Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Ραδιοφωνικό σποτ
Κατεβάστε το ραδιοφωνικό σποτ της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ εδω:
256kpbs
128kbps
Κυριακή 31 Μαΐου 2009
Σάββατο 30 Μαΐου 2009
Συνέντευξη του συντρόφου Πέτρου Παπακωνσταντίνου για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Ο σ. Πέτρος Παπακωνσταντίνου, υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έδωσε συνέντευξη στο TVXS. Δείτε την πατώντας http://www.tvxs.gr/v12492
Παρασκευή 29 Μαΐου 2009
Η συνέντευξη του Olivier Besanceno στην εφημερίδα ΠΡΙΝ
Ο ΟΛΙΒΙΕ ΜΠΕΖΑΝΣΕΝΟ, στέλεχος του γαλλικού Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος, παραχώρησε συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΑΦΡΟ και τον ΤΑΣΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ και μίλησε για την κρίση του καπιταλισμού, την αντικαπιταλιστική αριστερά και τις ευρωεκλογές. Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ στις 24 Μάη. Για να τη διαβάσετε κάντε κλικ εδώ
Το ΝΑΡ στο διαδίκτυο: http://www.narnet.gr/ - blog ΝΑΡ Θεσσαλονίκης: http://www.nar4.wordpress.com/
Το ΝΑΡ στο διαδίκτυο: http://www.narnet.gr/ - blog ΝΑΡ Θεσσαλονίκης: http://www.nar4.wordpress.com/
Η ανάγκη της τρίτης συνιστώσας της αριστεράς-Ευτύχης Μπιτσάκης
Η ανάγκη της τρίτης συνιστώσας της Αριστεράς
Η συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ένα θετικό πρώτο βήμα, αλλά πρέπει να γίνουν ακόμα πολλά για να δημιουργήσουμε τον τρίτο πόλο
Η συγκρότηση της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αποτελεί σημαντικό και ελπίζω, ελπιδοφόρο βήμα για τη διαδικασία υπέρβασης του κατακερματισμού της εξωκοινοβουλευτικής – ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Του ΕΥΤΥΧΗ ΜΠΙΤΣΑΚΗ
Για μια διαδικασία κοινής δράσης, θεωρητικού διαλόγου, συνεργασίας, αλληλογνωριμίας και άρσης προκαταλήψεως, συγκλίσεων που θα πρέπει να καταλήξουν στη συγκρότηση ενός πόλου και τελικά στην αυτοδιάλυση και στη δημιουργία ενός κόμματος που θα είναι και κομμουνιστικό και δημοκρατικό.
Γιατί χρειάζεται αυτός ο “πόλο”; Μια τρίτη συνιστώσα της ελληνικής Αριστεράς; Αρχίζουμε από μια διαπίστωση: η κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου δεν ήταν μια “προσωρινή υποχώρηση”, μια προσωρινή ήττα του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της Ιστορίας, στρατηγική νίκη του καπιταλισμού. Με την κατάρρευση τελειώνει τραγικά ο αιώνας των μεγάλων ελπίδων. Αλλά η Ιστορία δεν τελείωσε, όπως βιάστηκαν να προφητεύσουν οι ιδεολόγοι του νικηφόρου (επί του παρόντος) καπιταλισμού.
Τι κάνουμε λοιπόν; Φαίνεται ότι η ελληνική Αριστερά δεν κατανόησε ή δεν θέλει να κατανοήσει το μέγεθος της ιστορικής καταστροφής. Η ηγεσία του ΚΚΕ έλυσε το πρόβλημα με την αντιμαρξιστική “θεωρία” της προδοσίας. Είκοσι χρόνια μετά την κατάρρευση ακόμα δεν τολμά (και πλέον δεν μπορεί) να εξηγήσει το γεγονός. Ο ΣΥΝ, από την πλευρά του, – αριστερό, αλλά όχι κομμουνιστικό κόμμα (παρόλο που στο ΣΥΝ είναι ενταγμένο ένα πλήθος κομμουνιστών και ορισμένοι με ηρωική ιστορία) – , δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά με το πρόβλημα. Οι μόνες σχεδόν επεξεργασίες (άρθρα, βιβλία, “αποφάσεις”) έγιναν από άτομα, περιοδικά και οργανώσεις έξω από το χώρο των δυο κύριων συνιστωσών της Αριστεράς. Όμως μια συστηματική σφαιρική ερμηνεία, επιστημονικά – ιστορικά θεμελιωμένη, δεν υπάρχει ακόμα.
Αλλά γιατί μας χρειάζεται αυτή η ερμηνεία; Η ανάγκη δεν είναι απλώς θεωρητική. Η Αριστερά δεν έχει μέλλον, αν δεν ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με το παρελθόν. Αν, χωρίς εύκολους μηδενισμούς ή κουτοπόνηρες υπεκφυγές, δεν δει κριτικά την πορεία των επαναστατικών κινημάτων του εικοστού αιώνα. Αν δεν ερμηνεύσει την πρώτη μεγάλη πρακτική αποτυχία. Αν δεν ανακτήσει, μέσα από τα ερείπια, το επιστημονικό κεκτημένο του μαρξισμού και αν δεν αναπτύξει τη θεωρία, ώστε να αντιστοιχεί στους πλανητικούς κινδύνους, αλλά και τις πρωτοφανείς δυνατότητες της φοβερής εποχής μας. Ανάγκη λοιπόν να κατανοήσουμε ότι η ανθρωπότητα εισήλθε, όχι απλώς χρονολογικά, αλλά ουσιαστικά, σε ένα νέο αιώνα, όπου θα παιχθεί το μεγάλο στοίχημα του κομμουνισμού ή της αυτοκαταστροφής της.
Τι πρέπει να κάνουμε; Πρώτο, να μελετήσουμε την πορεία των εργατικών και κομμουνιστικών κινημάτων του αιώνα που πέρασε. Δεύτερο, να γνωρίσουμε, επιτέλους, το μεγάλο άγνωστο, στο όνομα του οποίου μιλάμε: τη σημερινή εργατική τάξη, τη διαδικασία ενσωμάτωσης και κρίσης, αλλά και τις λανθάνουσες δυνατότητές της. Να σκιαγραφήσουμε, έστω στις γενικές αλλά βασικές γραμμές, την εικόνα του σοσιαλισμού που προτείνουμε: τι θα γίνει με την εργατική δημοκρατία και το κόμμα και τον πάντα υπαρκτό κίνδυνο αυτονόμησης και επιβολής τους στην κοινωνία; Με την κοινωνικοποίηση (όχι κρατικοποίηση) των μέσων παραγωγής; Με τη μορφή που θα πρέπει να πάρουν οι σχέσεις μεταβολισμού ανθρώπου – φύσης, ώστε να αποφευχθεί (ει δυνατόν) η σπατάλη και η εξάντληση των φυσικών αποθεμάτων; Τι θα γίνει με τον κίνδυνο αναπαραγωγής του αστικού κατακερματισμού εργασίας, ο οποίος συνεπάγεται, κατά τον Μαρξ “τη δολοφονία του λαού” κ.λπ.
Όλα αυτά λοιπόν θα τα κάνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ειδικά το ΝΑΡ; Προφανώς δεν είμαι τόσο αφελής. Αλλά τα ανοικτά προβλήματα πρέπει να επισημανθούν επειδή και στους χώρου; της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς έχει, λιγότερο ή περισσότερο αναπαραχθεί η διαχρονική αδυναμία δημιουργικής σύζευξης της στρατηγικής με την τακτική. Έτσι είναι πάντα πρόχειρος ο επαναστατικός βερμπαλισμός που επικαλύπτει την έλλειψη της στρατηγικής , ενώ την ίδια στιγμή κυριαρχεί λιγότερο ή περισσότερο, ο ενδοαριστερός σεκταρισμός.
Κατά τον Μαρξ “οι νεκροί βαραίνουν σαν βραχνάς στα μυαλά των ζωντανών”. Οι νεκροί (μεγάλοι, σεβαστοί, ηρωικοί) βαραίνουν ακόμα και στα δικά μας μυαλά. Αλλά θα τιμήσουμε τους “νεκρούς” μας διδασκόμενοι από τις ιδέες και από το έργο τους και ταυτόχρονα υπερβαίνοντάς το. Η πραγματικότητα, η ιστορία, έχει αποφανθεί. Ούτε ο σταλινισμός, ούτε ο μαοϊσμός, ούτε ο τροτσκισμός, θα είναι η θεωρία του κομμουνιστικού κινήματος του μέλλοντος (προφανώς δεν βάζουμε στην ίδια θέση τον Στάλιν με τις υπόλοιπες ηγετικές μορφές).
Θεωρία και πράξη: να αναπτύξουμε τη θεωρία σε διαλεκτική σχέση με την καθημερινή πράξη. Κοινή δράση στους καθημερινούς αγώνες. Κοινό μέτωπο εναντίον της ανεργίας και της φτώχειας, εναντίον του κράτους καταστολής που οικοδομεί συστηματικά η αστική τάξη, εναντίον των πολέμων της Νέας Τάξης. Κοινό μέτωπο για την ποιότητα της καθημερινής ζωής, για επιστημονική και ουμανιστική παιδεία, κ.λπ., κ.λπ.
Ταυτόχρονα να ξεκαθαρίσουμε ποιοι είναι οι εχθροί και ποιοι ι σύμμαχοι στους καθημερινούς αγώνες. Εχθρός μας δεν είναι το ΚΚΕ. Οι χιλιάδες έντιμοι αγωνιστές που έχουν εγκλωβιστεί από μια ηγεσία ανάξια των καιρών. Εχθρός μας δεν είναι ο “λαός” του ΣΥΡΙΖΑ, κομμουνιστές και μη. Με όλους αυτούς πρέπει να συμπορευθούμε στους κοινούς αγώνες. Και επειδή οι άνθρωποι δεν είναι πέτρες, αν οι ιδέες μας είναι πιο σωστές, αν έχουμε κότσια, θα τους επηρεάσουμε μέσα από την καθημερινή επικοινωνία. Θα επηρεάσουμε και θα επηρεαστούμε
Ας χωνέψουμε επιτέλους ότι δεν χρειάζεται να λύσουμε το πρόβλημα του φύλου των αγγέλων, προτού συνεργαστούμε με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς. Ο Μαρξ συνιστούσε στους οπαδούς του να ψηφίσουν τους φιλελεύθερους και ταυτόχρονα να ετοιμάζουν το σκοινί για να τους κρεμάσουν (εμείς ας ξεχάσουμε το σκοινί). Και ο Λένιν (που νομίζω δεν ήταν οπορτουνιστής) υποστήριξε πως πρέπει να συνεργαζόμαστε με τους άλλους σε ένα, δύο, τρία σημεία. Με ανθρώπους που κάποια στιγμή θα μας αφήσουν. Και ο Γκράμσι, με τη σειρά του, δεν φοβόταν τη συνεργασία με τους “ρεφορμιστές”.
Εμείς τι κάνουμε; Κοιτάμε από το ύψος της “καθαρής” επαναστατικής μας συνείδησης τους άλλους. Συχνά, αντί για κριτική, χρησιμοποιούμε ειρωνεία. Η ειρωνεία χρειάζεται ενίοτε. Αλλά απαιτεί αίσθημα δικαιοσύνης και ταλέντο. Η δική μας ειρωνεία είναι συχνά έκφραση ανεπάρκειας.
Να ξεκινήσουμε λοιπόν το συντροφικό διάλογο, μεταξύ μας και με τους άλλους. Να συμπορευτούμε στους καθημερινούς αγώνες. Να μην παραιτηθούμε από το δικαίωμα (και το καθήκον) της κριτικής. Αλλά να είναι δημιουργική. Έτσι θα συμβάλουμε στην αλληλοκατανόηση και στην υπέρβαση των τραυματικών καταστάσεων που άφησαν οι διαδοχικές διασπάσεις και οι συγκρούσεις.
Με αφορμή τις ευρωεκλογές έγινε ένα πρώτο, θετικό βήμα. Ας ελπίσουμε ότι μέσα από μια διαδικασία κοινής δράσης και θεωρητικών επεξεργασιών θα συγκροτηθεί η τρίτη συνιστώσα της ελληνικής Αριστεράς. Και όταν η συνιστώσα αυτή θα αποκτήσει το αναγκαίο πολιτικό βάρος, όταν θα είναι μια υπολογίσιμη πολιτική δύναμη, τότε θα μπορεί και θα πρέπει να επιδιώκει μορφές συνεργασίας, με τον ΣΥΡΙΖΑ και με το ΚΚΕ (αν το τελευταίο υπερβεί το σημερινό αδιέξοδο) χωρίς τον κίνδυνο να μολυνθεί η “επαναστατική της καθαρότητα”. Οι στρατηγικές και άλλε διαφορές δεν δικαιολογούν τον αυτοεγκλεισμό. Οι σωστές ιδέες και η αντίστοιχη πράξη δεν φοβούνται το ανοιχτό πεδίο της ταξικής πάλης.
Ιδού η Ρόδος!
Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 24.05.09
Η συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ένα θετικό πρώτο βήμα, αλλά πρέπει να γίνουν ακόμα πολλά για να δημιουργήσουμε τον τρίτο πόλο
Η συγκρότηση της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αποτελεί σημαντικό και ελπίζω, ελπιδοφόρο βήμα για τη διαδικασία υπέρβασης του κατακερματισμού της εξωκοινοβουλευτικής – ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Του ΕΥΤΥΧΗ ΜΠΙΤΣΑΚΗ
Για μια διαδικασία κοινής δράσης, θεωρητικού διαλόγου, συνεργασίας, αλληλογνωριμίας και άρσης προκαταλήψεως, συγκλίσεων που θα πρέπει να καταλήξουν στη συγκρότηση ενός πόλου και τελικά στην αυτοδιάλυση και στη δημιουργία ενός κόμματος που θα είναι και κομμουνιστικό και δημοκρατικό.
Γιατί χρειάζεται αυτός ο “πόλο”; Μια τρίτη συνιστώσα της ελληνικής Αριστεράς; Αρχίζουμε από μια διαπίστωση: η κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου δεν ήταν μια “προσωρινή υποχώρηση”, μια προσωρινή ήττα του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της Ιστορίας, στρατηγική νίκη του καπιταλισμού. Με την κατάρρευση τελειώνει τραγικά ο αιώνας των μεγάλων ελπίδων. Αλλά η Ιστορία δεν τελείωσε, όπως βιάστηκαν να προφητεύσουν οι ιδεολόγοι του νικηφόρου (επί του παρόντος) καπιταλισμού.
Τι κάνουμε λοιπόν; Φαίνεται ότι η ελληνική Αριστερά δεν κατανόησε ή δεν θέλει να κατανοήσει το μέγεθος της ιστορικής καταστροφής. Η ηγεσία του ΚΚΕ έλυσε το πρόβλημα με την αντιμαρξιστική “θεωρία” της προδοσίας. Είκοσι χρόνια μετά την κατάρρευση ακόμα δεν τολμά (και πλέον δεν μπορεί) να εξηγήσει το γεγονός. Ο ΣΥΝ, από την πλευρά του, – αριστερό, αλλά όχι κομμουνιστικό κόμμα (παρόλο που στο ΣΥΝ είναι ενταγμένο ένα πλήθος κομμουνιστών και ορισμένοι με ηρωική ιστορία) – , δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά με το πρόβλημα. Οι μόνες σχεδόν επεξεργασίες (άρθρα, βιβλία, “αποφάσεις”) έγιναν από άτομα, περιοδικά και οργανώσεις έξω από το χώρο των δυο κύριων συνιστωσών της Αριστεράς. Όμως μια συστηματική σφαιρική ερμηνεία, επιστημονικά – ιστορικά θεμελιωμένη, δεν υπάρχει ακόμα.
Αλλά γιατί μας χρειάζεται αυτή η ερμηνεία; Η ανάγκη δεν είναι απλώς θεωρητική. Η Αριστερά δεν έχει μέλλον, αν δεν ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με το παρελθόν. Αν, χωρίς εύκολους μηδενισμούς ή κουτοπόνηρες υπεκφυγές, δεν δει κριτικά την πορεία των επαναστατικών κινημάτων του εικοστού αιώνα. Αν δεν ερμηνεύσει την πρώτη μεγάλη πρακτική αποτυχία. Αν δεν ανακτήσει, μέσα από τα ερείπια, το επιστημονικό κεκτημένο του μαρξισμού και αν δεν αναπτύξει τη θεωρία, ώστε να αντιστοιχεί στους πλανητικούς κινδύνους, αλλά και τις πρωτοφανείς δυνατότητες της φοβερής εποχής μας. Ανάγκη λοιπόν να κατανοήσουμε ότι η ανθρωπότητα εισήλθε, όχι απλώς χρονολογικά, αλλά ουσιαστικά, σε ένα νέο αιώνα, όπου θα παιχθεί το μεγάλο στοίχημα του κομμουνισμού ή της αυτοκαταστροφής της.
Τι πρέπει να κάνουμε; Πρώτο, να μελετήσουμε την πορεία των εργατικών και κομμουνιστικών κινημάτων του αιώνα που πέρασε. Δεύτερο, να γνωρίσουμε, επιτέλους, το μεγάλο άγνωστο, στο όνομα του οποίου μιλάμε: τη σημερινή εργατική τάξη, τη διαδικασία ενσωμάτωσης και κρίσης, αλλά και τις λανθάνουσες δυνατότητές της. Να σκιαγραφήσουμε, έστω στις γενικές αλλά βασικές γραμμές, την εικόνα του σοσιαλισμού που προτείνουμε: τι θα γίνει με την εργατική δημοκρατία και το κόμμα και τον πάντα υπαρκτό κίνδυνο αυτονόμησης και επιβολής τους στην κοινωνία; Με την κοινωνικοποίηση (όχι κρατικοποίηση) των μέσων παραγωγής; Με τη μορφή που θα πρέπει να πάρουν οι σχέσεις μεταβολισμού ανθρώπου – φύσης, ώστε να αποφευχθεί (ει δυνατόν) η σπατάλη και η εξάντληση των φυσικών αποθεμάτων; Τι θα γίνει με τον κίνδυνο αναπαραγωγής του αστικού κατακερματισμού εργασίας, ο οποίος συνεπάγεται, κατά τον Μαρξ “τη δολοφονία του λαού” κ.λπ.
Όλα αυτά λοιπόν θα τα κάνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ειδικά το ΝΑΡ; Προφανώς δεν είμαι τόσο αφελής. Αλλά τα ανοικτά προβλήματα πρέπει να επισημανθούν επειδή και στους χώρου; της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς έχει, λιγότερο ή περισσότερο αναπαραχθεί η διαχρονική αδυναμία δημιουργικής σύζευξης της στρατηγικής με την τακτική. Έτσι είναι πάντα πρόχειρος ο επαναστατικός βερμπαλισμός που επικαλύπτει την έλλειψη της στρατηγικής , ενώ την ίδια στιγμή κυριαρχεί λιγότερο ή περισσότερο, ο ενδοαριστερός σεκταρισμός.
Κατά τον Μαρξ “οι νεκροί βαραίνουν σαν βραχνάς στα μυαλά των ζωντανών”. Οι νεκροί (μεγάλοι, σεβαστοί, ηρωικοί) βαραίνουν ακόμα και στα δικά μας μυαλά. Αλλά θα τιμήσουμε τους “νεκρούς” μας διδασκόμενοι από τις ιδέες και από το έργο τους και ταυτόχρονα υπερβαίνοντάς το. Η πραγματικότητα, η ιστορία, έχει αποφανθεί. Ούτε ο σταλινισμός, ούτε ο μαοϊσμός, ούτε ο τροτσκισμός, θα είναι η θεωρία του κομμουνιστικού κινήματος του μέλλοντος (προφανώς δεν βάζουμε στην ίδια θέση τον Στάλιν με τις υπόλοιπες ηγετικές μορφές).
Θεωρία και πράξη: να αναπτύξουμε τη θεωρία σε διαλεκτική σχέση με την καθημερινή πράξη. Κοινή δράση στους καθημερινούς αγώνες. Κοινό μέτωπο εναντίον της ανεργίας και της φτώχειας, εναντίον του κράτους καταστολής που οικοδομεί συστηματικά η αστική τάξη, εναντίον των πολέμων της Νέας Τάξης. Κοινό μέτωπο για την ποιότητα της καθημερινής ζωής, για επιστημονική και ουμανιστική παιδεία, κ.λπ., κ.λπ.
Ταυτόχρονα να ξεκαθαρίσουμε ποιοι είναι οι εχθροί και ποιοι ι σύμμαχοι στους καθημερινούς αγώνες. Εχθρός μας δεν είναι το ΚΚΕ. Οι χιλιάδες έντιμοι αγωνιστές που έχουν εγκλωβιστεί από μια ηγεσία ανάξια των καιρών. Εχθρός μας δεν είναι ο “λαός” του ΣΥΡΙΖΑ, κομμουνιστές και μη. Με όλους αυτούς πρέπει να συμπορευθούμε στους κοινούς αγώνες. Και επειδή οι άνθρωποι δεν είναι πέτρες, αν οι ιδέες μας είναι πιο σωστές, αν έχουμε κότσια, θα τους επηρεάσουμε μέσα από την καθημερινή επικοινωνία. Θα επηρεάσουμε και θα επηρεαστούμε
Ας χωνέψουμε επιτέλους ότι δεν χρειάζεται να λύσουμε το πρόβλημα του φύλου των αγγέλων, προτού συνεργαστούμε με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς. Ο Μαρξ συνιστούσε στους οπαδούς του να ψηφίσουν τους φιλελεύθερους και ταυτόχρονα να ετοιμάζουν το σκοινί για να τους κρεμάσουν (εμείς ας ξεχάσουμε το σκοινί). Και ο Λένιν (που νομίζω δεν ήταν οπορτουνιστής) υποστήριξε πως πρέπει να συνεργαζόμαστε με τους άλλους σε ένα, δύο, τρία σημεία. Με ανθρώπους που κάποια στιγμή θα μας αφήσουν. Και ο Γκράμσι, με τη σειρά του, δεν φοβόταν τη συνεργασία με τους “ρεφορμιστές”.
Εμείς τι κάνουμε; Κοιτάμε από το ύψος της “καθαρής” επαναστατικής μας συνείδησης τους άλλους. Συχνά, αντί για κριτική, χρησιμοποιούμε ειρωνεία. Η ειρωνεία χρειάζεται ενίοτε. Αλλά απαιτεί αίσθημα δικαιοσύνης και ταλέντο. Η δική μας ειρωνεία είναι συχνά έκφραση ανεπάρκειας.
Να ξεκινήσουμε λοιπόν το συντροφικό διάλογο, μεταξύ μας και με τους άλλους. Να συμπορευτούμε στους καθημερινούς αγώνες. Να μην παραιτηθούμε από το δικαίωμα (και το καθήκον) της κριτικής. Αλλά να είναι δημιουργική. Έτσι θα συμβάλουμε στην αλληλοκατανόηση και στην υπέρβαση των τραυματικών καταστάσεων που άφησαν οι διαδοχικές διασπάσεις και οι συγκρούσεις.
Με αφορμή τις ευρωεκλογές έγινε ένα πρώτο, θετικό βήμα. Ας ελπίσουμε ότι μέσα από μια διαδικασία κοινής δράσης και θεωρητικών επεξεργασιών θα συγκροτηθεί η τρίτη συνιστώσα της ελληνικής Αριστεράς. Και όταν η συνιστώσα αυτή θα αποκτήσει το αναγκαίο πολιτικό βάρος, όταν θα είναι μια υπολογίσιμη πολιτική δύναμη, τότε θα μπορεί και θα πρέπει να επιδιώκει μορφές συνεργασίας, με τον ΣΥΡΙΖΑ και με το ΚΚΕ (αν το τελευταίο υπερβεί το σημερινό αδιέξοδο) χωρίς τον κίνδυνο να μολυνθεί η “επαναστατική της καθαρότητα”. Οι στρατηγικές και άλλε διαφορές δεν δικαιολογούν τον αυτοεγκλεισμό. Οι σωστές ιδέες και η αντίστοιχη πράξη δεν φοβούνται το ανοιχτό πεδίο της ταξικής πάλης.
Ιδού η Ρόδος!
Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 24.05.09
Πέμπτη 28 Μαΐου 2009
Περίπτερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ατην Λάρισα
Το εκλογικό περίπτερο της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στην Λάρισα
Στην Κεντρική Πλατεία μπροστά στο Δικαστικό Μέγαρο
Τρίτη 26 Μαΐου 2009
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α επένδυση ελπίδας-Γ.Ρούσσης
Άρθρο υπέρ της ψήφου στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δημοσίευσε ο Γ. Ρούσης στην Ελευθεροτυπία (Δευτέρα 25 Μάη)
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α
Επένδυση ελπίδας
Το εγχείρημα της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην οποία συσπειρώθηκαν 11 οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, έχει σημαντικά πλεονεκτήματα και αποτελεί την πιο φερέγγυα λύση για κάθε κομμουνιστή, για κάθε αριστερό ριζοσπάστη
Αρθρο Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ
Ποια θα πρέπει να είναι η στάση των κομμουνιστών και άλλων αριστερών αντικαπιταλιστών πολιτών στις ευρωεκλογές της 7ης του Ιούνη;
Κατ' αρχήν μια θεμιτή και καθ' όλα σεβαστή στάση είναι εκείνη της αποχής από την εκλογική διαδικασία, στο βαθμό που αυτή υποδηλώνει τόσο την αντίθεση στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα όσο και την αναποτελεσματικότητα των εκλογών και των θεσμών, όπως το ευρωκοινοβούλιο, που προκύπτουν από αυτές και τούτο από τη σκοπιά της ανατροπής της κυρίαρχης καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων.
Τη στάση αυτή θα επιλέξουν, όπως πάντοτε, οι συνιστώσες του αντιεξουσιαστικού-αναρχικού χώρου, οι οποίες και αποτελούν κομμάτι της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με το οποίο, παρά τις όποιες διαφωνίες, θα πρέπει να επιδιώκεται η συνεργασία στο πεδίο των μαζικών αγώνων.
Την ίδια στάση είναι πολύ πιθανόν να ακολουθήσουν και πολλοί άλλοι κυρίως νέοι, απογοητευμένοι, τόσο από τα κόμματα εξουσίας όσο και από την κυρίαρχη Αριστερά. Και ανάμεσά τους υπάρχουν πολλοί που αύριο μπορεί να ενταχθούν σε ένα μαζικό κίνημα αντικαπιταλιστικής αντίστασης και ανατροπής.
Για όσους εκτιμούν ότι και οι εκλογές αποτελούν ένα, δευτερεύον έστω,μέσο πάλης υπάρχουν διάφορες επιλογές.
Μία από αυτές είναι το ΠΑΣΟΚ σαν το μη χείρον βέλτιστον σε σχέση με τη Ν.Δ. Ομως η παγκόσμια εμπειρία αλλά και το πρόσφατο ελληνικό παρελθόν της σοσιαλδημοκρατίας, μάλλον αποδεικνύουν ότι ακριβώς επειδή ο νεοφιλελευθερισμός αποτελεί τη σύγχρονη έκφραση του καπιταλισμού, όσοι, όπως το ΠΑΣΟΚ, δεν θέτουν σε αμφισβήτηση τον καπιταλισμό, μετατρέπονται και οι ίδιοι σε διεκπεραιωτές της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Αυτό συμβαίνει και με το ΠΑΣΟΚ. Ετσι τα μόνα αριστερά στοιχεία που του απέμειναν, είναι ο ψευδεπίγραφος σοσιαλιστικός του τίτλος και ένας αριστερός λαϊκός κόσμος που το ακολουθεί μη έχοντας συνειδητοποιήσει ότι έχει μετατραπεί σε πράσινη Δεξιά.
Μια άλλη επιλογή είναι οι Οικολόγοι. Η δημοσκοπική και όχι μόνο προβολή τους από τα μέσα του συστήματος, σε συνδυασμό με τη συντηρητική μετάλλαξή τους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, μάλλον σαν στημένο και ελεγχόμενο από το σύστημα κυματοθραύστη της λαϊκής δυσαρέσκειας μπορεί να τους χαρακτηρίσει, παρά σαν δύναμη ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Απομένουν τα αριστερά σχήματα ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, μεμονωμένες δυνάμεις της Αριστεράς όπως το Μ-Λ ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Οι δυνάμεις αυτές λόγω των πραγματικών ουσιαστικών διαφορών τους είναι αδύνατον να υλοποιήσουν την πτυχή της προτροπής του σεβάσμιου αγωνιστή της Αριστεράς Μανώλη Γλέζου για κοινή κάθοδο στις εκλογές. Παρ' όλα αυτά η πρόταση Γλέζου δεν είναι ούτε «θέμα για επιθεωρήσεις», όπως έσπευσε να τη χαρακτηρίσει για να την απαξιώσει η Αλέκα Παπαρήγα, ούτε υλοποιείται μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως δήλωσε με περίσσια δόση αλαζονείας ο Αλέξης Τσίπρας. Αντίθετα, όχι μόνον εκφράζει τον πόθο πολλών αγνών αριστερών, αλλά κυρίως την επιτακτική αναγκαιότητα κοινής, παρά τις διαφορές, δράσης ενάντια στη νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή λαίλαπα. Ως εκ τούτου με αυτήν τη μιορφή θα πρέπει να υιοθετηθεί και να σφυρηλατηθεί στο πεδίο των καθημερινών αγώνων και τούτο πέρα από τις όποιες εκλογικές συνεργασίες. Μπροστά λοιπόν σε αυτήν τη διασπασμένη εκ των πραγμάτων Αριστερά τι να επιλέξει κάποιος που πρεσβεύει την ανατροπή του καπιταλισμού και την επικράτηση της κατώτερης φάσης της κομμουνιστικής κοινωνίας, του σοσιαλισμού;
Ο ΣΥΡΙΖΑ και πιο ειδικά η κύρια συνιστώσα του, ο Συνασπισμός, παρά την αριστερή στροφή του στη μετά Κωνσταντόπουλο εποχή, συνεχίζει να αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ΠΑΣΟΚους με πολιτικά, κι ακόμη από βαθύτατα συντηρητικές δυνάμεις, όπως με τον πιο περίτρανο τρόπο αποδείχτηκε πρόσφατα στον χώρο των πανεπιστημιακών. Στην κάθε περίπτωση, ακόμη και η κυρίαρχη αριστερή συνιστώσα του δεν προχωρεί πέρα από μια αντινεοφιλελεύθερη στάση και τελικά πέρα από την ουτοπία ενός καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο. Πιο ειδικά, ο φιλοευρωπαϊκός προσανατολισμός του είναι τέτοιος που ούτε την από μέρους του επικρότηση της συνθήκης του Μάαστριχτ δεν τολμά να αναιρέσει.
Το ΚΚΕ παρά τις θετικές διακηρύξεις του περί αναγκαιότητας του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, παρά το ότι είναι αναμφίβολα η πλέον μαζική οργανωμένη αριστερή δύναμη αντίστασης, παρά τη σαφή του στάση ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, με αποκορύφωμα το 18ο Συνέδριό του, έχει περάσει στην πλέον σεχταριστική περίοδο της μεταπολεμικής του ιστορίας. Ο απομονωτισμός και η αντιμετωπική τακτική τού έχει γίνει δεύτερη φύση. Η ίδια η έννοια της Αριστεράς αμφισβητείται από επιφανή στελέχη του για να καταδειχτεί και με αυτόν τον τρόπο η μοναδικότητά του. Πρόσφατα, επικύρωσε με τον πλέον επίσημο τρόπο τη σταλινική του στροφή αποδεικνύοντας ότι το όραμά του για το μέλλον είναι και οι πλέον σκοτεινές πτυχές του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Τέλος, κατά τη διάρκεια του νεολαιίστικου ξεσπάσματος του Δεκέμβρη, εκδήλωσε έντονα συντηρητικά χαρακτηριστικά θέτοντας σε αμφισβήτηση τον όποιο μέχρι σήμερα ριζοσπαστικό του χαρακτήρα. Ετσι διέψευσε τις προσδοκίες που δημιούργησε σε ορισμένους από εμάς, μετά την έστω και άδηλη αυτοκριτική του απέναντι στα ατοπήματα της κυβέρνησης Τζαννετάκη και της ίδρυσης του Συνασπισμού, την προβολή της εναλλακτικής του σοσιαλισμού, τα όποια άτολμα έστω ανοίγματά του σε δυνάμεις πέρα από το ίδιο, τη δειλή έστω ανοχή της κριτικής στάσης απέναντι στον «υπαρκτό».
Οι διάφοροι μοναχικοί καβαλάρηδες της Αριστεράς τύπου ΜΛ-ΚΚΕ, παρά τη συνέπειά τους στο πεδίο των καθημερινών αγώνων, συνέπεια η οποία αφορά και τη μετωπική τους στάση στις μάχες του μαζικού κινήματος, εκτός του ότι δεν απέχουν ουσιαστικά πολύ από την πρόσφατη ανάλυση του ΚΚΕ περί «υπαρκτού», παρά την κρισιμότητα των καιρών, φαίνεται να θέτουν υπεράνω όλων την καθαρότητα του μικρομάγαζού τους.
Το εγχείρημα της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην οποία συσπειρώθηκαν 11 οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει σημαντικά πλεονεκτήματα και αποτελεί την πιο φερέγγυα λύση για κάθε κομμουνιστή, για κάθε αριστερό ριζοσπάστη.
* Η συγκρότησή του και μόνον αποτελεί απτή απόδειξη μιας αντισεχταριστικής στάσης, απόδειξη κατανόησης της αναγκαιότητας συγκρότησης ενός αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού μετώπου.
* Οι συνιστώσες της έχουν αποδείξει με τη στάση τους στους μαζικούς αγώνες και πιο ειδικά με τη στάση τους τον τελευταίο Δεκέμβρη ότι το κύριο μέλημά τους δεν είναι να καθησυχάσουν τους «φιλήσυχους πολίτες», αλλά να πλήξουν και τελικά να ανατρέψουν το σύστημα.
* Οι ίδιες συνιστώσες αντιμετωπίζουν κριτικά τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» και ταυτόχρονα έχουν ανοίξει διάλογο για τον σοσιαλισμό του μέλλοντός μας.
* Οι θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενάντια στην Ε.Ε. είναι σαφέστατες θέτοντας ξεκάθαρα και το ζήτημα της αποδέσμευσης από αυτήν.
* Οι σύντροφοι που συγκροτούν τους ηγετικούς πυρήνες των οργανώσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ειδικότερα εκείνοι του ΝΑΡ, για την ιστορική ηγεσία του οποίου τυχαίνει να έχω ιδία αντίληψη, είναι γνήσιοι αγωνιστές της κομμουνιστικής Αριστεράς, οι οποίοι δεν θρέφονται από την πολιτική, όπως οι γραφειοκράτες, αλλά υπηρετούν ανιδιοτελώς την υπόθεση στην οποία έχουν ταχθεί.
Βεβαίως, η συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μόνον η αρχή μιας επίπονης διαδικασίας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει ούτε τις δυνατότητες διείσδυσής της σε ευρύτερες λαϊκές μάζες ούτε την ίδια τη συνέπεια όλων των συνιστωσών της. Πάντως με τα σημερινά δεδομένα η εκλογική και κυρίως η μετεκλογική στήριξή της αποτελεί μια έντιμη, ξεκάθαρα αντικαπιταλιστική, συγκρουσιακή, μετωπική, αντισεχταριστική στάση, μια επένδυση ελπίδας για το κόκκινό μας μέλλον. *
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α
Επένδυση ελπίδας
Το εγχείρημα της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην οποία συσπειρώθηκαν 11 οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, έχει σημαντικά πλεονεκτήματα και αποτελεί την πιο φερέγγυα λύση για κάθε κομμουνιστή, για κάθε αριστερό ριζοσπάστη
Αρθρο Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ
Ποια θα πρέπει να είναι η στάση των κομμουνιστών και άλλων αριστερών αντικαπιταλιστών πολιτών στις ευρωεκλογές της 7ης του Ιούνη;
Κατ' αρχήν μια θεμιτή και καθ' όλα σεβαστή στάση είναι εκείνη της αποχής από την εκλογική διαδικασία, στο βαθμό που αυτή υποδηλώνει τόσο την αντίθεση στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα όσο και την αναποτελεσματικότητα των εκλογών και των θεσμών, όπως το ευρωκοινοβούλιο, που προκύπτουν από αυτές και τούτο από τη σκοπιά της ανατροπής της κυρίαρχης καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων.
Τη στάση αυτή θα επιλέξουν, όπως πάντοτε, οι συνιστώσες του αντιεξουσιαστικού-αναρχικού χώρου, οι οποίες και αποτελούν κομμάτι της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με το οποίο, παρά τις όποιες διαφωνίες, θα πρέπει να επιδιώκεται η συνεργασία στο πεδίο των μαζικών αγώνων.
Την ίδια στάση είναι πολύ πιθανόν να ακολουθήσουν και πολλοί άλλοι κυρίως νέοι, απογοητευμένοι, τόσο από τα κόμματα εξουσίας όσο και από την κυρίαρχη Αριστερά. Και ανάμεσά τους υπάρχουν πολλοί που αύριο μπορεί να ενταχθούν σε ένα μαζικό κίνημα αντικαπιταλιστικής αντίστασης και ανατροπής.
Για όσους εκτιμούν ότι και οι εκλογές αποτελούν ένα, δευτερεύον έστω,μέσο πάλης υπάρχουν διάφορες επιλογές.
Μία από αυτές είναι το ΠΑΣΟΚ σαν το μη χείρον βέλτιστον σε σχέση με τη Ν.Δ. Ομως η παγκόσμια εμπειρία αλλά και το πρόσφατο ελληνικό παρελθόν της σοσιαλδημοκρατίας, μάλλον αποδεικνύουν ότι ακριβώς επειδή ο νεοφιλελευθερισμός αποτελεί τη σύγχρονη έκφραση του καπιταλισμού, όσοι, όπως το ΠΑΣΟΚ, δεν θέτουν σε αμφισβήτηση τον καπιταλισμό, μετατρέπονται και οι ίδιοι σε διεκπεραιωτές της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Αυτό συμβαίνει και με το ΠΑΣΟΚ. Ετσι τα μόνα αριστερά στοιχεία που του απέμειναν, είναι ο ψευδεπίγραφος σοσιαλιστικός του τίτλος και ένας αριστερός λαϊκός κόσμος που το ακολουθεί μη έχοντας συνειδητοποιήσει ότι έχει μετατραπεί σε πράσινη Δεξιά.
Μια άλλη επιλογή είναι οι Οικολόγοι. Η δημοσκοπική και όχι μόνο προβολή τους από τα μέσα του συστήματος, σε συνδυασμό με τη συντηρητική μετάλλαξή τους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, μάλλον σαν στημένο και ελεγχόμενο από το σύστημα κυματοθραύστη της λαϊκής δυσαρέσκειας μπορεί να τους χαρακτηρίσει, παρά σαν δύναμη ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Απομένουν τα αριστερά σχήματα ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, μεμονωμένες δυνάμεις της Αριστεράς όπως το Μ-Λ ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Οι δυνάμεις αυτές λόγω των πραγματικών ουσιαστικών διαφορών τους είναι αδύνατον να υλοποιήσουν την πτυχή της προτροπής του σεβάσμιου αγωνιστή της Αριστεράς Μανώλη Γλέζου για κοινή κάθοδο στις εκλογές. Παρ' όλα αυτά η πρόταση Γλέζου δεν είναι ούτε «θέμα για επιθεωρήσεις», όπως έσπευσε να τη χαρακτηρίσει για να την απαξιώσει η Αλέκα Παπαρήγα, ούτε υλοποιείται μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως δήλωσε με περίσσια δόση αλαζονείας ο Αλέξης Τσίπρας. Αντίθετα, όχι μόνον εκφράζει τον πόθο πολλών αγνών αριστερών, αλλά κυρίως την επιτακτική αναγκαιότητα κοινής, παρά τις διαφορές, δράσης ενάντια στη νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή λαίλαπα. Ως εκ τούτου με αυτήν τη μιορφή θα πρέπει να υιοθετηθεί και να σφυρηλατηθεί στο πεδίο των καθημερινών αγώνων και τούτο πέρα από τις όποιες εκλογικές συνεργασίες. Μπροστά λοιπόν σε αυτήν τη διασπασμένη εκ των πραγμάτων Αριστερά τι να επιλέξει κάποιος που πρεσβεύει την ανατροπή του καπιταλισμού και την επικράτηση της κατώτερης φάσης της κομμουνιστικής κοινωνίας, του σοσιαλισμού;
Ο ΣΥΡΙΖΑ και πιο ειδικά η κύρια συνιστώσα του, ο Συνασπισμός, παρά την αριστερή στροφή του στη μετά Κωνσταντόπουλο εποχή, συνεχίζει να αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ΠΑΣΟΚους με πολιτικά, κι ακόμη από βαθύτατα συντηρητικές δυνάμεις, όπως με τον πιο περίτρανο τρόπο αποδείχτηκε πρόσφατα στον χώρο των πανεπιστημιακών. Στην κάθε περίπτωση, ακόμη και η κυρίαρχη αριστερή συνιστώσα του δεν προχωρεί πέρα από μια αντινεοφιλελεύθερη στάση και τελικά πέρα από την ουτοπία ενός καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο. Πιο ειδικά, ο φιλοευρωπαϊκός προσανατολισμός του είναι τέτοιος που ούτε την από μέρους του επικρότηση της συνθήκης του Μάαστριχτ δεν τολμά να αναιρέσει.
Το ΚΚΕ παρά τις θετικές διακηρύξεις του περί αναγκαιότητας του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, παρά το ότι είναι αναμφίβολα η πλέον μαζική οργανωμένη αριστερή δύναμη αντίστασης, παρά τη σαφή του στάση ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, με αποκορύφωμα το 18ο Συνέδριό του, έχει περάσει στην πλέον σεχταριστική περίοδο της μεταπολεμικής του ιστορίας. Ο απομονωτισμός και η αντιμετωπική τακτική τού έχει γίνει δεύτερη φύση. Η ίδια η έννοια της Αριστεράς αμφισβητείται από επιφανή στελέχη του για να καταδειχτεί και με αυτόν τον τρόπο η μοναδικότητά του. Πρόσφατα, επικύρωσε με τον πλέον επίσημο τρόπο τη σταλινική του στροφή αποδεικνύοντας ότι το όραμά του για το μέλλον είναι και οι πλέον σκοτεινές πτυχές του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Τέλος, κατά τη διάρκεια του νεολαιίστικου ξεσπάσματος του Δεκέμβρη, εκδήλωσε έντονα συντηρητικά χαρακτηριστικά θέτοντας σε αμφισβήτηση τον όποιο μέχρι σήμερα ριζοσπαστικό του χαρακτήρα. Ετσι διέψευσε τις προσδοκίες που δημιούργησε σε ορισμένους από εμάς, μετά την έστω και άδηλη αυτοκριτική του απέναντι στα ατοπήματα της κυβέρνησης Τζαννετάκη και της ίδρυσης του Συνασπισμού, την προβολή της εναλλακτικής του σοσιαλισμού, τα όποια άτολμα έστω ανοίγματά του σε δυνάμεις πέρα από το ίδιο, τη δειλή έστω ανοχή της κριτικής στάσης απέναντι στον «υπαρκτό».
Οι διάφοροι μοναχικοί καβαλάρηδες της Αριστεράς τύπου ΜΛ-ΚΚΕ, παρά τη συνέπειά τους στο πεδίο των καθημερινών αγώνων, συνέπεια η οποία αφορά και τη μετωπική τους στάση στις μάχες του μαζικού κινήματος, εκτός του ότι δεν απέχουν ουσιαστικά πολύ από την πρόσφατη ανάλυση του ΚΚΕ περί «υπαρκτού», παρά την κρισιμότητα των καιρών, φαίνεται να θέτουν υπεράνω όλων την καθαρότητα του μικρομάγαζού τους.
Το εγχείρημα της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην οποία συσπειρώθηκαν 11 οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει σημαντικά πλεονεκτήματα και αποτελεί την πιο φερέγγυα λύση για κάθε κομμουνιστή, για κάθε αριστερό ριζοσπάστη.
* Η συγκρότησή του και μόνον αποτελεί απτή απόδειξη μιας αντισεχταριστικής στάσης, απόδειξη κατανόησης της αναγκαιότητας συγκρότησης ενός αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού μετώπου.
* Οι συνιστώσες της έχουν αποδείξει με τη στάση τους στους μαζικούς αγώνες και πιο ειδικά με τη στάση τους τον τελευταίο Δεκέμβρη ότι το κύριο μέλημά τους δεν είναι να καθησυχάσουν τους «φιλήσυχους πολίτες», αλλά να πλήξουν και τελικά να ανατρέψουν το σύστημα.
* Οι ίδιες συνιστώσες αντιμετωπίζουν κριτικά τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» και ταυτόχρονα έχουν ανοίξει διάλογο για τον σοσιαλισμό του μέλλοντός μας.
* Οι θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενάντια στην Ε.Ε. είναι σαφέστατες θέτοντας ξεκάθαρα και το ζήτημα της αποδέσμευσης από αυτήν.
* Οι σύντροφοι που συγκροτούν τους ηγετικούς πυρήνες των οργανώσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ειδικότερα εκείνοι του ΝΑΡ, για την ιστορική ηγεσία του οποίου τυχαίνει να έχω ιδία αντίληψη, είναι γνήσιοι αγωνιστές της κομμουνιστικής Αριστεράς, οι οποίοι δεν θρέφονται από την πολιτική, όπως οι γραφειοκράτες, αλλά υπηρετούν ανιδιοτελώς την υπόθεση στην οποία έχουν ταχθεί.
Βεβαίως, η συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μόνον η αρχή μιας επίπονης διαδικασίας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει ούτε τις δυνατότητες διείσδυσής της σε ευρύτερες λαϊκές μάζες ούτε την ίδια τη συνέπεια όλων των συνιστωσών της. Πάντως με τα σημερινά δεδομένα η εκλογική και κυρίως η μετεκλογική στήριξή της αποτελεί μια έντιμη, ξεκάθαρα αντικαπιταλιστική, συγκρουσιακή, μετωπική, αντισεχταριστική στάση, μια επένδυση ελπίδας για το κόκκινό μας μέλλον. *
Δευτέρα 25 Μαΐου 2009
Εκλογική Διακήρυξη ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Εργαζόμενοι και εργαζόμενες, αγρότες και αγρότισσες, νέοι και νέες
Στις ευρωεκλογές της 7ης Ιούνη ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ:μαζικά, μαχητικά, αποφασιστικά!
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΤΙΜΩΡΟΥΜΕ ΣΚΛΗΡΑ
ΤΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
- της μόνιμης λιτότητας και της φτώχειας
- των απολύσεων και του κλεισίματος επιχειρήσεων
- τις μίζας και της αρπαχτής
- της οικολογικής καταστροφής
- της περιστολής των δημοκρατικών ελευθεριών
- των πολέμων και του ρατσισμού
Εκδικούμαστε την αντιλαϊκή κυβέρνηση της ΝΔ!
Καταδικάζουμε το σοσιαλφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ!
Γυρνάμε την πλάτη στους Οικολόγους Πράσινους της ενσωμάτωσης!
Απομονώνουμε το ακροδεξιό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ!
Η ΑΠΟΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ…
Βολεύει το κεφάλαιο, την Ε.Ε. και τους πολιτικούς εκφραστές τους. Δεν τιμωρεί αλλά ενισχύει, τελικά τα δυο μεγάλα κόμματα. Και επειδή αμέσως μετά τις 7 Ιουνίου ετοιμάζουν νέο γύρο αντιλαϊκών μέτρων για να βγουν από την κρίση τους, θέλουν να εκτρέψουν τη διαμαρτυρία μας στις παραλίες και στα βουνά. Θέλουν να είμαστε απαθείς, να μένουμε στη γκρίνια αλλά να μην ξεσηκωνόμαστε!
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ!
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΠΙΔΟΞΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ
Λύση στην κρίση δεν είναι το ΠΑΣΟΚ. Είναι ο δεύτερος πυλώνας του κεφαλαίου. Λύση δεν είναι ούτε οι κεντροδεξιές ούτε οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις με κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ ή με τους Πράσινους. Όπου δοκιμάστηκαν τέτοιες λύσεις απέτυχαν οικτρά! Δεν δίνουν προοπτική οι Οικολόγοι – Πράσινοι της αποχής από τους αγώνες για το περιβάλλον, της «πράσινης επιχειρηματικότητας», της αποδοχής των «ανθρωπιστικών» ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της διακαούς επιθυμίας να αναλάβουν ένα Υπουργείο.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ
Μας φαίνονται μεγάλοι, γιατί είμαστε γονατιστοί. Να σηκωθούμε όλοι λίγο ψηλότερα! Να αντισταθούμε νικηφόρα Να ανατρέψουμε την επίθεση του κεφαλαίουΝα επιβάλουμε κατακτήσεις και δικαιώματα
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ Στην πολιτική Που αντιμετωπίζει τους εργαζομένους ως αναλώσιμο υλικό
Που υποτάσσει την επιστήμη και τον πολιτισμό στο κεφάλαιο
Που καταστρέφει το περιβάλλον και παραδίδει τα δάση, τους ελεύθερους χώρους και τις ακτές στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Που θεωρεί τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ανθρώπους χωρίς δικαιώματα.
Που υψώνει νέες μορφές διακρίσεων και καταπίεσης απέναντι στις γυναίκες
Ενωτικά, μαχητικά, αποφασιστικάμε συλλογικούς αγώνες, διαδηλώσεις, απεργίες, μπλόκα, καταλήψειςσυνεχίζοντας στο δρόμο της εξέγερσης του Δεκέμβρηέχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε:
- Απαγόρευση των απολύσεων. Σταθερή εργασία για όλους. Αυξήσεις στο ύψος των αναγκών μας. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας. Προστασία των ανέργων.
- Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση. Εργατικό και λαϊκό έλεγχο στην παραγωγή.
- Δημόσια, δωρεάν παιδεία, υγεία για όλους. Αξιοπρεπή κοινωνική ασφάλιση για όλους. Στο δημόσιο όλοι οι κλάδοι στρατηγικού χαρακτήρα.
- Προστασία του περιβάλλοντος από την οικολογική καταστροφή. Υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, των δασών, των ακτών από την «ανάπτυξη».
- Στήριξη στους αγρότες κατά των καρτέλ, φτηνά και υγιεινά προϊόντα διατροφής.
- Διεύρυνση των δημοκρατικών λαϊκών ελευθεριών. Αφοπλισμό της αστυνομίας. Κατάργηση όλων των ειδικών σωμάτων. Κατάργηση των καμεροχαφιέδων.
- Πραγματική ισότητα των φύλων.
- Πλήρη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες.
- Ειρηνικές σχέσεις και συνεργασία μεταξύ των λαών. Επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων. Κλείσιμο όλων των βάσεων. Έξοδο από το ΝΑΤΟ. Αλληλεγγύη και κοινή πάλη με τα αντιπολεμικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο!
Με τα 28 δις που έδωσαν στους τραπεζίτες μπορεί να χρηματοδοτηθεί η δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία και η κοινωνική ασφάλιση. Με τα 8 δις ευρώ φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο μπορεί να λυθεί το πρόβλημα των ασφαλιστικών ταμείων. Με τα χρήματα των υπέρογκων εξοπλισμών θα μπορούσαμε να καλύψουμε τα ελλείμματα των νοσοκομείων.
Ενωμένοι μπορούμε ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ! με ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημαμε την κοινή δράση όλης της Αριστεράς για την ανατροπή της επίθεσης με μια μαχητική, κοινωνική αντιπολίτευση των κάτωμε μια άλλη Αριστερά, ενωτική, αντικαπιταλιστική, επαναστατική ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ Στις ευρωεκλογές και στους αγώνες μας, μαζί με τους αγώνες των λαών της Ευρώπηςκαι τα ΟΧΙ στο Ευρωσύνταγμα και την Ευρωσυνθήκη των λαών της Γαλλίας, της Ολλανδίας, της Ιρλανδίας
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Η ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, την ΕΕ και την ευρωζώνη χειροτέρευσε τη θέση των εργαζόμενων, των αγροτών, της νεολαίας. καλυτέρευσε τη θέση και τα κέρδη του κεφαλαίου Η ΕΕ στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες όλων των λαών της Ευρώπης.
-Το Μάαστριχτ, η Λισαβόνα, η Ευρωσυνθήκη καταπατούν τα δικαιώματα των λαών-Το Ευρώ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έφεραν ασυδοσία για τις Πολυεθνικές και έκρηξη της ακρίβειας
-Η ΟΝΕ και τα Σύμφωνα Σταθερότητας οδήγησαν στη λιτότητα, την περικοπή κοινωνικών δαπανών, την επίθεση στην Ασφάλιση
-Η απελευθέρωση των αγορών επέβαλε την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και το ξεπούλημα της Ολυμπιακής
-Η Κοινή Αγροτική Πολιτική ξεκλήρισε την αγροτιά και τώρα φέρνει τα μεταλλαγμένα
-Η Διαδικασία της Μπολόνια οδηγεί στην παιδεία της αγοράς και στα πτυχία χωρίς εργασιακά δικαιώματα
-Η Συνθήκη Σένγκεν και η Ευρωαστυνομία ενισχύουν την καταστολή και το φακέλωμα σε βάρος των δημοκρατικών ελευθεριών
-Η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και ο Ευρωστρατός σημαίνουν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, συνεργασία με τις ΗΠΑ, ενίσχυση του ΝΑΤΟ.
Η νεοφιλελεύθερη αστική πολιτική και η ΕΕ εκτίναξαν τα κέρδη των τραπεζών πάνω από 700% σε 10 χρόνια! Έριξαν το μερίδιο των μισθών από 58% του ΑΕΠ στο 40% σε 20 χρόνια! Σπρώχνουν στην ανεργία πάνω από το 10% των εργαζόμενων (25% των νέων), τους παραδίνουν στον εργασιακό μεσαίωνα της ελαστικής εργασίας και στα νύχια των σύγχρονων δουλεμπόρων.
Μας διαφήμισαν τα χρήματα των «πακέτων» και των Κ.Π.Σ., αλλά αποσιώπησαν ότι είναι επιδοτήσεις προς το κεφάλαιο που οδηγούν σε απώλεια εργατικού και αγροτικού εισοδήματος, διόγκωση των εμπορικών ελλειμμάτων και αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΕΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ. ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ! Εμείς πιστεύουμε, ότι οποιαδήποτε κοινωνική και πολιτική κατάκτηση σε όφελος των εργαζόμενων στον τόπο μας και στην Ευρώπη περνά μέσα από την Ρήξη με την ΕΕ Για αυτό, στις ευρωεκλογές και τους αγώνες, να πούμε:
ΟΧΙ! - Στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας
- Στην Ευρωσυνθήκη και σε κάθε εκδοχή Ευρωσυντάγματος
- Στο Ευρώ και την ΟΝΕ- Στην οδηγία Μπόλκενστάιν και στο 65ωρο
- Στη συμφωνία Σένγκεν και την ευρωαστυνομία
- Στον ευρωστρατό- Στην «πολιτική της Μπολόνια» και τα ιδιωτικά ΑΕΙ
- Στην Κοινή Αγροτική Πολιτική
- Στην Ευρώπη – Φρούριο και το ρατσισμό
Η συμμετοχή στην ΕΕ δίνει δύναμη στον ελληνικό καπιταλισμό και έδαφος στους ευρωπαίους κεφαλαιοκράτες για να ξηλώνουν τις κοινωνικές κατακτήσεις. Οποιαδήποτε προσπάθεια για να αλλάξουν τα πράγματα, για ανατροπές προς το συμφέρον των εργαζομένων, για να ανοίξει ο δρόμος για τον επαναστατικό κοινωνικό μετασχηματισμό περνάει μέσα από την ολόπλευρη σύγκρουση με την ΕΕ!
Εμείς, πιστεύουμε ότι είναι προς το συμφέρον των εργαζόμενων, του λαού και της νεολαίας, στη χώρα μας και στην Ευρώπη να παλέψουμε για την:
Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση της Ελλάδας από την ΕΕ!
Διάλυση της ΕΕ με διεθνιστικούς αγώνες!
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ!
Εργατική εξουσία, νέα σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτικήστην Ελλάδα, τα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο!
Είναι ενάντια στο συμφέρον των εργαζόμενων
- Η καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση», η υπεράσπιση της ΕΕ, ο νεοφιλελευθερισμός που πρεσβεύουν η ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
- Η «πράσινη ανάπτυξη» που πρεσβεύουν οι Οικολόγοι Πράσινοι (αλλά και το ΠΑΣΟΚ) που απλώς θα ανοίξει νέα πεδία καπιταλιστικής κερδοφορίας.
- Η πατριδοκαπηλία, ο ρατσισμός αλλά και η υποκριτική ρητορεία περί «μαχητικής διαπραγμάτευσης» εντός της ΕΕ που πρεσβεύουν ακροδεξιά κόμματα, όπως ο ΛΑΟΣ Δεν δίνει προοπτική νίκης και ανατροπής
- Ο φιλο- ΕΕ προσανατολισμός και ο «καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο», όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ
- Η αυταπάτη μιας «αυτοδύναμης εθνικής ανάπτυξης» και η αναπαλαίωση των εκμεταλλευτικών καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όπως προτείνει το ΚΚΕ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ Έχουμε ανάγκη μια άλλη Αριστερά!
Να βγει στο προσκήνιο η Αριστερά των εργατικών αγώνων, των φοιτητικών καταλήψεων, των κινητοποιήσεων για τους ελεύθερους χώρους. Η Αριστερά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και των μαχητικών ριζοσπαστικών αγώνων της μεταπολίτευσης. Η Αριστερά που το ’89 δεν μπήκε στα σαλόνια της εξουσίας αλλά διάλεξε το δρόμο της μαχητικής κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης. Η Αριστερά που επιμένει να αναζητά δρόμους ρήξης και ανατροπής, που θεωρεί ότι η επανάσταση και ο κομμουνισμός δεν είναι εκθέματα σε μουσεία αλλά εικόνες από το μέλλον! Δεν είναι λύση οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για «αριστερή διακυβέρνηση», το διαρκές ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, η κομματική εκμετάλλευση των αγώνων. Δεν είναι λύση η ηττοπάθεια του ΚΚΕ, η άρνηση οποιασδήποτε αγωνιστικής συνεργασίας, η προβοκατορολογία και η εχθρότητα σε ό,τι δεν ελέγχει, όπως το Δεκέμβρη.
Έχουμε ανάγκη και μπορούμε να δημιουργήσουμε Μια Αριστερά που να εμπνέει και να μη διαψεύδει τον κόσμο του αγώνα. Μια Αριστερά μαχητική, αντικαπιταλιστική και, επαναστατική. Μια Αριστερά ενωτική και μετωπική, που δεν θα τρώει τις σάρκες της. Μια Αριστερά των κινημάτων, των δρόμων και όχι των διαδρόμων.Μια Αριστερά των αγωνιστών και όχι των επαγγελματιών της πολιτικής. Μια Αριστερά της ελπίδας που γεννούν οι σημερινές αντιστάσειςΜια Αριστερά αντάξια της ιστορίας και των αγώνων του λαού μας
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α!
Στις ευρωεκλογές της 7ης Ιούνη ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ:μαζικά, μαχητικά, αποφασιστικά!
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΤΙΜΩΡΟΥΜΕ ΣΚΛΗΡΑ
ΤΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
- της μόνιμης λιτότητας και της φτώχειας
- των απολύσεων και του κλεισίματος επιχειρήσεων
- τις μίζας και της αρπαχτής
- της οικολογικής καταστροφής
- της περιστολής των δημοκρατικών ελευθεριών
- των πολέμων και του ρατσισμού
Εκδικούμαστε την αντιλαϊκή κυβέρνηση της ΝΔ!
Καταδικάζουμε το σοσιαλφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ!
Γυρνάμε την πλάτη στους Οικολόγους Πράσινους της ενσωμάτωσης!
Απομονώνουμε το ακροδεξιό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ!
Η ΑΠΟΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ…
Βολεύει το κεφάλαιο, την Ε.Ε. και τους πολιτικούς εκφραστές τους. Δεν τιμωρεί αλλά ενισχύει, τελικά τα δυο μεγάλα κόμματα. Και επειδή αμέσως μετά τις 7 Ιουνίου ετοιμάζουν νέο γύρο αντιλαϊκών μέτρων για να βγουν από την κρίση τους, θέλουν να εκτρέψουν τη διαμαρτυρία μας στις παραλίες και στα βουνά. Θέλουν να είμαστε απαθείς, να μένουμε στη γκρίνια αλλά να μην ξεσηκωνόμαστε!
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ!
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΠΙΔΟΞΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ
Λύση στην κρίση δεν είναι το ΠΑΣΟΚ. Είναι ο δεύτερος πυλώνας του κεφαλαίου. Λύση δεν είναι ούτε οι κεντροδεξιές ούτε οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις με κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ ή με τους Πράσινους. Όπου δοκιμάστηκαν τέτοιες λύσεις απέτυχαν οικτρά! Δεν δίνουν προοπτική οι Οικολόγοι – Πράσινοι της αποχής από τους αγώνες για το περιβάλλον, της «πράσινης επιχειρηματικότητας», της αποδοχής των «ανθρωπιστικών» ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της διακαούς επιθυμίας να αναλάβουν ένα Υπουργείο.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ
Μας φαίνονται μεγάλοι, γιατί είμαστε γονατιστοί. Να σηκωθούμε όλοι λίγο ψηλότερα! Να αντισταθούμε νικηφόρα Να ανατρέψουμε την επίθεση του κεφαλαίουΝα επιβάλουμε κατακτήσεις και δικαιώματα
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ Στην πολιτική Που αντιμετωπίζει τους εργαζομένους ως αναλώσιμο υλικό
Που υποτάσσει την επιστήμη και τον πολιτισμό στο κεφάλαιο
Που καταστρέφει το περιβάλλον και παραδίδει τα δάση, τους ελεύθερους χώρους και τις ακτές στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Που θεωρεί τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ανθρώπους χωρίς δικαιώματα.
Που υψώνει νέες μορφές διακρίσεων και καταπίεσης απέναντι στις γυναίκες
Ενωτικά, μαχητικά, αποφασιστικάμε συλλογικούς αγώνες, διαδηλώσεις, απεργίες, μπλόκα, καταλήψειςσυνεχίζοντας στο δρόμο της εξέγερσης του Δεκέμβρηέχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε:
- Απαγόρευση των απολύσεων. Σταθερή εργασία για όλους. Αυξήσεις στο ύψος των αναγκών μας. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας. Προστασία των ανέργων.
- Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση. Εργατικό και λαϊκό έλεγχο στην παραγωγή.
- Δημόσια, δωρεάν παιδεία, υγεία για όλους. Αξιοπρεπή κοινωνική ασφάλιση για όλους. Στο δημόσιο όλοι οι κλάδοι στρατηγικού χαρακτήρα.
- Προστασία του περιβάλλοντος από την οικολογική καταστροφή. Υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, των δασών, των ακτών από την «ανάπτυξη».
- Στήριξη στους αγρότες κατά των καρτέλ, φτηνά και υγιεινά προϊόντα διατροφής.
- Διεύρυνση των δημοκρατικών λαϊκών ελευθεριών. Αφοπλισμό της αστυνομίας. Κατάργηση όλων των ειδικών σωμάτων. Κατάργηση των καμεροχαφιέδων.
- Πραγματική ισότητα των φύλων.
- Πλήρη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες.
- Ειρηνικές σχέσεις και συνεργασία μεταξύ των λαών. Επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων. Κλείσιμο όλων των βάσεων. Έξοδο από το ΝΑΤΟ. Αλληλεγγύη και κοινή πάλη με τα αντιπολεμικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο!
Με τα 28 δις που έδωσαν στους τραπεζίτες μπορεί να χρηματοδοτηθεί η δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία και η κοινωνική ασφάλιση. Με τα 8 δις ευρώ φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο μπορεί να λυθεί το πρόβλημα των ασφαλιστικών ταμείων. Με τα χρήματα των υπέρογκων εξοπλισμών θα μπορούσαμε να καλύψουμε τα ελλείμματα των νοσοκομείων.
Ενωμένοι μπορούμε ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ! με ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημαμε την κοινή δράση όλης της Αριστεράς για την ανατροπή της επίθεσης με μια μαχητική, κοινωνική αντιπολίτευση των κάτωμε μια άλλη Αριστερά, ενωτική, αντικαπιταλιστική, επαναστατική ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ Στις ευρωεκλογές και στους αγώνες μας, μαζί με τους αγώνες των λαών της Ευρώπηςκαι τα ΟΧΙ στο Ευρωσύνταγμα και την Ευρωσυνθήκη των λαών της Γαλλίας, της Ολλανδίας, της Ιρλανδίας
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Η ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, την ΕΕ και την ευρωζώνη χειροτέρευσε τη θέση των εργαζόμενων, των αγροτών, της νεολαίας. καλυτέρευσε τη θέση και τα κέρδη του κεφαλαίου Η ΕΕ στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες όλων των λαών της Ευρώπης.
-Το Μάαστριχτ, η Λισαβόνα, η Ευρωσυνθήκη καταπατούν τα δικαιώματα των λαών-Το Ευρώ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έφεραν ασυδοσία για τις Πολυεθνικές και έκρηξη της ακρίβειας
-Η ΟΝΕ και τα Σύμφωνα Σταθερότητας οδήγησαν στη λιτότητα, την περικοπή κοινωνικών δαπανών, την επίθεση στην Ασφάλιση
-Η απελευθέρωση των αγορών επέβαλε την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και το ξεπούλημα της Ολυμπιακής
-Η Κοινή Αγροτική Πολιτική ξεκλήρισε την αγροτιά και τώρα φέρνει τα μεταλλαγμένα
-Η Διαδικασία της Μπολόνια οδηγεί στην παιδεία της αγοράς και στα πτυχία χωρίς εργασιακά δικαιώματα
-Η Συνθήκη Σένγκεν και η Ευρωαστυνομία ενισχύουν την καταστολή και το φακέλωμα σε βάρος των δημοκρατικών ελευθεριών
-Η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και ο Ευρωστρατός σημαίνουν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, συνεργασία με τις ΗΠΑ, ενίσχυση του ΝΑΤΟ.
Η νεοφιλελεύθερη αστική πολιτική και η ΕΕ εκτίναξαν τα κέρδη των τραπεζών πάνω από 700% σε 10 χρόνια! Έριξαν το μερίδιο των μισθών από 58% του ΑΕΠ στο 40% σε 20 χρόνια! Σπρώχνουν στην ανεργία πάνω από το 10% των εργαζόμενων (25% των νέων), τους παραδίνουν στον εργασιακό μεσαίωνα της ελαστικής εργασίας και στα νύχια των σύγχρονων δουλεμπόρων.
Μας διαφήμισαν τα χρήματα των «πακέτων» και των Κ.Π.Σ., αλλά αποσιώπησαν ότι είναι επιδοτήσεις προς το κεφάλαιο που οδηγούν σε απώλεια εργατικού και αγροτικού εισοδήματος, διόγκωση των εμπορικών ελλειμμάτων και αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΕΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ. ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ! Εμείς πιστεύουμε, ότι οποιαδήποτε κοινωνική και πολιτική κατάκτηση σε όφελος των εργαζόμενων στον τόπο μας και στην Ευρώπη περνά μέσα από την Ρήξη με την ΕΕ Για αυτό, στις ευρωεκλογές και τους αγώνες, να πούμε:
ΟΧΙ! - Στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας
- Στην Ευρωσυνθήκη και σε κάθε εκδοχή Ευρωσυντάγματος
- Στο Ευρώ και την ΟΝΕ- Στην οδηγία Μπόλκενστάιν και στο 65ωρο
- Στη συμφωνία Σένγκεν και την ευρωαστυνομία
- Στον ευρωστρατό- Στην «πολιτική της Μπολόνια» και τα ιδιωτικά ΑΕΙ
- Στην Κοινή Αγροτική Πολιτική
- Στην Ευρώπη – Φρούριο και το ρατσισμό
Η συμμετοχή στην ΕΕ δίνει δύναμη στον ελληνικό καπιταλισμό και έδαφος στους ευρωπαίους κεφαλαιοκράτες για να ξηλώνουν τις κοινωνικές κατακτήσεις. Οποιαδήποτε προσπάθεια για να αλλάξουν τα πράγματα, για ανατροπές προς το συμφέρον των εργαζομένων, για να ανοίξει ο δρόμος για τον επαναστατικό κοινωνικό μετασχηματισμό περνάει μέσα από την ολόπλευρη σύγκρουση με την ΕΕ!
Εμείς, πιστεύουμε ότι είναι προς το συμφέρον των εργαζόμενων, του λαού και της νεολαίας, στη χώρα μας και στην Ευρώπη να παλέψουμε για την:
Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση της Ελλάδας από την ΕΕ!
Διάλυση της ΕΕ με διεθνιστικούς αγώνες!
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ!
Εργατική εξουσία, νέα σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτικήστην Ελλάδα, τα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο!
Είναι ενάντια στο συμφέρον των εργαζόμενων
- Η καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση», η υπεράσπιση της ΕΕ, ο νεοφιλελευθερισμός που πρεσβεύουν η ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
- Η «πράσινη ανάπτυξη» που πρεσβεύουν οι Οικολόγοι Πράσινοι (αλλά και το ΠΑΣΟΚ) που απλώς θα ανοίξει νέα πεδία καπιταλιστικής κερδοφορίας.
- Η πατριδοκαπηλία, ο ρατσισμός αλλά και η υποκριτική ρητορεία περί «μαχητικής διαπραγμάτευσης» εντός της ΕΕ που πρεσβεύουν ακροδεξιά κόμματα, όπως ο ΛΑΟΣ Δεν δίνει προοπτική νίκης και ανατροπής
- Ο φιλο- ΕΕ προσανατολισμός και ο «καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο», όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ
- Η αυταπάτη μιας «αυτοδύναμης εθνικής ανάπτυξης» και η αναπαλαίωση των εκμεταλλευτικών καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όπως προτείνει το ΚΚΕ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ Έχουμε ανάγκη μια άλλη Αριστερά!
Να βγει στο προσκήνιο η Αριστερά των εργατικών αγώνων, των φοιτητικών καταλήψεων, των κινητοποιήσεων για τους ελεύθερους χώρους. Η Αριστερά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και των μαχητικών ριζοσπαστικών αγώνων της μεταπολίτευσης. Η Αριστερά που το ’89 δεν μπήκε στα σαλόνια της εξουσίας αλλά διάλεξε το δρόμο της μαχητικής κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης. Η Αριστερά που επιμένει να αναζητά δρόμους ρήξης και ανατροπής, που θεωρεί ότι η επανάσταση και ο κομμουνισμός δεν είναι εκθέματα σε μουσεία αλλά εικόνες από το μέλλον! Δεν είναι λύση οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για «αριστερή διακυβέρνηση», το διαρκές ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, η κομματική εκμετάλλευση των αγώνων. Δεν είναι λύση η ηττοπάθεια του ΚΚΕ, η άρνηση οποιασδήποτε αγωνιστικής συνεργασίας, η προβοκατορολογία και η εχθρότητα σε ό,τι δεν ελέγχει, όπως το Δεκέμβρη.
Έχουμε ανάγκη και μπορούμε να δημιουργήσουμε Μια Αριστερά που να εμπνέει και να μη διαψεύδει τον κόσμο του αγώνα. Μια Αριστερά μαχητική, αντικαπιταλιστική και, επαναστατική. Μια Αριστερά ενωτική και μετωπική, που δεν θα τρώει τις σάρκες της. Μια Αριστερά των κινημάτων, των δρόμων και όχι των διαδρόμων.Μια Αριστερά των αγωνιστών και όχι των επαγγελματιών της πολιτικής. Μια Αριστερά της ελπίδας που γεννούν οι σημερινές αντιστάσειςΜια Αριστερά αντάξια της ιστορίας και των αγώνων του λαού μας
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α!
Κυριακή 24 Μαΐου 2009
Σάββατο 23 Μαΐου 2009
προγραμμα πολιτικών εξορμήσεων ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο νομό Λάρισας
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΛΑΡΙΣΑΣ
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 19-5-2009 ΚΑΤΑΡΤΙΣΤΗΚΕ
ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΟΡΜΗΣΕΩΝ
Πέμπτη 21-5-2009: Δημαρχείο και ΔΕΥΑΛ 10πμ και 11 πμ
και συνοικία Ανθούπολη 6.30 μ.μ
Παρασκευή 22-5-09 : Ταμπάκικα 7.00 μ.μ
Σάββατο 23-5-09 Τυρνάβος (Λαϊκή ) και Νεάπολη (Λαϊκή )10.00π.μ
Δευτέρα 25-5-09 Ν. Σμύρνη 7.00 μ.μ
Τρίτη 26-5-09: Φάρσαλα 10.00 π.μ - Ανοιχτό Συντονιστικό 8.00 μ.μ
Τετάρτη 27-5-09: Ελασσόνα (Λαϊκή ) 930 π.μ
Ανοιχτή συγκέντρωση
Στην πλατεία ταχυδρομείου της Λάρισας
την Δευτέρα 1 Ιούνη στις 8.30 μμ
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 19-5-2009 ΚΑΤΑΡΤΙΣΤΗΚΕ
ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΟΡΜΗΣΕΩΝ
Πέμπτη 21-5-2009: Δημαρχείο και ΔΕΥΑΛ 10πμ και 11 πμ
και συνοικία Ανθούπολη 6.30 μ.μ
Παρασκευή 22-5-09 : Ταμπάκικα 7.00 μ.μ
Σάββατο 23-5-09 Τυρνάβος (Λαϊκή ) και Νεάπολη (Λαϊκή )10.00π.μ
Δευτέρα 25-5-09 Ν. Σμύρνη 7.00 μ.μ
Τρίτη 26-5-09: Φάρσαλα 10.00 π.μ - Ανοιχτό Συντονιστικό 8.00 μ.μ
Τετάρτη 27-5-09: Ελασσόνα (Λαϊκή ) 930 π.μ
Ανοιχτή συγκέντρωση
Στην πλατεία ταχυδρομείου της Λάρισας
την Δευτέρα 1 Ιούνη στις 8.30 μμ
Παρασκευή 22 Μαΐου 2009
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Μαρκογιαννάκης: σταυροφόρος του ρατσισμού και της καταστολής των μεταναστών
Thursday, 21 May 2009 16:27
Αστυνομικός που συμμετείχε στην πολυδιαφημισμένη επιχείρηση-σκούπα των κυρίων Παυλόπουλου και Μαρκογιαννάκη χθες στον Άγιο Παντελεήμονα προσέβαλε βάναυσα τη θρησκευτική πίστη μουσουλμάνου μετανάστη. Ομάδα αστυνομικών σταμάτησε αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν άραβες μετανάστες. Ένας αστυνομικός βρήκε το Κοράνι κα άρχισε να βρίζει χυδαία με ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς ενώ ΕΣΚΙΣΕ και ΠΟΔΟΠΑΤΗΣΕ το ιερό βιβλίο των μουσουλμάνων!
Πρόκειται για ακραία προσβολή των θρησκευτικών πεποιθήσεων ανθρώπων που έχουν βρεθεί στο στόχαστρο των πολέμων και της ισλαμοφοβικής υστερίας που τους συνοδεύει και στην Ελλάδα. Φαίνεται ότι ο Παυλόπουλος και ο Μαρκογιαννάκης φτάσανε να προτρέπουν την ΕΛΑΣ να αναλάβει κυριολεκτική σταυροφορία κατά των μεταναστών.
Αυτό το επισόδειο έρχεται λίγες μόλις ημέρες μετά την απροκάλυπτη προστασία της φασιστικής συγκέντρωσης στην Ομόνοια, που λίγο έλειψε να καταλήξει σε γενικό πογκρόμ εναντίον των μεταναστών που μένουν στο παλιό Εφετείο. Τώρα η ΕΛ.ΑΣ. συνεχίζει το ρατσιστικό και κατασταλτικό της έργο συμμορφούμενη με τις υποδείξεις των δήθεν αγανακτισμένων κατοίκων, με επίδειξη ισχύος στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Η χθεσινή «σκούπα» στοίχισε για άλλη μία φορά αναίτιους τραυματισμού και συλλήψεις, καθώς και την τρομοκράτηση των μεταναστών, που όπως φαίνεται σε Ελλάδα και Ευρώπη θα κληθούν να πληρώσουν τα σπασμένα της κρίσης και θα βρίσκονται κάθε μέρα στο στόχαστρο της καταστολής. Η κυβέρνηση των δολοφόνων (δεν ξεχνάμε τις δολοφονίες όχι μόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά και των Πακιστανών μεταναστών στο κολαστήριο της Π. Ράλλη) εκπέμπει πομπώδες μήνυμα ανταπόκρισης στις ρατσιστικές πιέσεις του ΛΑ.Ο.Σ., την ευρωπαϊκή αντιμεταναστευτική πολιτική του Σύμφωνου Σαρκοζί και μήνυμα τρομοκρατίας τους μετανάστες, εργαζόμενους και νεολαίους.
Καταγγέλλουμε και τη χθεσινή αστυνομική επιδρομή και τασσόμαστε αλληλέγγυοι στους οικονομικούς και πολιτικούς μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα μας και στην Ε.Ε. στον αγώνα για μία κοινωνία χωρίς ρατσισμό και εκμετάλλευση.
Μαρκογιαννάκης: σταυροφόρος του ρατσισμού και της καταστολής των μεταναστών
Thursday, 21 May 2009 16:27
Αστυνομικός που συμμετείχε στην πολυδιαφημισμένη επιχείρηση-σκούπα των κυρίων Παυλόπουλου και Μαρκογιαννάκη χθες στον Άγιο Παντελεήμονα προσέβαλε βάναυσα τη θρησκευτική πίστη μουσουλμάνου μετανάστη. Ομάδα αστυνομικών σταμάτησε αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν άραβες μετανάστες. Ένας αστυνομικός βρήκε το Κοράνι κα άρχισε να βρίζει χυδαία με ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς ενώ ΕΣΚΙΣΕ και ΠΟΔΟΠΑΤΗΣΕ το ιερό βιβλίο των μουσουλμάνων!
Πρόκειται για ακραία προσβολή των θρησκευτικών πεποιθήσεων ανθρώπων που έχουν βρεθεί στο στόχαστρο των πολέμων και της ισλαμοφοβικής υστερίας που τους συνοδεύει και στην Ελλάδα. Φαίνεται ότι ο Παυλόπουλος και ο Μαρκογιαννάκης φτάσανε να προτρέπουν την ΕΛΑΣ να αναλάβει κυριολεκτική σταυροφορία κατά των μεταναστών.
Αυτό το επισόδειο έρχεται λίγες μόλις ημέρες μετά την απροκάλυπτη προστασία της φασιστικής συγκέντρωσης στην Ομόνοια, που λίγο έλειψε να καταλήξει σε γενικό πογκρόμ εναντίον των μεταναστών που μένουν στο παλιό Εφετείο. Τώρα η ΕΛ.ΑΣ. συνεχίζει το ρατσιστικό και κατασταλτικό της έργο συμμορφούμενη με τις υποδείξεις των δήθεν αγανακτισμένων κατοίκων, με επίδειξη ισχύος στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα. Η χθεσινή «σκούπα» στοίχισε για άλλη μία φορά αναίτιους τραυματισμού και συλλήψεις, καθώς και την τρομοκράτηση των μεταναστών, που όπως φαίνεται σε Ελλάδα και Ευρώπη θα κληθούν να πληρώσουν τα σπασμένα της κρίσης και θα βρίσκονται κάθε μέρα στο στόχαστρο της καταστολής. Η κυβέρνηση των δολοφόνων (δεν ξεχνάμε τις δολοφονίες όχι μόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά και των Πακιστανών μεταναστών στο κολαστήριο της Π. Ράλλη) εκπέμπει πομπώδες μήνυμα ανταπόκρισης στις ρατσιστικές πιέσεις του ΛΑ.Ο.Σ., την ευρωπαϊκή αντιμεταναστευτική πολιτική του Σύμφωνου Σαρκοζί και μήνυμα τρομοκρατίας τους μετανάστες, εργαζόμενους και νεολαίους.
Καταγγέλλουμε και τη χθεσινή αστυνομική επιδρομή και τασσόμαστε αλληλέγγυοι στους οικονομικούς και πολιτικούς μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα μας και στην Ε.Ε. στον αγώνα για μία κοινωνία χωρίς ρατσισμό και εκμετάλλευση.
Πέμπτη 21 Μαΐου 2009
Δηλωση του υποψηφίου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την Θεσσαλία Χαρίλαου Αρχοντή
Η συμμετοχή της ΑΝΤικαπιταλιστικής ΑΡιστερής ΣΥνεργασίας για την Ανατροπή, στις Ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου, του Μετώπου της Αντικαπιταλιστικής, Επαναστατικής, Κομμουνιστικής Αριστεράς & της ριζοσπαστικής Οικολογίας, αποτελεί βήμα έκφρασης της αναγκαιότητας να δράση Μετωπικά, η Εργατική Τάξη, το Προλεταριάτο, όλοι οι Εργαζόμενοι της πόλης & του χωριού, του χεριού και του πνεύματος, άνδρες & γυναίκες, νεολαία και απόμαχοι.Οι πολιτικές της Ε.Ε., που εφαρμόζουν στη χώρα από κοινού ΝΔ & ΠΑΣΟΚ, υλοποιούνται στο έδαφος της ανατροπής όλων των κατακτήσεων των εργαζομένων, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των γυναικών.Πραγματοποιείται ιδιαίτερα, με την - παλιά και νέα - ΚΑΠ στο έδαφος της συγκέντρωσης της αγροτικής παραγωγής-εισοδήματος- γης από τις πολυεθνικές και τους μεγαλοαγρότες στέλνοντας εκατομμύρια εργαζόμενους αγρότες στην Ελλάδα και την υπόλοιπη ΕΕ στο περιθώριο, διαλύοντας ολόκληρες αγροτικές περιοχές, συρρικνώνοντας & αποδιαρθρώνοντας καλλιέργειες & τομείς που έχει ανάγκη η εργαζόμενη κοινωνία, υπονομεύοντας την διατροφική αυτάρκεια και ασφάλειαΣ¨ αυτές τις συνθήκες οι Έλληνες και Ευρωπαίοι Εργαζόμενοι, έχουν μόνο ένα δρόμο, την ανατροπή της Ε.Ε. και την δημιουργία ενός θεμελιακά νέου οικοδομήματος. Τη Σοσιαλιστική Ελλάδα- Τη Σοσιαλιστική Ευρώπη!Το ενωτικό Μέτωπο της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. αντιπαρατίθεται με συνέπεια στο Κεφάλαιο και την ιμπεριαλιστική Νέα Τάξη, στις Συνθήκες Μάαστριχ, Άμστερνταμ, Νίκαιας, την ΟΝΕ, το Σύμφωνο Σταθερότητας, την Μπολόνια, τον Ευρωστρατό, το Ευρωσύνταγμα, την Ευρωσυνθήκη. Το ΝΑΤΟ.Στις 7 Ιουνίου, ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να καταδικάσουμε τις πολιτικές της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Να απομονώσουμε το ακροδεξιό ΛΑΟΣ. Να ανοίξουμε το δρόμο για το Μέτωπο του Εργαζόμενου Λαού
Χαρίλαος Αρχοντής -Υποψήφιος Ευρωβουλευτής του Μετώπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
ΑΡΧΟΝΤΗΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ. Αγρότης,43 ετών. Υπήρξε μέλος της Ελληνικής ΚΟμμουνιστικής Νεολαίας ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ (1979-94) & του Κ.Σ. της (87-91).Δραστηριοποιήθηκε στο νεολαιίστικο, δικαιωμάτων, αντιπαγκοσμιοποιητικό, αυτοδιοικητικό, κινήματα.
Αναπληρωτής Γραμματέας της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων ν. Λάρισας.
Μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ.
Μέλος της Γραμματείας της ΝΕΑΣ Λάρισας.
Είναι μέλος της Γραμματείας της Π.Ε. της ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ
Χαρίλαος Αρχοντής -Υποψήφιος Ευρωβουλευτής του Μετώπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
ΑΡΧΟΝΤΗΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ. Αγρότης,43 ετών. Υπήρξε μέλος της Ελληνικής ΚΟμμουνιστικής Νεολαίας ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ (1979-94) & του Κ.Σ. της (87-91).Δραστηριοποιήθηκε στο νεολαιίστικο, δικαιωμάτων, αντιπαγκοσμιοποιητικό, αυτοδιοικητικό, κινήματα.
Αναπληρωτής Γραμματέας της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων ν. Λάρισας.
Μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ.
Μέλος της Γραμματείας της ΝΕΑΣ Λάρισας.
Είναι μέλος της Γραμματείας της Π.Ε. της ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ
Τετάρτη 20 Μαΐου 2009
Ανακοίνωση του ΝΑΡ για τις ευρωεκλογές
Ανακοίνωση του ΝΑΡ για τις ευρωεκλογές
19.05.09
Εργάτες-εργάτριες, νέοι και νέες, εργαζόμενοι και άνεργοι, απόμαχοι της δουλειάς
.
Να υποστείλουμε την αντιδραστική σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Στις ευρωεκλογές σύσσωμη η αστική τάξη και τα κόμματα που τη στηρίζουν ανεμίζουν και πάλι την ξεθωριασμένη και χιλιομπαλωμένη μαύρη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κηρύσσουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστική οικονομία της γνώσης για το ξεπέρασμα της κρίσης, και εννοούν τη ληστεία του ευρώ, της ΟΝΕ, του Μάαστριχτ, του εφιαλτικού Συμφώνου Σταθερότητας, τη χωρίς τέλος και έλεος λιτότητα, την αντεργατική στρατηγική της Λισαβόνας, της Μπολόνια και της Oδηγίας Μπολκενστάιν, την παραπέρα μείωση των κοινωνικών παροχών, την πλήρη υπαγωγή της εκπαίδευσης και της υγείας στις επιδιώξεις των πολυεθνικών.
Μιλούν για την Ενωμένη Ευρώπη και εννοούν την Ευρωπαϊκή Ένωση των ευρωτρομονόμων, του ευρωφακελώματος, του αντιδραστικού Ευρωσυντάγματος, του ευρωχαφιεδισμού και του ωμού αντικομμουνισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Στο όνομα της κοινωνικής συνοχής, ετοιμάζουν την αντιδραστική επιδρομή κατά των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, με την καταστολή και την ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων, τη δικαστική συνδρομή στην εργοδοτική αυθαιρεσία, την επιχείρηση κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου, την ενίσχυση όλων των μηχανισμών κρατικής καταστολής, παρακολούθησης και χαφιεδισμού.
Πάνω στη νέα Μεγάλη Ιδέα της «ασφάλειας» και των τρομονόμων οικοδομούν μιαν «αντιδραστική-μεταλλαγμένη δημοκρατία» εναντίον όσων «δεν συμμορφώνονται με τις υποδείξεις», με Σύνταγμα τη διά βίου λιτότητα και τα κέρδη των εργοδοτών.
Υπόσχονται εκσυγχρονισμό των αγροτικών καλλιεργειών και προωθούν την Κοινή Αγροτική Πολιτική, που οδηγεί τη φτωχομεσαία αγροτιά στο ξεκλήρισμα και στη φτώχεια.
Η άλλη όψη της ειρήνης τους είναι ο διαμελισμός της Σερβίας από το ΝΑΤΟ και η εισβολή στο Αφγανιστάν. Η σύμπλευση αλλά και ο ανταγωνισμός με τις ΗΠΑ στην καταδυνάστευση λαών και στο ξαναμοίρασμα του κόσμου, στην επέμβαση στο Ιράκ,.
Εμφανίζουν την πράσινη οικονομία και την αειφόρο ανάπτυξη σαν τη μόνη απάντηση στην οικολογική κρίση, την ίδια στιγμή που η ασύστολη εκμετάλλευση της φύσης για το κέρδος φέρνει στην επικαιρότητα τα πλέον απαισιόδοξα σενάρια για το μέλλον του πλανήτη και του ανθρώπινου πολιτισμού.
Αναζητούν το ελιξίριό τους στην ποδηγέτηση της επιστήμης. Επιχειρούν τη μαζική ύπνωση του λαού με την άγνοια, τη θρησκοληψία, το μυστικισμό, τον ανορθολογισμό και το σκοταδισμό. Χρησιμοποιούν τον πολιτισμό σαν εμπόρευμα, σαν ιδεολογικό εργαλείο υποταγής, αλλά και σαν μαξιλάρι για την απόσβεση των κοινωνικών κραδασμών.
Στο δρόμο του Δεκέμβρη!
Στην άλλη «πλευρά του λόφου» όμως ένα φάντασμα πλανιέται στο έδαφος της πιο μεγάλης οικονομικής κρίσης μετά το κραχ του 1930, μιας πραγματικής συστημικής κρίσης του παγκόσμιου καπιταλισμού. Η ένταση των κοινωνικών εκρήξεων όλο και περισσότερο σφραγίζει τις πολιτικές εξελίξεις και πυροδοτεί πολιτικές ανατροπές (πτώση των κυβερνήσεων Ισλανδίας και Λετονίας). Η συγκλονιστική νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη στην Ελλάδα πήρε τη σκυτάλη από τους μεγάλους αγώνες της σπουδάζουσας νεολαίας και των δασκάλων, φέρνοντας στο προσκήνιο το δυναμισμό της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης που δεν συμβιβάζεται με το μέλλον της εργασιακής περιπλάνησης, της ανασφάλειας και της κρατικής καταστολής.
Το πρωτόγνωρο κίνημα αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα ανέδειξε τις δυνατότητες για αγωνιστικό, ταξικό συντονισμό των εργαζομένων «από τα κάτω», όχι μόνο για την καταγγελία της δολοφονικής απόπειρας εναντίον της, αλλά και για την κατάργηση του σύγχρονου δουλεμπορίου και την ανατροπή του εργασιακού μεσαίωνα.
Ανατροπή και όχι αναστήλωση του πολιτικού συστήματος που επιβάλλει την αντεργατική πολιτική
Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑΟΣ ενόψει των ευρωεκλογών –κάθε κόμμα με τον δικό του τρόπο– στοχεύουν να ενισχύσουν τη λαϊκή αποδοχή σ’ αυτή την πολιτική, ώστε ο ίδιος ο λαός να συναινέσει στην εκμετάλλευσή του. Να αποδεχτεί σαν μονόδρομο και αναγκαίο κακό την αντιλαϊκή επίθεση που είναι σε εξέλιξη για καπιταλιστική διέξοδο από την κρίση.
Οι δυνάμεις που υποκλίνονται στη μαύρη σημαία της ΕΕ επιδιώκουν να εκτονώσουν και να ενσωματώσουν τη διευρυμένη εργατική αγανάκτηση, τη νεολαιίστικη οργή και τη λαϊκή διαμαρτυρία, την εξεγερτική ελπίδα που γέννησε ο Δεκέμβρης. Να καθηλώσουν στα όρια του συστήματος τη νέα ριζοσπαστικοποίηση, την ελπιδοφόρα πολιτικοποίηση και τη βαθύτερη αναζήτηση προς τα αριστερά.
Γι’ αυτό προωθούν τόσο τη διατήρηση, με τη λιγότερη δυνατή φθορά, των βασικών πυλώνων της αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ όσο και την ενίσχυση του ΛΑΟΣ και «νέων» σχηματισμών όπως η «Δράση», οι «Δημοκρατικοί» και οι «Οικολόγοι-Πράσινοι».
Προετοιμάζουν εναλλακτικές, αντιλαϊκές πολιτικές λύσεις. Είτε τη συμμαχία «Χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη» ΝΔ-ΛΑΟΣ είτε την κεντροαριστερή συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ με την απλή στήριξη ή και την άμεση συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην επερχόμενη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Κανένα «μετά» δεν φαίνεται να υπάρχει από την πλευρά τους που να είναι τόσο μόνιμο όσο η πολιτική την οποία υπηρετούν, με διαφορετικό τρόπο, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και το αστικά μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ.
Αυτό που σερβίρεται από τον Κ. Καραμανλή ή τον Γ. Παπανδρέου ως «νέο» δεν είναι παρά το απαρχαιωμένο μοντέλο ενός δικομματισμού σε έναν διευρυμένο αντιδραστικό συνασπισμό εξουσίας της σύγχρονης βαρβαρότητας, που επιχειρεί να καλύψει τα συμπτώματα κρίσης και παρακμής του πολιτικού συστήματος και να το θωρακίσει απέναντι στις αναπόφευκτες λαϊκές εκρήξεις.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στις ευρωεκλογές!
Το Νέο Αριστερό Ρεύμα επιδιώκει αυτές οι ευρωεκλογές να αποκτήσουν στην πράξη, για τους εργαζομένους και τη νεολαία, για το λαό και την Αριστερά, διαφορετική πολιτική σημασία.
Με τη συμμετοχή του και τη στήριξη της ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ – ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στις ευρωεκλογές στοχεύει να σταλούν σαφή μηνύματα:
Συντριπτική καταδίκη της ΕΕ και της αντιδραστικής πολιτικής της!
Ανυπακοή, ρήξη, ανατροπή της πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων που συναποφασίζουν και υλοποιούν αυτή την πολιτική! Ανυπακοή και απειθαρχία στις ευρωπαϊκές οδηγίες. Για να καταργηθεί άμεσα το Σύμφωνο Σταθερότητας. Καμιά συμμετοχή στους κατασταλτικούς και στρατιωτικούς μηχανισμούς της ΕΕ.
Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ ως συμβολή τόσο στη διάλυσή της όσο και στη δύσκολη αλλά δραματικά αναγκαία σύγχρονη εργατική και σοσιαλιστική διεθνοποίηση στην περιοχή μας, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο!
Αποφασιστικό διπλό ΟΧΙ σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ως το αναγκαίο και ελάχιστο ΟΧΙ στην αντιδραστική πολιτική του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.
● Μαύρο στην κυβέρνηση της ΝΔ και στην πολιτική της. Της διαφθοράς και των σκανδάλων, των Βατοπεδίων, των «σεμνών και ταπεινών» κουμπάρων και του προκλητικού κουκουλώματός τους. Των 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες και άλλων 28 δισ. ευρώ για νέους πολεμικούς εξοπλισμούς. Της ληστείας χωρίς κουκούλα στα εργατικά, αγροτικά και λαϊκά εισοδήματα. Της καταστολής και των τρομονόμων, των νέων «ιδιωνύμων» και των καμεροχαφιέδων.
● Πολιτική αποδοκιμασία και ήττα της νεοσυντηρητικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ
Οι κυβερνήσεις του άνοιξαν το δρόμο στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που υλοποιεί η ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια την άτυπη συγκυβέρνησή του, τη «μαϊμού» αντιπολίτευσή του στη ΝΔ. Εξού και τα πολλά «ΝΑΙ» του ΠΑΣΟΚ ― στο Σχέδιο Ανάν, στο Ευρωσύνταγμα, στην ανασφάλιστη εργασία των νέων, στην κατάργηση του άρθρου 16, στη συμπόρευση με τις ΗΠΑ, στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Προσφέρει τη συναίνεσή του στο κίνημα μέσω των ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ, οι οποίες μπροστά στη διαφαινόμενη κυβερνητική εναλλαγή και σε συνδυασμό με τη φιλελεύθερη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ παραιτούνται ακόμη και από τις στοιχειώδεις διεκδικήσεις. Καλλιεργούν την ταξική συνεργασία με τον ΣΕΒ και την κρατική εργοδοσία, συνυπογράφουν μνημόνια σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, στηρίζουν τα τραπέζια του κυβερνητικού διαλόγου, λειτουργούν ως μηχανισμός ενσωμάτωσης της εργατικής και λαϊκής αγανάκτησης στην αντιδραστική αστική πολιτική.
Με την Αριστερά της ανατροπής, της νίκης και της επανάστασης!
● ΝΑΙ στην ΑΡΙΣΤΕΡΑ που χρειάζεται η εποχή μας!
● ΝΑΙ στο εργατικό κίνημα των αποφασιστικών και νικηφόρων αγώνων!
Για να αναγεννηθεί, να ανασυγκροτηθεί και να επαναθεμελιωθεί το Εργατικό Κίνημα ως αντίπαλο δέος απέναντι στην αστική πολιτική, αντί για τη σημερινή υποταγή, αστικοποίηση και εκφυλισμό του.
Για να προωθηθεί η ενότητα της Εργατικής Τάξης, αντί για τη σημερινή πολυδιάσπαση, τον κατακερματισμό και το συντεχνιασμό.
Για να αποκρουστεί και να ανατραπεί η επίθεση Κεφαλαίου-ΕΕ-Κυβέρνησης, με τη γραμμή των ενωτικών, μαχητικών, αποτελεσματικών και νικηφόρων αγώνων στα χέρια των εργαζομένων.
Για να υπάρξει μαχητική, εργατική, αριστερή αντιπολίτευση ως άμεση λαϊκή πολιτική ανάγκη των εργαζομένων.
Για να πληρώσουν την κρίση αυτοί που τη δημιούργησαν, οι καπιταλιστές, με έκτακτα μέτρα υπέρ των εργαζομένων, με κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών, με διεκδίκηση όλου του πλούτου από αυτούς που τον παράγουν.
Δεν πάει άλλο με την Αριστερά της ήττας,
της πολιτικής ουράς στο ΠΑΣΟΚ, της υποταγής και της μισής αντίστασης!
Η κατάσταση στην Αριστερά όχι μόνο επιβάλλεται αλλά και μπορεί να αλλάξει!
Η γραμμή του «αντινεοφιλελεύθερου» μετώπου, του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς και παντού. Είτε ως πολιτική γραμμή στα κινήματα είτε ως κυβερνητική διαχείριση και συνδιαχείριση (Γαλλία, Ιταλία).
Η «συγκυβέρνηση» με το ΠΑΣΟΚ σε δήμους, νομαρχίες, συνδικάτα οδήγησε στην ταύτιση με τον υποταγμένο και εκφυλισμένο συνδικαλισμό. Οι προτάσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για ένα νέο, ανεδαφικό «κοινωνικό συμβόλαιο» μιας δήθεν πιο φιλολαϊκής διαχείρισης του συστήματος με κάποιο «καλύτερο» ΠΑΣΟΚ οδηγούν στην ήττα και την ενσωμάτωση. Η επιλογή του να παραμένει συνένοχος και σιδηροδέσμιος στη διαχειριστική και φιλο-ΕΕ πολιτική, την οποία προωθεί πανευρωπαϊκά το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, τον μετατρέπει σε μόνιμο απολογητή των πιο αντεργατικών επιλογών. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει τους αγώνες σαν σωσίβιο εκλογικής επιβίωσης. Επιδιώκει να μετατρέπει τους αγώνες σε ψήφους και όχι τους ψήφους σε αγώνες!
Αυτή η Αριστερά δεν μας αξίζει!
Η γραμμή του «αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού δημοκρατικού μετώπου», του ΚΚΕ, μετατρέπεται κατά περίπτωση άλλοτε σε πρόταση για «λαϊκή οικονομία-εξουσία» στο έδαφος του καπιταλισμού, άλλοτε σε στήριξη αστικών κομμάτων και κυβερνήσεων όπως έγινε στις δεκαετίες 1960 και 1970, άλλοτε σε συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις (1989-90) και άλλοτε σε συμμαχίες με ρετάλια της αστικής πολιτικής, κατασκευάζοντας μονίμως υγειονομική ζώνη προς τα αριστερά του!
Αρνείται τη στοιχειώδη αυτοκριτική για την πορεία του, ενώ επιμένει να ταυτίζει με το σοσιαλισμό-κομμουνισμό ό,τι τελικά χρεοκόπησε και παταγωδώς κατέρρευσε σε Ανατολή και Δύση, ό,τι δυσφήμησε τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση και τις απελευθερωτικές, κομμουνιστικές ιδέες. Από αυτή τη σκοπιά, εμποδίζει την κομμουνιστική επαναθεμελίωση (Προγράμματος, Κινήματος, Κόμματος) που απαιτεί η εποχή μας.
Στέκεται εχθρικά σε οτιδήποτε δεν ελέγχει, σε οτιδήποτε κινείται έξω από «τον κήπο των ευχών του» και της εκλογικής του ενίσχυσης, όπως έκανε με τις κινητοποιήσεις των δασκάλων και των φοιτητών και, με αξιοθρήνητο τρόπο, στην εξέγερση του Δεκέμβρη.
Αυτή η Αριστερά έρχεται από το παρελθόν και όχι από το μέλλον!
Με την ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς μπορεί να γίνει πράξη ο πόθος και η απαίτηση των αριστερών ανθρώπων για Κοινή Δράση όλης της Αριστεράς στη βάση αρχών, αντί για τον σημερινό «κανιβαλικό» και εν πολλοίς απολιτικό ενδοαριστερό «εμφύλιο» που εμποδίζει σοβαρά την ενότητα της Εργατικής Τάξης, την αναγκαία κοινή δράση και κυρίως την απόκρουση και την ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης.
Να γίνει, επιτέλους, ένας ουσιαστικός δημόσιος διάλογος στην Αριστερά, αντί για τους σημερινούς «διαλόγους κουφών» και τους παράλληλους μονολόγους, μπροστά στους εργαζόμενους για τα μεγάλα θεωρητικά ζητήματα της εποχής μας!
Να γίνει ένα ουσιαστικό βήμα στην επαναθεμελίωση και στην επανεξόρμηση των σύγχρονων εργατικών, επαναστατικών ιδεών!
Για να βαθύνει το ρήγμα του Δεκέμβρη!
Για τον κομμουνισμό και τις εργατικές επαναστάσεις του 21ου αιώνα! Με την Αριστερά της ανατροπής, της νίκης και της επανάστασης!
Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΘΕΙ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!
ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ
ΤΟ ΝΕΟ ΤΑΞΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ!
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΝΥΠΑΚΟΗ, ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΗΣ!
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ, ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟ ΠΟΥ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΑΠΑΙΤΕΙ!
ΔΙΠΛΟ ΟΧΙ ΣΕ ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ
Για αυτά τα ζητούμενα και με αυτά τα κριτήρια, το ΝΑΡ σάς καλεί να ψηφίσετε στις ευρωεκλογές ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α! Και από την επαύριο των εκλογών, για αυτούς τους σκοπούς όχι μόνο να στηρίξετε αλλά να κάνετε δικιά σας υπόθεση αυτή την προσπάθεια!
19.05.09
Εργάτες-εργάτριες, νέοι και νέες, εργαζόμενοι και άνεργοι, απόμαχοι της δουλειάς
.
Να υποστείλουμε την αντιδραστική σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Στις ευρωεκλογές σύσσωμη η αστική τάξη και τα κόμματα που τη στηρίζουν ανεμίζουν και πάλι την ξεθωριασμένη και χιλιομπαλωμένη μαύρη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κηρύσσουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστική οικονομία της γνώσης για το ξεπέρασμα της κρίσης, και εννοούν τη ληστεία του ευρώ, της ΟΝΕ, του Μάαστριχτ, του εφιαλτικού Συμφώνου Σταθερότητας, τη χωρίς τέλος και έλεος λιτότητα, την αντεργατική στρατηγική της Λισαβόνας, της Μπολόνια και της Oδηγίας Μπολκενστάιν, την παραπέρα μείωση των κοινωνικών παροχών, την πλήρη υπαγωγή της εκπαίδευσης και της υγείας στις επιδιώξεις των πολυεθνικών.
Μιλούν για την Ενωμένη Ευρώπη και εννοούν την Ευρωπαϊκή Ένωση των ευρωτρομονόμων, του ευρωφακελώματος, του αντιδραστικού Ευρωσυντάγματος, του ευρωχαφιεδισμού και του ωμού αντικομμουνισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Στο όνομα της κοινωνικής συνοχής, ετοιμάζουν την αντιδραστική επιδρομή κατά των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, με την καταστολή και την ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων, τη δικαστική συνδρομή στην εργοδοτική αυθαιρεσία, την επιχείρηση κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου, την ενίσχυση όλων των μηχανισμών κρατικής καταστολής, παρακολούθησης και χαφιεδισμού.
Πάνω στη νέα Μεγάλη Ιδέα της «ασφάλειας» και των τρομονόμων οικοδομούν μιαν «αντιδραστική-μεταλλαγμένη δημοκρατία» εναντίον όσων «δεν συμμορφώνονται με τις υποδείξεις», με Σύνταγμα τη διά βίου λιτότητα και τα κέρδη των εργοδοτών.
Υπόσχονται εκσυγχρονισμό των αγροτικών καλλιεργειών και προωθούν την Κοινή Αγροτική Πολιτική, που οδηγεί τη φτωχομεσαία αγροτιά στο ξεκλήρισμα και στη φτώχεια.
Η άλλη όψη της ειρήνης τους είναι ο διαμελισμός της Σερβίας από το ΝΑΤΟ και η εισβολή στο Αφγανιστάν. Η σύμπλευση αλλά και ο ανταγωνισμός με τις ΗΠΑ στην καταδυνάστευση λαών και στο ξαναμοίρασμα του κόσμου, στην επέμβαση στο Ιράκ,.
Εμφανίζουν την πράσινη οικονομία και την αειφόρο ανάπτυξη σαν τη μόνη απάντηση στην οικολογική κρίση, την ίδια στιγμή που η ασύστολη εκμετάλλευση της φύσης για το κέρδος φέρνει στην επικαιρότητα τα πλέον απαισιόδοξα σενάρια για το μέλλον του πλανήτη και του ανθρώπινου πολιτισμού.
Αναζητούν το ελιξίριό τους στην ποδηγέτηση της επιστήμης. Επιχειρούν τη μαζική ύπνωση του λαού με την άγνοια, τη θρησκοληψία, το μυστικισμό, τον ανορθολογισμό και το σκοταδισμό. Χρησιμοποιούν τον πολιτισμό σαν εμπόρευμα, σαν ιδεολογικό εργαλείο υποταγής, αλλά και σαν μαξιλάρι για την απόσβεση των κοινωνικών κραδασμών.
Στο δρόμο του Δεκέμβρη!
Στην άλλη «πλευρά του λόφου» όμως ένα φάντασμα πλανιέται στο έδαφος της πιο μεγάλης οικονομικής κρίσης μετά το κραχ του 1930, μιας πραγματικής συστημικής κρίσης του παγκόσμιου καπιταλισμού. Η ένταση των κοινωνικών εκρήξεων όλο και περισσότερο σφραγίζει τις πολιτικές εξελίξεις και πυροδοτεί πολιτικές ανατροπές (πτώση των κυβερνήσεων Ισλανδίας και Λετονίας). Η συγκλονιστική νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη στην Ελλάδα πήρε τη σκυτάλη από τους μεγάλους αγώνες της σπουδάζουσας νεολαίας και των δασκάλων, φέρνοντας στο προσκήνιο το δυναμισμό της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης που δεν συμβιβάζεται με το μέλλον της εργασιακής περιπλάνησης, της ανασφάλειας και της κρατικής καταστολής.
Το πρωτόγνωρο κίνημα αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα ανέδειξε τις δυνατότητες για αγωνιστικό, ταξικό συντονισμό των εργαζομένων «από τα κάτω», όχι μόνο για την καταγγελία της δολοφονικής απόπειρας εναντίον της, αλλά και για την κατάργηση του σύγχρονου δουλεμπορίου και την ανατροπή του εργασιακού μεσαίωνα.
Ανατροπή και όχι αναστήλωση του πολιτικού συστήματος που επιβάλλει την αντεργατική πολιτική
Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑΟΣ ενόψει των ευρωεκλογών –κάθε κόμμα με τον δικό του τρόπο– στοχεύουν να ενισχύσουν τη λαϊκή αποδοχή σ’ αυτή την πολιτική, ώστε ο ίδιος ο λαός να συναινέσει στην εκμετάλλευσή του. Να αποδεχτεί σαν μονόδρομο και αναγκαίο κακό την αντιλαϊκή επίθεση που είναι σε εξέλιξη για καπιταλιστική διέξοδο από την κρίση.
Οι δυνάμεις που υποκλίνονται στη μαύρη σημαία της ΕΕ επιδιώκουν να εκτονώσουν και να ενσωματώσουν τη διευρυμένη εργατική αγανάκτηση, τη νεολαιίστικη οργή και τη λαϊκή διαμαρτυρία, την εξεγερτική ελπίδα που γέννησε ο Δεκέμβρης. Να καθηλώσουν στα όρια του συστήματος τη νέα ριζοσπαστικοποίηση, την ελπιδοφόρα πολιτικοποίηση και τη βαθύτερη αναζήτηση προς τα αριστερά.
Γι’ αυτό προωθούν τόσο τη διατήρηση, με τη λιγότερη δυνατή φθορά, των βασικών πυλώνων της αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ όσο και την ενίσχυση του ΛΑΟΣ και «νέων» σχηματισμών όπως η «Δράση», οι «Δημοκρατικοί» και οι «Οικολόγοι-Πράσινοι».
Προετοιμάζουν εναλλακτικές, αντιλαϊκές πολιτικές λύσεις. Είτε τη συμμαχία «Χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη» ΝΔ-ΛΑΟΣ είτε την κεντροαριστερή συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ με την απλή στήριξη ή και την άμεση συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην επερχόμενη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Κανένα «μετά» δεν φαίνεται να υπάρχει από την πλευρά τους που να είναι τόσο μόνιμο όσο η πολιτική την οποία υπηρετούν, με διαφορετικό τρόπο, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και το αστικά μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ.
Αυτό που σερβίρεται από τον Κ. Καραμανλή ή τον Γ. Παπανδρέου ως «νέο» δεν είναι παρά το απαρχαιωμένο μοντέλο ενός δικομματισμού σε έναν διευρυμένο αντιδραστικό συνασπισμό εξουσίας της σύγχρονης βαρβαρότητας, που επιχειρεί να καλύψει τα συμπτώματα κρίσης και παρακμής του πολιτικού συστήματος και να το θωρακίσει απέναντι στις αναπόφευκτες λαϊκές εκρήξεις.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στις ευρωεκλογές!
Το Νέο Αριστερό Ρεύμα επιδιώκει αυτές οι ευρωεκλογές να αποκτήσουν στην πράξη, για τους εργαζομένους και τη νεολαία, για το λαό και την Αριστερά, διαφορετική πολιτική σημασία.
Με τη συμμετοχή του και τη στήριξη της ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ – ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στις ευρωεκλογές στοχεύει να σταλούν σαφή μηνύματα:
Συντριπτική καταδίκη της ΕΕ και της αντιδραστικής πολιτικής της!
Ανυπακοή, ρήξη, ανατροπή της πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων που συναποφασίζουν και υλοποιούν αυτή την πολιτική! Ανυπακοή και απειθαρχία στις ευρωπαϊκές οδηγίες. Για να καταργηθεί άμεσα το Σύμφωνο Σταθερότητας. Καμιά συμμετοχή στους κατασταλτικούς και στρατιωτικούς μηχανισμούς της ΕΕ.
Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ ως συμβολή τόσο στη διάλυσή της όσο και στη δύσκολη αλλά δραματικά αναγκαία σύγχρονη εργατική και σοσιαλιστική διεθνοποίηση στην περιοχή μας, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο!
Αποφασιστικό διπλό ΟΧΙ σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ως το αναγκαίο και ελάχιστο ΟΧΙ στην αντιδραστική πολιτική του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.
● Μαύρο στην κυβέρνηση της ΝΔ και στην πολιτική της. Της διαφθοράς και των σκανδάλων, των Βατοπεδίων, των «σεμνών και ταπεινών» κουμπάρων και του προκλητικού κουκουλώματός τους. Των 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες και άλλων 28 δισ. ευρώ για νέους πολεμικούς εξοπλισμούς. Της ληστείας χωρίς κουκούλα στα εργατικά, αγροτικά και λαϊκά εισοδήματα. Της καταστολής και των τρομονόμων, των νέων «ιδιωνύμων» και των καμεροχαφιέδων.
● Πολιτική αποδοκιμασία και ήττα της νεοσυντηρητικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ
Οι κυβερνήσεις του άνοιξαν το δρόμο στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που υλοποιεί η ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια την άτυπη συγκυβέρνησή του, τη «μαϊμού» αντιπολίτευσή του στη ΝΔ. Εξού και τα πολλά «ΝΑΙ» του ΠΑΣΟΚ ― στο Σχέδιο Ανάν, στο Ευρωσύνταγμα, στην ανασφάλιστη εργασία των νέων, στην κατάργηση του άρθρου 16, στη συμπόρευση με τις ΗΠΑ, στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Προσφέρει τη συναίνεσή του στο κίνημα μέσω των ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ, οι οποίες μπροστά στη διαφαινόμενη κυβερνητική εναλλαγή και σε συνδυασμό με τη φιλελεύθερη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ παραιτούνται ακόμη και από τις στοιχειώδεις διεκδικήσεις. Καλλιεργούν την ταξική συνεργασία με τον ΣΕΒ και την κρατική εργοδοσία, συνυπογράφουν μνημόνια σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, στηρίζουν τα τραπέζια του κυβερνητικού διαλόγου, λειτουργούν ως μηχανισμός ενσωμάτωσης της εργατικής και λαϊκής αγανάκτησης στην αντιδραστική αστική πολιτική.
Με την Αριστερά της ανατροπής, της νίκης και της επανάστασης!
● ΝΑΙ στην ΑΡΙΣΤΕΡΑ που χρειάζεται η εποχή μας!
● ΝΑΙ στο εργατικό κίνημα των αποφασιστικών και νικηφόρων αγώνων!
Για να αναγεννηθεί, να ανασυγκροτηθεί και να επαναθεμελιωθεί το Εργατικό Κίνημα ως αντίπαλο δέος απέναντι στην αστική πολιτική, αντί για τη σημερινή υποταγή, αστικοποίηση και εκφυλισμό του.
Για να προωθηθεί η ενότητα της Εργατικής Τάξης, αντί για τη σημερινή πολυδιάσπαση, τον κατακερματισμό και το συντεχνιασμό.
Για να αποκρουστεί και να ανατραπεί η επίθεση Κεφαλαίου-ΕΕ-Κυβέρνησης, με τη γραμμή των ενωτικών, μαχητικών, αποτελεσματικών και νικηφόρων αγώνων στα χέρια των εργαζομένων.
Για να υπάρξει μαχητική, εργατική, αριστερή αντιπολίτευση ως άμεση λαϊκή πολιτική ανάγκη των εργαζομένων.
Για να πληρώσουν την κρίση αυτοί που τη δημιούργησαν, οι καπιταλιστές, με έκτακτα μέτρα υπέρ των εργαζομένων, με κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών, με διεκδίκηση όλου του πλούτου από αυτούς που τον παράγουν.
Δεν πάει άλλο με την Αριστερά της ήττας,
της πολιτικής ουράς στο ΠΑΣΟΚ, της υποταγής και της μισής αντίστασης!
Η κατάσταση στην Αριστερά όχι μόνο επιβάλλεται αλλά και μπορεί να αλλάξει!
Η γραμμή του «αντινεοφιλελεύθερου» μετώπου, του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς και παντού. Είτε ως πολιτική γραμμή στα κινήματα είτε ως κυβερνητική διαχείριση και συνδιαχείριση (Γαλλία, Ιταλία).
Η «συγκυβέρνηση» με το ΠΑΣΟΚ σε δήμους, νομαρχίες, συνδικάτα οδήγησε στην ταύτιση με τον υποταγμένο και εκφυλισμένο συνδικαλισμό. Οι προτάσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για ένα νέο, ανεδαφικό «κοινωνικό συμβόλαιο» μιας δήθεν πιο φιλολαϊκής διαχείρισης του συστήματος με κάποιο «καλύτερο» ΠΑΣΟΚ οδηγούν στην ήττα και την ενσωμάτωση. Η επιλογή του να παραμένει συνένοχος και σιδηροδέσμιος στη διαχειριστική και φιλο-ΕΕ πολιτική, την οποία προωθεί πανευρωπαϊκά το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, τον μετατρέπει σε μόνιμο απολογητή των πιο αντεργατικών επιλογών. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει τους αγώνες σαν σωσίβιο εκλογικής επιβίωσης. Επιδιώκει να μετατρέπει τους αγώνες σε ψήφους και όχι τους ψήφους σε αγώνες!
Αυτή η Αριστερά δεν μας αξίζει!
Η γραμμή του «αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού δημοκρατικού μετώπου», του ΚΚΕ, μετατρέπεται κατά περίπτωση άλλοτε σε πρόταση για «λαϊκή οικονομία-εξουσία» στο έδαφος του καπιταλισμού, άλλοτε σε στήριξη αστικών κομμάτων και κυβερνήσεων όπως έγινε στις δεκαετίες 1960 και 1970, άλλοτε σε συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις (1989-90) και άλλοτε σε συμμαχίες με ρετάλια της αστικής πολιτικής, κατασκευάζοντας μονίμως υγειονομική ζώνη προς τα αριστερά του!
Αρνείται τη στοιχειώδη αυτοκριτική για την πορεία του, ενώ επιμένει να ταυτίζει με το σοσιαλισμό-κομμουνισμό ό,τι τελικά χρεοκόπησε και παταγωδώς κατέρρευσε σε Ανατολή και Δύση, ό,τι δυσφήμησε τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση και τις απελευθερωτικές, κομμουνιστικές ιδέες. Από αυτή τη σκοπιά, εμποδίζει την κομμουνιστική επαναθεμελίωση (Προγράμματος, Κινήματος, Κόμματος) που απαιτεί η εποχή μας.
Στέκεται εχθρικά σε οτιδήποτε δεν ελέγχει, σε οτιδήποτε κινείται έξω από «τον κήπο των ευχών του» και της εκλογικής του ενίσχυσης, όπως έκανε με τις κινητοποιήσεις των δασκάλων και των φοιτητών και, με αξιοθρήνητο τρόπο, στην εξέγερση του Δεκέμβρη.
Αυτή η Αριστερά έρχεται από το παρελθόν και όχι από το μέλλον!
Με την ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς μπορεί να γίνει πράξη ο πόθος και η απαίτηση των αριστερών ανθρώπων για Κοινή Δράση όλης της Αριστεράς στη βάση αρχών, αντί για τον σημερινό «κανιβαλικό» και εν πολλοίς απολιτικό ενδοαριστερό «εμφύλιο» που εμποδίζει σοβαρά την ενότητα της Εργατικής Τάξης, την αναγκαία κοινή δράση και κυρίως την απόκρουση και την ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης.
Να γίνει, επιτέλους, ένας ουσιαστικός δημόσιος διάλογος στην Αριστερά, αντί για τους σημερινούς «διαλόγους κουφών» και τους παράλληλους μονολόγους, μπροστά στους εργαζόμενους για τα μεγάλα θεωρητικά ζητήματα της εποχής μας!
Να γίνει ένα ουσιαστικό βήμα στην επαναθεμελίωση και στην επανεξόρμηση των σύγχρονων εργατικών, επαναστατικών ιδεών!
Για να βαθύνει το ρήγμα του Δεκέμβρη!
Για τον κομμουνισμό και τις εργατικές επαναστάσεις του 21ου αιώνα! Με την Αριστερά της ανατροπής, της νίκης και της επανάστασης!
Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΘΕΙ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!
ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ
ΤΟ ΝΕΟ ΤΑΞΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ!
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΝΥΠΑΚΟΗ, ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΗΣ!
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ, ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟ ΠΟΥ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΑΠΑΙΤΕΙ!
ΔΙΠΛΟ ΟΧΙ ΣΕ ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ
Για αυτά τα ζητούμενα και με αυτά τα κριτήρια, το ΝΑΡ σάς καλεί να ψηφίσετε στις ευρωεκλογές ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α! Και από την επαύριο των εκλογών, για αυτούς τους σκοπούς όχι μόνο να στηρίξετε αλλά να κάνετε δικιά σας υπόθεση αυτή την προσπάθεια!
Για την επίθεση εναντίων μελών της ΕΑΑΚ στην Πάτρα
Για την επίθεση εναντίων μελών της ΕΑΑΚ στην Πάτρα
Ανακοινώσεις - Δελτία Τύπου
20.05.09
Το Νέο Αριστερό Ρεύμα και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση -νΚΑ καταγγέλλουν την χθεσινή τραμπούκικη επίθεση της ΚΝΕ σε βάρος αγωνιστών της ΕΑΑΚ στο χώρο του τμήματος ηλεκτρολόγων μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν εφτά από αυτούς και να σταλούν επειγόντως στο νοσοκομείο του Ρίο.
Θεωρούμε ως υπευθύνους της επίθεσης, τις ηγεσίες της ΚΝΕ και του ΚΚΕ οι οποίες είχαν ξεκάθαρη πρόθεση να επιτεθούν και να τραυματίσουν μέλη της ΕΑΑΚ, καθώς βρίσκονταν στο χώρο και έδιναν οδηγίες. Όπως άλλωστε προκλητικά αναφέρει σε ανακοίνωση της σχετικά με τα γεγονότα «….Η νεολαία του ΚΚΕ με κάτι τέτοια ατσαλώνεται ….» και δεν ξεχνά να αναφέρει πως «….απάντηση θα είναι η ψήφος στο ΚΚΕ στις 7 Ιούνη.»
Δυστυχώς, τέτοιες πρακτικές
αποτελούν δυσφήμηση του κομμουνιστικού κινήματος και αντί να ενισχύουν τον ιδεολογικό - πολιτικό διάλογο, τις ενωτικές προσπάθειες στο κίνημα, δημιουργούν και αναπαράγουν έναν «ενδοαριστερό εμφύλιο» που, τελικά, εξυπηρετεί το αστικό πολιτικό σύστημα και τις προσπάθειες σταθεροποίησης του.
Σε αυτό τον κατήφορο δεν ακολουθούμε!!!
καμιά σχέση δεν έχουν με το ήθος των αριστερών αγωνιστών που οφείλουν να βλέπουν «τον εχθρό» απέναντί τους, στην πολιτική του κεφαλαίου και τους εκφραστές της, και όχι δίπλα τους, στις μαχόμενες πολιτικές δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
απωθούν τους νέους ανθρώπους από την μαζική πολιτική και οργανωμένη πάλη προσφέροντας έτσι χείρα βοηθείας στην πολιτική κυβέρνησης ΝΔ– ΠΑΣΟΚ –ΕΕ – κεφαλαίου και στη νέα αντιδραστική εκστρατεία τους
λειτουργούν προβοκατόρικα για το φοιτητικό και το νεολαιίστικο κίνημα την στιγμή που μπαίνουν στο στόχαστρο οι λαϊκές ελευθερίες και το άσυλο
γαλουχούν νέες γενιές αγωνιστών στο δογματισμό, τον σεχταρισμό και την περιχαράκωση από κάθε ριζοσπαστική κοινωνική και πολιτική τάση για ένα νέο εργατικό κίνημα και μια άλλη επαναστατική κομμουνιστική αριστερά και τις οδηγούν στον τραμπουκισμό απέναντι στις μαχόμενες δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής πάλης
αποτελούν έκφραση της αντίληψης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για την ανάπτυξη πολιτικού κινήματος στην νεολαία, όπου «πας μη κνίτης βάρβαρος», αρνούμενοι έτσι την ίδια την ιστορική εξέλιξη που γεννά ευρύτερα ριζοσπαστικά κοινωνικά και πολιτικά ρεύματα, κόντρα στην αστική πολιτική και τις αριστερές εκδοχές της ήττας, όπως άλλωστε έδειξε και ο πρόσφατος «Δεκέμβρης των αγώνων» στον οποίο το ΚΚΕ και η ΚΝΕ αν δεν στάθηκε εχθρικά ήταν παντελώς απόντες.
Οι πρακτικές αυτές είναι καταδικασμένες στους αγωνιστές του κινήματος και της αριστεράς. Η απάντηση σε αυτές θα δοθεί στις ίδιες τις μαζικές διαδικασίες των νεολαιίστικων και εργατικών αγώνων. Καλούμε τους αγωνιστές της ΚΝΕ να προβληματιστούν με αυτές τις επιλογές.
Καλούμε τους νέους και τις νέες του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος να βάλουν στο περιθώριο τις λογικές αυτές που καθηλώνουν το κίνημα σε ακίνδυνα για το σύστημα κανάλια, να ανατρέψουν την πολιτική Κυβέρνησης – ΠΑΣΟΚ - ΕΕ –κεφαλαίου σε παιδεία - εργασία - δημοκρατία. Να αγωνιστούν ενάντια σε κάθε σχεδιασμό των «πάνω» για κτύπημα και συκοφάντηση του κινήματος, για περιχαράκωση, κατακερματισμό και απομονωτισμό. Ιδιαίτερα στη σημερινή περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, της αντεργατικής εκστρατείας και της νέας επίθεσης που θα εξαπολύσουν αμέσως μετά τις ευρωεκλογές στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, είναι επιτακτική η ανάγκη της μαζικής πολιτικής πάλης, της ενότητας και της κοινής δράσης στο κίνημα.
.
Αθήνα 19-05-2009
Ανακοινώσεις - Δελτία Τύπου
20.05.09
Το Νέο Αριστερό Ρεύμα και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση -νΚΑ καταγγέλλουν την χθεσινή τραμπούκικη επίθεση της ΚΝΕ σε βάρος αγωνιστών της ΕΑΑΚ στο χώρο του τμήματος ηλεκτρολόγων μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν εφτά από αυτούς και να σταλούν επειγόντως στο νοσοκομείο του Ρίο.
Θεωρούμε ως υπευθύνους της επίθεσης, τις ηγεσίες της ΚΝΕ και του ΚΚΕ οι οποίες είχαν ξεκάθαρη πρόθεση να επιτεθούν και να τραυματίσουν μέλη της ΕΑΑΚ, καθώς βρίσκονταν στο χώρο και έδιναν οδηγίες. Όπως άλλωστε προκλητικά αναφέρει σε ανακοίνωση της σχετικά με τα γεγονότα «….Η νεολαία του ΚΚΕ με κάτι τέτοια ατσαλώνεται ….» και δεν ξεχνά να αναφέρει πως «….απάντηση θα είναι η ψήφος στο ΚΚΕ στις 7 Ιούνη.»
Δυστυχώς, τέτοιες πρακτικές
αποτελούν δυσφήμηση του κομμουνιστικού κινήματος και αντί να ενισχύουν τον ιδεολογικό - πολιτικό διάλογο, τις ενωτικές προσπάθειες στο κίνημα, δημιουργούν και αναπαράγουν έναν «ενδοαριστερό εμφύλιο» που, τελικά, εξυπηρετεί το αστικό πολιτικό σύστημα και τις προσπάθειες σταθεροποίησης του.
Σε αυτό τον κατήφορο δεν ακολουθούμε!!!
καμιά σχέση δεν έχουν με το ήθος των αριστερών αγωνιστών που οφείλουν να βλέπουν «τον εχθρό» απέναντί τους, στην πολιτική του κεφαλαίου και τους εκφραστές της, και όχι δίπλα τους, στις μαχόμενες πολιτικές δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.
απωθούν τους νέους ανθρώπους από την μαζική πολιτική και οργανωμένη πάλη προσφέροντας έτσι χείρα βοηθείας στην πολιτική κυβέρνησης ΝΔ– ΠΑΣΟΚ –ΕΕ – κεφαλαίου και στη νέα αντιδραστική εκστρατεία τους
λειτουργούν προβοκατόρικα για το φοιτητικό και το νεολαιίστικο κίνημα την στιγμή που μπαίνουν στο στόχαστρο οι λαϊκές ελευθερίες και το άσυλο
γαλουχούν νέες γενιές αγωνιστών στο δογματισμό, τον σεχταρισμό και την περιχαράκωση από κάθε ριζοσπαστική κοινωνική και πολιτική τάση για ένα νέο εργατικό κίνημα και μια άλλη επαναστατική κομμουνιστική αριστερά και τις οδηγούν στον τραμπουκισμό απέναντι στις μαχόμενες δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής πάλης
αποτελούν έκφραση της αντίληψης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για την ανάπτυξη πολιτικού κινήματος στην νεολαία, όπου «πας μη κνίτης βάρβαρος», αρνούμενοι έτσι την ίδια την ιστορική εξέλιξη που γεννά ευρύτερα ριζοσπαστικά κοινωνικά και πολιτικά ρεύματα, κόντρα στην αστική πολιτική και τις αριστερές εκδοχές της ήττας, όπως άλλωστε έδειξε και ο πρόσφατος «Δεκέμβρης των αγώνων» στον οποίο το ΚΚΕ και η ΚΝΕ αν δεν στάθηκε εχθρικά ήταν παντελώς απόντες.
Οι πρακτικές αυτές είναι καταδικασμένες στους αγωνιστές του κινήματος και της αριστεράς. Η απάντηση σε αυτές θα δοθεί στις ίδιες τις μαζικές διαδικασίες των νεολαιίστικων και εργατικών αγώνων. Καλούμε τους αγωνιστές της ΚΝΕ να προβληματιστούν με αυτές τις επιλογές.
Καλούμε τους νέους και τις νέες του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος να βάλουν στο περιθώριο τις λογικές αυτές που καθηλώνουν το κίνημα σε ακίνδυνα για το σύστημα κανάλια, να ανατρέψουν την πολιτική Κυβέρνησης – ΠΑΣΟΚ - ΕΕ –κεφαλαίου σε παιδεία - εργασία - δημοκρατία. Να αγωνιστούν ενάντια σε κάθε σχεδιασμό των «πάνω» για κτύπημα και συκοφάντηση του κινήματος, για περιχαράκωση, κατακερματισμό και απομονωτισμό. Ιδιαίτερα στη σημερινή περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, της αντεργατικής εκστρατείας και της νέας επίθεσης που θα εξαπολύσουν αμέσως μετά τις ευρωεκλογές στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, είναι επιτακτική η ανάγκη της μαζικής πολιτικής πάλης, της ενότητας και της κοινής δράσης στο κίνημα.
.
Αθήνα 19-05-2009
Δευτέρα 18 Μαΐου 2009
Ανακοίνωση του ΝΑΡ για τον Κώστα Μπατίκα
Ανακοίνωση του ΝΑΡ για τον Κώστα Μπατίκα
Έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Μπατίκας, πρωτοπόρος αγωνιστής του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα, μαχόμενος μέχρι την τελευταία στιγμή για την ανάπτυξη της μαρξιστικής λενινιστικής θεωρίας. Με τη θεωρητική και πρακτική δουλειά του συνέβαλε στη διαμόρφωση θέσεων για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και την αναγέννηση της επαναστατικής κομμουνιστικής πολιτικής. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΝΑΡ και το 1992 της «Αριστερής Ανασύνταξης».
Σε όλη τη διαδρομή του στο κομμουνιστικό κίνημα ήταν ασυμβίβαστος απέναντι στην αστική ιδεολογία και τον ρεφορμισμό. Υπερασπίστηκε αποφασιστικά την πολιτική ανεξαρτησία της αριστεράς σε κρίσιμες στιγμές και ιδιαίτερα την περίοδο του ταξικού συμβιβασμού του ενιαίου τότε Συνασπισμού (με τη συμμετοχή και των σημερινών ηγεσιών του ΚΚΕ και του ΣΥΝ), με την αστική πολιτική. Συνέβαλε μαχητικά στη θεμελίωση μιας νέας εξόρμησης των επαναστατικών εργατικών κομμουνιστικών αντιλήψεων.
Οι δυνάμεις του ΝΑΡ στη δύσκολη, συχνά αντιφατική αλλά ελπιδοφόρα προσπάθεια βαθιάς τομής για την κομμουνιστική επαναθεμελίωση, πορευτήκαμε μαζί με τον Κώστα Μπατίκα, συμφωνήσαμε, διαφωνήσαμε, τραβήξαμε τους δρόμους μας, χωρίς να χάσουμε τη συντροφική αλληλεγγύη και σχέση.
Στις μάχες που έχουμε μπροστά μας για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, την προώθηση του μετώπου της επαναστατικής αριστεράς και την ποιοτική ανάπτυξη – ενοποίηση των δυνάμεων της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης έχουμε την υποχρέωση και την ανάγκη να αξιοποιήσουμε την αγωνιστική, πολιτική και θεωρητική κληρονομιά του συντρόφου Κώστα Μπατίκα.
Αθήνα 18 Μάη 2009
ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ – ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
| Monday, 18 May 2009 13:11 | |
ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ – ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ Με αφορμή την τοποθέτηση της Μ. Γιαννάκου ως επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της Ν.Δ. η ΑΝΤικαπιταλιστική ΑΡιστερή ΣΥνεργασία για την Ανατροπή – ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α έχει να επισημάνει τα παρακάτω: Η τοποθέτηση της πρωτεργάτριας της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στην Παιδεία, η υπουργός του αντιδραστικού νόμου – πλαισίου της αξιολόγησης και των εταιρειών, η υπουργός του «αποφασίζομε και διατάσουμε» που στάθηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα απέναντι στη μεγαλειώδη απεργία των δασκάλων το 2006, η υπουργός της προσπάθειας αντιδραστικής αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου, αποτελεί την κυνικότερη ομολογία ότι η Ν. Δ. και μετά τις εκλογές θα επιμείνει στην ίδια αποτυχημένη νεοφιλελεύθερη – νεοσυντηρητική πολιτική σε όλους τους τομείς της κοινωνίας. Μια πολιτική που βρήκε την απάντηση της στους δρόμους του αγώνα, στην απεργία των 6 εβδομάδων των δασκάλων, στις φοιτητικές και μαθητικές καταλήψεις, στο πανεκπαιδευτικό κίνημα. Ταυτόχρονα τίποτε δεν έχουν να περιμένουν από τη συμπολιτευόμενη – αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ των μη κερδοσκοπικών ιδιωτικών ΑΕΙ, της αναγνώρισης των «αγοραίων» κολεγίων, της αναθεώρησης του άρθρου 16, της καταδίκης των μαχητικών αποφασιστικών απεργιών και των νεολαϊστικών αγώνων. Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α , που στο ψηφοδέλτιο της βρίσκονται νεολαίοι, μέλη του Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών και σπουδαστών, αλλά και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι των αγώνων, θεωρεί ότι εργαζόμενοι και η νεολαία όχι μόνο δεν έχουν τίποτε θετικό να περιμένουν από αυτούς, παρά μόνο τη σκληρότερη εφαρμογή της ίδιας αντιλαϊκής, αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Η αποφασιστική καταδίκη και στην κάλπη τον Ιούνη αλλά κυρίως στους μαχητικούς, ενωτικούς αγώνες της επόμενης περιόδου είναι η μόνη ελπίδα. |
ΑΝΤΑΡΣΥΑ:ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ
| ΑΝΤΑΡΣΥΑ:ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ |  |  |  |
| Monday, 18 May 2009 13:07 | |
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί τους εργαζόμενους και την νεολαία να συμμετέχουν μαζικά στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα στα Προπύλαια την Τρίτη 19 Μάη στις 6.30 μ.μ. και στη πορεία στα υπουργεία Εργασίας και Εσωτερικών που διοργανώνει η «Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων για την Αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και την Κατάργηση του Δουλεμπορίου στον Ιδιωτικό και Δημόσιο Τομέα». Στην πορεία προς τις ευρωεκλογές δεν αναδιπλωνόμαστε, δεν συναινούμε, δεν υποστέλλουμε τους αγώνες αλλά αντίθετα στέλνουμε μήνυμα ότι ο δρόμος του Δεκέμβρη είναι αυτός που θα εξακολουθούμε να βαδίζουμε απέναντι στην καταιγίδα μέτρων που ετοιμάζει η κυβέρνηση και τα επιτελεία της Ε.Ε. για να διασώσουν τους καπιταλιστές και τα δολοφονικά τους κέρδη από την κρίση. Απαιτούμε να αποκαλυφθούν οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί που επιχείρησαν να δολοφονήσουν την Κωνσταντίνα Κούνεβα. Να καταργηθούν τώρα όλες οι συμβάσεις τώρα με δουλεμπόρους στο δημόσιο και στο ιδιωτικό τομέα! Να καταργηθεί το αντεργατικό ρατσιστικό θεσμικό πλαίσιο που επέβαλαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που υποχρεώνει τους μετανάστες να δουλεύουν στους δημόσιους οργανισμούς μόνο με την κηδεμονία δουλέμπορου εργολάβου. |
Σάββατο 16 Μαΐου 2009
Ανακοινώθηκε το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις Ευρωεκλογές
| |||||
Τετάρτη 13 Μαΐου 2009
Συνέντευξη τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΛΑΡΙΣΑΣ
Συνέντευξη τύπου δόθηκε στην Λάρισα
από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ Λάρισας
στά τοπικά ΜΜΕ-εφημερίδες και κανάλια
την Δευτέρα 11 Μάη για το νέο εγχείρημα μακράς πνοής,
για την αριστερά της εποχής μας
από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ Λάρισας
στά τοπικά ΜΜΕ-εφημερίδες και κανάλια
την Δευτέρα 11 Μάη για το νέο εγχείρημα μακράς πνοής,
για την αριστερά της εποχής μας
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΝΤ. ΑΡ. ΣΥ. Α
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής,
κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας
Ποιοί είμαστε...
Η Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή, η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., συγκροτήθηκε στις 22 Μάρτη από δυνάμεις και αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής Οικολογίας. Στη συγκρότησή της συνέβαλαν οι πολιτικές οργανώσεις ΑΚΟΣ - ΑΡΑΝ – ΑΡΑΣ – ΕΚΚΕ – ΝΑΡ – νΚΑ – ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ – ΟΚΔΕ – ΟΚΔΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ – ΣΕΚ που συμμετέχουν και στα μετωπικά σχήματα ΜΕ.Ρ.Α. και ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α, η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, αλλά και εκατοντάδες ανένταχτοι αγωνιστές. Ξεκίνησε με τη μεγάλη συγκέντρωση στο Σπόρτιγκ στις 31 Γενάρη και γεννήθηκε μέσα από δεκάδες συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε όλη την Ελλάδα, αμέσως μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη. Λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά και είναι ανοιχτή σε κάθε συλλογικότητα, αγωνιστή και αγωνίστρια που μοιράζεται αυτές τις αγωνίες και αναζητήσεις. Στηρίζεται στην ενότητα δυνάμεων και αγωνιστών που πρωτοστάτησαν στις μεγάλες μάχες της προηγούμενης περιόδου: την κορύφωση της εξέγερσης του Δεκέμβρη, στις απεργίες για το ασφαλιστικό, στη μεγάλη απεργία διαρκείας των δασκάλων, στις φοιτητικές καταλήψεις, στην πάλη ενάντια στην αναθεώρηση του Συντάγματος, στις αντιπολεμικές και αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις, στην υπεράσπιση του περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων, στον αγώνα για τις δημοκρατικές ελευθερίες. Επιδιώκουμε να παρέμβουμε σε όλα τα μεγάλα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα της περιόδου και θα συμμετέχουμε στις ερχόμενες ευρωεκλογές, ζητώντας τη στήριξη όλων εκείνων που σήμερα αναζητούν δρόμους αντίστασης, ρήξης και ανατροπής.
Πως ιδρυθήκαμε...
Με την παρουσία πάνω από 1.300 αγωνιστών της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς, του εργατικού, νεολαιίστικου και αντιπολεμικού κινήματος, της ριζοσπαστικής οικολογίας και της αριστερής αναζήτησης, που συνεδρίασαν την Κυριακή 22 Μάρτη το πρωί στην Αθηναίδα, και ύστερα από 50 αντικαπιταλιστικές συνελεύσεις σε όλη την Ελλάδα, με συμμετοχή πάνω από 3.000 εργαζομένων και νέων, συγκροτήθηκε ένα νέο πολιτικό σχήμα στο χώρο της Αριστεράς, η ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ, Μέτωπο της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας.
Στόχος μας δεν είναι η δημιουργία άλλης μιας ακόμα Αριστεράς, αλλά η οικοδόμηση της Αριστεράς που απαιτεί η εποχή μας.
Η κρίση του… υπαρκτού καπιταλισμού!
ά Είκοσι ακριβώς χρόνια μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όχι μόνο διαψεύδεται η πίστη των αστών στη ζωτικότητα και ανωτερότητα του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος, αλλά μπροστά βρίσκεται σε εξέλιξη μια βαθιά, πολύπλευρη και δομική κρίση του… υπαρκτού καπιταλισμού!
Οι δυνάμεις του κεφαλαίου, αφού θησαύρισαν από τα κέρδη της περίοδο «ανάπτυξης», οργανώνουν μια πειρατική ληστεία στους όρους εργασίας, ελευθερίας και ζωής των εργαζόμενων για να μπορέσουν να ξεπεράσουν την κρίση που οι ίδιες δημιούργησαν αντί να πληρώσουν γι' αυτή!
Σαν μαθητευόμενοι μάγοι, οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, οι μάνατζερ και τα golden boys του νεοφιλελευθερισμού, αφού απελευθέρωσαν το καταστροφικό πνεύμα της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού, καλούν τώρα τον δήθεν περιφρονημένο «κρατισμό» να σώσει τις χρεοκοπημένες τράπεζες και επιχειρήσεις τους, ρουφώντας τρισεκατομμύρια από τους προϋπολογισμούς. Αντί να βάλουν βαθιά το χέρι στις παραφουσκωμένες τσέπες τους, απαιτούν από πάνω να πληρώσουν οι εργαζόμενοι τα τεράστια ελλείμματα και τα αστρονομικά ποσά του δημόσιου χρέους που δημιουργούν.
Την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές και όχι οι εργαζόμενοι!
Η κρίση του νεοφιλελευθερισμού εκφράζει τη δομική κρίση του σύγχρονου καπιταλισμού. Γίνεται σαφές σε ευρύτερες λαϊκές μάζες πόσο βαθιά ανορθολογικό και επικίνδυνο σύστημα είναι ο καπιταλισμός. Δικαιώνονται όσοι επιμένουν ότι πραγματική διέξοδος για του εργαζόμενους και τη νεολαία είναι η κλιμάκωση των ταξικών αντιστάσεων και των κοινωνικών διεκδικήσεων, η αμφισβήτηση του καπιταλισμού, η επιμονή στην αντικαπιταλιστική ανατροπή, στην επανάσταση, στην εξουσία των εργαζομένων, στην προοπτική μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.
ά Διέξοδος από την κρίση δεν είναι οι κυβερνητικές εναλλαγές: Είτε η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Είτε αυτοδύναμη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Είτε κεντροαριστερή με τον ΣΥΝ. Καμιά εκδοχή κυβερνητικής και πολιτικής διαχείρισης του καπιταλιστικού κράτους δεν μπορεί να πάρει φιλολαϊκά χαρακτηριστικά!
Διέξοδο δεν μπορεί να δώσει ούτε μια «αριστερή διακυβέρνηση», όπως προτείνει ο ΣΥΝ, ούτε μια «λαϊκή εξουσία», όπως προτείνει το ΚΚΕ. Γιατί και οι δυο κινούνται στο έδαφος του συστήματος. Διέξοδος δεν είναι ούτε η περιφρόνηση της μαζικής πολιτικής πάλης από τα αναρχικά ρεύματα και η τυφλή βία.
Αντίθετα, εμείς πιστεύουμε, ότι η διέξοδος από την κρίση και τη νέα βαρβαρότητα προς όφελος της εργασίας, βρίσκεται:
Στους ενωτικούς, μαχητικούς αγώνες, στη μαζική αντίσταση, στη σύγκρουση για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής εξόδου από την κρίση. Για να ανοίξει ο δρόμος για την επανάσταση και την εργατική εξουσία με προοπτική το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.
Η υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων και αναγκών, περνά σήμερα μέσα από τη ρήξη με τον πυρήνα της αστικής πολιτικής, τους «νόμους της αγοράς», τα «προγράμματα σταθερότητας» του ΔΝΤ και της ΕΕ.
Σε αυτή την κατεύθυνση, θα συμβάλει αποφασιστικά μια ενωμένη και ισχυρή αντικαπιταλιστική και επαναστατική Αριστερά. Θα συμβάλει η ενότητα στη δράση, μέσα στο μαζικό κίνημα, με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και όσους αγωνίζονται ενάντια στην αστική εξουσία.
Για να προχωρήσει ο κόσμος στη σοσιαλιστική και την κομμουνιστική οργάνωση της κοινωνίας!
Ο αγώνας μας εμπνέεται από την εμπειρία και τις κατακτήσεις των κοινωνικών επαναστάσεων του 20ου αιώνα και πρώτα από όλα από τον Οκτώβρη του 1917 αλλά και από όλες τις επαναστατικές απόπειρες και εξεγέρσεις, με τα τραγικά λάθη και τις ανεπάρκειές αλλά και με τα διδάγματά τους: από τη γαλλική Κομμούνα, το ΕΑΜ και τον ΔΣΕ, μέχρι την κινέζικη πολιτιστική επανάσταση, το Βιετνάμ και την Κούβα, το γαλλικό Μάη. Η κατάρρευση των εκμεταλλευτικών και καταπιεστικών καθεστώτων «υπαρκτού σοσιαλισμού» δεν κλονίζει την επιμονή μας στην ανάγκη της αντικαπιταλιστικής διεξόδου, της επαναστατικής ρήξης και της νέας σοσιαλιστικής και κομμουνιστική προοπτικής.
Περισσότερο παρά ποτέ, οι εργαζόμενοι, ο λαός, η νεολαία, χρειάζονται:
ό Μια Αριστερά δυνατή και ενωτική, που θα συμβάλλει στην αγωνιστική ενότητα όλων των εργαζόμενων και της νεολαίας θα οργανώνει την κοινή δράση!
ό Μια Αριστερά πρωτοπόρα σε νικηφόρους αγώνες, έτσι ώστε να πληρώσουν την κρίση οι καπιταλιστές και να ανατραπούν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ!
ό Μια Αριστερά της αυτοπεποίθησης, που θα διατηρεί την πολιτική και οργανωτική της αυτοτέλεια και δεν θα δορυφοροποιείται γύρω από το ρεφορμισμό!
ό Μια Αριστερά ανατρεπτική αντικαπιταλιστική, που αγωνίζεται για την επανάσταση, την εξουσία των εργαζομένων, το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό!
Αυτή την Αριστερά, με συνείδηση των δυσκολιών, αλλά και της ανάγκης, φιλοδοξούμε να οικοδομήσουμε με την ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΑΝΤ. ΑΡ. ΣΥ. Α
http://www.antarsyalarisas.blogspot.com/
επικοινωνίαantarsyalarisas@gmail.com
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ (ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟΥ
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ (ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ ΓΛΕΖΟΥ)
Tuesday, 12 May 2009 12:17
Η συζήτηση για την Αριστερά έχει ήδη ανοίξει. Στα πλαίσια αυτά συμμεριζόμαστε τις προτάσεις του Μανώλη Γλέζου για την αναγκαιότητα κοινής δράσης της Αριστεράς, για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία την κρίση του καπιταλισμού, για να μπει τέλος στα αντεργατικά σχέδια της Ε.Ε.
Η ίδια η καπιταλιστική κρίση και οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους και τη νεολαία θέτουν επί τάπητος το ρόλο και το χαρακτήρα μιας αριστεράς που έχουν ανάγκη οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, η σύγχρονη απελευθερωτική προοπτική. Σε αυτή τη συζήτηση θεωρούμε ότι εντάσσονται και οι δηλώσεις – προτάσεις του Μ. Γλέζου.
Η λαίλαπα της καπιταλιστικής κρίσης, η συνολική αντεργατική και αντιλαϊκή επίθεση απαιτούν μαζικούς, αποφασιστικούς, ενωτικούς αγώνες των εργαζομένων για την απόκρουση και την ανατροπή της από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων και δικαιωμάτων. Σε αυτά τα πλαίσια η ΑΝΤ. ΑΡ. ΣΥ. Α συνέβαλλε και θα συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις σε μια τέτοια ενωτική προσπάθεια.
Η ανατροπή αυτής της επίθεσης απαιτεί όχι απλώς μια ακόμα αριστερά αλλά μια ΑΛΛΗ Αριστερά που να θέλει και να μπορεί να απλώσει την ενωτική ανατρεπτική της πρόταση στους ίδιους τους εργαζόμενους. Ακριβώς σε αυτή την προσπάθεια εντάσσεται και η συγκρότηση του ενωτικού, μετωπικού εγχειρήματος 11 οργανώσεων της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας, αλλά και ανένταχτων αγωνιστών με τη δημιουργία της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α και την κάθοδο στις ευρωεκλογές, θέλοντας να συμβάλλει στον αγώνα κατά της Ε.Ε, για την αντικαπιταλιστική διεθνιστική ρήξη με την Ε.Ε. τον καπιταλισμό και τις κυβερνήσεις που διαχειρίζονται αυτή την πολιτική.
Η ενίσχυση μιας τέτοιας μετωπικής αριστεράς μπορεί να συμβάλλει και στη συνολικότερη κοινή δράση όλων των αριστερών δυνάμεων μακριά από λάθη και συμβιβασμούς τύπου Τζανετάκη ή δορυφοριοποίησης γύρω από τον ένα πόλο της αστικής εξουσίας αλλά και στην αναγέννηση , επανίδρυση της αριστερής, απελευθερωτικής προοπτικής συνολικότερα.
Αθήνα 12 Μάη 2009
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ (ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ ΓΛΕΖΟΥ)
Tuesday, 12 May 2009 12:17
Η συζήτηση για την Αριστερά έχει ήδη ανοίξει. Στα πλαίσια αυτά συμμεριζόμαστε τις προτάσεις του Μανώλη Γλέζου για την αναγκαιότητα κοινής δράσης της Αριστεράς, για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία την κρίση του καπιταλισμού, για να μπει τέλος στα αντεργατικά σχέδια της Ε.Ε.
Η ίδια η καπιταλιστική κρίση και οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους και τη νεολαία θέτουν επί τάπητος το ρόλο και το χαρακτήρα μιας αριστεράς που έχουν ανάγκη οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, η σύγχρονη απελευθερωτική προοπτική. Σε αυτή τη συζήτηση θεωρούμε ότι εντάσσονται και οι δηλώσεις – προτάσεις του Μ. Γλέζου.
Η λαίλαπα της καπιταλιστικής κρίσης, η συνολική αντεργατική και αντιλαϊκή επίθεση απαιτούν μαζικούς, αποφασιστικούς, ενωτικούς αγώνες των εργαζομένων για την απόκρουση και την ανατροπή της από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων και δικαιωμάτων. Σε αυτά τα πλαίσια η ΑΝΤ. ΑΡ. ΣΥ. Α συνέβαλλε και θα συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις σε μια τέτοια ενωτική προσπάθεια.
Η ανατροπή αυτής της επίθεσης απαιτεί όχι απλώς μια ακόμα αριστερά αλλά μια ΑΛΛΗ Αριστερά που να θέλει και να μπορεί να απλώσει την ενωτική ανατρεπτική της πρόταση στους ίδιους τους εργαζόμενους. Ακριβώς σε αυτή την προσπάθεια εντάσσεται και η συγκρότηση του ενωτικού, μετωπικού εγχειρήματος 11 οργανώσεων της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας, αλλά και ανένταχτων αγωνιστών με τη δημιουργία της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α και την κάθοδο στις ευρωεκλογές, θέλοντας να συμβάλλει στον αγώνα κατά της Ε.Ε, για την αντικαπιταλιστική διεθνιστική ρήξη με την Ε.Ε. τον καπιταλισμό και τις κυβερνήσεις που διαχειρίζονται αυτή την πολιτική.
Η ενίσχυση μιας τέτοιας μετωπικής αριστεράς μπορεί να συμβάλλει και στη συνολικότερη κοινή δράση όλων των αριστερών δυνάμεων μακριά από λάθη και συμβιβασμούς τύπου Τζανετάκη ή δορυφοριοποίησης γύρω από τον ένα πόλο της αστικής εξουσίας αλλά και στην αναγέννηση , επανίδρυση της αριστερής, απελευθερωτικής προοπτικής συνολικότερα.
Αθήνα 12 Μάη 2009
Σάββατο 9 Μαΐου 2009
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
ΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ !
ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ!
Στις εκλογές αντιπροσώπων για το 14ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ
Την Τρίτη12 Μάη στη ΛΑΡΙΣΑ ψηφίζουμε
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
- ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΛ ΔΟΜΕΝΙΚΟΥ ΠΕ02
- ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ ΠΕ11
- ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΛ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ ΠΕ09
- ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΛ ΠΛΑΤΥΚΑΜΠΟΥ ΠΕ03
Kαλούμε κάθε άγρυπνη ψυχή, κάθε ανυπότακτη συνείδηση, κάθε ΔAΣKAΛO να πάρει τις ευθύνες του απέναντι στη νέα γενιά και OΛOI MAZI, χωρίς να εγκαταλείψουμε τις ιδιαίτερες πολιτικές μας απόψεις, να χτίσουμε ένα γερό Mέτωπο για την ΠAIΔEIA και την EPΓAΣIA, αλλά και τη ΔHMOKPATIA, ένα μέτωπο ΔPAΣHΣ, ANTIΣTAΣHΣ και ΔIEKΔIKHΣHΣ.
Αγωνιζόμαστε :
· Για Ενιαίο 12χρονο δωρεάν δημόσιο σχολείο που θα το τελειώνουν όλα τα παιδιά που βρίσκονται στη χώρα μας, μέχρι τα 18 τους χρόνια., που θα έχει βελτιωμένο επίπεδο γενικών γνώσεων και θα αναπτύσσει την κριτική σκέψη , ώστε τα παιδιά να κατανοούν τους νόμους κίνησης της φύσης και της κοινωνίας
· Για τα τοπικά προβλήματα, την ωρομίσθια που ογκούται, τα κενά, τις αποσπάσεις.
· Για την επιμόρφωση και την αυτομόρφωση.
· Για την ενότητα των εργαζομένων της εκπαίδευσης και την έξοδο μας στην κοινωνία.
· Για τις νέες συναδέλφισσες και συναδέλφους, τη νέα βάρδια που φτάνει μόνη και αβοήθητη στην τάξη.
· Για να μεταφέρουμε τον αέρα των αγώνων και την αυτοπεποίθηση της συλλογικότητας στις τάξεις.
· Για να θωρακιστούμε απέναντι στην ελαστική εργασία και την επερχόμενη επέλαση των βαρβάρων της αγοράς στα σχολεία.
· Για την εγγραφή και ισότιμη συμμετοχή όλων των ωρομισθίων στα σωματεία.
· Για την ανατροπή του μισθολογίου-φυλακής και την έξοδο απ’ αυτό.
· Για ουσιαστικές αυξήσεις στο σύνολο των αποδοχών μας, ώστε να φθάνουν τα 1.400 ευρώ καθαρά στο νεοδιόριστο, ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας.
· Για πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας ίση με το 80% του τελευταίου μισθού.
· Για πλήρη υγειονομική και φαρμακευτική δωρεάν περίθαλψη.
· Για να συντριβεί ο επιθεωρητισμός της υποταγής και της χειραγώγησης. Yπερασπιζόμαστε την εργασιακή δημοκρατία με κύριο όργανο σε κάθε σχολείο το σύλλογο διδασκόντων, ανεξάρτητο και ελεύθερο.
· Για να ακυρώσουμε στην πράξη κάθε προσπάθεια εφαρμογής των νόμων της αξιολόγησης. Kανείς αξιολογητής στο σχολείο!
για μια ΟΛΜΕ που σκέφτεται, οργανώνει,
παρεμβαίνει, ενώνει και αγωνίζεται
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ
[Δ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ 6978997235,Α.ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 6974508076]
(www.paremvaseis.org)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)