Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Λάρισας σας καλεί
σε ανοικτή εκδήλωση-συζήτηση
με θέμα:
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Την Τετάρτη 30 Ιούνη 2010 και ώρα 8.30 μ.μ.
στην πλατεία Ταχυδρομείου
Ομιλητές θα είναι:
· Βούλγαρης Αντώνης Οικονομολόγος
μέλος της Π.Ε της Κομμουνιστικής Ανανέωσης
· Καζάκης Δημήτρης Οικονομικός Αναλυτής
· Μάρκου Κώστας μέλος της Π.Ε του ΝΑΡ
· Σηφακάκης Γιάννης μέλος της Κ.Ε του ΣΕΚ
ΑΝΤικαπιταλιστική ΑΡιστερή ΣΥνεργασία για την Ανατροπή
(ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ)
http://www.antarsyalarisas.blogspot.com/
Τρίτη 29 Ιουνίου 2010
ΑΠΕΡΓΙΑ 29 Ιουνίου 2010
φωτογραφίες από την Πανεργατική πορεία στις 29 Ιουνίου 2010 στην Λάρισα ενάντια στο ασφαλιστικό!
Κυριακή 27 Ιουνίου 2010
Το περιβόητο «Μνημόνιο» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ αποτελεί κήρυξη πολέμου ενάντια στους εργαζομένους και τη νεολαία. Μετά τις περικοπές μισθών και δαπανών, έρχεται η πλήρης επιβολή εργασιακού και ασφαλιστικού μεσαίωνα. Καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις, απελευθερώνουν τις απολύσεις, θεσπίζουν μισθούς πείνας για τη νεολαία, φέρνουν την παιδική εργασία, αυξάνουν τα όρια σύνταξης για όλους χτυπώντας ιδιαίτερα τις εργαζόμενες γυναίκες, οδηγούν σε τρομαχτική συρρίκνωση των συντάξεων, εισάγουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό της ανταποδοτικότητας και της ατομικής ευθύνης. Τα μέτρα αυτά στο όνομα της «διάσωσης της χώρας» οδηγούν κατ’ ευθείαν στη χρεοκοπία. Θέλουν να ταπεινώσουν την εργατική τάξη, να διαλύσουν όσες κατακτήσεις είχαν απομείνει, να ενισχύσουν τα κέρδη του κεφαλαίου. Οι συνέπειες της βαθιάς και ιστορικής κρίσης του καπιταλισμού και της ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση- ΟΝΕ-ευρωζώνη, το δυσβάσταχτο χρέος του 1 δις ευρώ που πηγαίνει κάθε βδομάδα στις τσέπες των τραπεζιτών για τόκους και χρεωλύσια και όχι για τους μισθούς και τις συντάξεις μας, οδηγούν στην εξαθλίωση των εργαζομένων και την πλήρη υποθήκευση του μέλλοντός μας.
Ο αγώνας αυτός είναι ζήτημα επιβίωσης για μας και τα παιδιά μας. Χρειαζόμαστε μια παρατεταμένη και κλιμακούμενη εργατική και λαϊκή ΑΝΤΑΡΣΙΑ τώρα ενάντια στο «Μνημόνιο» και τα νομοσχέδια του. Οι μεγάλες απεργίες του Μάη, οι κινητοποιήσεις στις μεταφορές, στην υγεία, στα λιμάνια, ο αγώνας των εκπαιδευτικών δείχνουν το δρόμο. Τώρα πρέπει οι αγώνες να κλιμακωθούν. Η κυβέρνηση και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ πρέπει να νιώσουν στο πετσί τους τη δύναμη της εργατικής οργής και να συνειδητοποιήσουν ότι εάν ψηφίσουν τα νομοσχέδια εκτρώματα του Λοβέρδου, δεν θα μπορούν να σταθούν πουθενά.
Η απεργία στις 29 Ιούνη πρέπει να είναι σεισμός οργής και αγανάκτησης. Εάν η κυβέρνηση δεν υποχωρήσει, να προκηρυχθεί άμεσα και νέα 48ωρη γενική πολιτική απεργία. Σε κάθε κλάδο, σε κάθε ομοσπονδία, να γίνουν συνελεύσεις και να παρθούν αποφάσεις για απεργιακούς αγώνας διαρκείας. Να παραλύσουμε τη χώρα, να γίνει απεργιακό «μπλακ άουτ» για να καταλάβουν κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ ότι τα μέτρα δεν πρόκειται ούτε να περάσουν ούτε να εφαρμοστούν.
Η βομβιστική επίθεση στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και μάλιστα με ανθρώπινο θύμα, ο συγκεκριμένος χρόνος, ο τρόπος και ο τόπος εκδήλωσης της, παραπέμπει σε αδίστακτη δολοφονική προβοκάτσια και δημιουργεί κρίσιμα ερωτήματα για τους πολλαπλούς στόχους της.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την αξιοποιεί ήδη για την επιβολή των αντεργατικών μέτρων καθώς και για το σχεδιασμό νέων αντιλαϊκών πακέτων από κοινού με την τρόϊκα ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ.
Την Τρίτη 29/6, οι εργαζόμενοι και η νεολαία θα δώσουν μαζική μαχητική απάντηση στην αντεργατική επιδρομή, την κρατική καταστολή και την προβοκάτσια.
Ολοι στην απεργιακή προσυγκέντρωση
στην πλατεία Νομαρχίας την Τρίτη 29-6 στις 9:30 π.μ.
| Όλοι στην Απεργία στις 29 Ιούνη. Πανεργατικός παλλαϊκός ξεσηκωμός διαρκείας! |  |  |  |
| |
|
Το περιβόητο «Μνημόνιο» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ αποτελεί κήρυξη πολέμου ενάντια στους εργαζομένους και τη νεολαία. Μετά τις περικοπές μισθών και δαπανών, έρχεται η πλήρης επιβολή εργασιακού και ασφαλιστικού μεσαίωνα. Καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις, απελευθερώνουν τις απολύσεις, θεσπίζουν μισθούς πείνας για τη νεολαία, φέρνουν την παιδική εργασία, αυξάνουν τα όρια σύνταξης για όλους χτυπώντας ιδιαίτερα τις εργαζόμενες γυναίκες, οδηγούν σε τρομαχτική συρρίκνωση των συντάξεων, εισάγουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό της ανταποδοτικότητας και της ατομικής ευθύνης. Τα μέτρα αυτά στο όνομα της «διάσωσης της χώρας» οδηγούν κατ’ ευθείαν στη χρεοκοπία.Θέλουν να ταπεινώσουν την εργατική τάξη, να διαλύσουν όσες κατακτήσεις είχαν απομείνει, να ενισχύσουν τα κέρδη του κεφαλαίου. Οι συνέπειες της βαθιάς και ιστορικής κρίσης του καπιταλισμού και της ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση- ΟΝΕ-ευρωζώνη, το δυσβάσταχτο χρέος του 1 δις ευρώ που πηγαίνει κάθε βδομάδα στις τσέπες των τραπεζιτών για τόκους και χρεωλύσια και όχι για τους μισθούς και τις συντάξεις μας, οδηγούν στην εξαθλίωση των εργαζομένων και την πλήρη υποθήκευση του μέλλοντός μας. Μας λένε ότι τα μέτρα είναι «μονόδρομος». Εμείς λέμε ότι μονόδρομος είναι η ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική, η πάλη για την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων και για να πληρώσουν την κρίση οι καπιταλιστές: · Ανατροπή των μέτρων κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Άμεση απόσυρση όλων των νομοσχεδίων. · Παύση πληρωμών- διαγραφή του ληστρικού χρέους. · Πάλη για την αντικαπιταλιστική ρήξη αποδέσμευση από την ΟΝΕ, το ευρώ και την ΕΕ. · Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο. · Απαγόρευση απολύσεων. · Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Ριζική αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου. · Μείωση των εξοπλισμών · Νομιμοποίηση τα ων μεταναστών Ο αγώνας αυτός είναι ζήτημα επιβίωσης για μας και τα παιδιά μας. Χρειαζόμαστε μια παρατεταμένη και κλιμακούμενη εργατική και λαϊκή ανταρσία τώρα ενάντια στο «Μνημόνιο» και τα νομοσχέδια του. Οι μεγάλες απεργίες του Μάη, οι κινητοποιήσεις στις μεταφορές, στην υγεία, στα λιμάνια, ο αγώνας των εκπαιδευτικών δείχνουν το δρόμο. Τώρα πρέπει οι αγώνες να κλιμακωθούν. Η κυβέρνηση και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ πρέπει να νιώσουν στο πετσί τους τη δύναμη της εργατικής οργής και να συνειδητοποιήσουν ότι εάν ψηφίσουν τα νομοσχέδια εκτρώματα του Λοβέρδου, δεν θα μπορούν να σταθούν πουθενά. Η απεργία στις 29 Ιούνη πρέπει να είναι σεισμός οργής και αγανάκτησης. Εάν η κυβέρνηση δεν υποχωρήσει, να προκηρυχθεί άμεσα και νέα 48ωρη γενική πολιτική απεργία. Σε κάθε κλάδο, σε κάθε ομοσπονδία, να γίνουν συνελεύσεις και να παρθούν αποφάσεις για απεργιακούς αγώνας διαρκείας. Να παραλύσουμε τη χώρα, να γίνει απεργιακό «μπλακ άουτ» για να καταλάβουν κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ ότι τα μέτρα δεν πρόκειται ούτε να περάσουν ούτε να εφαρμοστούν. Να φτιάξουμε ένα πραγματικό μέτωπο αγώνα, το αντίπαλο δέος σε κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ. Με μαζικές γενικές συνελεύσεις και συγκρότηση απεργιακών επιτροπών σε κάθε σωματείο, σε ρήξη με τη συναίνεση και την υποταγή των γραφειοκρατικών ηγεσιών ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Με ενωτικές επιτροπές αγώνα σε κάθε πόλη και κάθε γειτονιά, για να οικοδομήσουμε την αλληλεγγύη, την αυτοργάνωση και την πιο πλατιά συσπείρωση ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική. Με διεθνιστικό συντονισμό με τους αγώνες των εργαζομένων στην Ευρώπη. Με κοινό αγώνα με τους μαθητές, τους φοιτητές και τους ανέργους. Οι δυνάμεις της Αριστεράς θα κριθούν από το πόσο θα συμβάλουν στην νικηφόρα έκβαση του αγώνα. Φτάνουν πια οι αυταπάτες για μια «άλλη Ευρωπαϊκή Ένωση», οι ταλαντεύσεις προς τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, η απομόνωση αλλά και η άρνηση της πάλης πολιτικών στόχων σύγκρουσης με το σύστημα. Η κοινή δράση της Αριστεράς, η επιμονή στην αντικαπιταλιστική απάντηση στην κρίση, η συνάντηση με τη βάση του ΠΑΣΟΚ που ξεσηκώνεται, η ολόψυχη στήριξη των αγώνων και όλων των μορφών συντονισμού και αυτοοργάνωσης μπορούν να ανοίξουν δρόμους ελπίδας, ρήξης και ανατροπής. Αυτό το δρόμο να διαλέξουμε σε κάθε σωματείο, σε κάθε απεργία, σε κάθε τοπική επιτροπή αγώνα. Οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές. Μπορούμε να πετύχουμε ρήγματα στην κυρίαρχη πολιτική, να ανατρέψουμε την επίθεση, να κλονίσουμε την κυβέρνηση και τις δυνάμεις που τη στηρίζουν, ανοίγοντας το δρόμο για την υπεράσπιση και διεύρυνση των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων και δικαιωμάτων αλλά και για τη συνολικότερη αμφισβήτηση του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Ας δώσουμε τη μάχη με όλες μας τις δυνάμεις και ας βγάλουμε γελασμένους όσους πιστεύουν ότι μπορεί να γυρίσει πίσω το ρολόι της ιστορικής εξέλιξης. |
ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΕΕ – ΔΝΤ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙΠέμπτη 24 Ιουνίου 2010
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Λάρισας σας καλεί
σε ανοικτή εκδήλωση-συζήτηση
με θέμα:
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Την Τετάρτη 30 Ιούνη 2010 και ώρα 8.30 μ.μ.
στην πλατεία Ταχυδρομείου
Ομιλητές θα είναι:
· Βούλγαρης Αντώνης Οικονομολόγος
μέλος της Π.Ε της Κομμουνιστικής Ανανέωσης
· Καζάκης Δημήτρης Οικονομικός Αναλυτής
· Μάρκου Κώστας μέλος της Π.Ε του ΝΑΡ
· Σηφακάκης Γιάννης μέλος της Κ.Ε του ΣΕΚ
ΑΝΤικαπιταλιστική ΑΡιστερή ΣΥνεργασία για την Ανατροπή
(ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ)
http://www.antarsyalarisas.blogspot.com/
Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ - ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ- ΧΑΡΑΤΣΙΑ!
ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΟΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥΣ «ΦΟΝΙΑΔΕΣ».
Το θράσος τους πλέον ξεπερνά κάθε όριο - δεν φτάνει που μειώνουν τους μισθούς , απελευθερώνουν τις απολύσεις , διαλύουν το ασφαλιστικό ,μας οδηγούν σε «χρεωκοπία»- ζητάνε να πληρώνουμε χαράτσι και για τους δρόμους που έγιναν με τα λεφτά των φόρων που πληρώσαμε!!!!
Τώρα πρέπει να πούμε: «όχι δεν πληρώνω». Κανείς να μην πληρώσει τους εργολάβους – αετονύχηδες αυτούς που σε στενή σχέση (διαπλοκή) με τους κυβερνώντες κάθε απόχρωσης ζητάνε να πληρώνουμε και για την ελεύθερη μετακίνηση μας μέσα στην ίδια τη χώρα μας. Οι δρόμοι είναι δημόσιο αγαθό ελεύθερο για χρήση από όλους τους πολίτες . Η ευθύνη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της αντιπολίτευσης είναι τεράστια για την ληστρική συμπεριφορά των περίφημων εργολάβων (νταβατζήδων) σε βάρος του λαού της περιοχής μας αλλά και πανελλαδικά. Η κατολίσθηση των Τεμπών απέδειξε πόσο σύγχρονα και ασφαλή είναι τα έργα υποδομών που έχουν ξεπουληθεί στους ιδιώτες με εξαιρετικά υψηλά τιμήματα και λεόντιες συμβάσεις. Στην περιοχή της Θεσσαλίας , μετά την ιδιωτικοποίηση των διοδίων , εμφανίστηκαν δύο νέοι σταθμοί διοδίων (Μακρυχωρίου και Πυργετού ) , ενώ η τιμή των διοδίων ανέβηκε συνολικά 250% για την διαδρομή Λάρισα – Θεσσαλονίκη.
Οι υπέρογκες αυξήσεις στις τιμές των διοδίων , η δημιουργία όλο και περισσότερων σταθμών διοδίων και οι συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα που επικρατούν σ΄αυτές τις εταιρίες θα είναι το μόνιμο μοτίβο για τα επόμενα χρόνια εάν δεν αντιδράσουμε τώρα.
Μόνος τρόπος αντίδρασης η δημιουργία επιτροπών αγώνα , ενός μαζικού διεκδικητικού κινήματος, που θα σπάσει στην πράξη μεταφορικά και κυριολεκτικά τις μπάρες στους δρόμους και στις ζωές μας και θα απαιτήσει :
• Να καταργηθούν όλα τα διόδια. Να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση χωρίς χαράτσια πουθενά.
• Δημόσιες, σύγχρονες φθηνές συγκοινωνίες και με δωρεάν ζώνη το πρωί. Μείωση των εισιτηρίων την υπόλοιπη μέρα.
• Υποδομές και έργα που πρέπει να αναλαμβάνει το κράτος, χωρίς να πληρώνει ο λαός.
Κανείς να μην πληρώσει διόδια , περνάμε ελεύθερα.
ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΜΟΣΧΟΧΩΡΙΟΥ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΙΟΥΝΗ ΣΤΙΣ 8.00 Μ.Μ
Ελληνική πρωτιά στην ακρίβεια και τον Μάιο
Πηγή: enet
Σύμφωνα με την ανάλυση των τιμών προϊόντων ευρείας κατανάλωσης , που πραγματοποίησε το Ελληνικό Κέντρο Καταναλωτών (ΕΛΚΕΚΑ) και αφορούν τις Χώρες της Ευρωζώνης, για τον μήνα Μάϊο-2010 σε σχέση με τον Μάιο-09, προκύπτει ότι η Ελλάδα κατέχει σταθερά την πρωτιά στις αυξήσεις, σε πολλά προϊόντα ευρείας κατανάλωσης.
Συγκεκριμένα:
Η Ελλάδα πρώτη στον πληθωρισμό μέ 5,3% όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 1,6%
Η Ελλάδα πρώτη στην ένδυση με αύξηση 2,5% όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 0,2% .
Η Ελλάδα πρώτη στά καύσιμα με αύξηση 51,1% , όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 18,4%.
Η Ελλάδα πρώτη στις μεταφορές επιβατών μέ σιδηρόδρομο με αύξηση 36,6% ,όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 3,7%.
Η Ελλάδα πρώτη στις οδικές μεταφορές επιβατών με αύξηση 9,3%όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 1,2%.
Η Ελλάδα πρώτη στις καφετέριες και ξενοδοχεία με αύξηση 3,3% ,όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 1,2%.
Η Ελλάδα πρώτη στο καπνό με αύξηση 17,8% ,όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 6,6%.
Η Ελλάδα πρώτη στη ζάχαρη, μέλι, ζαχαρώδη με αύξηση 2,5% όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι -0,3%
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 23 ΙΟΥΝΗ!
Η κυβερνητική επίθεση δεν έχει ανάπαυλα. Τερατώδεις αλλαγές φέρνει το σχέδιο Λοβέρδου στις εργασιακές σχέσεις, εφαρμόζοντας την αντιδραστική συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ και τους τραπεζίτες. Η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας που ζητούν εδώ και 20 χρόνια οι εργοδότες και υπογράφτηκε με το μνημόνιο, αποτελεί το καλύτερο δώρο της κυβέρνησης. Κατάργηση των ΣΣΕ, απελευθέρωση των απολύσεων, σκλαβιά για την νεολαία, ενώ την ίδια στιγμή παίζεται η τελευταία πράξη στην επιχείρηση κατεδάφισης της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης με το σχέδιο έκτρωμα για το ασφαλιστικό.
Ταυτόχρονα το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που αναμένεται να φέρει τις επόμενες μέρες στη Βουλή η κυβέρνηση, είναι η καρατόμηση κάθε έννοιας κοινωνικής προστασίας, είναι μια ακόμα τρανταχτή απόδειξη πως αυτό που ονομάζουν «σωτηρία της εθνικής οικονομίας», «αποφυγή της χρεοκοπίας», «διέξοδο από την κρίση» είναι το νεκροταφείο των εργατικών δικαιωμάτων και των όποιων κατακτήσεων δεκαετιών είχαν απομείνει από τα προηγούμενα «έργα και ημέρες» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Πέρα από την ιδεολογική τρομοκρατία, προκειμένου να αντιμετωπίσει την οργή των εργαζόμενων, η κυβέρνηση καταφεύγει στη δοκιμασμένη συνταγή της έντασης της καταστολής. Κάθε εργατική κινητοποίηση αντιμετωπίζεται με προληπτικές συλλήψεις και χημικό πόλεμο, που έχει ήδη οδηγήσει σε σοβαρούς τραυματισμούς διαδηλωτών, ενώ πολλαπλασιάζονται οι διώξεις σε βάρος εργαζόμενων που αγωνίζονται.
Αναμφίβολα στην βάση όλων των εξελίξεων του τελευταίου διαστήματος βρίσκεται η συνέχιση της εκρηκτικής κρίσης του καπιταλισμού που εκδηλώνεται σε μια σειρά ανεπτυγμένες χώρες, στην κρίση της ευρωζώνης αλλά και συνολικά της ΕΕ. Τα παραμύθια για την «ιδιαιτερότητα» της ελληνικής κρίσης, τινάζονται στον αέρα από την ταχύτατη εφαρμογή αντίστοιχων μέτρων σε όλη την Ευρώπη,
Γι αυτό και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη του ΛΑΟΣ και την ουσιαστική συναίνεση της ΝΔ, παρά τη λαϊκή οργή και τη μαζική αντίδραση των εργαζομένων επιμένει στην υλοποίηση μέχρι τελείας του αντιδραστικού μνημονίου.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ!
Συντονισμένος αγώνα διαρκείας για να μην κατατεθεί το ασφαλιστικό τερατούργημα, και το νομοσχέδιο των απολύσεων και της διάλυσης των συλλογικών συμβάσεων και για την οριστική ανατροπή των μέτρων.
Ο αγώνας για να μην περάσουν οι δραματικές για τους εργαζόμενους αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό τερατούργημα είναι αγώνας επιβίωσης και αξιοπρέπειας για όλους μας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Μέσα από το συντονισμό πρωτοβάθμιων Σωματείων, την ταξική αγωνιστική ενότητα των εργαζομένων, την αποφασιστική κλιμάκωση της πάλης, ώστε το εργατικό κίνημα να αποκτήσει τον ανεξάρτητο, ανατρεπτικό πολιτικό ρόλο που του αρμόζει!. Με κέντρο την δημοκρατία της εργατικής βάσης, και των γενικών συνελεύσεων. Με διαρκή επιδίωξή την κοινή δράση και τον συντονισμό όλων των εργατικών σωματείων που θέλουν να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, μακριά από λογικές ταξικής συνεργασίας και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Για να οικοδομήσουμε ένα διαρκές αντίπαλο δέος, μια πανίσχυρη και μαχητική εργατική ενότητα που θα υψώσει τείχος υπεράσπισης των εργατικών δικαιωμάτων, αντίστασης και ανατροπής της επίθεσης σε κάθε εργασιακό χώρο και συνολικά. Με διεθνιστική αλληλεγγύη με τους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο.
Αντιπαλεύουμε τις επιλογές Κυβέρνησης – ΕΕ - ΔΝΤ, και απειθαρχούμε στις αντεργατικές πολιτικές τους.
• Για να πάρουν πίσω όλα τα αντεργατικά μέτρα, το «μηχανισμό στήριξης» και το Πρόγραμμα Σταθερότητας.
• Για να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση. Διαγραφή του χρέους, ανυπακοή και ρήξη με τις συμφωνίες της ΕΕ, την ΕΚΤ και την ΟΝΕ.
• Για να μην ψηφιστεί το τερατούργημα του ασφαλιστικού.
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ 23 ΙΟΥΝΗ
Με προσυγκέντρωση στην πλ. Νομαρχίας ώρα 10 π.μ.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
Πηγή: enet
Σύμφωνα με την ανάλυση των τιμών προϊόντων ευρείας κατανάλωσης , που πραγματοποίησε το Ελληνικό Κέντρο Καταναλωτών (ΕΛΚΕΚΑ) και αφορούν τις Χώρες της Ευρωζώνης, για τον μήνα Μάϊο-2010 σε σχέση με τον Μάιο-09, προκύπτει ότι η Ελλάδα κατέχει σταθερά την πρωτιά στις αυξήσεις, σε πολλά προϊόντα ευρείας κατανάλωσης.
Συγκεκριμένα:
Η Ελλάδα πρώτη στον πληθωρισμό μέ 5,3% όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 1,6%
Η Ελλάδα πρώτη στην ένδυση με αύξηση 2,5% όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 0,2% .
Η Ελλάδα πρώτη στά καύσιμα με αύξηση 51,1% , όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 18,4%.
Η Ελλάδα πρώτη στις μεταφορές επιβατών μέ σιδηρόδρομο με αύξηση 36,6% ,όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 3,7%.
Η Ελλάδα πρώτη στις οδικές μεταφορές επιβατών με αύξηση 9,3%όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 1,2%.
Η Ελλάδα πρώτη στις καφετέριες και ξενοδοχεία με αύξηση 3,3% ,όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 1,2%.
Η Ελλάδα πρώτη στο καπνό με αύξηση 17,8% ,όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι 6,6%.
Η Ελλάδα πρώτη στη ζάχαρη, μέλι, ζαχαρώδη με αύξηση 2,5% όταν ο Μ.Ο της Ε.Ε είναι -0,3%
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 23 ΙΟΥΝΗ!
Η κυβερνητική επίθεση δεν έχει ανάπαυλα. Τερατώδεις αλλαγές φέρνει το σχέδιο Λοβέρδου στις εργασιακές σχέσεις, εφαρμόζοντας την αντιδραστική συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ και τους τραπεζίτες. Η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας που ζητούν εδώ και 20 χρόνια οι εργοδότες και υπογράφτηκε με το μνημόνιο, αποτελεί το καλύτερο δώρο της κυβέρνησης. Κατάργηση των ΣΣΕ, απελευθέρωση των απολύσεων, σκλαβιά για την νεολαία, ενώ την ίδια στιγμή παίζεται η τελευταία πράξη στην επιχείρηση κατεδάφισης της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης με το σχέδιο έκτρωμα για το ασφαλιστικό.
Ταυτόχρονα το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που αναμένεται να φέρει τις επόμενες μέρες στη Βουλή η κυβέρνηση, είναι η καρατόμηση κάθε έννοιας κοινωνικής προστασίας, είναι μια ακόμα τρανταχτή απόδειξη πως αυτό που ονομάζουν «σωτηρία της εθνικής οικονομίας», «αποφυγή της χρεοκοπίας», «διέξοδο από την κρίση» είναι το νεκροταφείο των εργατικών δικαιωμάτων και των όποιων κατακτήσεων δεκαετιών είχαν απομείνει από τα προηγούμενα «έργα και ημέρες» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Πέρα από την ιδεολογική τρομοκρατία, προκειμένου να αντιμετωπίσει την οργή των εργαζόμενων, η κυβέρνηση καταφεύγει στη δοκιμασμένη συνταγή της έντασης της καταστολής. Κάθε εργατική κινητοποίηση αντιμετωπίζεται με προληπτικές συλλήψεις και χημικό πόλεμο, που έχει ήδη οδηγήσει σε σοβαρούς τραυματισμούς διαδηλωτών, ενώ πολλαπλασιάζονται οι διώξεις σε βάρος εργαζόμενων που αγωνίζονται.
Αναμφίβολα στην βάση όλων των εξελίξεων του τελευταίου διαστήματος βρίσκεται η συνέχιση της εκρηκτικής κρίσης του καπιταλισμού που εκδηλώνεται σε μια σειρά ανεπτυγμένες χώρες, στην κρίση της ευρωζώνης αλλά και συνολικά της ΕΕ. Τα παραμύθια για την «ιδιαιτερότητα» της ελληνικής κρίσης, τινάζονται στον αέρα από την ταχύτατη εφαρμογή αντίστοιχων μέτρων σε όλη την Ευρώπη,
Γι αυτό και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη του ΛΑΟΣ και την ουσιαστική συναίνεση της ΝΔ, παρά τη λαϊκή οργή και τη μαζική αντίδραση των εργαζομένων επιμένει στην υλοποίηση μέχρι τελείας του αντιδραστικού μνημονίου.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ!
Συντονισμένος αγώνα διαρκείας για να μην κατατεθεί το ασφαλιστικό τερατούργημα, και το νομοσχέδιο των απολύσεων και της διάλυσης των συλλογικών συμβάσεων και για την οριστική ανατροπή των μέτρων.
Ο αγώνας για να μην περάσουν οι δραματικές για τους εργαζόμενους αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό τερατούργημα είναι αγώνας επιβίωσης και αξιοπρέπειας για όλους μας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Μέσα από το συντονισμό πρωτοβάθμιων Σωματείων, την ταξική αγωνιστική ενότητα των εργαζομένων, την αποφασιστική κλιμάκωση της πάλης, ώστε το εργατικό κίνημα να αποκτήσει τον ανεξάρτητο, ανατρεπτικό πολιτικό ρόλο που του αρμόζει!. Με κέντρο την δημοκρατία της εργατικής βάσης, και των γενικών συνελεύσεων. Με διαρκή επιδίωξή την κοινή δράση και τον συντονισμό όλων των εργατικών σωματείων που θέλουν να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, μακριά από λογικές ταξικής συνεργασίας και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Για να οικοδομήσουμε ένα διαρκές αντίπαλο δέος, μια πανίσχυρη και μαχητική εργατική ενότητα που θα υψώσει τείχος υπεράσπισης των εργατικών δικαιωμάτων, αντίστασης και ανατροπής της επίθεσης σε κάθε εργασιακό χώρο και συνολικά. Με διεθνιστική αλληλεγγύη με τους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο.
Αντιπαλεύουμε τις επιλογές Κυβέρνησης – ΕΕ - ΔΝΤ, και απειθαρχούμε στις αντεργατικές πολιτικές τους.
• Για να πάρουν πίσω όλα τα αντεργατικά μέτρα, το «μηχανισμό στήριξης» και το Πρόγραμμα Σταθερότητας.
• Για να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση. Διαγραφή του χρέους, ανυπακοή και ρήξη με τις συμφωνίες της ΕΕ, την ΕΚΤ και την ΟΝΕ.
• Για να μην ψηφιστεί το τερατούργημα του ασφαλιστικού.
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ 23 ΙΟΥΝΗ
Με προσυγκέντρωση στην πλ. Νομαρχίας ώρα 10 π.μ.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
Τρίτη 22 Ιουνίου 2010
«Τρόικα» με δικαίωμα κατάσχεσης στο Δημόσιο!
Ειδικά προνόμια που καθιστούν απαγορευτική κάθε σκέψη της ελληνικής κυβέρνησης για στάση πληρωμών και επιβολή νέων όρων εξυπηρέτησης του χρέους παρέχει στην «τρόικα» η δανειακή σύμβαση που υπέγραψε με το Ελληνικό Δημόσιο: η αλληλεγγύη του ΔΝΤ και των κρατών της Ευρωζώνης στην Ελλάδα, με τη χορήγηση του δανείου των 110 δις. ευρώ, εκδηλώνεται υπό τον όρο, ότι θα έχουν το δικαίωμα κατάσχεσης δημόσιας περιουσίας σε κάθε περίπτωση αθέτησης πληρωμών από την Ελλάδα. συνέχεια στο άρθρο εδώ
Η υποβάθμιση τεκμήριο αποτυχίας των μέτρων ΔΝΤ-ΕΕ-ΠΑΣΟΚ
(Πριν, 20/6/2010)
Λεωνίδας Βατικιώτης
Τα χειρότερα για την ελληνική οικονομία προοιωνίζεται η απόφαση της αμερικανικής Μούντι’ς
Την γνωστή κινηματογραφική ατάκα, «αν είναι τόσο έξυπνος γιατί είναι νεκρός;», θύμισε η άτυπη διαβεβαίωση των ελεγκτών της τρόικας για την καλή πορεία της ελληνικής οικονομίας κατά την επίσκεψή τους την προηγούμενη εβδομάδα, μετά την ανακοίνωση της υποβάθμισης της από τον οίκο αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Μούντι’ς. Η απόφαση του αμερικανικού οίκου να υποβαθμίσει την ελληνική οικονομία κατά τέσσερις ολόκληρες κατηγορίες, που ισοδυναμεί με κατακρήμνιση, δεν έχει πρόσφατο προηγούμενο σε καμιά άλλη χώρα. Κι ούτε φυσικά μπορεί να αποδοθεί στην υστέρηση των στοιχείων με τα οποία έγινε η αξιολόγηση, όπως έσπευσε να δηλώσει το υπουργείο Οικονομικών, υποβαθμίζοντας την σημασία της εξέλιξης. Η πραγματικότητα είναι πως η ανακοίνωση των Μούντι’ς υπογραμμίζει με τον πιο επίσημο και αδιάψευστο τρόπο την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής που επέβαλε το μνημόνιο συνεργασίας της κυβέρνησης με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Αρκεί να θυμηθούμε τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού ότι η υπαγωγή στον μηχανισμό ΔΝΤ – ΕΕ θα θωρακίσει την Ελλάδα από τις κερδοσκοπικές επιθέσεις, δημιουργώντας κλίμα σταθερότητας και αισιοδοξίας στις διεθνείς αγορές. Με τέτοιες αερολογίες δεν χρύσωναν το χάπι του ΔΝΤ;
Η ανακοίνωση των Μούντι’ς συμπυκνώνει τις ζοφερές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, με επίκεντρο τη διαφαινόμενη ύφεση, όπως αυτές προωθούνται από το σύνολο των μέτρων που έχουν επιβληθεί. Η έκρηξη του πληθωρισμού, η υστέρηση των δημοσίων εσόδων, η συρρίκνωση του ΑΕΠ και της βιομηχανικής παραγωγής, η αύξηση της ανεργίας και η κάθετη πτώση της καταναλωτικής ζήτησης, όσο κι αν αποτελούν προδιαγεγραμμένα αποτελέσματα μιας θεραπείας – σοκ, δεν παύουν να προμηνύουν τα χειρότερα για μια οικονομία. Αυτές ακριβώς τις προοπτικές αντανακλά η υποβάθμιση κατά τέσσερις μονάδες. Επίσης, η υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας συμπυκνώνει πολύ πιθανά τις ανησυχίες τραπεζικών κύκλων για τα σενάρια αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους, όπως έσπευσε να αποκαλύψει μια μέρα μετά η ιταλική εφημερίδα Κοριέρε ντε λα Σέρα, που έφερε στη δημοσιότητα επαφές του υπουργού Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, με την εταιρεία Λαζάρ που εξειδικεύεται σε αυτό το αντικείμενο.
Οι ζοφερές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας σχετίζονται και με την ευρύτερη ανησυχία που υπάρχει για τις τράπεζες. Σε όλη την ΕΕ τις προηγούμενες εβδομάδες υπήρχε μια βαθιά διχογνωμία σε πολιτικό επίπεδο για το κατά πόσο θα δοθούν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα των ελέγχων στους οποίους υποβλήθηκαν οι 25 μεγαλύτερες τράπεζες της ΕΕ. Ο λόγος είναι απλός: ακόμη και γι’ αυτούς τους κολοσσούς οι πληροφορίες που υπήρχαν ήταν ότι στηρίζονται σε πήλινα πόδια, μη διαθέτοντας την απαραίτητη κεφαλαιακή επάρκεια που θα τις καταστήσει ικανές να αντεπεξέλθουν σε μια μακρόχρονη περίοδο ύφεσης όπως αυτή που διακρίνεται με σαφήνεια στον ορίζοντα. Αυτή η προοπτική δεν είναι αποτέλεσμα κινδυνολογίας. Η απόφαση του Βερολίνου να ανακοινώσει ένα τεράστιο σε έκταση πρόγραμμα περικοπών της τάξης των 80 δισ. ευρώ, ταυτόχρονα με την επίσημη εγκατάλειψη κατά την προηγούμενη εβδομάδα από τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία δειλών έστω επεκτατικών πολιτικών στήριξης της ζήτησης μέσω κρατικών ενισχύσεων και την προώθηση αντίστοιχων προγραμμάτων λιτότητας στην Γαλλία και την Ισπανία, για την οποία πληθαίνουν οι φήμες που την θέλουν να υπάγεται επίσημα στο κρεματόριο του ΔΝΤ, υπογραμμίζουν ότι είμαστε μάρτυρες μιας πολιτικής αλλαγής. Ότι αυτή τη στιγμή σε όλη τη γη υιοθετούνται χωρίς καμία επιφύλαξη ή αναστολή στο ακέραιο εκείνες οι πολιτικές που έριξαν την παγκόσμια οικονομία στην άβυσσο της κρίσης του ’30.
Οι δραματικές προοπτικές περιγράφονται με σαφήνεια από μια σειρά οικονομολόγους που κράτησαν αποστάσεις από τον άγριο νεοφιλελευθερισμό και βλέπουν τώρα να υιοθετείται αργά και σταθερά από την Ευρώπη και τον Ομπάμα. «Η γερμανική λιτότητα θα επιδεινώσει την κρίση στην ευρωζώνη καθιστώντας πολύ πιο δύσκολο για την Ισπανία και τις άλλες προβληματικές οικονομίες να ανακάμψουν» τόνιζε ο Πολ Κρούγκμαν σε αρθρογραφία του την Πέμπτη 17 Ιούνη, υπογραμμίζοντας τον τρόπο που η γερμανική λιτότητα οξύνει τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ και πολύ περισσότερο της ευρωζώνης, τορπιλίζοντας τις προοπτικές ανάκαμψης. Τελείωνε δε με τα εξής (που δείχνουν πόσο επιπόλαιες και ρηχές είναι οι πρόσφατες διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου ότι βαδίζουμε σε καλό δρόμο): «Αυτό που ξέρω είναι ότι η οικονομική πολιτική σε όλο τον κόσμο έχει πραγματοποιήσει μια μείζονος σημασίας λάθος στροφή σε όλο τον κόσμο κι οι πιθανότητες μιας παρατεταμένης κρίσης αυξάνονται μέρα με την μέρα». Εν είδει παρενθέσεως αξίζει να τονιστούν τα αυξανόμενα ποσοστά αποδοκιμασίας των ευρωπαίων πολιτών απέναντι στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα και την οικονομική πολιτική φυσικά που συμπυκνώνει και προωθεί. Έρευνα έτσι που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Λε Μοντ την Τρίτη 15 Ιούνη αναφέρει πως άνω του 62% των Γάλλων (οι δύο στους τρεις) πιστεύουν ότι το ευρώ επιδεινώνει τις επιπτώσεις της κρίσης.
Για να επανέλθουμε, το ερώτημα επομένως που κλήθηκαν να απαντήσουν οι έλεγχοι ήταν αν οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα αντέξουν το επερχόμενο σοκ. Η απόφαση που έλαβαν τελικά μόλις την Παρασκευή οι πολιτικοί ηγέτες της ΕΕ (κι αναφερόμαστε σε επίπεδο Μέρκελ και Σαρκοζύ!) ήταν να δοθούν τελικά στην δημοσιότητα τα αποτελέσματα. Ακόμη κι αυτός ο έλεγχος όμως δεν θα αφορά τις πολλές εκατοντάδες μικρές τράπεζες της Γερμανίας (κρατιδιακές) και της Ισπανίας (κάχας) που βρίσκονταν επί χρόνια εκτός καθεστώτος ρύθμισης και εποπτείας που επέβαλλαν οι σχετικά αυστηροί παλιοί και νεώτεροι κανόνες της Βασιλείας με αποτέλεσμα να θεωρείται ότι αυτός ο παράλληλος τραπεζικός τομέας αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος της Ευρώπης λόγω της έκθεσης τους στην καταναλωτική πίστη και τα στεγαστικά δάνεια, αντιστοίχως.
Τεράστια πολιτική σημασία ωστόσο έχει ότι κι αυτή η απόφαση λήφθηκε ταυτόχρονα με την συμφωνία των ευρωπαίων ηγετών να ξεκινήσουν μια δεύτερη επιχείρηση διάσωσης των ιδιωτικών τραπεζών, ακόμη πιο δαπανηρή από την πρώτη που στοίχισε στους έλληνες φορολογούμενους 28 δισ. ευρώ. Για τις 27 δε χώρες της ΕΕ συνολικά ο λογαριασμός από τον Σεπτέμβρη του 2008 για τη διάσωση των τραπεζών ανήλθε στο μυθικό ποσό των 4,13 τρισ. ευρώ. Σαν να μην έφθαναν αυτά τα χρήματα, τώρα ο ευρωπαίος επίτροπος, Χοακίν Αλμούνια, με συνέντευξή του την Πέμπτη 17 Ιούνη στη γερμανική εφημερίδα Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ θεώρησε πιθανό οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Ισπανίας να χρειαστεί να χρηματοδοτήσουν νέα σχέδια διάσωσης των ελληνικών τραπεζών! Λεφτά υπάρχουν επομένως ακόμη και τώρα αλλά είναι για τους τραπεζίτες…
Αξίζει εδώ να θαυμάσουμε την υποκρισία, τα διαφορετικά μέτρα και σταθμά που χρησιμοποιούνται για τις τράπεζες και τις κοινωνίες. Στην περίπτωση της Ισπανίας μόνο τον μήνα Μάιο οι τράπεζές της (που κλυδωνίζονται λόγω της έκθεσής τους στην πύρινη μέχρι πριν λίγα χρόνια αγορά ακινήτων) άντλησαν από την ΕΚΤ 85 δισ. ευρώ, τη στιγμή που η Ελλάδα για να εξασφαλίσει την πρώτη δόση του δανείου στις 19 Μαΐου, ύψους 22 δισ. ευρώ, θυσίασε τον 13ο και 14ο μισθό δημόσιων υπαλλήλων και συνταξιούχων, συντάξεις και εργασιακές σχέσεις, επέβαλλε υπέρογκες αυξήσεις σε φόρους, κοκ. Τον ίδιο φαρμακερό λογαριασμό ωστόσο πλήρωσαν κι οι Ισπανοί για να μπορέσουν οι τράπεζές «τους» να γευτούν τις αφειδώλευτες ενέσεις ρευστού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Σε μια επίδειξη αυταρχισμού, που έχει εξόφθαλμες ομοιότητες με τις πρακτικές της κυβέρνησης Παπανδρέου, ο Θαπατέρο επέβαλλε μέσω βασιλικών διαταγμάτων (το αντίστοιχο των προεδρικών διαταγμάτων στη χώρα του Φράνκο) την μείωση των αποζημιώσεων και τη διευκόλυνση των απολύσεων. Η ολιγαρχική οδός των βασιλικών διαταγμάτων επιλέγηκε επειδή πολύ πρόσφατη προσπάθεια της σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Ισπανίας να περάσει από την Βουλή πακέτο μέτρων λιτότητας οδήγησε σε μια Πύρρεια νίκη, με το νομοσχέδιο να γίνεται νόμος με την διαφορά μόλις μιας ψήφου! Ποιος το διακινδύνευε λοιπόν τώρα; Ειρήσθω εν παρόδω δεν περνούν απαρατήρητες οι ομοιότητες που εμφανίζει η πολιτική ζωή της Ισπανίας ως προς αυτή της Γερμανίας, με την αστάθεια να αποτελεί το τίμημα που πληρώνουν κι οι δύο κυβερνήσεις για την σκληρή ταξική πολιτική που εφαρμόζουν στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Στο Τέταρτο Ράιχ μάλιστα οι τριγμοί δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερη αβεβαιότητα στην αστική τάξη για το αύριο καθώς η κυβέρνηση συμμαχίας μεταξύ συντηρητικών και φιλο-επιχειρηματικών Ελεύθερων Δημοκρατών (με τους οποίους συναντήθηκε και η Ντόρα την προηγούμενη εβδομάδα) είναι μόλις οκτώ μηνών και μάλιστα αποτελούσε το βέλτιστο σενάριο για την Μέρκελ ώστε να εφαρμοστούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα χωρίς τους ενδοιασμούς των σοσιαλδημοκρατών. Παρόλα αυτά η αμφισβήτηση κι η λαϊκή αποδοκιμασία είναι το πολιτικό κόστος αυτής της πολιτικής είτε στο μεσογειακό νότο είτε στον ευρωπαϊκό βορρά.
Στην περίπτωση της Ελλάδας οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες είναι εξ ίσου σοβαροί και σχετίζονται στην καλύτερη περίπτωση με τους κλυδωνισμούς που θα προκύψουν σε ένα περιβάλλον αυξανόμενων χρεοκοπιών και χρόνιας ύφεσης. Ήδη πιστωτικές επιστολές που εκδίδουν ακόμη και οι μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες δεν γίνονται δεκτές στην διεθνή αγορά. Τράπεζες και κρατικοί φορείς του εξωτερικού απορρίπτουν ως αναξιόπιστες τις πιστωτικές επιστολές που κομίζουν γιγαντιαίες ελληνικές πολυεθνικές επιχειρήσεις για να διεκδικήσουν τη συμμετοχή τους σε δουλειές. Επομένως ας μην απορούν ούτε να εξανίστανται κυβερνητικοί και κοινοτικοί για την υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από την Μούντι’ς όταν οι μεν την προετοίμασαν με την υιοθέτηση του μνημονίου κι οι δε την ενθαρρύνουν ανακοινώνοντας μια μέρα μετά την αποτίμηση της αξίας των ελληνικών ομολόγων που ενεχυριάζονται στην ΕΚΤ στο 95% της τιμής τους. Ξέρουν άλλωστε κι οι δύο σε ποιους θα μεταβιβαστεί κι αυτός ο λογαριασμός…
(Πριν, 20/6/2010)
Λεωνίδας Βατικιώτης
Τα χειρότερα για την ελληνική οικονομία προοιωνίζεται η απόφαση της αμερικανικής Μούντι’ς
Την γνωστή κινηματογραφική ατάκα, «αν είναι τόσο έξυπνος γιατί είναι νεκρός;», θύμισε η άτυπη διαβεβαίωση των ελεγκτών της τρόικας για την καλή πορεία της ελληνικής οικονομίας κατά την επίσκεψή τους την προηγούμενη εβδομάδα, μετά την ανακοίνωση της υποβάθμισης της από τον οίκο αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Μούντι’ς. Η απόφαση του αμερικανικού οίκου να υποβαθμίσει την ελληνική οικονομία κατά τέσσερις ολόκληρες κατηγορίες, που ισοδυναμεί με κατακρήμνιση, δεν έχει πρόσφατο προηγούμενο σε καμιά άλλη χώρα. Κι ούτε φυσικά μπορεί να αποδοθεί στην υστέρηση των στοιχείων με τα οποία έγινε η αξιολόγηση, όπως έσπευσε να δηλώσει το υπουργείο Οικονομικών, υποβαθμίζοντας την σημασία της εξέλιξης. Η πραγματικότητα είναι πως η ανακοίνωση των Μούντι’ς υπογραμμίζει με τον πιο επίσημο και αδιάψευστο τρόπο την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής που επέβαλε το μνημόνιο συνεργασίας της κυβέρνησης με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Αρκεί να θυμηθούμε τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού ότι η υπαγωγή στον μηχανισμό ΔΝΤ – ΕΕ θα θωρακίσει την Ελλάδα από τις κερδοσκοπικές επιθέσεις, δημιουργώντας κλίμα σταθερότητας και αισιοδοξίας στις διεθνείς αγορές. Με τέτοιες αερολογίες δεν χρύσωναν το χάπι του ΔΝΤ;
Η ανακοίνωση των Μούντι’ς συμπυκνώνει τις ζοφερές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, με επίκεντρο τη διαφαινόμενη ύφεση, όπως αυτές προωθούνται από το σύνολο των μέτρων που έχουν επιβληθεί. Η έκρηξη του πληθωρισμού, η υστέρηση των δημοσίων εσόδων, η συρρίκνωση του ΑΕΠ και της βιομηχανικής παραγωγής, η αύξηση της ανεργίας και η κάθετη πτώση της καταναλωτικής ζήτησης, όσο κι αν αποτελούν προδιαγεγραμμένα αποτελέσματα μιας θεραπείας – σοκ, δεν παύουν να προμηνύουν τα χειρότερα για μια οικονομία. Αυτές ακριβώς τις προοπτικές αντανακλά η υποβάθμιση κατά τέσσερις μονάδες. Επίσης, η υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας συμπυκνώνει πολύ πιθανά τις ανησυχίες τραπεζικών κύκλων για τα σενάρια αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους, όπως έσπευσε να αποκαλύψει μια μέρα μετά η ιταλική εφημερίδα Κοριέρε ντε λα Σέρα, που έφερε στη δημοσιότητα επαφές του υπουργού Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, με την εταιρεία Λαζάρ που εξειδικεύεται σε αυτό το αντικείμενο.
Οι ζοφερές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας σχετίζονται και με την ευρύτερη ανησυχία που υπάρχει για τις τράπεζες. Σε όλη την ΕΕ τις προηγούμενες εβδομάδες υπήρχε μια βαθιά διχογνωμία σε πολιτικό επίπεδο για το κατά πόσο θα δοθούν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα των ελέγχων στους οποίους υποβλήθηκαν οι 25 μεγαλύτερες τράπεζες της ΕΕ. Ο λόγος είναι απλός: ακόμη και γι’ αυτούς τους κολοσσούς οι πληροφορίες που υπήρχαν ήταν ότι στηρίζονται σε πήλινα πόδια, μη διαθέτοντας την απαραίτητη κεφαλαιακή επάρκεια που θα τις καταστήσει ικανές να αντεπεξέλθουν σε μια μακρόχρονη περίοδο ύφεσης όπως αυτή που διακρίνεται με σαφήνεια στον ορίζοντα. Αυτή η προοπτική δεν είναι αποτέλεσμα κινδυνολογίας. Η απόφαση του Βερολίνου να ανακοινώσει ένα τεράστιο σε έκταση πρόγραμμα περικοπών της τάξης των 80 δισ. ευρώ, ταυτόχρονα με την επίσημη εγκατάλειψη κατά την προηγούμενη εβδομάδα από τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία δειλών έστω επεκτατικών πολιτικών στήριξης της ζήτησης μέσω κρατικών ενισχύσεων και την προώθηση αντίστοιχων προγραμμάτων λιτότητας στην Γαλλία και την Ισπανία, για την οποία πληθαίνουν οι φήμες που την θέλουν να υπάγεται επίσημα στο κρεματόριο του ΔΝΤ, υπογραμμίζουν ότι είμαστε μάρτυρες μιας πολιτικής αλλαγής. Ότι αυτή τη στιγμή σε όλη τη γη υιοθετούνται χωρίς καμία επιφύλαξη ή αναστολή στο ακέραιο εκείνες οι πολιτικές που έριξαν την παγκόσμια οικονομία στην άβυσσο της κρίσης του ’30.
Οι δραματικές προοπτικές περιγράφονται με σαφήνεια από μια σειρά οικονομολόγους που κράτησαν αποστάσεις από τον άγριο νεοφιλελευθερισμό και βλέπουν τώρα να υιοθετείται αργά και σταθερά από την Ευρώπη και τον Ομπάμα. «Η γερμανική λιτότητα θα επιδεινώσει την κρίση στην ευρωζώνη καθιστώντας πολύ πιο δύσκολο για την Ισπανία και τις άλλες προβληματικές οικονομίες να ανακάμψουν» τόνιζε ο Πολ Κρούγκμαν σε αρθρογραφία του την Πέμπτη 17 Ιούνη, υπογραμμίζοντας τον τρόπο που η γερμανική λιτότητα οξύνει τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ και πολύ περισσότερο της ευρωζώνης, τορπιλίζοντας τις προοπτικές ανάκαμψης. Τελείωνε δε με τα εξής (που δείχνουν πόσο επιπόλαιες και ρηχές είναι οι πρόσφατες διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου ότι βαδίζουμε σε καλό δρόμο): «Αυτό που ξέρω είναι ότι η οικονομική πολιτική σε όλο τον κόσμο έχει πραγματοποιήσει μια μείζονος σημασίας λάθος στροφή σε όλο τον κόσμο κι οι πιθανότητες μιας παρατεταμένης κρίσης αυξάνονται μέρα με την μέρα». Εν είδει παρενθέσεως αξίζει να τονιστούν τα αυξανόμενα ποσοστά αποδοκιμασίας των ευρωπαίων πολιτών απέναντι στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα και την οικονομική πολιτική φυσικά που συμπυκνώνει και προωθεί. Έρευνα έτσι που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Λε Μοντ την Τρίτη 15 Ιούνη αναφέρει πως άνω του 62% των Γάλλων (οι δύο στους τρεις) πιστεύουν ότι το ευρώ επιδεινώνει τις επιπτώσεις της κρίσης.
Για να επανέλθουμε, το ερώτημα επομένως που κλήθηκαν να απαντήσουν οι έλεγχοι ήταν αν οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα αντέξουν το επερχόμενο σοκ. Η απόφαση που έλαβαν τελικά μόλις την Παρασκευή οι πολιτικοί ηγέτες της ΕΕ (κι αναφερόμαστε σε επίπεδο Μέρκελ και Σαρκοζύ!) ήταν να δοθούν τελικά στην δημοσιότητα τα αποτελέσματα. Ακόμη κι αυτός ο έλεγχος όμως δεν θα αφορά τις πολλές εκατοντάδες μικρές τράπεζες της Γερμανίας (κρατιδιακές) και της Ισπανίας (κάχας) που βρίσκονταν επί χρόνια εκτός καθεστώτος ρύθμισης και εποπτείας που επέβαλλαν οι σχετικά αυστηροί παλιοί και νεώτεροι κανόνες της Βασιλείας με αποτέλεσμα να θεωρείται ότι αυτός ο παράλληλος τραπεζικός τομέας αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος της Ευρώπης λόγω της έκθεσης τους στην καταναλωτική πίστη και τα στεγαστικά δάνεια, αντιστοίχως.
Τεράστια πολιτική σημασία ωστόσο έχει ότι κι αυτή η απόφαση λήφθηκε ταυτόχρονα με την συμφωνία των ευρωπαίων ηγετών να ξεκινήσουν μια δεύτερη επιχείρηση διάσωσης των ιδιωτικών τραπεζών, ακόμη πιο δαπανηρή από την πρώτη που στοίχισε στους έλληνες φορολογούμενους 28 δισ. ευρώ. Για τις 27 δε χώρες της ΕΕ συνολικά ο λογαριασμός από τον Σεπτέμβρη του 2008 για τη διάσωση των τραπεζών ανήλθε στο μυθικό ποσό των 4,13 τρισ. ευρώ. Σαν να μην έφθαναν αυτά τα χρήματα, τώρα ο ευρωπαίος επίτροπος, Χοακίν Αλμούνια, με συνέντευξή του την Πέμπτη 17 Ιούνη στη γερμανική εφημερίδα Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ θεώρησε πιθανό οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Ισπανίας να χρειαστεί να χρηματοδοτήσουν νέα σχέδια διάσωσης των ελληνικών τραπεζών! Λεφτά υπάρχουν επομένως ακόμη και τώρα αλλά είναι για τους τραπεζίτες…
Αξίζει εδώ να θαυμάσουμε την υποκρισία, τα διαφορετικά μέτρα και σταθμά που χρησιμοποιούνται για τις τράπεζες και τις κοινωνίες. Στην περίπτωση της Ισπανίας μόνο τον μήνα Μάιο οι τράπεζές της (που κλυδωνίζονται λόγω της έκθεσής τους στην πύρινη μέχρι πριν λίγα χρόνια αγορά ακινήτων) άντλησαν από την ΕΚΤ 85 δισ. ευρώ, τη στιγμή που η Ελλάδα για να εξασφαλίσει την πρώτη δόση του δανείου στις 19 Μαΐου, ύψους 22 δισ. ευρώ, θυσίασε τον 13ο και 14ο μισθό δημόσιων υπαλλήλων και συνταξιούχων, συντάξεις και εργασιακές σχέσεις, επέβαλλε υπέρογκες αυξήσεις σε φόρους, κοκ. Τον ίδιο φαρμακερό λογαριασμό ωστόσο πλήρωσαν κι οι Ισπανοί για να μπορέσουν οι τράπεζές «τους» να γευτούν τις αφειδώλευτες ενέσεις ρευστού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Σε μια επίδειξη αυταρχισμού, που έχει εξόφθαλμες ομοιότητες με τις πρακτικές της κυβέρνησης Παπανδρέου, ο Θαπατέρο επέβαλλε μέσω βασιλικών διαταγμάτων (το αντίστοιχο των προεδρικών διαταγμάτων στη χώρα του Φράνκο) την μείωση των αποζημιώσεων και τη διευκόλυνση των απολύσεων. Η ολιγαρχική οδός των βασιλικών διαταγμάτων επιλέγηκε επειδή πολύ πρόσφατη προσπάθεια της σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Ισπανίας να περάσει από την Βουλή πακέτο μέτρων λιτότητας οδήγησε σε μια Πύρρεια νίκη, με το νομοσχέδιο να γίνεται νόμος με την διαφορά μόλις μιας ψήφου! Ποιος το διακινδύνευε λοιπόν τώρα; Ειρήσθω εν παρόδω δεν περνούν απαρατήρητες οι ομοιότητες που εμφανίζει η πολιτική ζωή της Ισπανίας ως προς αυτή της Γερμανίας, με την αστάθεια να αποτελεί το τίμημα που πληρώνουν κι οι δύο κυβερνήσεις για την σκληρή ταξική πολιτική που εφαρμόζουν στο όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Στο Τέταρτο Ράιχ μάλιστα οι τριγμοί δημιουργούν ακόμη μεγαλύτερη αβεβαιότητα στην αστική τάξη για το αύριο καθώς η κυβέρνηση συμμαχίας μεταξύ συντηρητικών και φιλο-επιχειρηματικών Ελεύθερων Δημοκρατών (με τους οποίους συναντήθηκε και η Ντόρα την προηγούμενη εβδομάδα) είναι μόλις οκτώ μηνών και μάλιστα αποτελούσε το βέλτιστο σενάριο για την Μέρκελ ώστε να εφαρμοστούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα χωρίς τους ενδοιασμούς των σοσιαλδημοκρατών. Παρόλα αυτά η αμφισβήτηση κι η λαϊκή αποδοκιμασία είναι το πολιτικό κόστος αυτής της πολιτικής είτε στο μεσογειακό νότο είτε στον ευρωπαϊκό βορρά.
Στην περίπτωση της Ελλάδας οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες είναι εξ ίσου σοβαροί και σχετίζονται στην καλύτερη περίπτωση με τους κλυδωνισμούς που θα προκύψουν σε ένα περιβάλλον αυξανόμενων χρεοκοπιών και χρόνιας ύφεσης. Ήδη πιστωτικές επιστολές που εκδίδουν ακόμη και οι μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες δεν γίνονται δεκτές στην διεθνή αγορά. Τράπεζες και κρατικοί φορείς του εξωτερικού απορρίπτουν ως αναξιόπιστες τις πιστωτικές επιστολές που κομίζουν γιγαντιαίες ελληνικές πολυεθνικές επιχειρήσεις για να διεκδικήσουν τη συμμετοχή τους σε δουλειές. Επομένως ας μην απορούν ούτε να εξανίστανται κυβερνητικοί και κοινοτικοί για την υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από την Μούντι’ς όταν οι μεν την προετοίμασαν με την υιοθέτηση του μνημονίου κι οι δε την ενθαρρύνουν ανακοινώνοντας μια μέρα μετά την αποτίμηση της αξίας των ελληνικών ομολόγων που ενεχυριάζονται στην ΕΚΤ στο 95% της τιμής τους. Ξέρουν άλλωστε κι οι δύο σε ποιους θα μεταβιβαστεί κι αυτός ο λογαριασμός…
Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010
Τo μέτωπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Λάρισας καταγγέλλει με τον πιο αποφασιστικό τρόπο τις τερατώδεις αλλαγές που προωθούνται με το ΠΔ Λοβέρδου για την διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Αφού εξαντλήθηκε σε επικοινωνιακούς θεατρινισμούς για να ξεπεράσει τις θυελλώδεις αντιδράσεις που προκαλούν τα εκτρώματα που συμφώνησε με το ΔΝΤ, προχώρησε στην δημοσίευση του ΠΔ.
Το συγκεκριμένο ΠΔ:
α) Θεσμοθετεί την αμοιβή κάτω από την ΕΓΣΕΕ για όλους τους εργαζομένους κάτω των 25. Είναι το αντίστοιχο του Γαλλικού "Συμφώνου Πρώτης Απασχόλησης" και αντιμετωπίζει τη νεολαία σαν "χαμένη γενιά" και αναλώσιμο υλικό.
β)Καταργεί στην ουσία την δυνατότητα σύναψης συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, αφού καταργεί την δυνατότητα μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στην Διαιτησία. Η εφαρμογή του συγκεκριμένου ΠΔ δείχνει ήδη τις συνέπειές της, καθώς είναι στον αέρα ΟΛΕΣ οι συμβάσεις ακόμη και η ΕΓΣΣΕ. Στόχος της κυβέρνησης και της εργοδοσίας είναι η πλήρης κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και η επιστροφή στο καθεστώς της ατομικής διαπραγμάτευσης, του ατομικού εκβιασμού και της καθολικής υποταγής. Πρόκειται για τεράστιο, ιστορικό πισωγύρισμα.
γ)Επιτρέπει τρομαχτική αύξηση των απολύσεων, δεδομένου και του αριθμού των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στην Ελλάδα και ταυτόχρονα συντρίβει τις αποζημιώσεις , καθώς οι εργοδότες θα μπορούν απλώς κάνοντας χρήση μιας σύντομης προειδοποίησης να πληρώνουν αποζημιώσεις κατά 50% μικρότερες.
δ)Νομοθετεί και ενισχύει την μαύρη παιδική εργασία μέσα από ετήσιες "συμβάσεις μαθητείας" με το 70% της ΕΓΣΣΕ!! για παιδιά από 15 έως 18 ετών!!
Κατάργηση των ΣΣΕ, απελευθέρωση των απολύσεων, σκλαβιά για την νεολαία, επιστροφή στην φτηνή παιδική εργασία. Αυτό είναι η πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.Η κυβέρνηση προωθεί τον εργασιακό μεσαίωνα μέσω ενός νομοθετικού πραξικοπήματος.Οι δυνάμεις του κεφαλαίου και η κυβέρνηση καταργούν κάθε έννοια δημοκρατίας. Ας μην ζητάνε από τους εργαζόμενους λοιπόν να σεβαστούν "την νομιμότητα' όταν οι ίδιοι παραβιάζουν νόμους και συντάγματα που υποτίθεται ότι υπηρετούν, όταν ακόμη και αυτό το κοινοβούλιο παρακάμπτεται για τη δόξα και την τιμή του περίφημου Μνημονίου.
Η επιβολή της χούντας των "αγορών" και της εκμετάλλευσης είναι η ουσία του περιβόητου Μνημονίου κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Απέναντι σε αυτόν τον εργασιακό μεσαίωνα το εργατικό κίνημα, οι εργαζόμενοι, οφείλουν να απαντήσουν με δυναμισμό και αποφασιστικότητα στην κλιμάκωση της επίθεση. Δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε ψευδαισθήσεων ούτε αναμονής. Τα μέτρα η θα περάσουν και θα βάλουν την ταφόπλακα στα εργατικά δικαιώματα, η θα ανατραπούν. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Η δυναμική των εργαζόμενων πρέπει να ξεπεράσει, όπως έχει δείξει μέχρι τώρα, κάθε κωλυσιεργία η στάση αναμονής όπως εκφράζεται από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία όποιες μορφές και αν παίρνει αυτή.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Είναι ανάγκη τώρα να γίνουν συνελεύσεις σε όλα τα σωματεία και να πάρουμε αποφάσεις για απεργιακές κινητοποιήσεις.Να στηρίξουμε μαζικά τις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 23 και 29 και Ιούνη, να πάμε σε ένα δεκαήμερο δράσης, πάλης και αντίστασης.Καλούμε κάθε σωματείο, κάθε ομοσπονδία να πάρει απόφαση για αγώνα και για συμμετοχή σε αυτή την απεργιακή κινητοποίηση. Να οικοδομήσουμε μέσα στα σωματεία την αγωνιστική ταξική ενότητα των ίδιων των εργαζομένων, που είναι αναγκαίος όρος για να δώσουμε νικηφόρα τη μάχη ενάντια στην αντεργατική επίθεση.
Ο αγώνας για να μην περάσουν οι δραματικές για τους εργαζόμενους αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό τερατούργημα Λοβέρδου είναι αγώνας επιβίωσης και αξιοπρέπειας για τον κόσμο της δουλειάς.Όπως μας έδειξαν και οι μεγάλες απεργίες και κινητοποιήσεις του Μάη, το ποτάμι των αγώνων μπορεί να πνίξει τον αντεργατικό μεσαίωνα και όσους τον στηρίζουν.
Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010
ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΣΥΝ. ΤΑΚΗΣ ΚΑΒΟΥΡΑΣ
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Καταγγελουμε την απολυση οκτω συναδελφων οικοδομων σιδεραδων από την εταιρια ΕΛΤΕΡ στο εργοταξιο του Προαστιου Καρδιτσας.
Συγκεκριμενα από την περασμενη βδομαδα η εταιρια πιεζε τον υπεργολαβο Καβαλαρη για απολυση των συναδελφων.Ετσι σημερα Δευτερα τους ανακοινωθηκε η απολυση και η αντικατασταση τους από άλλους ,στην φυσικη τους αρνηση να δεχτουν κατι τετοιο, ο υπεργολαβος με τις πλατες τις εταιρειας εφερε μπραβους για να επιβαλουν την ταξη και την ασφαλεια στο εργοταξιο.
Δηλωνουμε την συμπαρασταση και αλληλεγγυη στους απολυμενους συναδελφους μας και καλουμε πρωτοβαθμια σωματεια την Ομοσπονδια Οικοδομων αλλοι μαζικοι φορεις και συλλογικοτητες να παρουν θεση.
Η εργοδοτικη τρομοκρατια δεν περναει στους οικοδομους, σκηνες τυπου Κουνεβα τις τσακιζουμε.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ
| Νέοι αγωνιστικοί και απεργιακοί σταθμοί |  |  |  |
| 13.06.10 | |
 Να κηρυχθεί τώρα 48-ωρη πανεργατική Απεργία! . Κρίσιμες είναι οι επόμενες μέρες και εβδομάδες για το εργατικό κίνημα, με σταθμούς την αντιπαράθεση στο ασφαλιστικό-έκτρωμα που έρχεται προς ψήφιση, την νέα επίσκεψη του κλιμακίου ελεγκτών ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ αλλά και τον επερχόμενο νόμο για τα εργασιακά, δηλαδή την πλήρη κατεδάφιση της εργατικής νομοθεσίας και την πλήρη «απελευθέρωση» της εκμετάλλευσης χωρίς όρια και φραγμούς. Οι εργαζόμενοι χρειάζεται να κλιμακώσουν και να εντείνουν την πάλη τους ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου, για την ανατροπή της αντιδραστικής πολιτικής συνολικά και όλης της αντεργατικής επίθεσης και στρατηγικής όπως εκφράζεται από το «μνημόνιο» και όλους τους νόμους και μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση και το κεφάλαιο στο όνομα της καπιταλιστικής κρίσης. Σε αυτή την κατεύθυνση οργανώνονται τα επόμενα βήματα. Την Δευτέρα πραγματοποιήθηκε συνέλευση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων. Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, ο Συντονισμός "καλεί όλα τα σωματεία, όλες τις εργατικές δυνάμεις που βρίσκονται στο δρόμο του αγώνα, σε ταξική ενωτική δράση για αγωνιστικό μπλακ άουτ για να μην περάσει το ασφαλιστικό τερατούργημα." Σε ανακοίνωσή της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί να κηρυχθεί άμεσα 48-ωρη πανεργατική απεργία ενάντια στο ασφαλιστικό-έκτρωμα και τις ρυθμίσεις που προωθούνται με διαδικασίες εξπρές μέσω προεδρικών διαταγμάτων για τα εργασιακά (απελευθέρωση απολύσεων, μείωση-κατάργηση αποζημιώσεων, κ.α.). Στην κατεύθυνση οργάνωσης απεργιακής κινητοποίησης την ερχόμενη εβδομάδα (για τις 23 Ιούνη) βρίσκονται ήδη πολλά εργατικά σωματεία. Ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων σημειώνει στην ανακοίνωσή του: «Χρειάζονται εδώ και τώρα γενικές απεργίες όχι μόνο για να μην κατατεθεί το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, αλλά για να καταργηθεί το μνημόνιο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και όλες του οι ρυθμίσεις και να επιβληθεί μια άλλη πολιτική, βασισμένη στις ανάγκες των εργαζόμενων και του λαού. Η στάση «αναμονής» που τηρούν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ ρίχνει νερό στο μύλο της κυβέρνησης. Πόσο μάλλον που, σε μια τέτοια συγκυρία, η ΓΣΕΕ προετοιμάζει το έδαφος για να υπογράψει μηδενικές αυξήσεις με το πρόσχημα να «σωθούν οι συλλογικές συμβάσεις», ενώ το ίδιο το μνημόνιο έχει ήδη θεσμοθετήσει την κατάργησή τους! Η ανεργία αυξάνεται συνεχώς, οι απολύσεις βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη αλλά το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα περί άλλων τυρβάζει και περιμένει… την κατάθεση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου για να προκηρύξει απεργία.» Στα πλαίσια αυτά, τα πρωτοβάθμια σωματεία καλούν σε σειρά κινητοποιήσεων: . - Στήριξη κινητοποιήσεων στις 14-16 Ιουνίου, όταν οι επιτηρητές της τρόικας θα βρίσκονται στην Ελλάδα για να ελέγξουν την πορεία των «μέτρων», ώστε να φανεί ότι για τους εργαζόμενους είναι ανεπιθύμητοι το ΔΝΤ, η ΕΕ και όλες οι πολιτικές που εκπορεύονται από το μνημόνιο. - Δευτέρα 14/6, στις 12 μ. κινητοποίηση στα γραφεία του ΣΕΒ, όπου θα συζητιέται με τη ΓΣΕΕ η υπογραφή σύμβασης με μηδενικές αυξήσεις. - Συμμετοχή στο συλλαλητήριο που έχει εξαγγείλει η ΟΕΝΓΕ για την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας και περίθαλψης την Τρίτη 15 Ιουνίου στις 7 μ.μ. έξω από το Υπουργείο Υγείας (Αριστοτέλους 35). |
Τρίτη 15 Ιουνίου 2010
Την Πέμπτη 17 Ιούνη στην αίθουσα του Συλλόγου Υπαλλήλων Τράπεζας Ελλάδας θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση της πρωτοβουλίας οικονομολόγων - πανεπιστημιακών, που ξεκίνησε με την έκδοση ενός κειμένου υπογραφών υπό τον τίτλο "παύση πληρωμών - έξοδος από το ευρώ". Το κείμενο (που βρίσκεται στη διεύθυνση http://www.gopetition.com/online/36271.html ) έχει ήδη συγκεντρώσει περισσότερες από 650 υπογραφές.
Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 7.00
Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 7.00
Ομιλητές θα είναι: Λεωνίδας Βατικιώτης, Δημήτρης Καζάκης, Στάθης Κουβελάκης, Κώστας Λαπαβίτσας, Σπύρος Μαρκέτος, Πέτρος Παπακωνσταντίνου και Κώστας Σαρρής.
«Αυτό το ασφαλιστικό δεν μπορεί να περάσει από κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ» υποστηρίζουν κυβερνητικά στελέχη, που αρχίζουν έστω και καθυστερημένα να κατανοούν τι ακριβώς ψήφισαν με το Μνημόνιο χρηματοδότησης. Η κατάσταση ωστόσο στη βάση του κόμματος και στα μεσαία συνδικαλιστικά στελέχη έχει ξεφύγει...
Συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ από τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα ασκώντας δριμεία κριτική στην κυβέρνηση και καταλογίζοντας βαρύτατες ευθύνες στον πρωθυπουργό και σε κεντρικούς υπουργούς της κυβέρνησης "για την επαίσχυντη συμφωνία με Ε.Ε. και ΔΝΤ" ζητούν έκακτο συνέδριο της ΠΑΣΚΕ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, "για να αντικατασταθεί η σημερινή ηγεσία"!
Έκτακτο συνέδριο και αλλαγή ηγεσίας ζητούν συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ
Μεταξύ άλλων, απορρίπτουν "τα αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα", καταδικάζουν απερίφραστα "τον κρυφό, παραπλανητικό και αντιδημοκρατικό τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση συνήψε αυτή τη συμφωνία με Ε.Ε. και ΔΝΤ" και ζητούν α) αποπομπή των υπουργών Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας, β) άμεση διεξαγωγή συνεδρίου της ΠΑΣΚΕ προκειμένου να αποφασίσουν τα μέλη της παράταξης τις δικές τους θέσεις απέναντι στην πολιτική κυβέρνησης, Ε.Ε. και ΔΝΤ, γ) τη διεξαγωγή άμεσα έκτακτου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ "για να αλλάξει η πολιτική του κόμματος και της κυβέρνησης και να αντικατασταθεί η σημερινή ηγεσία"! Τέλος, καλούν τα μέλη της ΠΑΣΚΕ σε κάθε εργασιακό χώρο να ταχθούν υπέρ του ψηφίσματος και να πρωτοστατήσουν στη δημιουργία μιας "μαζικής αριστερής σοσιαλιστικής πτέρυγας στην ΠΑΣΚΕ και στο κόμμα". Το ψήφισμα υπογράφει η επιτροπή πρωτοβουλίας αποτελούμενη από τους Δ. Τσιχλάκη (ΠΑΣΚΕ ΠΟΕ - ΟΤΑ), Τ. Τσιντώνη (ΠΑΣΚΕ ΥΠ.ΠΟ), Δ. Νικάκη (ΠΑΣΚΕ Εμποροϋπαλλήλων), Δ. Βουλή (ΠΑΣΚΕ - ΕΚΑΒ), Κ. Λυμπέρη (ΠΑΣΚΕ ΕΤΕ - ΔΕΗ), Γ. Κακλαμάνη (ΠΑΣΚΕ - ΟΚΑΝΑ).
Στη Γάζα βρίσκονται από την Παρασκευή οι εννέα Έλληνες εκπαιδευτικοί της αποστολής «ένα σχολείο για τη Γάζα», με στόχο να παραδώσουν χρηματική βοήθεια που έχει συγκεντρωθεί, ώστε να χτιστεί ένα κατεστραμμένο από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς σχολείο. Η ομάδα των εκπαιδευτικών, που αποτελεί την πρώτη αποστολή στη Γάζα μετά την αιματηρή επίθεση των Ισραηλινών στον Στόλο της Ελευθερίας, εισήλθε στην περιοχή από το πέρασμα της Ράφα.
Στη Γάζα η αποστολή έτυχε θερμής αποδοχής από την πλευρά των αρχών της Γάζας, οι οποίες εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους για την ένδειξη αλληλεγγύης της ελληνικής αντιπροσωπείας προς τον παλαιστινιακό λαό. «Το πρώτο καλωσόρισμα ήταν ιδιαιτέρως θερμό», περιγράφει η Γιώτα Ιωαννίδου, «αφού, όπως μας είπαν είμαστε η πρώτη αποστολή μετά την επέμβαση στον Στόλο της Ελευθερίας».
Ο Γιώργος Γαλάνης, μέλος της πρωτοβουλίας είχε μιλήσει στο tvxs.gr, για την πανελλήνια προσπάθεια της εκπαιδευτικής κοινότητας, που κατάφερε τελικά να συγκεντρώσει 78.000 ευρώ, για να χτίσει ένα σχολείο στη Γάζα.
Η αποστολή θα διαρκέσει 4 μέρες και σε αυτήν συμμετέχουν οι εκπαιδευτικοί:
Αντωνόπουλος Παύλος, καθηγητής, μέλος της Ε' ΕΛΜΕ Αθήνας,
Γαλάνης Γιώργος, δάσκαλος, Πρόεδρος συλλόγου εκπαιδευτικών ΠΕ Πειραιά «η Πρόοδος»,
Δαφνής Γρηγόρης, καθηγητής, μέλος της Γ' ΕΛΜΕ Αθήνας
Ιωαννίδου Γιώτα, καθηγήτρια, Ελευσίνα
Μαχά Μαρία, καθηγήτρια, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Περιστερίου,
Προκόπη Αδριανή, δασκάλα, μέλος του συλλόγου εκπαιδευτικών ΠΕ « Ο Παρθενώνας».
Φατούρου Αγγελική, καθηγήτρια, μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ,
Φωκιανός Στέλιος, δάσκαλος μέλος του συλλόγου εκπαιδευτικών Κερατσινίου-Περάματος «Νίκος Πλουμπίδης»,
Ψιμούλη Χρυσούλα, καθηγήτρια, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής
Μας πάνε ολοταχώς για φουντάρισμα!
Δημήτρης Καζάκης Πηγή: Το Ποντίκι 10-6-2010Στην Ελλάδα έχει επιβληθεί σκόπιμη σιγή ειδήσεων σχετικά με την κατάστασή της. Ο πολίτης δεν χρειάζεται να ξέρει τι γίνεται, ούτε να ενδιαφέρεται για το τι πρόκειται να συμβεί άμεσα. Υποτίθεται ότι όλα πάνε κατά τα αναμενόμενα και άρα η διατεταγμένη ειδησεογραφία μπορεί να ασχοληθεί άνετα με την Siemens, τους Μαντέληδες, το Βατοπέδι και με όλο τον υπόλοιπο θίασο επί σκηνής. Αρκεί ο κόσμος να μην σκέφτεται, να μην αναρωτιέται, να μην ανησυχεί και προπαντός να μην αφυπνίζεται.
Μπορεί οι επισφάλειες να έχουν οδηγήσει σε ύψος ρεκόρ τα επιτόκια των 5ετών, 10ετών ομολόγων, ακόμη και του βραχυπρόθεσμου δανεισμού μικρότερου του έτους, αλλά γιατί να ανησυχήσουμε το φιλοθεάμων κοινό; Οι κομπίνες με την χρεωκοπία μιας χώρας στήνονται στο σκοτάδι, χωρίς φώτα και φασαρίες. Τα ντόπια και ξένα κυκλώματα κερδοσκοπίας ετοιμάζονται για νέες ακόμη μεγαλύτερες μπάζες. Όμως ο κόσμος πρέπει να ασχολείται με τις μίζες του Μαντέλη και του Άκη, για να ξεχάσει τα 13 δις ευρώ που πρόσφερε απλόχερα η σημερινή κυβέρνηση στους κερδοσκόπους μέσα από το στημένο παιχνίδι με τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων.
Μπορεί αυτή τη στιγμή η επιβίωση των ελληνικών τραπεζών να στοιχίζει στη χώρα πολύ περισσότερο από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των δανείων της, αλλά εμείς πληρωνόμαστε για να διαβεβαιώνουμε τον κόσμο ότι οι καταθέσεις του είναι εξασφαλισμένες. Δεν έχει καμμιά σημασία αν οι μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας βρίσκονται ήδη από τον προηγούμενο μήνα στους 25 πιο επιρρεπείς σε χρεωκοπία οργανισμούς παγκόσμια, όπως φαίνεται κι από τον Πίνακα1. Βλέπετε συγχωνεύσεις, εξαγορές, δεσμεύσεις καταθέσεων και άλλα τραπεζικά κόλπα δεν μπορούν να γίνουν σε συνθήκες δημοσιότητας και εγρήγορσης των καταθετών.
Μπορεί αυτές τις ημέρες οι ηγέτες της ευρωζώνης να αποφασίζουν τη θυσία της Ελληνικής Ιφιγένειας με τη φρούδα ελπίδα να δουν τα πανιά του ευρώ να φουσκώνουν ξανά, αλλά οι Έλληνες δεν πρέπει ούτε καν να υποπτευθούν ότι είναι τα θύματα, η σαβούρα της ευρωζώνης που προορίζεται για φούντο. Πρέπει να προσκυνούν το «ισχυρό ευρώ», ακόμη κι αν είναι να δούμε την έκλειψή του.
Πώς αλλιώς ένας λογικός άνθρωπος μπορεί να αποδεχθεί την μετατροπή της ΕΕ σε δημοσιονομικό Νταχάου για τις χώρες-μέλη και μάλιστα τις πιο αδύναμες;
Πώς αλλιώς μπορεί να δεχθεί την μεταφορά του προϋπολογισμού κάθε κράτους-μέλους στην αρμοδιότητα των Βρυξελλών;
Πώς αλλιώς μπορεί να δεχθεί να συνεχίζει υπό καθεστώς ευρώ, όταν έχει αποδειχθεί ένα από τα πιο ευάλωτα νομίσματα στις πιέσεις της κερδοσκοπίας που έχουν υπάρξει ποτέ στην ευρωπαϊκή οικονομία;
Για να καταλάβουμε πόσο ευπαθές και ευάλωτο είναι το ευρώ στις πιέσεις των αγορών και της κερδοσκοπίας, αρκεί να πούμε το εξής: Όταν την προηγούμενη εβδομάδα το ευρώ έναντι του δολαρίου έπεσε κάτω από το 1,20 για πρώτη φορά μετά το 2006, στήθηκε μια ολόκληρη ιστορία για να αποδειχθεί ότι ακόμη κι έτσι είναι πιο «ισχυρό» από τα εθνικά νομίσματα που αντιπροσωπεύει. Έτσι το Bloomberg (7/6) μας πληροφορούσε ότι «η πτώση του ευρώ κατά 21% από το υψηλότερο σημείο πέρυσι έχει παρόλα αυτά κρατήσει το νόμισμα πάνω από το μέσο επίπεδο από την εποχή της δημιουργίας του το 1999 και ισχυρότερο από τον προκάτοχό του, το γερμανικό μάρκο.» Για να μας πείσει αναφέρει ότι παραμένει πιο ψηλά από το 1,1837 δολ. της 4ης Ιανουαρίου του 1999, που ήταν η πρώτη Δευτέρα κατά την οποία το ευρώ διατέθηκε στις αγορές νομισμάτων και πιο πάνω από το 1,1842 δολ. το οποίο αποτελεί την μέση μηνιαία αξία του από την εποχή υιοθέτησής του. Το Bloomberg υπολόγισε ότι αν τα εθνικά νομίσματα που απαρτίζουν το ευρώ υπήρχαν σήμερα θα διαμόρφωναν μια μέση συλλογική ισοτιμία με το δολάριο της τάξης του 1,1945 από το 1988 – όταν στις ευρωπαϊκές αγορές κυριαρχούσε το μάρκο – μέχρι την τελευταία εβδομάδα. Με το ευρώ να βρίσκεται σχεδόν στο 1,20 δολ., τότε το επιθυμητό συμπέρασμα είναι ότι το ευρώ παραμένει πιο ισχυρό ακόμη και από το μάρκο.
Έλα όμως που οι ταχυδακτυλουργίες αυτές δεν κράτησαν ούτε μια ημέρα. Στις 8/6 έγινε μια προσπάθεια, κυρίως από τις ευρωπαϊκές τράπεζες, να στηρίξουν το ευρώ στην αγορά νομισμάτων της Νέας Υόρκης, το οποίο υποχωρούσε στο 1,1923 δολ.. Τα στοιχήματα και το ρευστό που διέθεσαν οι ευρωπαϊκές τράπεζες κατόρθωσαν σχεδόν έως το μέσο της ημέρας να ανεβάσουν το ευρώ στο 1,1959 δολ., αλλά ακολούθησε μια τόσο μαζική εκποίηση που καταβαράθρωσε το ευρώ στο τέλος της ημέρα στο 1,1877 δολ.. Έτσι το ευρώ αποδείχτηκε και τυπικά πιο αδύναμο από τα εθνικά νομίσματα που αντικατέστησε. Και τον πάτο δεν τον έχει πιάσει ακόμη.
Είναι τόσα τα λιμνάζοντα κεφάλαια στις αγορές που κανενός είδους στήριξη σ’ ένα νόμισμα που αντλεί την αξία του από τις διαθέσεις και τις προτιμήσεις των διεθνών επενδυτών δεν πρόκειται να ανακάμψει. Όσο κι αν σφίξουν τα λουριά στις χώρες της ευρωζώνης, όσο κι αν ξεζουμίσουν οικονομίες και εργαζόμενους. Βλέπετε το πρόβλημα με το ευρώ δεν είναι δημοσιονομικό, όπως νομίζουν οι κύριοι της ευρωζώνης, αλλά – όπως έχουμε εξηγήσει – ιδιοσυστασίας.
Το κόστος όμως της στήριξης του ευρώ, που από την αρχή του χρόνου μέχρι σήμερα έχει υπολογιστεί σε πάνω από 1,7 τρις, προκειμένου να εμφανίζεται ως «ισχυρό» και ποθητό για τους επενδυτές, ποιος άραγε θα το επωμιστεί; Οι τράπεζες; Όχι βέβαια. Οι λαοί και οι χώρες-μέλη που χάρις στα μέτρα ασφυξίας προβλέπεται να ζήσουν την χειρότερη ύφεση στην ιστορία της Ευρώπης από την εποχή του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ίσως και του πρώτου, όπως είπε σε συνέντευξή του στο Der Spiegel o Τρισέ.
Στην Ελλάδα όμως η διατεταγμένη ειδησεογραφία έχει βαλθεί να φτιάξει μια τεχνητή νιρβάνα για τον Έλληνα. Έχουμε ως χώρα μπει σε αυτόματο πιλότο και ο λαός πρέπει να αποδεχθεί το τετελεσμένο. Έτσι δεν πρέπει να ανησυχεί όταν βλέπει τους επιτρόπους της «τρόικας» να έρχονται νωρίτερα από ότι είχε προγραμματιστεί αρχικά.
Δεν πρέπει να ανησυχεί όταν τα τσακάλια και οι γύπες της αγοράς βιάζονται να επανατοποθετηθούν στην αγορά για να βρεθούν σε θέση πυρός πριν αρχίσει ο νέος γύρος με το χρέος της Ελλάδας. «Η Ελληνική κρίση θα αναζωπυρωθεί ξανά σε έναν με δύο μήνες, πριν από την επιθεώρηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τον Αύγουστο που θα καθορίσει το αν θα εγκριθεί η δεύτερη εκταμίευση της βοήθειας προς την κυβέρνηση», όπως είπε στο Bloomberg (1/6) ο Καρλ Γουάινμπεργκ επικεφαλής αναλυτής της Valhalla Financial που ειδικεύεται στη διαχείριση «προβληματικών χρεών», όπως ονομάζονται επίσημα τα κεφάλαια-γύπες.
Δεν πρέπει να ανησυχεί όταν η κυβέρνηση καλεί κρυφά ομάδα Βρετανών οικονομολόγων για να συσκεφτεί μαζί τους για την διαχείριση του χρέους. Γι’ αυτό άλλωστε και πέρασε στα ψιλά του τύπου. Σύμφωνα όμως με τους Times του Λονδίνου (30/5), το Βρετανικό Centre for Economics and Business Research (CEBR), γνωστό για τις διασυνδέσεις του με τα τραπεζικά συμφέροντα σε Βρετανία και ΗΠΑ, συμβούλευσε την ελληνική κυβέρνηση να εγκαταλείψει το ευρώ και να δηλώσει αδυναμία πληρωμής του χρέους, δηλαδή να πτωχεύσει επίσημα. Ο επικεφαλής του CEBR, Νταγκ ΜακΓουίλλιαμς, βρέθηκε στην Αθήνα για να συμβουλέψει υπουργούς και πρωθυπουργό για το πώς πρέπει να χειριστούν την επικείμενη πτώχευση της χώρας: «Εγκαταλείποντας το ευρώ θα σήμαινε ότι το νέο νόμισμα θα υποτιμηθεί κατά 15%. Καθώς όμως το εθνικό χρέος τιμάται σε ευρώ, αυτό θα το αύξανε από το τρέχον επίπεδο του 120% στο 140% του ΑΕΠ μέσα σε μια νύχτα. Έτσι μέρος του πακέτου για την έξοδο από το ευρώ πρέπει να είναι και η μετατροπή του χρέους μονομερώς στο νέο νόμισμα.» Οι Times εκτιμούν ότι μια τέτοια κίνηση θα φέρει την καταστροφή σε Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες, αλλά σύμφωνα με τον ΜακΓουίλιαμς η κίνηση αυτή είναι «ουσιαστικά αναπόφευκτη» και είπε ότι κι άλλα μέλη της ένωσης θα ακολουθήσουν. «Το μόνο ερώτημα είναι το πότε. Το άλλο θέμα είναι η έκταση της μόλυνσης. Η Ισπανία είναι πιθανό ότι θα αναγκαστεί να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, το ίδιο πιθανά και η Πορτογαλία με την Ιταλία… Μήπως αυτό θα είναι το τελευταίο σαββατοκύριακο για το κοινό νόμισμα; Ναι, είναι πολύ πιθανό.»
Δεν γνωρίζουμε πώς αντέδρασε η κυβέρνηση στις προτάσεις αυτές, ούτε ο κ. ΜακΓουίλιαμς μας εξήγησε πώς θα γίνει αυτή η μονομερής μετατροπή στο νέο νόμισμα των ομολόγων σε ευρώ. Ούτε μας εξήγησε τι σόι νόμισμα θα είναι αυτό που προτείνει να υιοθετήσουμε. Το σίγουρο είναι ότι πληθαίνουν τα σημάδια που θέλουν μια ταχύτατη πτώχευση της χώρας. Ίσως και μέσα στα «μπάνια του λαού», που τυπικά μόλις ξεκίνησαν. Ακούγεται ότι το ΔΝΤ έχει ήδη ετοιμάσει σχέδιο πτώχευσης της χώρας που έχει εγκριθεί καταρχήν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, αλλά αντιδρούν ακόμη οι Βρυξέλλες οι οποίες δεν θέλουν να δουν ακόμη την Ελλάδα να φεύγει από το ευρώ, ούτε να αναδιαρθρώνει το χρέος της. Πράγμα που στις τωρινές συνθήκες θα έβαζε σε άμεσο κίνδυνο το τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης και το κοινό νόμισμα.
Αυτός είναι κι ο λόγος που όλο και πιο συχνά-πυκνά διαβάζουμε στον τύπο για προτάσεις αναδιαπραγμάτευσης του χρέους. Μάλιστα μας έβγαλαν μέχρι και τον αρχιτέκτονα της αναδιαπραγμάτευσης του χρέους στο Ντουμπάι, (Το Βήμα, 6/6) να μας εξηγήσει ότι δεν είναι και τίποτε φοβερό. Βέβαια «ξέχασαν» να μας πουν ότι το Ντουμπάι υφίσταται ως κράτος, μόνο για έναν και μοναδικό λόγο, για να ξεπλένει το παγκόσμιο μαύρο χρήμα, πολιτικό, επιχειρηματικό, εγκληματικό. Κι επομένως η διαπραγμάτευση του χρέους έγινε όπως συνηθίζουν να τις κάνουν οι συμμορίες στον υπόκοσμο. Η συμμορία των σείχιδων που διαφεντεύει το Ντουμπάι απείλησε με ξεμπρόστιασμα τις συμμορίες των πολιτικών, επιχειρηματιών και άλλων, που ξεπλένουν το χρήμα τους διαμέσου της χώρας και έτσι έγινε δυνατή μια ακόμη από τις «συμφωνίες κυρίων» που συνηθίζονται τόσο πολύ στις διεθνείς αγορές. Αυτό είναι που επιθυμούν και για την Ελλάδα;
Όλοι αυτοί που προτάσσουν σήμερα την αναδιαπραγμάτευση του χρέους και επικαλούνται μυριάδες σεισμούς, λοιμούς και καταποντισμούς όταν ακούσουν έστω και την πιθανότητα ο λαός να αρνηθεί το χρέος, δεν θα έπρεπε να μας απαντήσουν καθαρά σε μερικές βασικές ερωτήσεις;
Τι ακριβώς σκέφτονται να διαπραγματευτούν; Τι πρόκειται να βάλουν στο τραπέζι για να γλυκάνουν τους τοκογλύφους και κερδοσκόπους που κατέχουν πάνω από το 75% των ελληνικών ομολόγων;
Πώς και με ποιο τρόπο σκέφτονται να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αυτούς τους ομολογιούχους, ώστε να τους αποσπάσουν έναν συμβιβασμό ή μια ρύθμιση του χρέους που υποτίθεται ότι θα είναι ευνοϊκή για τη χώρα; Μήπως με την απειλή της παύσης πληρωμών; Ξέρουν πολλές περιπτώσεις που εξαναγκάστηκαν οι ομολογιούχοι σε διαπραγματεύσεις μόνο υπό την απειλή της παύσης πληρωμών; Εμείς στις 280 και πλέον περιπτώσεις επίσημων χρεωκοπιών κρατών που έχουμε μελετήσει από το 1824 έως το 2009, δεν γνωρίζουμε να υπάρχει ούτε μία. Μήπως αυτοί ξέρουν καλύτερα;
Τι πρέπει να υποστεί η χώρα και ο λαός της για να αντιληφθούν ότι διαπραγμάτευση ενός χρέους που δεν μπορεί να αποπληρωθεί δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο σε βάρος του λαού και της χώρας; Τι πρέπει να γίνει για να πειστούν; Πόση πείνα, πόση καταστροφή, πόση κατοχή, πρέπει να δεχτεί η χώρα και ο λαός για να βάλουν αυτοί μυαλό; Που θέτουν τις «κόκκινες γραμμές» τους; Έχουν τέτοιες ή πρόκειται για ένα συνηθισμένο αίτημα σκοπιμότητας;
Τέλος, γνωρίζουν έστω και ένα παράδειγμα όπου μια χώρα να μπήκε σε διαδικασίες διαπραγματεύσεων για τη ρύθμιση του χρέους της και να την έβγαλε καθαρή; Ποια χώρα γλύτωσε από τη θανάσιμη λαβή των δανειστών της με αναδιαπραγμάτευση του χρέους; Έχουν κανένα παράδειγμα; Η ιστορία έχει αρκετά παραδείγματα χωρών που οι λαοί τους επέβαλαν την άρνηση του χρέους και ορθοπόδησαν, ανεξάρτητα από το αν έλυσαν τελικά όλα τα προβλήματά τους, αλλά δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα που μια χώρα να γλύτωσε με διαπραγματεύσεις.
Τα λέμε όλα αυτά γιατί το χρέος της Ελλάδας δεν αντιμετωπίζεται με αναδιαπραγμάτευση. Είναι τέτοιο το χρέος και βρίσκεται σε τέτοια χέρια που δεν ξεμπερδεύει εύκολα κανείς με απειλές και διαπραγματεύσεις, ακόμη κι αν δεχτεί ότι αυτοί που το προτείνουν έχουν τις καλύτερες των προθέσεων. Προσωπικά δεν θα ήθελα να βρίσκομαι στη θέση κανενός απ’ αυτούς που υποστηρίζουν αναδιαπραγμάτευση με ή χωρίς παύση πληρωμών όταν αντιληφθεί ο κόσμος -αφού η κυβέρνηση έχει προχωρήσει υπό καθεστώς ομηρίας και κατοχής του ΔΝΤ σε παύση πληρωμών, "κούρεμα" κατά 30, 50, ή και 70% του χρέους, όπως ακούγεται, και αναδιάρθρωσή του- την παγίδα που του έστησαν από άγνοια ή σκοπιμότητα. Ούτε ψήλος στον κόρφο τους.
Αυτό που φοβάμαι ότι διαφεύγει ακόμη κι από όσους υποστηρίζουν την άρνηση της πληρωμής του χρέους, ίσως γιατί δεν έχουν τριβή με το θέμα, είναι ότι το καίριο ζήτημα δεν είναι η παύση πληρωμών, αλλά η αναγνώριση η μη του χρέους. Από την στιγμή που θα κάνεις το λάθος να το αναγνωρίσεις, είτε προχωρήσεις σε παύση πληρωμών και διαπραγμάτευση, είτε σε μερική ή ολική διαγραφή του χρέους, την έχεις πατήσει. Γιατί αναγνώριση του χρέους σημαίνει αναγνώριση των έννομων δικαιωμάτων των ομολογιούχων πάνω στη χώρα σου. Σημαίνει ότι τους αναγνωρίζεις το δικαίωμα να σε κυνηγάνε εσαεί για τα ομόλογα που έχουν στα χέρια τους. Σημαίνει ότι απεμπολείς το όπλο του "απεχθούς χρέους" με βάση το διεθνές δίκαιο, καθώς και το θεμελιώδες δικαίωμα του λαού σου στη δική του αυτοδιάθεση και κυριαρχία, η οποία δεν μπορεί να απειλείται από καμμιά ξένη δύναμη, οικονομική, πολιτική, ή στρατιωτική.
Στην ιστορία της πάλης ενάντια στο χρέος και την κρατική χρεωκοπία, υπήρξαν περιπτώσεις όπου οι κάτοχοι μόλις του 10% των ομολόγων του χρέους κατόρθωσαν να φέρουν σε πολύ δύσκολη θέση τη χώρα-οφειλέτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ρωσία. Ο Πούτιν το 1999 μονομερώς διέγραψε το 90% του χρέους της και έδιωξε την εποπτεία του ΔΝΤ. Όμως ποτέ δεν αμφισβήτησε το χρέος, απλά δήλωσε αδυναμία πληρωμής. Έτσι έδωσε το δικαίωμα στους κατόχους των ομολόγων του Ρωσικού χρέους να συνεχίσουν να κυνηγούν τη Ρωσία μέχρι τις μέρες μας. Το αποτέλεσμα είναι ότι σήμερα η Ρωσία αναγκάζεται να δανείζεται σεβαστά ποσά από τη διεθνή αγορά προκειμένου να πληρώνει αυτό το 10%, το οποίο φαίνεται ότι θα της κοστίσει πολλαπλάσια της αρχικής του αξίας. Ίσως και πάνω από 400%. Ταυτόχρονα το ολίσθημα αυτό του Πούτιν, άνοιξε την όρεξη και των ομολογιούχων των τσαρικών χρεών, οι οποίοι συνασπίστηκαν με τους κατόχους των ομολόγων του τωρινού χρέους της Ρωσίας και διεκδικούν μαζί την αποζημίωσή τους από την Ρωσική κυβέρνηση. Έτσι η Ρωσία βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με όλο και περισσότερα εντάλματα κατάσχεσης των περιουσιακών της στοιχείων τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό της χώρας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)