Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013






Συμπληρώνονται 22 χρόνια από τις 8 Γενάρη 1991, όταν δολοφονήθηκε στην Πάτρα ο   καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας   μαθηματικός, 38 ετών, αγωνιστής εκπαιδευτικός. 
Μια πολιτική δολοφονία μέσα στη φλόγα της εξέγερσης και του κινήματος του 1990-91, με τις μαζικές καταλήψεις και τα συγκλονιστικά συλλαλητήρια, ένα ακόμα μεγαλειώδες κίνημα ενάντια στην συντηρητική αντεργατική πολιτική. Μια πολιτική δολοφονία από στελέχη και μέλη της ΟΝΝΕΔ, δηλαδή τους ομοϊδεάτες και τη νεολαία της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας της Ν.Δ., η οποία συνεχίζει με τις "νέες ιδέες" της να εξαθλιώνει, να ¨σκοτώνει" καθημερινά τους εργαζόμενους και την κοινωνική πλειοψηφία. Γι΄ αυτό, ένας πανεργατικός και Παλλαϊκός ξεσηκωμός είναι απαραίτητος όσο ποτέ, για να φύγουν μαζί με τις δολοφονικές ιδέες και πολιτικές τους!
Το Γενάρη του 1991 ο Νίκος Τεμπονέρας, υπερασπίζοντας τους μαθητές του, την παιδεία και τις δημοκρατικές ελευθερίες, όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στον κρατικό αυταρχισμό και την βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου. Ταυτίστηκε με ένα κίνημα και μια ολόκληρη γενιά αγωνιστών.
Ο Νίκος Τεμπονέρας ζει και θα ζει στους αγώνες μας. Θα εκδικείται σε κάθε μάχη ενάντια στην αντεργατική-αντιλαϊκή πολιτική, σε κάθε προσπάθεια για την ανατροπή των νόμων και της κοινωνίας του κέρδους και της αγοράς. Είναι παρών στις νέες γενιές. Βαδίζει μαζί μας σε κάθε πορεία, απεργία, συνέλευση, κατάληψη. Με Πέτρουλα-Λαμπράκη μας οδηγεί. Σήμερα εμπνέει τους αγώνες ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου.
Η δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα, όπως και όλα τα αμέτρητα γεγονότα αυταρχισμού και καταστολής του κράτους, των μηχανισμών του, των αστικών κυβερνήσεων όλων των αποχρώσεων, δείχνουν, ότι προκειμένου να περάσει η πολιτική τους, προκειμένου να διασφαλιστεί το οικονομικό και πολιτικό σύστημά τους, τα κέρδη και η εξουσία τους, δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν καμία μορφή βίας και επιβολής πάνω στους εργαζόμενους, το κίνημα και τις δυνάμεις της αντίστασης και της ανατροπής.
Η καταστολή και ο αυταρχισμός, είναι συστατικό στοιχείο της βάρβαρης πολιτικής τους, απαραίτητο στοιχείο για να εφαρμόζουν την βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική τους. Η πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα, για τις σύγχρονες λαϊκές ελευθερίες, ενάντια στην καταστολή και τον πολύμορφο αυταρχισμό – κρατικό, εργοδοτικό, φασιστικό-απαιτεί ταυτόχρονα την πάλη για να ανατραπούν οι πολιτικές του κεφαλαίου και οι κυβερνήσεις του, να ανατραπεί το βάρβαρο σύστημα της εκμετάλλευσης. Αυτό το χρέος έχει η Αριστερά, οι εργαζόμενοι και το κίνημα απέναντι στους νεκρούς τους, απέναντι στην ιστορία τους, αλλά και απέναντι στο μέλλον τους.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ  ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια: