ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Νο3
12:38 μ.μ. Πέμπτη, 9 Σεπτεμβρίου 2010«Δώστου κλώτσο να γυρίσει.."
Αλλά όχι για να αρχίσει. Για να σταματήσει το παραμύθι με το οποίο τους τελευταίους μήνες ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση των αγορών, προσπαθεί να μας αποκοιμίσει για να εφαρμόσει την πολιτική που εξασφαλίζει κέρδη, προνόμια και δύναμη για το κεφάλαιο και τις τράπεζες από τη μία πλευρά και φτώχια, ανεργία, εξαθλίωση και περιθωριοποίηση για την πλειοψηφία της κοινωνίας, από την άλλη. Αυτό το παραμύθι που τάχα ώς «μοναδική, αναγκαστική αλλά ασφαλέστερη επιλογή», μας έριξε στα δόντια των διεθνών(και εγχώριων) τοκογλύφων, θα επαναλάβει πανηγυρικά αυτές τις ημέρες στη Θεσσαλονίκη, δίνοντας το σήμα για έναν ακόμη γύρο λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων, καταργώντας επιδόματα και εισοδηματικές κατακτήσεις των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα και επιβάλλοντας την εντολή της οικονομικής χούντας στον ιδιωτικό τομέα, που καθηλώνει τα εισοδήματα (με τη συναίνεση της ΓΣΣΕ) στα επίπεδα του 1980, απαγορεύει τις αυξήσεις σε κλαδικό και επιχειρησιακό επίπεδο και καταργεί στην ουσία το θεσμό των Συλλογικών συμβάσεων. Ταυτόχρονα στα πλαίσια της εξοικονόμησης πόρων, βλέπουμε ακόμη και αυτό το στοιχειώδες κοινωνικό κράτος που εξασφάλιζε μία ελάχιστη ελπίδα ανάσας για την εργατική οικογένεια να καταρρέει.
Οι συγκοινωνίες γίνονται χειρότερες και ακριβότερες. Κόβονται «περιττά» δρομολόγια ,αυξάνονται τα εισιτήρια, περιορίζεται το προσωπικό και αλλάζουν οι εργασιακές σχέσεις.
Τα αδιέξοδα της «εξοικονόμησης» πόρων για την εξασφάλιση των δόσεων από τους τοκογλύφους του ΔΝΤ και της Ε.Ε., με το επικοινωνιακό κόλπο του νοικοκυρέματος, είναι ακόμη ποιο φανερά στην εκπαίδευση και την υγεία.
Οι υπεράριθμες σχολικές αίθουσες χωρίς δασκάλους και καθηγητές, χωρίς τα αναγκαία εποπτικά μέσα και τις απαραίτητες εναλλακτικές μορφές διδασκαλίας, εάν τα προηγούμενα χρόνια ήταν ζήτημα διαχείρισης και κακών επιλογών, τώρα θα είναι ο κανόνας που στο όνομα της συγκυρίας θα βυθίζει τη νέα γενιά στην αμάθεια και το σύγχρονο αναλφαβητισμό. Αντίστοιχα στην υγεία η ήδη εδώ και καιρό άσχημη κατάσταση, έχει πάρει τραγικές διαστάσεις με τις περικοπές για δαπανηρές εξετάσεις που βαρύνουν πλέον τους ασθενείς ,με απλήρωτο προσωπικό και γιατρούς, με περιστολή του κόστους για αναγκαία φάρμακα, υποδομές και εξοπλισμό. Το επόμενο βήμα θα είναι το κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων. Και όλα αυτά για να πληρώνουμε τα χρέη που συσσώρευσαν οι επιλογές, κυβερνήσεων και πολιτικών που εν τέλει δέν εξασφάλισαν καλύτερες οικονομικές συνθήκες και κοινωνικές υπηρεσίες, αλλά εξυπηρέτησαν οικονομικά συμφέροντα, πολιτικές φιλίες και κομματικές επιδιώξεις.
Και όλα αυτά, ενώ τα πακέτα χρηματοδότησης στις τράπεζες πυκνώνουν και αυξάνονται την ώρα που το λαϊκό εισόδημα συρρικνώνεται, η ακρίβεια κυριαρχεί και η ανεργία καλπάζει.
Γι’ αυτό λοιπόν οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να «δώσουν κλώτσο» σε αυτή την πολιτική και αυτή τη φορά να είναι ποιο δυνατή και ποιο αποτελεσματική από την αποδοκιμασία που εισέπραξε η κυβέρνηση το προηγούμενο διάστημα. Προσπερνώντας το κλίμα της ηττοπάθειας στο οποίο έχουν υποκύψει οι κορυφαίοι συνδικαλιστικοί ταγοί της χώρας και καλλιεργούν με επιμέλεια τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι του καθεστώτος της Τροϊκα.
Σε αυτές τις συνθήκες και πρίν ο μεσαίωνας που μας οδηγούν επισκιάσει κάθε ελπίδα για τους εργαζόμενους και την κοινωνική πλειοψηφία, γίνεται επίκαιρη η πρόταση που διατυπώθηκε από την Πρωτοβουλία μας και περισσότερο αναγκαία η πρόταση για παύση πληρωμής του χρέους η έξοδος από την ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ. Πρόταση που δεν πηγάζει από μία εθνοκεντρική ή απομονωτική αντίληψη και πρακτική, αλλά από την αναγκαιότητα που φανερώνεται όλο και ποιο καθαρά, για μία κοινωνία με επίκεντρο τις ανάγκες των ανθρώπων και όχι των αριθμών, με κριτήριο την ποιότητα ζωής και όχι τους χρηματιστηριακούς δείκτες και τα επιχειρηματικά κέρδη.
Πρόταση που απευθύνεται στους εργαζόμενους και τη δυνατότητά τους να αλλάξουν τη ρότα που μας οδηγεί η κυβέρνηση και οι «αγορές» με προορισμό την κοινωνική εξαθλίωση και την εργασιακή έρημο.
Οι συγκοινωνίες γίνονται χειρότερες και ακριβότερες. Κόβονται «περιττά» δρομολόγια ,αυξάνονται τα εισιτήρια, περιορίζεται το προσωπικό και αλλάζουν οι εργασιακές σχέσεις.
Τα αδιέξοδα της «εξοικονόμησης» πόρων για την εξασφάλιση των δόσεων από τους τοκογλύφους του ΔΝΤ και της Ε.Ε., με το επικοινωνιακό κόλπο του νοικοκυρέματος, είναι ακόμη ποιο φανερά στην εκπαίδευση και την υγεία.
Οι υπεράριθμες σχολικές αίθουσες χωρίς δασκάλους και καθηγητές, χωρίς τα αναγκαία εποπτικά μέσα και τις απαραίτητες εναλλακτικές μορφές διδασκαλίας, εάν τα προηγούμενα χρόνια ήταν ζήτημα διαχείρισης και κακών επιλογών, τώρα θα είναι ο κανόνας που στο όνομα της συγκυρίας θα βυθίζει τη νέα γενιά στην αμάθεια και το σύγχρονο αναλφαβητισμό. Αντίστοιχα στην υγεία η ήδη εδώ και καιρό άσχημη κατάσταση, έχει πάρει τραγικές διαστάσεις με τις περικοπές για δαπανηρές εξετάσεις που βαρύνουν πλέον τους ασθενείς ,με απλήρωτο προσωπικό και γιατρούς, με περιστολή του κόστους για αναγκαία φάρμακα, υποδομές και εξοπλισμό. Το επόμενο βήμα θα είναι το κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων. Και όλα αυτά για να πληρώνουμε τα χρέη που συσσώρευσαν οι επιλογές, κυβερνήσεων και πολιτικών που εν τέλει δέν εξασφάλισαν καλύτερες οικονομικές συνθήκες και κοινωνικές υπηρεσίες, αλλά εξυπηρέτησαν οικονομικά συμφέροντα, πολιτικές φιλίες και κομματικές επιδιώξεις.
Και όλα αυτά, ενώ τα πακέτα χρηματοδότησης στις τράπεζες πυκνώνουν και αυξάνονται την ώρα που το λαϊκό εισόδημα συρρικνώνεται, η ακρίβεια κυριαρχεί και η ανεργία καλπάζει.
Γι’ αυτό λοιπόν οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να «δώσουν κλώτσο» σε αυτή την πολιτική και αυτή τη φορά να είναι ποιο δυνατή και ποιο αποτελεσματική από την αποδοκιμασία που εισέπραξε η κυβέρνηση το προηγούμενο διάστημα. Προσπερνώντας το κλίμα της ηττοπάθειας στο οποίο έχουν υποκύψει οι κορυφαίοι συνδικαλιστικοί ταγοί της χώρας και καλλιεργούν με επιμέλεια τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι του καθεστώτος της Τροϊκα.
Σε αυτές τις συνθήκες και πρίν ο μεσαίωνας που μας οδηγούν επισκιάσει κάθε ελπίδα για τους εργαζόμενους και την κοινωνική πλειοψηφία, γίνεται επίκαιρη η πρόταση που διατυπώθηκε από την Πρωτοβουλία μας και περισσότερο αναγκαία η πρόταση για παύση πληρωμής του χρέους η έξοδος από την ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ. Πρόταση που δεν πηγάζει από μία εθνοκεντρική ή απομονωτική αντίληψη και πρακτική, αλλά από την αναγκαιότητα που φανερώνεται όλο και ποιο καθαρά, για μία κοινωνία με επίκεντρο τις ανάγκες των ανθρώπων και όχι των αριθμών, με κριτήριο την ποιότητα ζωής και όχι τους χρηματιστηριακούς δείκτες και τα επιχειρηματικά κέρδη.
Πρόταση που απευθύνεται στους εργαζόμενους και τη δυνατότητά τους να αλλάξουν τη ρότα που μας οδηγεί η κυβέρνηση και οι «αγορές» με προορισμό την κοινωνική εξαθλίωση και την εργασιακή έρημο.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ-ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου