ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΝΔΟ-ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΕΜΦΥΛΙΟ

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΝΔΟ-ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΕΜΦΥΛΙΟ


ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ

Με αφορμή τη λυσσαλέα επίθεση που ξεκίνησε η ηγεσία του ΚΚΕ ενάντια στις δυνάμεις της επαναστατικής-αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει να δηλώσει τα εξής:Με υπόβαθρο την εντεινόμενη κρίση του καπιταλισμού, η εργατική τάξη, η νεολαία και οι συνταξιούχοι αντιμετωπίζουν σήμερα τη μεγαλύτερη επίθεση ενάντια στο βιοτικό επίπεδο και τα δικαιώματά τους από τις συνασπισμένες δυνάμεις ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ΕΕ και ΔΝΤ.Το τελευταίο διάστημα, μετά την πρώτη καμπή της 5ης του Μάη και τώρα ιδιαίτερα με τη Γενική Απεργία της 15ης του Δεκέμβρη και τους νέους αγώνες, την πλατιά αμφισβήτηση του υποταγμένου συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, φάνηκε ότι είναι δυνατόν να δημιουργηθεί ένα μαζικό ανατρεπτικό ρεύμα σ’ όλη την κοινωνία, ικανό να αντιπαλέψει με επιτυχία και αποφασιστικότητα το Μνημόνιο και να φτάσει στην αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης.

Σ’ αυτή τη συγκυρία, η ηγεσία του ΚΚΕ, με ένα πρωτοφανές σε βιαιότητα άρθρο του Δ. Γόντικα, κήρυξε τον πόλεμο όχι στην αστική τάξη και το κεφάλαιο, την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ, αλλά σ’ όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς και με ιδιαίτερο μένος ενάντια στις δυνάμεις και τους αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Με… «ακράδαντη επιστημονική εγκυρότητα» οι φωστήρες της «λαϊκής εξουσίας» αποφάνθηκαν: «Το ότι αυτός ο χώρος κηδεμονεύεται και είναι υπονομευόμενος από διάφορα κέντρα είναι πέρα για πέρα βέβαιο». Με αφορμή… μια πλακέτα (!!) αφιερωμένη στη δολοφονημένη από τους μπράβους της εργοδοσίας Σ. Βασιλακοπούλου, οι δυνάμεις του ΚΚΕ πανελληνίως έβγαλαν σε μια μέρα ψηφίσματα καταδίκης των… «νεοναζί», «εκοφιτών», «χρυσαυγιτών» και στόλισαν μ’ αυτούς τους… τιμητικούς τίτλους όλους τους αγωνιστές της ΕΑΑΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και σε ορισμένες περιπτώσεις προχώρησαν σε απροκάλυπτους τραμπουκισμούς εναντίον τους.

Είναι φανερό σε όλους, ότι αυτοί που έχουν μόνη σημαία την κομματική κατίσχυση και περιχαράκωση δεν έχουν άλλο δρόμο αντιπαράθεσης μέσα στο κίνημα και για το κίνημα. Το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (με βασικούς άξονες την παύση πληρωμών - διαγραφή του χρέους, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, έξοδος από ευρώ-ΟΝΕ, αντικαπιταλιστική έξοδος από ΕΕ, εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό-λαϊκό έλεγχο, δημόσια δωρεάν υγεία-παιδεία-κοινωνική ασφάλιση κλπ.) και η δυναμική που έχει ανοίξει στο κίνημα, δεν μπορούν να απαντηθούν σε επίπεδο επιχειρημάτων σοβαρά με τη χιλιαστική εμμονή σε μια… «λαϊκή εξουσία» (προσοχή: όχι εργατική), που θα προκύψει αποκλειστικά και μόνο από την κοινοβουλευτική ενδυνάμωση αυτού του κόμματος. Η στήριξη απεργιακών αγώνων διαρκείας (π.χ. συγκοινωνίες) καταγγέλλεται ως «προβοκατόρικη» πρόταση... Ο επαναστατικός δρόμος για την ανατροπή της επίθεσης, με ορίζοντα τον κλονισμό της αστικής εξουσίας και την αντικαπιταλιστική επανάσταση, είναι έννοιες απαγορευμένες ακόμη και για την ορολογία του απροκάλυπτου ρεφορμισμού του ΚΚΕ.

«Εκεί που δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος», λέει ο ελληνικός λαός. Τα πραγματικά της όπλα η ηγεσία του ΚΚΕ τα στρέφει ενάντια στην επαναστατική Αριστερά. Την κυβέρνηση και την αστική τάξη την πολεμάει με… άσφαιρα πυρά, αποστειρώνοντας τις πορείες του από τον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία, αναζητώντας τους… στύλους του ολυμπίου Διός και όχι την πλατεία Συντάγματος!! Με τον Παπανδρέου και κάθε καπιταλιστικό ρεντίκολο η Παπαρήγα είναι όλο αβρότητες (για να μη θυμίσουμε τη συμμετοχή στις αλήστου μνήμης τζανετακειάδες και οικουμενικές κυβερνήσεις που κατάφεραν π.χ. να παραδώσουν τα ΜΜΕ της χώρας στους σύγχρονους δικτάτορες της σκέψης, πράξεις για τις οποίες το ΚΚΕ δεν έχει κάνει ποτέ αυτοκριτική), αλλά ποτέ δεν έδωσε το χέρι σε έναν αγωνιστή από την Αριστερά που δεν συμφωνεί με τις θέσεις και τις απόψεις του κόμματός της. Στους χώρους εργασίας και σπουδών, οι δυνάμεις του ΚΚΕ επιλέγουν την περιχαράκωση και τον ενδο-αριστερό εμφύλιο, αρνούνται ακόμη και τη διαδικασία των γενικών συνελεύσεων μη τυχόν και ξεκινήσει κάποιος αγώνας που δεν τον ελέγχουν.Κάνουν όμως ένα σημαντικό λάθος…

Η επαναστατική-αντικαπιταλιστική Αριστερά, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όλοι οι αγωνιστές που τη στηρίζουν δεν αποτελούν μια ακόμη… αριστερή αντιπολίτευση στην επίσημη Αριστερά. Ξεπροβάλλουν μέσα από τους αρμούς της κοινωνίας, τις σύγχρονες κοινωνικές αντιθέσεις, εκφράζουν ένα γενικευμένο κοινωνικό ριζοσπαστισμό που παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις μέσα στην καπιταλιστική κρίση, ενώ παράλληλα αποτελούν και ένα πρωτότυπο πείραμα συνεύρεσης και σύνθεσης επαναστατικών οργανώσεων και αγωνιστών με διαφορετικές ιστορικές και πολιτικές διαδρομές.Καμιά κήρυξη πολέμου δεν μπορεί να ανακόψει αυτή τη δυναμική πορεία, παρά μόνο πρόσκαιρες συγχύσεις μπορεί να επιφέρει.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιμένει: μπορεί να υπάρξει ανατρεπτική κοινή δράση μέσα στο κίνημα για να ανατραπεί κατ’ αρχήν η επίθεση. Απευθυνόμαστε σ’ όλους τους αγωνιστές, ιδιαίτερα στα σκεπτόμενα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, και τους καλούμε να δυναμώσουν την αντίσταση και τον αγώνα τους ενάντια στην κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ.