίες. Μπροστά λοιπόν σε αυτήν τη διασπασμένη εκ των πραγμάτων Αριστερά τι να επιλέξει κάποιος που πρεσβεύει την ανατροπή του καπιταλισμού και την επικράτηση της κατώτερης φάσης της κομμουνιστικής κοινωνίας, του σοσιαλισμού;
Ο ΣΥΡΙΖΑ και πιο ειδικά η κύρια συνιστώσα του, ο Συνασπισμός, παρά την αριστερή στροφή του στη μετά Κωνσταντόπουλο εποχή, συνεχίζει να αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ΠΑΣΟΚους με πολιτικά, κι ακόμη από βαθύτατα συντηρητικές δυνάμεις, όπως με τον πιο περίτρανο τρόπο αποδείχτηκε πρόσφατα στον χώρο των πανεπιστημιακών. Στην κάθε περίπτωση, ακόμη και η κυρίαρχη αριστερή συνιστώσα του δεν προχωρεί πέρα από μια αντινεοφιλελεύθερη στάση και τελικά πέρα από την ουτοπία ενός καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο. Πιο ειδικά, ο φιλοευρωπαϊκός προσανατολισμός του είναι τέτοιος που ούτε την από μέρους του επικρότηση της συνθήκης του Μάαστριχτ δεν τολμά να αναιρέσει.
Το ΚΚΕ παρά τις θετικές διακηρύξεις του περί αναγκαιότητας του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, παρά το ότι είναι αναμφίβολα η πλέον μαζική οργανωμένη αριστερή δύναμη αντίστασης, παρά τη σαφή του στάση ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, με αποκορύφωμα το 18ο Συνέδριό του, έχει περάσει στην πλέον σεχταριστική περίοδο της μεταπολεμικής του ιστορίας. Ο απομονωτισμός και η αντιμετωπική τακτική τού έχει γίνει δεύτερη φύση. Η ίδια η έννοια της Αριστεράς αμφισβητείται από επιφανή στελέχη του για να καταδειχτεί και με αυτόν τον τρόπο η μοναδικότητά του. Πρόσφατα, επικύρωσε με τον πλέον επίσημο τρόπο τη σταλινική του στροφή αποδεικνύοντας ότι το όραμά του για το μέλλον είναι και οι πλέον σκοτεινές πτυχές του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Τέλος, κατά τη διάρκεια του νεολαιίστικου ξεσπάσματος του Δεκέμβρη, εκδήλωσε έντονα συντηρητικά χαρακτηριστικά θέτοντας σε αμφισβήτηση τον όποιο μέχρι σήμερα ριζοσπαστικό του χαρακτήρα. Ετσι διέψευσε τις προσδοκίες που δημιούργησε σε ορισμένους από εμάς, μετά την έστω και άδηλη αυτοκριτική του απέναντι στα ατοπήματα της κυβέρνησης Τζαννετάκη και της ίδρυσης του Συνασπισμού, την προβολή της εναλλακτικής του σοσιαλισμού, τα όποια άτολμα έστω ανοίγματά του σε δυνάμεις πέρα από το ίδιο, τη δειλή έστω ανοχή της κριτικής στάσης απέναντι στον «υπαρκτό».
Οι διάφοροι μοναχικοί καβαλάρηδες της Αριστεράς τύπου ΜΛ-ΚΚΕ, παρά τη συνέπειά τους στο πεδίο των καθημερινών αγώνων, συνέπεια η οποία αφορά και τη μετωπική τους στάση στις μάχες του μαζικού κινήματος, εκτός του ότι δεν απέχουν ουσιαστικά πολύ από την πρόσφατη ανάλυση του ΚΚΕ περί «υπαρκτού», παρά την κρισιμότητα των καιρών, φαίνεται να θέτουν υπεράνω όλων την καθαρότητα του μικρομάγαζού τους.
Το εγχείρημα της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην οποία συσπειρώθηκαν 11 οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει σημαντικά πλεονεκτήματα και αποτελεί την πιο φερέγγυα λύση για κάθε κομμουνιστή, για κάθε αριστερό ριζοσπάστη.
* Η συγκρότησή του και μόνον αποτελεί απτή απόδειξη μιας αντισεχταριστικής στάσης, απόδειξη κατανόησης της αναγκαιότητας συγκρότησης ενός αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού μετώπου.
* Οι συνιστώσες της έχουν αποδείξει με τη στάση τους στους μαζικούς αγώνες και πιο ειδικά με τη στάση τους τον τελευταίο Δεκέμβρη ότι το κύριο μέλημά τους δεν είναι να καθησυχάσουν τους «φιλήσυχους πολίτες», αλλά να πλήξουν και τελικά να ανατρέψουν το σύστημα.
* Οι ίδιες συνιστώσες αντιμετωπίζουν κριτικά τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» και ταυτόχρονα έχουν ανοίξει διάλογο για τον σοσιαλισμό του μέλλοντός μας.
* Οι θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενάντια στην Ε.Ε. είναι σαφέστατες θέτοντας ξεκάθαρα και το ζήτημα της αποδέσμευσης από αυτήν.
* Οι σύντροφοι που συγκροτούν τους ηγετικούς πυρήνες των οργανώσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ειδικότερα εκείνοι του ΝΑΡ, για την ιστορική ηγεσία του οποίου τυχαίνει να έχω ιδία αντίληψη, είναι γνήσιοι αγωνιστές της κομμουνιστικής Αριστεράς, οι οποίοι δεν θρέφονται από την πολιτική, όπως οι γραφειοκράτες, αλλά υπηρετούν ανιδιοτελώς την υπόθεση στην οποία έχουν ταχθεί.
Βεβαίως, η συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μόνον η αρχή μιας επίπονης διαδικασίας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει ούτε τις δυνατότητες διείσδυσής της σε ευρύτερες λαϊκές μάζες ούτε την ίδια τη συνέπεια όλων των συνιστωσών της. Πάντως με τα σημερινά δεδομένα η εκλογική και κυρίως η μετεκλογική στήριξή της αποτελεί μια έντιμη, ξεκάθαρα αντικαπιταλιστική, συγκρουσιακή, μετωπική, αντισεχταριστική στάση, μια επένδυση ελπίδας για το κόκκινό μας μέλλον. *

Εκλογική Διακήρυξη ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Εργαζόμενοι και εργαζόμενες, αγρότες και αγρότισσες, νέοι και νέες
Στις ευρωεκλογές της 7ης Ιούνη ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ:μαζικά, μαχητικά, αποφασιστικά!
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΤΙΜΩΡΟΥΜΕ ΣΚΛΗΡΑ
ΤΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
- της μόνιμης λιτότητας και της φτώχειας
- των απολύσεων και του κλεισίματος επιχειρήσεων
- τις μίζας και της αρπαχτής
- της οικολογικής καταστροφής
- της περιστολής των δημοκρατικών ελευθεριών
- των πολέμων και του ρατσισμού
Εκδικούμαστε την αντιλαϊκή κυβέρνηση της ΝΔ!
Καταδικάζουμε το σοσιαλφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ!
Γυρνάμε την πλάτη στους Οικολόγους Πράσινους της ενσωμάτωσης!
Απομονώνουμε το ακροδεξιό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ!
Η ΑΠΟΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ…
Βολεύει το κεφάλαιο, την Ε.Ε. και τους πολιτικούς εκφραστές τους. Δεν τιμωρεί αλλά ενισχύει, τελικά τα δυο μεγάλα κόμματα. Και επειδή αμέσως μετά τις 7 Ιουνίου ετοιμάζουν νέο γύρο αντιλαϊκών μέτρων για να βγουν από την κρίση τους, θέλουν να εκτρέψουν τη διαμαρτυρία μας στις παραλίες και στα βουνά. Θέλουν να είμαστε απαθείς, να μένουμε στη γκρίνια αλλά να μην ξεσηκωνόμαστε!
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ!
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΠΙΔΟΞΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ
Λύση στην κρίση δεν είναι το ΠΑΣΟΚ. Είναι ο δεύτερος πυλώνας του κεφαλαίου. Λύση δεν είναι ούτε οι κεντροδεξιές ούτε οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις με κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ ή με τους Πράσινους. Όπου δοκιμάστηκαν τέτοιες λύσεις απέτυχαν οικτρά! Δεν δίνουν προοπτική οι Οικολόγοι – Πράσινοι της αποχής από τους αγώνες για το περιβάλλον, της «πράσινης επιχειρηματικότητας», της αποδοχής των «ανθρωπιστικών» ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της διακαούς επιθυμίας να αναλάβουν ένα Υπουργείο.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ
Μας φαίνονται μεγάλοι, γιατί είμαστε γονατιστοί. Να σηκωθούμε όλοι λίγο ψηλότερα! Να αντισταθούμε νικηφόρα Να ανατρέψουμε την επίθεση του κεφαλαίουΝα επιβάλουμε κατακτήσεις και δικαιώματα
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ Στην πολιτική Που αντιμετωπίζει τους εργαζομένους ως αναλώσιμο υλικό
Που υποτάσσει την επιστήμη και τον πολιτισμό στο κεφάλαιο
Που καταστρέφει το περιβάλλον και παραδίδει τα δάση, τους ελεύθερους χώρους και τις ακτές στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Που θεωρεί τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ανθρώπους χωρίς δικαιώματα.
Που υψώνει νέες μορφές διακρίσεων και καταπίεσης απέναντι στις γυναίκες
Ενωτικά, μαχητικά, αποφασιστικάμε συλλογικούς αγώνες, διαδηλώσεις, απεργίες, μπλόκα, καταλήψειςσυνεχίζοντας στο δρόμο της εξέγερσης του Δεκέμβρηέχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε:
- Απαγόρευση των απολύσεων. Σταθερή εργασία για όλους. Αυξήσεις στο ύψος των αναγκών μας. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας. Προστασία των ανέργων.
- Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση. Εργατικό και λαϊκό έλεγχο στην παραγωγή.
- Δημόσια, δωρεάν παιδεία, υγεία για όλους. Αξιοπρεπή κοινωνική ασφάλιση για όλους. Στο δημόσιο όλοι οι κλάδοι στρατηγικού χαρακτήρα.
- Προστασία του περιβάλλοντος από την οικολογική καταστροφή. Υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, των δασών, των ακτών από την «ανάπτυξη».
- Στήριξη στους αγρότες κατά των καρτέλ, φτηνά και υγιεινά προϊόντα διατροφής.
- Διεύρυνση των δημοκρατικών λαϊκών ελευθεριών. Αφοπλισμό της αστυνομίας. Κατάργηση όλων των ειδικών σωμάτων. Κατάργηση των καμεροχαφιέδων.
- Πραγματική ισότητα των φύλων.
- Πλήρη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες.
- Ειρηνικές σχέσεις και συνεργασία μεταξύ των λαών. Επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων. Κλείσιμο όλων των βάσεων. Έξοδο από το ΝΑΤΟ. Αλληλεγγύη και κοινή πάλη με τα αντιπολεμικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο!
Με τα 28 δις που έδωσαν στους τραπεζίτες μπορεί να χρηματοδοτηθεί η δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία και η κοινωνική ασφάλιση. Με τα 8 δις ευρώ φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο μπορεί να λυθεί το πρόβλημα των ασφαλιστικών ταμείων. Με τα χρήματα των υπέρογκων εξοπλισμών θα μπορούσαμε να καλύψουμε τα ελλείμματα των νοσοκομείων.
Ενωμένοι μπορούμε ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ! με ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημαμε την κοινή δράση όλης της Αριστεράς για την ανατροπή της επίθεσης με μια μαχητική, κοινωνική αντιπολίτευση των κάτωμε μια άλλη Αριστερά, ενωτική, αντικαπιταλιστική, επαναστατική ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ Στις ευρωεκλογές και στους αγώνες μας, μαζί με τους αγώνες των λαών της Ευρώπηςκαι τα ΟΧΙ στο Ευρωσύνταγμα και την Ευρωσυνθήκη των λαών της Γαλλίας, της Ολλανδίας, της Ιρλανδίας
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Η ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, την ΕΕ και την ευρωζώνη χειροτέρευσε τη θέση των εργαζόμενων, των αγροτών, της νεολαίας. καλυτέρευσε τη θέση και τα κέρδη του κεφαλαίου Η ΕΕ στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες όλων των λαών της Ευρώπης.
-Το Μάαστριχτ, η Λισαβόνα, η Ευρωσυνθήκη καταπατούν τα δικαιώματα των λαών-Το Ευρώ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έφεραν ασυδοσία για τις Πολυεθνικές και έκρηξη της ακρίβειας
-Η ΟΝΕ και τα Σύμφωνα Σταθερότητας οδήγησαν στη λιτότητα, την περικοπή κοινωνικών δαπανών, την επίθεση στην Ασφάλιση
-Η απελευθέρωση των αγορών επέβαλε την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και το ξεπούλημα της Ολυμπιακής
-Η Κοινή Αγροτική Πολιτική ξεκλήρισε την αγροτιά και τώρα φέρνει τα μεταλλαγμένα
-Η Διαδικασία της Μπολόνια οδηγεί στην παιδεία της αγοράς και στα πτυχία χωρίς εργασιακά δικαιώματα
-Η Συνθήκη Σένγκεν και η Ευρωαστυνομία ενισχύουν την καταστολή και το φακέλωμα σε βάρος των δημοκρατικών ελευθεριών
-Η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και ο Ευρωστρατός σημαίνουν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, συνεργασία με τις ΗΠΑ, ενίσχυση του ΝΑΤΟ.
Η νεοφιλελεύθερη αστική πολιτική και η ΕΕ εκτίναξαν τα κέρδη των τραπεζών πάνω από 700% σε 10 χρόνια! Έριξαν το μερίδιο των μισθών από 58% του ΑΕΠ στο 40% σε 20 χρόνια! Σπρώχνουν στην ανεργία πάνω από το 10% των εργαζόμενων (25% των νέων), τους παραδίνουν στον εργασιακό μεσαίωνα της ελαστικής εργασίας και στα νύχια των σύγχρονων δουλεμπόρων.
Μας διαφήμισαν τα χρήματα των «πακέτων» και των Κ.Π.Σ., αλλά αποσιώπησαν ότι είναι επιδοτήσεις προς το κεφάλαιο που οδηγούν σε απώλεια εργατικού και αγροτικού εισοδήματος, διόγκωση των εμπορικών ελλειμμάτων και αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΕΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ. ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ! Εμείς πιστεύουμε, ότι οποιαδήποτε κοινωνική και πολιτική κατάκτηση σε όφελος των εργαζόμενων στον τόπο μας και στην Ευρώπη περνά μέσα από την Ρήξη με την ΕΕ Για αυτό, στις ευρωεκλογές και τους αγώνες, να πούμε:
ΟΧΙ! - Στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας
- Στην Ευρωσυνθήκη και σε κάθε εκδοχή Ευρωσυντάγματος
- Στο Ευρώ και την ΟΝΕ- Στην οδηγία Μπόλκενστάιν και στο 65ωρο
- Στη συμφωνία Σένγκεν και την ευρωαστυνομία
- Στον ευρωστρατό- Στην «πολιτική της Μπολόνια» και τα ιδιωτικά ΑΕΙ
- Στην Κοινή Αγροτική Πολιτική
- Στην Ευρώπη – Φρούριο και το ρατσισμό
Η συμμετοχή στην ΕΕ δίνει δύναμη στον ελληνικό καπιταλισμό και έδαφος στους ευρωπαίους κεφαλαιοκράτες για να ξηλώνουν τις κοινωνικές κατακτήσεις. Οποιαδήποτε προσπάθεια για να αλλάξουν τα πράγματα, για ανατροπές προς το συμφέρον των εργαζομένων, για να ανοίξει ο δρόμος για τον επαναστατικό κοινωνικό μετασχηματισμό περνάει μέσα από την ολόπλευρη σύγκρουση με την ΕΕ!
Εμείς, πιστεύουμε ότι είναι προς το συμφέρον των εργαζόμενων, του λαού και της νεολαίας, στη χώρα μας και στην Ευρώπη να παλέψουμε για την:
Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση της Ελλάδας από την ΕΕ!
Διάλυση της ΕΕ με διεθνιστικούς αγώνες!
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ!
Εργατική εξουσία, νέα σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτικήστην Ελλάδα, τα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο!
Είναι ενάντια στο συμφέρον των εργαζόμενων
- Η καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση», η υπεράσπιση της ΕΕ, ο νεοφιλελευθερισμός που πρεσβεύουν η ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
- Η «πράσινη ανάπτυξη» που πρεσβεύουν οι Οικολόγοι Πράσινοι (αλλά και το ΠΑΣΟΚ) που απλώς θα ανοίξει νέα πεδία καπιταλιστικής κερδοφορίας.
- Η πατριδοκαπηλία, ο ρατσισμός αλλά και η υποκριτική ρητορεία περί «μαχητικής διαπραγμάτευσης» εντός της ΕΕ που πρεσβεύουν ακροδεξιά κόμματα, όπως ο ΛΑΟΣ Δεν δίνει προοπτική νίκης και ανατροπής
- Ο φιλο- ΕΕ προσανατολισμός και ο «καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο», όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ
- Η αυταπάτη μιας «αυτοδύναμης εθνικής ανάπτυξης» και η αναπαλαίωση των εκμεταλλευτικών καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όπως προτείνει το ΚΚΕ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ Έχουμε ανάγκη μια άλλη Αριστερά!
Να βγει στο προσκήνιο η Αριστερά των εργατικών αγώνων, των φοιτητικών καταλήψεων, των κινητοποιήσεων για τους ελεύθερους χώρους. Η Αριστερά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και των μαχητικών ριζοσπαστικών αγώνων της μεταπολίτευσης. Η Αριστερά που το ’89 δεν μπήκε στα σαλόνια της εξουσίας αλλά διάλεξε το δρόμο της μαχητικής κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης. Η Αριστερά που επιμένει να αναζητά δρόμους ρήξης και ανατροπής, που θεωρεί ότι η επανάσταση και ο κομμουνισμός δεν είναι εκθέματα σε μουσεία αλλά εικόνες από το μέλλον! Δεν είναι λύση οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για «αριστερή διακυβέρνηση», το διαρκές ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, η κομματική εκμετάλλευση των αγώνων. Δεν είναι λύση η ηττοπάθεια του ΚΚΕ, η άρνηση οποιασδήποτε αγωνιστικής συνεργασίας, η προβοκατορολογία και η εχθρότητα σε ό,τι δεν ελέγχει, όπως το Δεκέμβρη.
Έχουμε ανάγκη και μπορούμε να δημιουργήσουμε Μια Αριστερά που να εμπνέει και να μη διαψεύδει τον κόσμο του αγώνα. Μια Αριστερά μαχητική, αντικαπιταλιστική και, επαναστατική. Μια Αριστερά ενωτική και μετωπική, που δεν θα τρώει τις σάρκες της. Μια Αριστερά των κινημάτων, των δρόμων και όχι των διαδρόμων.Μια Αριστερά των αγωνιστών και όχι των επαγγελματιών της πολιτικής. Μια Αριστερά της ελπίδας που γεννούν οι σημερινές αντιστάσειςΜια Αριστερά αντάξια της ιστορίας και των αγώνων του λαού μας
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α!

προγραμμα πολιτικών εξορμήσεων ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο νομό Λάρισας

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΛΑΡΙΣΑΣ
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 19-5-2009 ΚΑΤΑΡΤΙΣΤΗΚΕ
ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΟΡΜΗΣΕΩΝ

Πέμπτη 21-5-2009: Δημαρχείο και ΔΕΥΑΛ 10πμ και 11 πμ
και συνοικία Ανθούπολη 6.30 μ.μ
Παρασκευή 22-5-09 : Ταμπάκικα 7.00 μ.μ
Σάββατο 23-5-09 Τυρνάβος (Λαϊκή ) και Νεάπολη (Λαϊκή )10.00π.μ
Δευτέρα 25-5-09 Ν. Σμύρνη 7.00 μ.μ
Τρίτη 26-5-09: Φάρσαλα 10.00 π.μ - Ανοιχτό Συντονιστικό 8.00 μ.μ
Τετάρτη 27-5-09: Ελασσόνα (Λαϊκή ) 930 π.μ

Ανοιχτή συγκέντρωση
Στην πλατεία ταχυδρομείου της Λάρισας
την Δευτέρα 1 Ιούνη στις 8.30 μμ

ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Μαρκογιαννάκης: σταυροφόρος του ρατσισμού και της καταστολής των μεταναστών


Thursday, 21 May 2009 16:27
Αστυνομικός που συμμετείχε στην πολυδιαφημισμένη επιχείρηση-σκούπα των κυρίων Παυλόπουλου και Μαρκογιαννάκη χθες στον Άγιο Παντελεήμονα προσέβαλε βάναυσα τη θρησκευτική πίστη μουσουλμάνου μετανάστη. Ομάδα αστυνομικών σταμάτησε αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν άραβες μετανάστες. Ένας αστυνομικός βρήκε το Κοράνι κα άρχισε να βρίζει χυδαία με ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς ενώ ΕΣΚΙΣΕ και ΠΟΔΟΠΑΤΗΣΕ το ιερό βιβλίο των μουσουλμάνων!
Πρόκειται για ακραία προσβολή των θρησκευτικών πεποιθήσεων ανθρώπων που έχουν βρεθεί στο στόχαστρο των πολέμων και της ισλαμοφοβικής υστερίας που τους συνοδεύει και στην Ελλάδα. Φαίνεται ότι ο Παυλόπουλος και ο Μαρκογιαννάκης φτάσανε να προτρέπουν την ΕΛΑΣ να αναλάβει κυριολεκτική σταυροφορία κατά των μεταναστών.
Αυτό το επισόδειο έρχεται λίγες μόλις ημέρες μετά την απροκάλυπτη προστασία της φασιστικής συγκέντρωσης στην Ομόνοια, που λίγο έλειψε να καταλήξει σε γενικό πογκρόμ εναντίον των μεταναστών που μένουν στο παλιό Εφετείο. Τώρα η ΕΛ.ΑΣ. συνεχίζει το ρατσιστικό και κατασταλτικό της έργο συμμορφούμενη με τις υποδείξεις των δήθεν αγανακτισμένων κατοίκων, με επίδειξη ισχύος στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Η χθεσινή «σκούπα» στοίχισε για άλλη μία φορά αναίτιους τραυματισμού και συλλήψεις, καθώς και την τρομοκράτηση των μεταναστών, που όπως φαίνεται σε Ελλάδα και Ευρώπη θα κληθούν να πληρώσουν τα σπασμένα της κρίσης και θα βρίσκονται κάθε μέρα στο στόχαστρο της καταστολής. Η κυβέρνηση των δολοφόνων (δεν ξεχνάμε τις δολοφονίες όχι μόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά και των Πακιστανών μεταναστών στο κολαστήριο της Π. Ράλλη) εκπέμπει πομπώδες μήνυμα ανταπόκρισης στις ρατσιστικές πιέσεις του ΛΑ.Ο.Σ., την ευρωπαϊκή αντιμεταναστευτική πολιτική του Σύμφωνου Σαρκοζί και μήνυμα τρομοκρατίας τους μετανάστες, εργαζόμενους και νεολαίους.
Καταγγέλλουμε και τη χθεσινή αστυνομική επιδρομή και τασσόμαστε αλληλέγγυοι στους οικονομικούς και πολιτικούς μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα μας και στην Ε.Ε. στον αγώνα για μία κοινωνία χωρίς ρατσισμό και εκμετάλλευση.

Δηλωση του υποψηφίου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την Θεσσαλία Χαρίλαου Αρχοντή

Η συμμετοχή της ΑΝΤικαπιταλιστικής ΑΡιστερής ΣΥνεργασίας για την Ανατροπή, στις Ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου, του Μετώπου της Αντικαπιταλιστικής, Επαναστατικής, Κομμουνιστικής Αριστεράς & της ριζοσπαστικής Οικολογίας, αποτελεί βήμα έκφρασης της αναγκαιότητας να δράση Μετωπικά, η Εργατική Τάξη, το Προλεταριάτο, όλοι οι Εργαζόμενοι της πόλης & του χωριού, του χεριού και του πνεύματος, άνδρες & γυναίκες, νεολαία και απόμαχοι.Οι πολιτικές της Ε.Ε., που εφαρμόζουν στη χώρα από κοινού ΝΔ & ΠΑΣΟΚ, υλοποιούνται στο έδαφος της ανατροπής όλων των κατακτήσεων των εργαζομένων, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των γυναικών.Πραγματοποιείται ιδιαίτερα, με την - παλιά και νέα - ΚΑΠ στο έδαφος της συγκέντρωσης της αγροτικής παραγωγής-εισοδήματος- γης από τις πολυεθνικές και τους μεγαλοαγρότες στέλνοντας εκατομμύρια εργαζόμενους αγρότες στην Ελλάδα και την υπόλοιπη ΕΕ στο περιθώριο, διαλύοντας ολόκληρες αγροτικές περιοχές, συρρικνώνοντας & αποδιαρθρώνοντας καλλιέργειες & τομείς που έχει ανάγκη η εργαζόμενη κοινωνία, υπονομεύοντας την διατροφική αυτάρκεια και ασφάλειαΣ¨ αυτές τις συνθήκες οι Έλληνες και Ευρωπαίοι Εργαζόμενοι, έχουν μόνο ένα δρόμο, την ανατροπή της Ε.Ε. και την δημιουργία ενός θεμελιακά νέου οικοδομήματος. Τη Σοσιαλιστική Ελλάδα- Τη Σοσιαλιστική Ευρώπη!Το ενωτικό Μέτωπο της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. αντιπαρατίθεται με συνέπεια στο Κεφάλαιο και την ιμπεριαλιστική Νέα Τάξη, στις Συνθήκες Μάαστριχ, Άμστερνταμ, Νίκαιας, την ΟΝΕ, το Σύμφωνο Σταθερότητας, την Μπολόνια, τον Ευρωστρατό, το Ευρωσύνταγμα, την Ευρωσυνθήκη. Το ΝΑΤΟ.Στις 7 Ιουνίου, ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να καταδικάσουμε τις πολιτικές της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Να απομονώσουμε το ακροδεξιό ΛΑΟΣ. Να ανοίξουμε το δρόμο για το Μέτωπο του Εργαζόμενου Λαού





Χαρίλαος Αρχοντής -Υποψήφιος Ευρωβουλευτής του Μετώπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ.


ΑΡΧΟΝΤΗΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ. Αγρότης,43 ετών. Υπήρξε μέλος της Ελληνικής ΚΟμμουνιστικής Νεολαίας ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ (1979-94) & του Κ.Σ. της (87-91).Δραστηριοποιήθηκε στο νεολαιίστικο, δικαιωμάτων, αντιπαγκοσμιοποιητικό, αυτοδιοικητικό, κινήματα.
Αναπληρωτής Γραμματέας της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων ν. Λάρισας.
Μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ.
Μέλος της Γραμματείας της ΝΕΑΣ Λάρισας.
Είναι μέλος της Γραμματείας της Π.Ε. της ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ

Ανακοίνωση του ΝΑΡ για τις ευρωεκλογές

Ανακοίνωση του ΝΑΡ για τις ευρωεκλογές

19.05.09
Εργάτες-εργάτριες, νέοι και νέες, εργαζόμενοι και άνεργοι, απόμαχοι της δουλειάς
.
Να υποστείλουμε την αντιδραστική σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Στις ευρωεκλογές σύσσωμη η αστική τάξη και τα κόμματα που τη στηρίζουν ανεμίζουν και πάλι την ξεθωριασμένη και χιλιομπαλωμένη μαύρη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κηρύσσουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστική οικονομία της γνώσης για το ξεπέρασμα της κρίσης, και εννοούν τη ληστεία του ευρώ, της ΟΝΕ, του Μάαστριχτ, του εφιαλτικού Συμφώνου Σταθερότητας, τη χωρίς τέλος και έλεος λιτότητα, την αντεργατική στρατηγική της Λισαβόνας, της Μπολόνια και της Oδηγίας Μπολκενστάιν, την παραπέρα μείωση των κοινωνικών παροχών, την πλήρη υπαγωγή της εκπαίδευσης και της υγείας στις επιδιώξεις των πολυεθνικών.
Μιλούν για την Ενωμένη Ευρώπη και εννοούν την Ευρωπαϊκή Ένωση των ευρωτρομονόμων, του ευρωφακελώματος, του αντιδραστικού Ευρωσυντάγματος, του ευρωχαφιεδισμού και του ωμού αντικομμουνισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Στο όνομα της κοινωνικής συνοχής, ετοιμάζουν την αντιδραστική επιδρομή κατά των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, με την καταστολή και την ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων, τη δικαστική συνδρομή στην εργοδοτική αυθαιρεσία, την επιχείρηση κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου, την ενίσχυση όλων των μηχανισμών κρατικής καταστολής, παρακολούθησης και χαφιεδισμού.
Πάνω στη νέα Μεγάλη Ιδέα της «ασφάλειας» και των τρομονόμων οικοδομούν μιαν «αντιδραστική-μεταλλαγμένη δημοκρατία» εναντίον όσων «δεν συμμορφώνονται με τις υποδείξεις», με Σύνταγμα τη διά βίου λιτότητα και τα κέρδη των εργοδοτών.
Υπόσχονται εκσυγχρονισμό των αγροτικών καλλιεργειών και προωθούν την Κοινή Αγροτική Πολιτική, που οδηγεί τη φτωχομεσαία αγροτιά στο ξεκλήρισμα και στη φτώχεια.
Η άλλη όψη της ειρήνης τους είναι ο διαμελισμός της Σερβίας από το ΝΑΤΟ και η εισβολή στο Αφγανιστάν. Η σύμπλευση αλλά και ο ανταγωνισμός με τις ΗΠΑ στην καταδυνάστευση λαών και στο ξαναμοίρασμα του κόσμου, στην επέμβαση στο Ιράκ,.
Εμφανίζουν την πράσινη οικονομία και την αειφόρο ανάπτυξη σαν τη μόνη απάντηση στην οικολογική κρίση, την ίδια στιγμή που η ασύστολη εκμετάλλευση της φύσης για το κέρδος φέρνει στην επικαιρότητα τα πλέον απαισιόδοξα σενάρια για το μέλλον του πλανήτη και του ανθρώπινου πολιτισμού.
Αναζητούν το ελιξίριό τους στην ποδηγέτηση της επιστήμης. Επιχειρούν τη μαζική ύπνωση του λαού με την άγνοια, τη θρησκοληψία, το μυστικισμό, τον ανορθολογισμό και το σκοταδισμό. Χρησιμοποιούν τον πολιτισμό σαν εμπόρευμα, σαν ιδεολογικό εργαλείο υποταγής, αλλά και σαν μαξιλάρι για την απόσβεση των κοινωνικών κραδασμών.

Στο δρόμο του Δεκέμβρη!

Στην άλλη «πλευρά του λόφου» όμως ένα φάντασμα πλανιέται στο έδαφος της πιο μεγάλης οικονομικής κρίσης μετά το κραχ του 1930, μιας πραγματικής συστημικής κρίσης του παγκόσμιου καπιταλισμού. Η ένταση των κοινωνικών εκρήξεων όλο και περισσότερο σφραγίζει τις πολιτικές εξελίξεις και πυροδοτεί πολιτικές ανατροπές (πτώση των κυβερνήσεων Ισλανδίας και Λετονίας). Η συγκλονιστική νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη στην Ελλάδα πήρε τη σκυτάλη από τους μεγάλους αγώνες της σπουδάζουσας νεολαίας και των δασκάλων, φέρνοντας στο προσκήνιο το δυναμισμό της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης που δεν συμβιβάζεται με το μέλλον της εργασιακής περιπλάνησης, της ανασφάλειας και της κρατικής καταστολής.
Το πρωτόγνωρο κίνημα αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα ανέδειξε τις δυνατότητες για αγωνιστικό, ταξικό συντονισμό των εργαζομένων «από τα κάτω», όχι μόνο για την καταγγελία της δολοφονικής απόπειρας εναντίον της, αλλά και για την κατάργηση του σύγχρονου δουλεμπορίου και την ανατροπή του εργασιακού μεσαίωνα.

Ανατροπή και όχι αναστήλωση του πολιτικού συστήματος που επιβάλλει την αντεργατική πολιτική

Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑΟΣ ενόψει των ευρωεκλογών –κάθε κόμμα με τον δικό του τρόπο– στοχεύουν να ενισχύσουν τη λαϊκή αποδοχή σ’ αυτή την πολιτική, ώστε ο ίδιος ο λαός να συναινέσει στην εκμετάλλευσή του. Να αποδεχτεί σαν μονόδρομο και αναγκαίο κακό την αντιλαϊκή επίθεση που είναι σε εξέλιξη για καπιταλιστική διέξοδο από την κρίση.
Οι δυνάμεις που υποκλίνονται στη μαύρη σημαία της ΕΕ επιδιώκουν να εκτονώσουν και να ενσωματώσουν τη διευρυμένη εργατική αγανάκτηση, τη νεολαιίστικη οργή και τη λαϊκή διαμαρτυρία, την εξεγερτική ελπίδα που γέννησε ο Δεκέμβρης. Να καθηλώσουν στα όρια του συστήματος τη νέα ριζοσπαστικοποίηση, την ελπιδοφόρα πολιτικοποίηση και τη βαθύτερη αναζήτηση προς τα αριστερά.
Γι’ αυτό προωθούν τόσο τη διατήρηση, με τη λιγότερη δυνατή φθορά, των βασικών πυλώνων της αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ όσο και την ενίσχυση του ΛΑΟΣ και «νέων» σχηματισμών όπως η «Δράση», οι «Δημοκρατικοί» και οι «Οικολόγοι-Πράσινοι».
Προετοιμάζουν εναλλακτικές, αντιλαϊκές πολιτικές λύσεις. Είτε τη συμμαχία «Χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη» ΝΔ-ΛΑΟΣ είτε την κεντροαριστερή συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ με την απλή στήριξη ή και την άμεση συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην επερχόμενη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Κανένα «μετά» δεν φαίνεται να υπάρχει από την πλευρά τους που να είναι τόσο μόνιμο όσο η πολιτική την οποία υπηρετούν, με διαφορετικό τρόπο, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και το αστικά μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ.
Αυτό που σερβίρεται από τον Κ. Καραμανλή ή τον Γ. Παπανδρέου ως «νέο» δεν είναι παρά το απαρχαιωμένο μοντέλο ενός δικομματισμού σε έναν διευρυμένο αντιδραστικό συνασπισμό εξουσίας της σύγχρονης βαρβαρότητας, που επιχειρεί να καλύψει τα συμπτώματα κρίσης και παρακμής του πολιτικού συστήματος και να το θωρακίσει απέναντι στις αναπόφευκτες λαϊκές εκρήξεις.

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στις ευρωεκλογές!

Το Νέο Αριστερό Ρεύμα επιδιώκει αυτές οι ευρωεκλογές να αποκτήσουν στην πράξη, για τους εργαζομένους και τη νεολαία, για το λαό και την Αριστερά, διαφορετική πολιτική σημασία.
Με τη συμμετοχή του και τη στήριξη της ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ – ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στις ευρωεκλογές στοχεύει να σταλούν σαφή μηνύματα:
Συντριπτική καταδίκη της ΕΕ και της αντιδραστικής πολιτικής της!
Ανυπακοή, ρήξη, ανατροπή της πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων που συναποφασίζουν και υλοποιούν αυτή την πολιτική! Ανυπακοή και απειθαρχία στις ευρωπαϊκές οδηγίες. Για να καταργηθεί άμεσα το Σύμφωνο Σταθερότητας. Καμιά συμμετοχή στους κατασταλτικούς και στρατιωτικούς μηχανισμούς της ΕΕ.
Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ ως συμβολή τόσο στη διάλυσή της όσο και στη δύσκολη αλλά δραματικά αναγκαία σύγχρονη εργατική και σοσιαλιστική διεθνοποίηση στην περιοχή μας, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο!
Αποφασιστικό διπλό ΟΧΙ σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ως το αναγκαίο και ελάχιστο ΟΧΙ στην αντιδραστική πολιτική του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.
● Μαύρο στην κυβέρνηση της ΝΔ και στην πολιτική της. Της διαφθοράς και των σκανδάλων, των Βατοπεδίων, των «σεμνών και ταπεινών» κουμπάρων και του προκλητικού κουκουλώματός τους. Των 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες και άλλων 28 δισ. ευρώ για νέους πολεμικούς εξοπλισμούς. Της ληστείας χωρίς κουκούλα στα εργατικά, αγροτικά και λαϊκά εισοδήματα. Της καταστολής και των τρομονόμων, των νέων «ιδιωνύμων» και των καμεροχαφιέδων.
● Πολιτική αποδοκιμασία και ήττα της νεοσυντηρητικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ
Οι κυβερνήσεις του άνοιξαν το δρόμο στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που υλοποιεί η ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια την άτυπη συγκυβέρνησή του, τη «μαϊμού» αντιπολίτευσή του στη ΝΔ. Εξού και τα πολλά «ΝΑΙ» του ΠΑΣΟΚ ― στο Σχέδιο Ανάν, στο Ευρωσύνταγμα, στην ανασφάλιστη εργασία των νέων, στην κατάργηση του άρθρου 16, στη συμπόρευση με τις ΗΠΑ, στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Προσφέρει τη συναίνεσή του στο κίνημα μέσω των ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ, οι οποίες μπροστά στη διαφαινόμενη κυβερνητική εναλλαγή και σε συνδυασμό με τη φιλελεύθερη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ παραιτούνται ακόμη και από τις στοιχειώδεις διεκδικήσεις. Καλλιεργούν την ταξική συνεργασία με τον ΣΕΒ και την κρατική εργοδοσία, συνυπογράφουν μνημόνια σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, στηρίζουν τα τραπέζια του κυβερνητικού διαλόγου, λειτουργούν ως μηχανισμός ενσωμάτωσης της εργατικής και λαϊκής αγανάκτησης στην αντιδραστική αστική πολιτική.

Με την Αριστερά της ανατροπής, της νίκης και της επανάστασης!

● ΝΑΙ στην ΑΡΙΣΤΕΡΑ που χρειάζεται η εποχή μας!

● ΝΑΙ στο εργατικό κίνημα των αποφασιστικών και νικηφόρων αγώνων!

Για να αναγεννηθεί, να ανασυγκροτηθεί και να επαναθεμελιωθεί το Εργατικό Κίνημα ως αντίπαλο δέος απέναντι στην αστική πολιτική, αντί για τη σημερινή υποταγή, αστικοποίηση και εκφυλισμό του.

Για να προωθηθεί η ενότητα της Εργατικής Τάξης, αντί για τη σημερινή πολυδιάσπαση, τον κατακερματισμό και το συντεχνιασμό.

Για να αποκρουστεί και να ανατραπεί η επίθεση Κεφαλαίου-ΕΕ-Κυβέρνησης, με τη γραμμή των ενωτικών, μαχητικών, αποτελεσματικών και νικηφόρων αγώνων στα χέρια των εργαζομένων.

Για να υπάρξει μαχητική, εργατική, αριστερή αντιπολίτευση ως άμεση λαϊκή πολιτική ανάγκη των εργαζομένων.

Για να πληρώσουν την κρίση αυτοί που τη δημιούργησαν, οι καπιταλιστές, με έκτακτα μέτρα υπέρ των εργαζομένων, με κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών, με διεκδίκηση όλου του πλούτου από αυτούς που τον παράγουν.

Δεν πάει άλλο με την Αριστερά της ήττας,
της πολιτικής ουράς στο ΠΑΣΟΚ, της υποταγής και της μισής αντίστασης!

Η κατάσταση στην Αριστερά όχι μόνο επιβάλλεται αλλά και μπορεί να αλλάξει!
Η γραμμή του «αντινεοφιλελεύθερου» μετώπου, του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς και παντού. Είτε ως πολιτική γραμμή στα κινήματα είτε ως κυβερνητική διαχείριση και συνδιαχείριση (Γαλλία, Ιταλία).
Η «συγκυβέρνηση» με το ΠΑΣΟΚ σε δήμους, νομαρχίες, συνδικάτα οδήγησε στην ταύτιση με τον υποταγμένο και εκφυλισμένο συνδικαλισμό. Οι προτάσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για ένα νέο, ανεδαφικό «κοινωνικό συμβόλαιο» μιας δήθεν πιο φιλολαϊκής διαχείρισης του συστήματος με κάποιο «καλύτερο» ΠΑΣΟΚ οδηγούν στην ήττα και την ενσωμάτωση. Η επιλογή του να παραμένει συνένοχος και σιδηροδέσμιος στη διαχειριστική και φιλο-ΕΕ πολιτική, την οποία προωθεί πανευρωπαϊκά το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, τον μετατρέπει σε μόνιμο απολογητή των πιο αντεργατικών επιλογών. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει τους αγώνες σαν σωσίβιο εκλογικής επιβίωσης. Επιδιώκει να μετατρέπει τους αγώνες σε ψήφους και όχι τους ψήφους σε αγώνες!
Αυτή η Αριστερά δεν μας αξίζει!

Η γραμμή του «αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού δημοκρατικού μετώπου», του ΚΚΕ, μετατρέπεται κατά περίπτωση άλλοτε σε πρόταση για «λαϊκή οικονομία-εξουσία» στο έδαφος του καπιταλισμού, άλλοτε σε στήριξη αστικών κομμάτων και κυβερνήσεων όπως έγινε στις δεκαετίες 1960 και 1970, άλλοτε σε συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις (1989-90) και άλλοτε σε συμμαχίες με ρετάλια της αστικής πολιτικής, κατασκευάζοντας μονίμως υγειονομική ζώνη προς τα αριστερά του!
Αρνείται τη στοιχειώδη αυτοκριτική για την πορεία του, ενώ επιμένει να ταυτίζει με το σοσιαλισμό-κομμουνισμό ό,τι τελικά χρεοκόπησε και παταγωδώς κατέρρευσε σε Ανατολή και Δύση, ό,τι δυσφήμησε τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση και τις απελευθερωτικές, κομμουνιστικές ιδέες. Από αυτή τη σκοπιά, εμποδίζει την κομμουνιστική επαναθεμελίωση (Προγράμματος, Κινήματος, Κόμματος) που απαιτεί η εποχή μας.
Στέκεται εχθρικά σε οτιδήποτε δεν ελέγχει, σε οτιδήποτε κινείται έξω από «τον κήπο των ευχών του» και της εκλογικής του ενίσχυσης, όπως έκανε με τις κινητοποιήσεις των δασκάλων και των φοιτητών και, με αξιοθρήνητο τρόπο, στην εξέγερση του Δεκέμβρη.
Αυτή η Αριστερά έρχεται από το παρελθόν και όχι από το μέλλον!

Με την ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς μπορεί να γίνει πράξη ο πόθος και η απαίτηση των αριστερών ανθρώπων για Κοινή Δράση όλης της Αριστεράς στη βάση αρχών, αντί για τον σημερινό «κανιβαλικό» και εν πολλοίς απολιτικό ενδοαριστερό «εμφύλιο» που εμποδίζει σοβαρά την ενότητα της Εργατικής Τάξης, την αναγκαία κοινή δράση και κυρίως την απόκρουση και την ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης.

Να γίνει, επιτέλους, ένας ουσιαστικός δημόσιος διάλογος στην Αριστερά, αντί για τους σημερινούς «διαλόγους κουφών» και τους παράλληλους μονολόγους, μπροστά στους εργαζόμενους για τα μεγάλα θεωρητικά ζητήματα της εποχής μας!

Να γίνει ένα ουσιαστικό βήμα στην επαναθεμελίωση και στην επανεξόρμηση των σύγχρονων εργατικών, επαναστατικών ιδεών!

Για να βαθύνει το ρήγμα του Δεκέμβρη!

Για τον κομμουνισμό και τις εργατικές επαναστάσεις του 21ου αιώνα! Με την Αριστερά της ανατροπής, της νίκης και της επανάστασης!


Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΘΕΙ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!

ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ
ΤΟ ΝΕΟ ΤΑΞΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ!

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΝΥΠΑΚΟΗ, ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΗΣ!

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ, ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟ ΠΟΥ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΑΠΑΙΤΕΙ!

ΔΙΠΛΟ ΟΧΙ ΣΕ ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ

Για αυτά τα ζητούμενα και με αυτά τα κριτήρια, το ΝΑΡ σάς καλεί να ψηφίσετε στις ευρωεκλογές ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α! Και από την επαύριο των εκλογών, για αυτούς τους σκοπούς όχι μόνο να στηρίξετε αλλά να κάνετε δικιά σας υπόθεση αυτή την προσπάθεια!

Για την επίθεση εναντίων μελών της ΕΑΑΚ στην Πάτρα

Για την επίθεση εναντίων μελών της ΕΑΑΚ στην Πάτρα
Ανακοινώσεις - Δελτία Τύπου
20.05.09
Το Νέο Αριστερό Ρεύμα και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση -νΚΑ καταγγέλλουν την χθεσινή τραμπούκικη επίθεση της ΚΝΕ σε βάρος αγωνιστών της ΕΑΑΚ στο χώρο του τμήματος ηλεκτρολόγων μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν εφτά από αυτούς και να σταλούν επειγόντως στο νοσοκομείο του Ρίο.
Θεωρούμε ως υπευθύνους της επίθεσης, τις ηγεσίες της ΚΝΕ και του ΚΚΕ οι οποίες είχαν ξεκάθαρη πρόθεση να επιτεθούν και να τραυματίσουν μέλη της ΕΑΑΚ, καθώς βρίσκονταν στο χώρο και έδιναν οδηγίες. Όπως άλλωστε προκλητικά αναφέρει σε ανακοίνωση της σχετικά με τα γεγονότα «….Η νεολαία του ΚΚΕ με κάτι τέτοια ατσαλώνεται ….» και δεν ξεχνά να αναφέρει πως «….απάντηση θα είναι η ψήφος στο ΚΚΕ στις 7 Ιούνη.»
Δυστυχώς, τέτοιες πρακτικές
 αποτελούν δυσφήμηση του κομμουνιστικού κινήματος και αντί να ενισχύουν τον ιδεολογικό - πολιτικό διάλογο, τις ενωτικές προσπάθειες στο κίνημα, δημιουργούν και αναπαράγουν έναν «ενδοαριστερό εμφύλιο» που, τελικά, εξυπηρετεί το αστικό πολιτικό σύστημα και τις προσπάθειες σταθεροποίησης του.
Σε αυτό τον κατήφορο δεν ακολουθούμε!!!
 καμιά σχέση δεν έχουν με το ήθος των αριστερών αγωνιστών που οφείλουν να βλέπουν «τον εχθρό» απέναντί τους, στην πολιτική του κεφαλαίου και τους εκφραστές της, και όχι δίπλα τους, στις μαχόμενες πολιτικές δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
 απωθούν τους νέους ανθρώπους από την μαζική πολιτική και οργανωμένη πάλη προσφέροντας έτσι χείρα βοηθείας στην πολιτική κυβέρνησης ΝΔ– ΠΑΣΟΚ –ΕΕ – κεφαλαίου και στη νέα αντιδραστική εκστρατεία τους
 λειτουργούν προβοκατόρικα για το φοιτητικό και το νεολαιίστικο κίνημα την στιγμή που μπαίνουν στο στόχαστρο οι λαϊκές ελευθερίες και το άσυλο
 γαλουχούν νέες γενιές αγωνιστών στο δογματισμό, τον σεχταρισμό και την περιχαράκωση από κάθε ριζοσπαστική κοινωνική και πολιτική τάση για ένα νέο εργατικό κίνημα και μια άλλη επαναστατική κομμουνιστική αριστερά και τις οδηγούν στον τραμπουκισμό απέναντι στις μαχόμενες δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής πάλης
 αποτελούν έκφραση της αντίληψης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για την ανάπτυξη πολιτικού κινήματος στην νεολαία, όπου «πας μη κνίτης βάρβαρος», αρνούμενοι έτσι την ίδια την ιστορική εξέλιξη που γεννά ευρύτερα ριζοσπαστικά κοινωνικά και πολιτικά ρεύματα, κόντρα στην αστική πολιτική και τις αριστερές εκδοχές της ήττας, όπως άλλωστε έδειξε και ο πρόσφατος «Δεκέμβρης των αγώνων» στον οποίο το ΚΚΕ και η ΚΝΕ αν δεν στάθηκε εχθρικά ήταν παντελώς απόντες.
Οι πρακτικές αυτές είναι καταδικασμένες στους αγωνιστές του κινήματος και της αριστεράς. Η απάντηση σε αυτές θα δοθεί στις ίδιες τις μαζικές διαδικασίες των νεολαιίστικων και εργατικών αγώνων. Καλούμε τους αγωνιστές της ΚΝΕ να προβληματιστούν με αυτές τις επιλογές.
Καλούμε τους νέους και τις νέες του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος να βάλουν στο περιθώριο τις λογικές αυτές που καθηλώνουν το κίνημα σε ακίνδυνα για το σύστημα κανάλια, να ανατρέψουν την πολιτική Κυβέρνησης – ΠΑΣΟΚ - ΕΕ –κεφαλαίου σε παιδεία - εργασία - δημοκρατία. Να αγωνιστούν ενάντια σε κάθε σχεδιασμό των «πάνω» για κτύπημα και συκοφάντηση του κινήματος, για περιχαράκωση, κατακερματισμό και απομονωτισμό. Ιδιαίτερα στη σημερινή περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, της αντεργατικής εκστρατείας και της νέας επίθεσης που θα εξαπολύσουν αμέσως μετά τις ευρωεκλογές στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, είναι επιτακτική η ανάγκη της μαζικής πολιτικής πάλης, της ενότητας και της κοινής δράσης στο κίνημα.
.
Αθήνα 19-05-2009

Ανακοίνωση του ΝΑΡ για τον Κώστα Μπατίκα

Ανακοίνωση του ΝΑΡ για τον Κώστα Μπατίκα

Έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Μπατίκας, πρωτοπόρος αγωνιστής του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα, μαχόμενος μέχρι την τελευταία στιγμή για την ανάπτυξη της μαρξιστικής λενινιστικής θεωρίας. Με τη θεωρητική και πρακτική δουλειά του συνέβαλε στη διαμόρφωση θέσεων για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και την αναγέννηση της επαναστατικής κομμουνιστικής πολιτικής. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΝΑΡ και το 1992 της «Αριστερής Ανασύνταξης».

Σε όλη τη διαδρομή του στο κομμουνιστικό κίνημα ήταν ασυμβίβαστος απέναντι στην αστική ιδεολογία και τον ρεφορμισμό. Υπερασπίστηκε αποφασιστικά την πολιτική ανεξαρτησία της αριστεράς σε κρίσιμες στιγμές και ιδιαίτερα την περίοδο του ταξικού συμβιβασμού του ενιαίου τότε Συνασπισμού (με τη συμμετοχή και των σημερινών ηγεσιών του ΚΚΕ και του ΣΥΝ), με την αστική πολιτική. Συνέβαλε μαχητικά στη θεμελίωση μιας νέας εξόρμησης των επαναστατικών εργατικών κομμουνιστικών αντιλήψεων.

Οι δυνάμεις του ΝΑΡ στη δύσκολη, συχνά αντιφατική αλλά ελπιδοφόρα προσπάθεια βαθιάς τομής για την κομμουνιστική επαναθεμελίωση, πορευτήκαμε μαζί με τον Κώστα Μπατίκα, συμφωνήσαμε, διαφωνήσαμε, τραβήξαμε τους δρόμους μας, χωρίς να χάσουμε τη συντροφική αλληλεγγύη και σχέση.

Στις μάχες που έχουμε μπροστά μας για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, την προώθηση του μετώπου της επαναστατικής αριστεράς και την ποιοτική ανάπτυξη – ενοποίηση των δυνάμεων της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης έχουμε την υποχρέωση και την ανάγκη να αξιοποιήσουμε την αγωνιστική, πολιτική και θεωρητική κληρονομιά του συντρόφου Κώστα Μπατίκα.

Αθήνα 18 Μάη 2009